ANNOUNCEMENT:

To be PUBLISHED na po ang aklat na ito.
~~~~~~~~~~

I shook my head in disgrace. Not of that tweak but of myself. Why am I still giving her another chance? I'm about to fire her, damn it!

My coffee is still smoking. Took a sip from it. I remember the first time I tasted a coffee with cream. The one cup with a smiley stuck on it. I am not a cream fan pero nang matikman ko ang timpla ng janitress na iyon, parang noon ko lang mas na-appreciate ang kape.

Okay!

I took a deep breath. One more chance for that little pesty rat. Pero isang pagkakamali pa niya, palalayasin ko na talaga siya. Bahala nang hindi na naman ako kausapin ni Mang Celo. Marami pa namang pwedeng pumalit sa kanya. Napailing ako. This is the first time I had given someone a second chance. It's a good thing no one is here to witness that.

Binalikan ko ang binabasa ko sa dyaryo. The news was on the second page. Tee Farm is on the midst of crisis. Ilang bee hive na naman ang nawala. At alam ng lahat na malulugi ang honey business ng Talaserna kapag nagpatuloy ito. May mga tao na akong pinapunta roon para mag-imbestiga. They have some suspected group na maaaring may kagagawan ng nakawan. However, we couldn't just point whoever we wanted to without full proof. At ilang araw na akong nag-iisip how to handle this problem.

Tumunog ang intercom. "Yes, John." Sagot ko agad.

"Mr. T, si Sir Arman sa line 3." Napatiim bagang ako. Kanina pa siya tumatawag sa cellphone ko. He knows I'm dropping his calls but he's just too stubborn.

"Tell him, I'm out." I told John.

"Yes, Mr. T." At nawala na siya sa linya.

Abogado, doktor, sekretarya at butler. Iyan ang tingin ni lolo kay Arman na siyang kasa-kasama na niya ng ilang taon. Hindi ko masisisi si lolo Emil. Masyadong loyal sa kanya ang taong iyon. Pakiramdam ko nga, mas pinapanigan pa niya si Arman kaysa sa akin na sarili niyang apo.

Napasandal ako sa upuan. Wala sa loob na naibagsak sa mesa ang dyaryo. Biglang tumunog ang cellphone. It's a message coming from Arman. Napailing ako pero binasa ko pa rin ang mensahe.

Your lolo already knows. He's anxious about it and needs to talk to you urgent.

Tumunog ulit.

He wants you out from it.

Kumunot ang noo ko. What does he mean? Huwag sabihin ni lolo na tinatanggal na rin niya ang karapatan ko sa farm? Damn! This is too much!

Pinindot ko ang intercom. "John!"

"S-Sir?" halata ang pagkagulat niya. Napalakas kasi ang pagtawag ko ng pangalan niya.

"Emergency meeting! Now!" utos ko.

"Yes, Mr. T." He answered back.

I need someone to be there and check the situation first handedly. Hindi pwedeng nakatanga lang kaming lahat dito. Kung kailangang ipadala ko sa Bacolod lahat ng tao ko, gagawin ko! Huwag lang mawala sa akin ang farm. Iyon na lang ang naiwang ala-ala ni daddy sa akin. Gusto ko, ako mismo ang hahawak no'n. Hindi kung sinong tao lang na pinagkakatiwalaan ni lolo. If I have to hire and bribe people to step on these, I will fvcking do it!

"You're all worthless!" I'm here inside the conference room in front of my employees. Who the hell will I send to Tee Farm to be in-charge?

"Tinawagan na po namin si Mr. Fanea pero nasa ibang bansa raw po siya."

"Don't give me that bullshit! Sino pa'ng tinawagan ninyo?" I couldn't help but feeling mad. And worried. Nauubos na ang pasensiya ko.

"Nag-back out po si Mr. Brandt, sir. Nabasa raw po niya yung balita sa dyaryo. Baka mga rebelde raw po yung nagnakaw. Ayaw daw po niyang madamay..."

"Damn him! Did you tell him he's only there to look after the viruses and mites? He doesn't have to do anything with the stealing. Ang mga authority na ang may hawak ng kaso!" napariing sabi ko.

"Y-Yes, Mr. T. Pero natatakot daw po siyang pumunta sa farm habang mainit pa ang sitwasyon."

My fists clenched in desperation. I am running out of patience!

In the end, wala kaming natapos na solusyon. Nag-alisan na ang lahat sa conference room. My head is still aching in anger. Gusto ko na lang mahiga sa kama ko at kalimutan ang lahat ng ito. But I couldn't. I have to prove lolo that I can handle this. Only me can take care of this!

Hindi ko na namalayan ang oras. Pagtingin ko sa labas ng bintana, malalim na ang gabi. Marami pa akong dokumentong kailangang i-rebisa. Wala pa ring taong matapang na papayag magpunta ng Bacolod para hawakan ang problema sa mga bubuyog.

I closed my eyes. Sumandal ako sa aking upuan. This fvcking day is just so tiring! Kung pwede ko lang iwanan ang lahat ng ito, kanina ko pa ginawa.

Arman just kept on calling and texting me. Still I don't want to reply him. Kailangan ko munang makahanap ng solusyon. If I could only leave and get there myself. Pero paano ang iba ko pang negosyo? Kung doon ko ibubuhos lahat ng oras ko, baka naman mapabayaan ko ang iba pang kompanya ko.

Nagulat ako nang may maramdaman akong kamay sa balikat ko. It's moving and I heard a sexy voice.

"Tired, honey?" even if my eyes were shut I know who it is. It's Lily.

Hindi ako kumilos. Hinayaan ko siya sa ginagawa niyang pagmasahe sa mga balikat ko. I admit I really need a good massage right now.

"How did you get in?" I asked.

Malambing siyang tumawa. "Honey, wala nang tao sa labas. Ikaw na lang ang narito." Naramdaman ko ang hininga niya sa tenga ko. "In case you don't know, it's past nine in the evening."

I know. And I can feel my stomach grumbling. Hinila ko ang kamay niya paharap sa akin. Grabbed her waist and let her sit on my lap.

"Use your ass to massage me." I huskily said.

Nakita ko ang pilya niyang ngiti. "Your wish is my command, honey." She whispered in my ear. Then she started to move. I can feel her ass slowly moving. Encircling on my top. Nakaramdam ako ng init. "Like it?" She asked.

"Definitely." Sagot ko at hinawakan pa ang magkabilang balakang niya para mas mapadiin sa harapan ko. She's just on time for my hunger. I could use her to at least lessen my burdens right now. "Open your legs." And she complied without complaining.

Nakasuot siya ng hapit na leggings, manipis at madulas. Kaya dama ko ang pag-iinit ng bahagi ng kanyang katawan.

"I miss you, Brix..." she moaned and immediately kissed me on my lips.

I returned her kiss and slowly move my fingers in front of her fitted blouse. Trying to remove the buttons. Ibinaba ko ang damit niya hanggang balikat. Katamtaman lang ang laki ng dibdib ni Lily. But enough to capture any man's attention.

I kiss her neck as she keeps on moving on my top. I could feel my readiness and eagerness to blow this feeling out of my body. Nararamdaman ko ang mga kamay niyang gumagapang sa ulo ko, pababa sa aking batok. Isinubsob ko ang aking mukha sa kanyang dibdib. And I smiled when I heard her silent scream.

But that smile automatically drifted when I heard a loud thud. Pati si Lily ay natigilan.

"Ay bastos!" a voice. That when I peek to check who it was, I almost facepalm! 🤦

It's that little skimpy rat! 🐁