Chapter 24. I Can Raise Hell so High
Arez made love to me with intensity, hunger and force like never before. I thought he was done with me when he left me in my bed utterly exhausted and my whole body trembling—covered in his sperm all over. Pero hindi pa siya tapos. Pinangku niya ako at dinala sa bathroom. Maingat niya akong hiniga sa bathtub bago binuksan ang tubig. Napasinghap ako sa lamig niyon. He lit candles and poured fragrant oil into his palm. Pagkatapos ay sinara niya ang ilaw, tanging ang kulay kahel na liwanag ng mga kandila ang tumatanglaw sa kabuuan ng kwarto... sa perpekto niyang mukha at katawan.
He started to caress me with his hands. Nanunuot sa ilong ko ang mabangong amoy ng likido. He massaged my neck slowly. Pinaglandas niya ang kamay niya pababa sa mayaman kong dibdib. He circled the mounds and teased the nipples with both hands. My mind was circling in and out of the universe. I reached for him. I held him by his neck, and he let me. Pinakatitigan ko siya. Gusto kong malaman kung anong klaseng gayuma ang meron siya dahil pagkatapos ng lahat ng ginawa niya sa katawan ko, pagkatapos niya akong lunurin sa init ng katawan niya, hindi ko pa rin magawang makuntento.
God this man was freakin' handsome, it felt almost illegal! His face was made to perfection like God himself had spent an eternity creating this sanity-shattering visage.
"You are so...so...so gorgeous. Gorgeous is an understatement. I can't find the words to describe you, Areezmir Vulkov."
Hinuli niya ang kamay ko na naglalandas sa pisngi niya.
"Rosita..."
"Ssssshhhh. I have a lot of questions in my head right now and I want answers." Dumukwang ako para bigyan siya ng isang halik. Halik na mahaba, madiin, at masuyo. I imprinted his taste in my head. I was trying to understand the secret why his mouth was so delectable that I couldn't help but fall on my knees whenever he kissed me. Pero walang explinasyon kung bakit napakasarap ng bibig niya. Ilang minuto ko sa siyang hinahalikan, hindi ko pa rin lubos maisip kung bakit hindi nauubos ang taglay na gayuma ng bibig niya.
"Can I help you with those questions?" tanong niya nang bitiwan ko ang mga labi niya. They were wet and swollen with our kisses. I stared at them for a long time.
"Why are you so beautiful?" I asked.
He chuckled. Umiling-iling. "I don't know what you're talking about..."
"Right. You can't help me with my question, Mr. Vulkov. It is your nature. You were born a predator, the universe gave you all the necessary tools such as beauty, charm, allure, and a hypnotizing scent, which you unknowingly unleash upon your prey."
"And you are my prey?"
"I don't wanna say it."
Then he stared into my eyes. Na para bang binabasa niya ang buong pagkatao ko. Tapos ay ngumiti siya. Nakagat ko ang labi ko sabay tampal sa balikat niya.
"Stop smiling like that! You're making me freakin' wet!"
"You are wet, Malishka, literally! Nakalubog ang katawan mo sa tubig—"
Natahimik siya ng kunin ko ang kamay niya, ilubog sa bath tub at dalhin sa pagitan ng mga hita ko. Napasinghap ako nang dumiin sa pagkababae ko ang daliri niya.
"See? I told you, I'm wet!"
His jaw tightened and his lion eyes became more intense. "God damn you, vixen! All this time you have this wild personality concealed within you?" He leaned to give me a long, wild and demanding kiss. Then he grabbed me and placed me on the edge of the tub. He spread my legs in front of his face. "Let us do something about that wet little jewel of yours..." he bent down and licked my bud with the tip of his tongue. Napamura ako. Napakapit sa buhok niya to the point the nasasabunutan ko na siya. But he wouldn't mind. He was so focused on what he was doing. He used two fingers to open my flower so he can savor its nectar inside." My whole body shook and writhed, and I panted. He was oblivious to all my moans and the pleasure he was giving me while he ate, licked, and stimulated my femininity.
He put one finger inside. "Arez! Ah!" A loud moan escaped my mouth.
"What?" he said with a naughty stare in his eyes as he added another finger and pushed them in and out. "I like it when you call my name..."
"Arez?" I said his name again, circling it in my mouth seductively.
"Damn. That's hot. Come here, baby." He turned me around. He made me kneel in the bathtub, bending my body. "Spread your legs wide for me, honey.
I did. Then his hot throbbing manhood slowly entered me from behind. He had always been big, but this was exceptional. He was exceptionally solid, and I could feel his veins throbbing inside me. I gasped. He put a finger in my mouth. I sucked and licked it while he pounded on me from behind. It was so freaking delicious it sent my soul to heaven and back.
