I couldn't believe I did that. Ako ang nagsimula ng halik na iyon, hindi ako makapaniwalang tutugunan niya ang kapangahasan kong iyon. Habang tumatagal mas lalong nagiging kampante ang puso ko kay Areezmir Vulkov na hindi naman dapat. I was only here to be his whore, nothing more, nothing less. He specifically outlined my role from the very start, saying that I shouldn't be making some wild illusions or imaginations that I could be more than that.

His kisses meant nothing. His gifts were just special perks included in being his whore. Siya na mismo ang nagsabi sa itinuturing niya akong pag-aari niya. Of course, he would pamper me with all the things necessary for me to be able to serve him well.

The clothes and make up kits explained it.

But what about the painting supplies?

Napahawak ako sa dibdib ko. I didn't know. I couldn't read the man as hard as I tried.

Cindy gave me a new iPhone. Nakalimutan kong may cellphone akong ganoon kundi pa nagring sa loob ng drawer ng vanity table ko. The screen flashed the name Lolita.

"Hello?"

"Darling, Rosita. Did you miss me?"

"Lolita?"

"The one and only. How's it going with the devil, sweetheart? Are you serving him well?"

"He's not a devil, Lolita. He's far from that." kaagad kong depensa na nagpatawa ng malakas at matinis kay Lolita.

"You poor thing. Don't tell me he has corrupted your very soul already. Ikaw dapat ang gumagawa niyan sa kanya and not the other way around. You're heading to an ugly, fatal, soul wrecking heartbreak, dear. Are you feeling something towards the devil? Tell me you're not."

Humugot ako ng malalim na hininga. What if I am? What now?

"Hindi ka na sumagot. You know what? Let me meet you tonight before I go back to Manila. Nandito ako sa Davao City magkita tayo. Marco Polo hotel is fine with you?"

"You know I can't just walk away here. Kailangan kong magpaalam kay Areezmir."

"Eh di magpaalam ka. Who's your bodyguard?"

"I don't know."

"Silly. 'Yong lagi mong kasama d'yan, 'yong laging nakikita ng mga mata mo."

"Si Ryler?"

"Uh-hmmm. Tell him you're seeing me tonight at 7 p.m."

"Paano kung may lakad siya at hindi niya ako pwedeng samahan?"

"You are his priority, Rosita. Kahit ano pa mang mahalagang bagay ang ginagawa niya—nakikipag sex siya, ikakasal siya, magtatanan siya kapag sinabi mong aalis ka, kailangan niyang bumuntot sayo. You are the Phantom's woman; you are the queen, don't you realize that?"

Iyon ang alam nilang lahat. I knew what the real deal was, though. Pero sinabi niya naman na pwede akong lumabas at puntahan lahat ng gusto kong puntahan hindi ba? It's probably going to be a good thing to talk to Lolita once in a while.

Kinakabahan akong nagsend ng text message kay Areezmir. Nakalagay ang phone number niya sa contacts ng cellphone ko kaya hindi na ako nahirapan na kunin iyon. Kumakabog ang dibdib ko habang naghihintay ng reply. To my surprise, it only took a minute may reply na siya. Two letter word: OK.

Napangiti ako. Hindi ko inaasahan na totoong papayagan niya ako.

I was excited to meet Lolita, but I'm even more excited to wear the kind of clothes that I prefer wearing for the first time in my life. I knew she advised me not to wear any make up, pero hindi naman siguro masama ang kaunting pressed powder, blush on, at lip balm? I chose the white off shoulder dress that Areezmir bought for me. The fabric hugged my shape perfectly; even my butt looked so tempting.

I wonder how Areezmir would react if I showed him this dress. Magugustuhan kaya niya? Napabuntong-hininga ako. I would never know; he was not here. He left the house with his men; even Cindy wouldn't tell me where he was going. Lagi siyang umaalis.

Pagdating ko sa hotel, si Ryler na ang nagturo sa akin kung saan pupuntahan si Lolita. She made a reservation for in-room dining for two. Naroon na si Lolita, nakangiti niya akong hinalikan sa magkabilang pisngi bago ako naupo. "I'm so glad you made it here, Rosita. How is everything going?"

She ordered a bowl of vegetarian salad with a cold pressed drink, 'yon na din ang sa akin.

"Alam na ni Areezmir na hindi ako ang panganay ng mga Ferrer de Sandoval."

"Oh dear, What happened? Mabuti hindi ka niya sinaktan?"

"He wanted to. He said he'd kill my entire family for betraying him."

"What changed his mind, then?"

"I offered him the only thing that I could."

"What, your body?"

"I offered to be his whore."

Napansin ko ang pagbaba ng balikat ni Lolita. Kahit na siya ay hindi komportable sa ginawa kong iyon. That was my last resort. I didn't want my father or my sister to die. Maswerte pa nga ako at tinanggap niya.

"He was treating me kindly, though."

Napailing-iling si Lolita na parang hindi naniniwala. Linagok niya ang champagne bago ako sinagot.

"Areezmir Vulkov, darling, is not the kind of man capable of treating you kindly; always remember that."

"Binilihan niya ako ng mga gamit, ng mga damit at pang-painting ko. Hindi pa ba sapat 'yon?"

"Of course he can give you all those things. Balewala lang iyon sa kanya. He wanted to tame you. He wanted to make sure that he gained your trust and your loyalty for his benefits. Magkano lang ba ang damit na 'yan kumpara sa kayamanang mayroon ang isang Arezmir Vulkov? Kakarampot na halaga, Rosita, hindi pa niyan kayang bayaran ang araw ng isa sa mga bodyguards niya."

Nanliit ako. Nang ibigay sa akin ni Areezmir ang mga damit at mga gamit ko sa pagpipinta pakiramdam ko napaka-importanteng tao ko na sa kanya para regaluhan niya ako ng ganoon kamamahal, hindi pala.

"He gave those things to me without even asking. Alam niya alam kung ano ang mga gusto ko."

"Sa tingin mo, paano niya nalaman?

Napatitig ako kay Lolita. Cindy must've told him...pero hindi alam ni Cindy na iyon ang mga gusto ko dahil hindi ko naman sinabi sa kanya. Namimili din siya ng sarili niyang damit...kaya imposibleng alam niya. Paano nga nalaman ni Areezmir?

He was checking on me...kahit wala siya pinapamanmanan niya ako. 'Yon lang ang tanging explanasyon doon. Napalunok ako ng laway. That was scary on so many levels...he was stalking my every move, most probably listening to every word I said.

"Are you finally getting what I mean, Rosita? Areezmir is a dangerous man. You shouldn't have that glow in your eyes when I asked you how you are doing with him."

"I don't have a glow in my eyes, Lolita."

"Are you beginning to like him?"

"Like him? Areezmir Vulkov? No. Of course not."

Tinawanan ako ni Lolita.

"Dapat lang, Rosita. You're not supposed to fall in love with the monster. Kung sa tingin mo masamang tao si Marietta sampu ng mga alagad niya, ano pa si Areezmir? She's not even half the monster that Vulkov is. Marietta is just a prey compared to him, and he's at the fucking top of that food chain. He belongs to the 1% in the underworld who has the power of starting, manipulating, and ending a war. You can't fall in love with that kind of man. Don't be fucking silly, remember the things I taught you."

"Hindi ako magkakagusto kay Areezmir Vulkov, Lolita. Imposible 'yang sinasabi mo. Iisa lang ang rason kung bakit nananatili ako sa tabi niya. I just want my father and my sister safe. 'Yon lang."

"Eh di mabuti kung gano'n. Because more than anything else, your best defense in your situation right now is to guard your heart. You cannot fall for Areezmir Vulkov; if you do, no one can save you."

Tinungga ni Lolita ang isa pang glass ng wine at pinakatitigan ako.

"I had a favorite student once," aniya. "Kagaya mo, maganda, sexy, mabait at inosente. She was also a gift to one of the most powerful leaders in the underworld. She made the mistake of falling in love with her master. Inisip niyang dahil pantay sila sa kama ay pantay na sila sa lahat ng bagay. When that Boss got tired of her and took another bimbo to warm his bed, she did the unthinkable; she was in love with the man, so she opposed..." tila nasamid si Lolita at tumigil sa pagsasalita.

"What happened to her? Did she walk away?"

Tumawa si Lolita. "That's silly of you to think that a slave can just walk away from her master, Rosita. Of course, she didn't. She couldn't."

"What happened to her then?"

"She died."

"What??"

"The Boss killed her."

Napalunok ako.

"Hindi ko alam kung sasabihin ko sayo 'to o hindi, dahil alam kong matatakot ka lang. Pero sa tingin ko kailangan mong malaman. Si Areezmir Vulkov ay pinaghihinalaan na siyang tunay at nag-iisang Masked Wolf. Gawa-gawa niya lang ang mga Phantoms para linlangin ang mga taong gustong ungkatin ang totoo niyang pagkatao. Sa madaling salita Rosita, nasa bahay ka ng posibleng pinakamabangis na hayop sa mundong ginagalawan natin."

Mas lalong kumabog ang dibdib ko.

"Pero alam ko, sa kabilang banda, napapaisip ako. Gaano ka nga ba talaga kahalaga para sa kanya? Pinakatatago niya ang katauhan niya sa lahat pero dahil sayo pinakita niya ang totoo niyang mukha sa harapan ng napakaraming tao doon sa party nang kunin ka niya."

"Hindi siya 'yon. Akala ko kilala siya ni Papa dahil sa kasunduan, hindi pala. They didn't recognize him."

Napaawang ang bibig ni Lolita. "Anong ibig mong sabihin? Hindi si Areezmir Vulkov ang lalaking dumating sa party? He was the one who hired me to protect you that night while he's not yet around. He said he's Areezmir Vulkov."

The one who carried me was Pero hindi ang lalaking nagpakilalang Areezmir Vulkov sa party. I was so surprised that those people who have a high rank in the underground world did not really know him.

"Kung ganun sino si Areezmir Vulkov? Ano ang totoo niyang mukha?"

"If he's the real Masked Wolf Lolita, hindi mo kailangan malaman. It's for your own safety. You said it yourself. The less you know, the less dangerous it is for you."

Napalunok ako. Ngayon naliwanagan na ako kung gaano ako katanga ng mga nakaraang araw, hinahayaan ko ang sarili kong isipin na kahit papaano ay may puwang ako sa puso ng lalaking iyon base sa mga kinikilos niya. Kung iisipin nga naman ng husto ang sitwasyon, Areezmir just probably wanted to tame me. Sakaling kailanganin niya ako gusto niyang hindi ako mangingiming gawin ang lahat para sa kanya. Pero sa huli, ginagamit niya lang din ako.

Napahawak ako sa didbdib ko. Para akong sinuntok ng katotohanan, na-knock out kaagad ako at hindi ako kaagad nakabangon. Hindi ko namalayan na naihatid na pala ako ni Ryler pauwi. Nag-isip ako ng malalim. Nasa lungga ako ng isang mabangis na hayop. Ang nag-iisang paraan para hindi niya ako pag-interesang kitilan ng buhay ay kung palagi akong sumusunod sa kanya. Palagi ko dapat ginagawa ang gusto niya at hindi dapat ako lumalabag sa mga rules niya. Iyon lang ang tanging paraan para magsurvive ako sa ngayon. Hangga't hindi ko pa naiisip; hanggat hindi pa ako nagkakaroon ng pagkakataon na kumawala sa mga kuko niya.

"May problema ba, Senorita? Kanina ka pa tahimik at mukhang malalim ang iniisip?" dinig kong tinig ni Ryler nang makababa na kami sa kotse at sinusundan niya akong tahakin ang mahabang hallway papasok ng bahay.

"Ha? Wala namang problema, Ryler. Tahimik ka kasi kaya tahimik din ako."

"May sinabi ba 'yong babae 'yon sayo?"

Umiling ako kaagad. "Wala naman. Bakit?"

"Masigla ka pa bago tayo umalis, ngayon ganyan na ang mukha mo."

Napilitan akong ngumiti. "Ano ka ba, masigla pa rin naman ako." tumikhim ako. "Pwede ba akong magtanong sayo?"

"Ano 'yon?"

"Bukod ba sa akin, may iba pa bang binabahay na babae si Mr. Vulkov?"

Kumunot ang noo ni Ryler. "Mr. Vulkov?" he paused. "Wala. Wala siyang binabahay o binahay na iba. Ikaw lang. Pero hindi ko ipagkakailang sa mga meeting na pinupuntahan namin, sa mga teritoryong binibisita, ang palaging regalo ng mga Capo sa kanya ay babae. Is it going to be an issue with you?"

That confirmed my fear. I was nothing special. Isa lamang ako sa mga babaeng nireregalo sa kanya araw-araw. Tama si Lolita. "No. Of course not. Hindi pa naman ako nababaliw para isiping ako lang ang pwedeng maging babae niya. I kind of expected that."

Hindi ko na hinayaang sumagot si Ryder, narating na namin ang harap ng pintuan ng kwarto ko kaya kaagad na akong pumasok. Madilim ang kwarto maliban sa kaunting sinag mula sa uwang ng malaking kurtina ng bintana. Sinara ko ang pinto at sumandal doon. Ipinikit ko ang mga mata ko. Kusang nalaglag sa balikat ko ang shoulder bag ko, habang malalim ang pinapakawalan kong hininga. Yung takot at bigat ng pakiramdam na unang naramdaman ko nang pumasok ako sa bahay na ito ay unti-unting bumabalik sa akin. Marami akong mga what ifs. Paano kung magaya ako sa babaeng kinikwento ni Lolita?

Napamulagat ako nang makarinig ng isang tikhim mula sa dilim. My eyes couldn't see anything, but my other senses were telling me there was someone inside my room. Pamilyar na amoy ang nanuot sa ilong ko na kahit bulag ako ay makikilala ko.

It's him. The Lion.

Nasa harapan ko na siya, nakayuko ang ulo niya sa akin upang magpantay kami. Pumailalim ang isang kamay niya sa buhok ko at lumapat sa gilid ng leeg ko.

Napalunok ako. Ramdam niya ang pulso ng leeg ko.

"Saan ka galing?"

"Nakipagkita ako sa kaibigan ko, kay Lolita. I sent you a message."

"Yes, you did. But I will appreciate it next time, kung babalitaan mo ako kung nakarating ka na at kung nakauwi ka na."

Napigil ko ang paghinga ng maramdaman kong dumiin ng kaunti ang palad niya sa gilid ng leeg ko. "Gagawin ko sa susunod. Inisip ko lang kasi na masyado kang busy para intindihin pa ang mga ginagawa ko."

Pinadaan niya ang hinlalaki niya sa ibabang labi ko. Dahil doon parang sumikdo ang dibdib ko, kumalat ang init niyon sa buong katawan ko pababa sa puson at sa pagitan ng hita ko. Just the mere touch of this merciless predator was enough poison for me to succumb.

"I was just here, waiting for you."

Pinagapang niya ang isa niyang kamay sa dibdib ko at pinalapat sa tapat ng puso. Ramdam niya ang lakas ng tibok niyon.

"Your heart is beating too fast, Malishka."

"I know."

"Are you scared?"

"No. Your proximity, your scent, your warmth... they're making my heart beat so fast. Sorry, hindi ako nakapag-update sayo, inisip ko lang talaga na hindi mo kailangan ang pangungulit ko. Kung alam ko lang na hinihintay mo ako, kanina pa sana ako umuwi."

Nauupos ang paghinga ko. Kinuyom ko ang kamay ko na kanina pa may gustong gawin pero natatakot ako dahil baka hindi pwede. "Areezmir, can...c-can I touch you?"

"Where do you want to touch me, Malishka?"

Everywhere. "I want to touch you everywhere, please."

He caught one of my shaking and sweaty hands. He brought it to his chest. Pinagapang ko ang kamay ko sa matigas at malapad niyang dibdib. Pababa sa tiyan na kagaya ng dibdib niya ay wala din kasing tigas. Hinawakan ko siya sa mukha; dinama ko ang kanyang mga labi. Inilapit ko ang mukha ko sa kanya hanggang sa maramdaman ng ilong ko ang init ng kanyang paghinga. This man was fucking dangerous, and I knew that someday he'd be the death of me. But I couldn't help it. The attraction I felt towards him was enough to power a lifeless soul and bring it back to life. The electricity between us was so overwhelming that I would die if I ignored it.

"Can I kiss you, boss?"

"Boss?" he chuckled. Fuck, it was so sexy. HIndi ko nakikita ang mukha niya dulot ng dilim pero nakapinta ang imahe ng ngiti niya sa utak ko. Napakagwapo niya, mas lalo akong nababasa.

"Yes, you can," he said in a low, resonant voice.

"Tapos pwede ba kitang halikan kahit kelan ko gusto? Kahit saan?"

"Yes, Rosita—"

Hindi na ako nag-aksaya ng kahit na isang segundo, inabot ko ang bibig niya. He was caught off guard; he opened his mouth, and that was the opportunity I took advantage of to slip my vicious tongue inside. He tasted like cognac. A fine, expensive, and rare liquor that was a combination of everything delicious in a brandy—vanilla sweet, fruity, bitter, and spicy.

Pina-ikot ko ang braso ko sa katawan niya at idiniin ang matigas niyang dibdib sa dibdib ko. Dahil doon kaagad na tumigas ang magkabilang tuktok ng dibdib ko, lumalaban sa kanya. Kinuha ko ang kamay ni Areezmir at dinala sa isa sa kanila. Isang hiklas niya lang sa damit ko

,bumaba na kaagad iyon sa paanan ko. Napa-ungol ako ng malakas nang pisilin ni Areezmir ang dibdib ko.

This was what I signed up for. I was his whore. Hell, I'd do a damn good job to please him every day.