Terwijl ik mijn koffers haal, besef ik dat ik helemaal vergeten ben iets in mijn reisboekje te schrijven. Ik besluit dat dan maar te doen als ik straks weer op de trein zit. De woorden van de oude man klinken nog na in mijn hoofd. Hij heeft gelijk. Paris sera toujours Paris. En ik zal altijd blijven komen.

A la prochaine! denk ik, terwijl ik door de straten van Parijs loop. Wat houd ik toch van deze stad.