"Arez!" I was moaning his name shamelessly and endlessly. "Arez, please..."
He bent down to grab my breast on both his hands and squeezed them tightly. He never stopped pounding me; he could break my vagina with his force and unintentional brutality. He was an animal. I could only moan, squirm and scream in pleasure. I cummed a hundred times until his body convulsed, releasing his seed inside me.
"I never thought you were capable of bringing anyone to heaven..."
"I am not. I am the devil, remember?" he said in ragged breathing. He whispered, "But I can raise hell so high that you'll touch the heavens."
****
Nagising ako sa nakakasilaw na liwanag na nagmumula sa floor to ceiling windows ng kwarto ko. Unang nabungaran ng aking mga mata ay si Arez. He was standing in front of my huge mirrored wall , fixing his watch. Pinagmasdan ko lang siya. Nakahiga pa ako sa kama, hubo't hubad, nakataas hanggang sa ibabaw ng dibdib ko ang kumot ko. Sa tingin ko hindi niya pansin na gising na ako dahil nakatalikod siya sa akin.
Lumapit siya sa vanity mirror ko at may hinahanap na kung ano. Isang concealer stick ang dinampot niya. He stood in front of the mirror again, tilted his head and applied the foundation in his neck just below his left ear. He concealed something. A tattoo.
Today was the sixth day since I made the deal with him. Everyday, I would wake up with him cuddling me, and then we would make love for hours even before we had breakfast. Ito ang unang araw na nakabihis siya at tila may pupuntahan. Imbes na matuwa dahil kahit paano ay makaka-pagpahina ang pempem ko, parang nalungkot pa nga ako na aalis siya.
Sinulyapan niya ako sa salamin, nagtama ang tingin namin. Kinabahan ako. Hindi ko alam kung pareho pa rin ba kami ng mga nagdaang araw o simula na naman kami sa pagiging stranger sa isa't isa. Hindi ko alam.
Pumihit siya paharap sa akin. Naupo siya sa gilid ng kama ko at binigyan ako maikling halik sa mga labi. He seemed to be in a good mood, hindi naman siguro siya magagalit kung magtatanong ako. "Aalis ka?"
"Y-yeah."
"S-saan ka pupunta?"
"Sa bahay-ampunan, malapit lang dito."
Kumunot ang noo ko. Doon ba niya kinukuha ang mga recruit niyang tauhan? Sa bahay-ampunan? "A-anong gagawin mo doon?"
"The Boss asked me to personally check on that place. Magdadala lang ako ng mga basic supply ng mga madre at mga bata."
It was the first time I heard him say 'boss'. May boss siya?? Akala ko siya na ang pinaka-boss ng mga boss ng mga boss sa mundong ginagalawan namin. Si Lucifer kaya ang tinutukoy niya?
"Magtatagal ka ba do'n?"
"Hindi, bakit?"
"Is it okay for you to go around places with an army hunting for your head?"
"Hindi nila ako kilala."
"Gaano ka ka-sigurado doon? Nakita ka ng kapatid ko at pinalaya mo siya!"
"I already told you, your sister left this house holding on to around 3% of her sanity. I assure you she will never recognize me even if I met her today."
"What? Hindi mo sinabi sa akin 'yan!"
"Would you rather I killed her for having to see my face?" Bumuntong-hininga ito. "Huwag kang mag-alala, nawawala ang bisa ng gamot, she'll recover from it."
Napakurap-kurap ako. He even had the power to do that?
"Aalis na ako."
"Pwede ba akong sumama?" suntok sa buwan kong tanong. Ginalingan ko nalang ang panunuyo sa mga mata ko para kahit paano ay may laban ako. Ginamit ko ang itinuro sa akin ni Lolita. Bahagya kong niluwagan ang hawak ko sa kumot hanggang sa nasa itaas na lang ito ng kaunti sa nipple ko.
Pero tinawanan niya lang ako at inangat ang kumot ko. "I know what you're doing. At hindi pwede ang gusto mo."
"Bakit?"
"Kasi kilala ka nila."
"Eh ano ngayon? You said you'll protect me."
"Yes. And that includes keeping you out of danger."
"Hindi naman tayo magtatagal 'di ba? Kasama naman kita. Sabi nila sa'kin hanggat kasama kita hindi ko kailangan na mag-alala. Sige na pumayag ka na..."
Umikot ang mata niya. Tapos ay umiling pa rin. "Hindi nga pwede."
