Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Imaginas Rosie

Sherlock estaba parado frente la ventana, observaba como llegaba su mejor amigo junto a la pequeña, era la primera vez que la cuidaría él solo.

Los pasos se escucharon  en las escaleras, Sherlock suspiró, estaba nervioso hasta cierto punto, un niño era diferente a cuidar un experimento.

Gracias Sherlock, en serio espero que no sea una molestia — Sherlock se dio la vuelta observando a la pequeña —  Bien Rosie te quedarás con el tío Sherlock.

—Sí Papi —La pequeña rubia alzo una ceja mientras miraba a su tío directamente — Será divertido.

—John frunció sus labios — Sí, no se diviertan mucho, por favor —El Doctor miró a Sherlock —Debo irme, espero todo salga bien, vendré a las ocho.
Dicho eso, Watson beso la frente de su pequeña y se marcho, no sin sentir nervios.

Sherlock miro a Rosie, siempre que la veía era ver los ojos de Mary, con la nariz de John y el cabello rubio de ambos.

—¿Me llevarás a un caso? — Preguntó la niña mientras se sentaba en el sofá de su papá.

—No puedo llevar a una niña de 5 años a un caso —Sherlock se sentó frente a ella.

—Tengo 9 — Replicó molesta mirando a su tío.

—Para mí sigues siendo de 5 — Dijo el azabache mientras se encogía de hombros.

—Yo te tengo un caso —Sherlock la miro — Ocurrió en mi escuela.

—Qué paso en tu escuela — Ella miro a su Tío mientras empezaba a sonreír.

—Hace unas tres semanas, uno de mis compañeros se cayó de la segunda planta —Sherlock alzó una ceja — Todos dicen que se cayó pero cuando fuimos a revisar con unas niñas, en el piso había unas huellas negras, como si Venom se hubiese parado ahí.

—Quién es Venom —Sherlock pestañeo.

—Eso no importa — Dijo Rosie — Quieres ir a ver qué paso.

— Sherlock lo pensó — Ponte tu abrigo... Iremos a revisar

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro