@eiss01 schreef:

'Ik kan het proberen, maar wat moeten we nu, gewoon terug naar huis?! En dan, doen alsof wij niet weten wat er met Peter is gebeurd? Ik weet niet of ik dat kan hoor. Ik zal iedere dag en ieder moment aan hem denken...' 'Het moet, anders valt het te veel op, als we opeens zouden verdwijnen na zijn moord. Doe gewoon zo normaal mogelijk en zeg je dat niks weet. Doe het voor papa. Doe het voor ons.'

Mijn vervolg:

Ik weet het echt even niet meer. Wat moet ik hier nou mee? Maar ja, als ik papa wil helpen en hem ooit nog terug wil zien, dan moet ik niks zeggen. 'Oke, ik hou mijn mond wel,' zeg ik bijna fluisterend. Ik twijfel of ik de goede beslissing heb gemaakt, maar nu kan ik het niet meer terugdraaien.

Nu zijn jullie weer. Ik wil eigenlijk morgen afronden, dus graag een klein beetje afronding ;-)