Malungkot akong nagbaba ng balikat. Hinalikan niya ako sa noo, at nagpaalam na aalis na pero hindi na ako kumibo. Sinasabi ko na nga ba hindi uubra sa kanya ang mga tinuro ni Lolita. Paano naman gagana sa kanya iyon e naman niya ako ganoon kagusto. Matamlay ko siyang pinagmasdan na lumabas ng pinto ko. It was the first in six days na mag-isa ako sa kwarto ko. Wala akong ganang bumangon, kahit na nga ang bumaba at mag-breakfast parang ayokong gawin. Naisip ko pa naman kagabi na ipagluluto ko siya tapos yayayain ko ulit siya sa dalampasigan.
Kung hindi pa ako naiihi, hindi pa ako babangon. Pumasok ako ng banyo. Doon ko lang naalalang i-check ang cellphone ko. Nalowbat na pala 'yon. Kumuha ako ng charger at sinaksak iyon sa outlet na nasa loob din ng banyo. Matagal itong mag-charge inabot pa ako ng sampung minuto bago bumukas, lumang model na kasi.
Chad sent me a text message. Kagaya ng lagi niyang sinasabi, gusto niyang makipagkita sa akin. Hindi ko siya pwedeng pagbigyan sa gusto niya lalo pa ngayon na delikado ang sitwasyon. Kapag natapos na siguro ang lahat ng ito at nakawala na ako sa anino ni Areezmir Vulkov, saka ko na pag-iisipan. Ibabalik ko na sana ang cellphone nang biglang may dumating na bagong text message mula kay Chad.
Chad: I talked to your sister. She explained everything that happened. Alam ko na ang totoo kung bakit ako nabugbog. Dahil kay Areezmir Vulkov. I don't know the man but your sister said he's a criminal obsessed with you. Blanca gave me your address, I will come and get you!
Napahawak ako sa pader. Tila may kung anong bagay ang kumurot sa sikmura ko nang mabasa ko ang mensaheng iyon. Anong pinagsasabi ni Blanca dito? Napaka-kapal talaga ang mukha ng babaeng iyon para papuntahin dito si Chad at gumawa ng gulo. Hindi pa siya nakontento na muntik nang mamatay ang tao, ngayon naman isusubo niya sa bunganga ng leon!
Sasagot na sana ako nang biglang may kumatok sa pinto.
"Rosita, are you in there? Kanina ka pa d'yan."
Nanlambot ang tuhod ko. Dali-dali kong in-off ang cellphone at binalik sa taguan nito. That was Arez! He was still here! Akala ko ay umalis na siya! Damn! Inhale, exhale. Hindi ko magawa, hindi ako makahinga sa kaba.
"Rosita?"
"Yes! I'm here!" binuksan ko ang pinto. Nakita ko siya. Nakabihis na parang normal na tao. Hindi, normal na tao ang bihis pero mukha pa rin siyang hindi normal. Mukha siyang diyos na naligaw sa lupa.
"Okay ka lang ba? Mahigit 30 minutes kang nasa banyo alam mo ba 'yon? Pinagpapawisan ka? Ano bang ginagawa mo sa loob?"
"A-ah, U-uhm," bumukas-sara ang bibig ko pero walang salitang lumalabas doon. "Ahmm. May hinahanap ako. Hinahanap ko 'to." Inangat ko ang charger na hawak ko. "Naiwan ko lang pala sa bathroom."
Kumunot ang noo ni Arez. "Charger? Sa banyo?"
"Bakit nandito ka pa? Akala ko aalis ka?"
"I called a friend."
"Do you even have a friend?"
"I do. Mahirap paniwalaan, pero meron."
Tumango ako sa kanya. Nilampasan ko siya, naupo ako sa sofa, kasi naging jelly na yata ang tuhod ko sa kaba. Sinundan niya ako.
"Sumama ka na."
"Ha?" ngayon pa na ubos na ang energy ko? At paano si Chad? Paano kung makita niya ako sa labas? Hindi sila pwedeng magkita ni Arez, lalo pa't ang paniwala nito ay si Arez ang may kasalanan ng lahat at bihag ako nito.
"Sabi mo sasama ka? May magbabantay na sa'yo kaya kampante na ako."
"Si Ryler? Is he back?"
"No."
"Gusto ko siya, komportable ako sa kanya."
"Ako hindi, dahil minsan na siyang pumalpak sayo."
"Sinong magbabantay sa akin?"
"Ako. At si Alec."
"Sinong Alec?"
"A friend."
Napalunok ako. "Hindi mo tauhan? Friend mo?"
"Hindi ko tauhan. Minsan kapag naka-mask ako, tauhan ko siya."
"I don't think I understand you, but okay. Ang importante sasama ako. Magbibihis na ako."
"Sure!"
He was happy. He was in a really good mood. And he was really handsome today. Napailing-iling ako. Why did he have to be that handsome?
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro