Terwijl ze haar doos spaghetti en het pakje tomatensaus uit de auto haalde, dacht ze nog even hoofdschuddend terug aan die jongen. Wat een snul. En wat jammer voor hem dat ze toevallig een hekel had aan dat soort romantische komedies. Misschien zou het hem bij een ander meisje wel lukken. Bij zo'n wanhopig type dat per se een lief wilde op Valentijn, bijvoorbeeld.

Net toen Elena de kraan van haar bad opendraaide, ging de telefoon. Het was haar beste vriendin Roos.

"Hey, Elena, ik vroeg me af of je vanavond mee op stap wilde," begon die meteen te ratelen.
"Sorry, Roos, maar je weet hoe hard ik Valentijn haat. En ik moet werken morgen, dus nee."
"Ik beloof je dat we om half één ten laatste terug zijn, dan heb je nog wel genoeg slaap!"
Elena zuchtte diep, zodat Roos het goed kon horen.
"Vooruit dan. Maar als er ook maar één idioot iets bij me probeert, ben ik onmiddellijk weer weg!" waarschuwde ze nog.
"Deal! Ik haal je op om tien uur."
"Tot vanavond!" Meteen legde Elena af en kon ze eindelijk van haar bad genieten.