Αφιερωμένο σε ElliPam91
Από την στιγμή που είχε πρωτομπεί μέσα στο παλάτι ,στιγμή δεν είχε ρίξει την ματιά της πάνω του.  Το βλέμμα της ήταν μονίμως χαμηλωμένο ,το πρόσωπο της σαν πέτρινη μάσκα . Κοιτούσε συνέχεια τον αίθουσα του θρόνου όπου γίνονταν ο γάμος με ένα ύφος όπως αυτό της Αλίκης στην Χώρα των Θαυμάτων .  Μαύρο και το κόκκινο χρώμα στους τοίχους , τα μεγάλα πέτρινα κιονόκρανα με αναπαραστάσεις από σκηνές μαχών ζωγραφισμένες με ζωντανά χρώματα που στήριζαν το τεράστιο γυάλινο θόλο της οροφής και φαίνονταν τα αστέρια που είχαν βγει σεργιάνι πάνω στον ουρανό .   Κοίταζε τα λευκά άμφια της ιέρειας η οποία ευλογούσε το ζευγάρι ραίνοντας τους με ροδόνερο και ρύζι ζητώντας και παρακαλώντας τους Θεούς των ξωτικών να δώσουν μακροημέρευση και ευτυχία στο ζευγάρι το οποίο διέφερε σε όλα τόσο ως χαρακτήρες όσο και ως παρουσίες.
Γεροδεμένο και ψηλό παράστημα ,επιβλητική αύρα και ένα ντύσιμο με σκούρο γαλάζιο παντελόνι , πουκάμισο στο χρώμα της ζάχαρης κεντημένο με κλωστές που λαμπυριζαν κάτω από το χρυσαφένιο φως των πολυελαίων ,ψηλές μαύρες μπότες ως το γόνατο μαζί με έναν επίσημο μανδύα που έφερε το οικόσημο των Ψυχρών Εποχών (Φθινόπωρο και Χειμώνα )  ,ένα λευκό φοίνικα με απλωμένα τα φτερά μαζί με ένα σπαθί μαζί με κατάξανθα μαλλιά και κυανά μάτια συνέθεταν την εικόνα του πρίγκιπα και διαδόχου Αλεξάντερ . Από την άλλη μεριά , η Μπλουμ η πριγκίπισσα του βασιλείου των Θερμών Εποχών (άνοιξη και καλοκαίρι )φορούσε το κατάλευκο νυφικό της με διακριτικό σκίσιμο στο αριστερό πόδι και μακριά μανίκια με δαντέλα ενώ στο μπούστο ήταν σχεδιασμένα με ασημένια κλωστή λουλούδια. Τα καστανά της μαλλιά έπεφταν ελεύθερα στους ώμους της  καλυμμένα από το μακρύ πέπλο . Δεν φορούσε κοσμήματα μόνο το βαφτιστικό της κολιέ με το οικόσημο μιας κουκουβάγιας και ενός φτερού . Κοίταξε προς τις πίσω θέσεις. Η μητέρα της είχε φύγει . Την παρέδωσε στον γαμπρό της λέγοντας του με καρδιοχτύπι να την προσέχει και να την αγαπά και μετά έφυγε με σκυφτό το κεφάλι. Στο τραπέζι αισθάνθηκε ακόμη χειρότερα . Όλοι μιλούσαν και γελούσαν . Ο Βασιλιάς και η Βασίλισσα στην κορυφή του μεγάλου σανιδένιου τραπεζιού ,στα δεξιά ο πρίγκιπας Αλεξάντερ και δίπλα του η Μπλουμ ενώ ακριβώς απέναντι της η Ρεμπέκα ,η αδελφή του Αλεξάντερ μια ξανθιά καλλονή με  φόρεμα στο χρώμα του βερίκοκου με μια χρυσή ζώνη που έσφιγγε την μέση της ενώ στα αφτιά της κρέμονταν μαργαριτάρια . Το στομάχι της ανακατεύτηκε όταν οι υπηρέτες σέρβιραν πιατέλες με ψητό ψάρι και κοτόπουλο με πατάτες ,σαλάτες ,κρασί ,γλυκά . Η Μπλουμ αναρωτήθηκε τι έκαναν όλα αυτά τα φαγητά όταν περίσσευαν , αναρωτήθηκε για πολλοστή φορά γιατί κάποιοι είχαν τόσα πολλά και κάποιοι τόσα λίγα.  Αν και το στόμα της είχε γεμίσει σάλια επειδή είχε μήνες να γευτεί κρέας ,είχε μήνες να φάει κανονικό πρωινό δεν άγγιξε τίποτε .
-Φαίνεσαι πολύ αδύνατη . Φάε κάτι ...της είπε με έγνοια ο Αλεξάντερ. Όταν δεν του απάντησε ,εκείνος αναστέναξε με το ύφος των μεγάλων που ενδίδουν στα χατίρια κακομαθημένων παιδιών. Πήρε ένα μπολάκι με μια κρέμα με ξηρούς καρπούς και σοκολάτα στο πάνω μέρος και πίεσε τα χείλη της . Εκείνη τα άνοιξε και την γεύτηκε .
-Σου άρεσε ?
-Ναι πολύ . Μόνο για σένα το έκανα.  Του είπε και ύστερα αφού ενημέρωσε ότι θέλει να αποσυρθεί ο Αλεξάντερ την συνόδευσε στην  κρεβατοκάμαρα τους που είχε βαφτεί σε μια ζωηρή πορτοκαλί και λευκές αποχρώσεις με ξύλινα παράθυρα και φλοκάτες ενω ένα τεράστιο κρεβάτι δέσποζε στον χώρο. Αφού ο Αλεξάντερ την ρώτησε αν ήθελε να κάνουν έρωτα και εκείνη αρνήθηκε ,εκείνος ξάπλωσε στο κρεβάτι και την χάζευε καθώς με αέρινες κινήσεις έβγαζε το νυφικό της και φορούσε μια νυχτικιά. Κοιμήθηκαν αγκαλιά εκείνη την πρώτη νύχτα του γάμου τους μα εκείνος μπορούσε να την περιμένει και δύο ζωές αν χρειαζόταν για να νιώσει έτοιμη . Του αρκούσε που άκουγε την απαλή της ανάσα στο στήθος του και μύριζε τα εσπεριδοειδή στα μαλλιά της. 

Λίγες μέρες μετά ...
Τα σιγανά κλάματα που ακούγονταν οδήγησαν τα βήματα της μπροστά από μια δρύινη πόρτα με σκαλισμένα σύμβολα . Η ανησυχία και το ενδιαφέρον μήπως είχε πάθει κάτι το ξωτικό της ,έκανε να νιώθει το αίμα να κυλά πιο γρήγορα στις φλέβες της . Ακούστηκε ένα αντικείμενο που έσπασε με πάταγο στο πάτωμα και μια άλλη κραυγή . Γύρισε το χρυσό πόμολο και άνοιξε την πόρτα κλείνοντας την μαλακά πίσω της. Βρέθηκε σε ένα τεράστιο δωμάτιο .
Την υποδέχτηκε η μυρωδιά του καμένου ξύλου από το τζάκι μαζί με την μεταλλική οσμή που γνώριζε πολύ καλά : αυτή του αίματος. Το γραφείο του άντρα ήταν τεράστιο τόσο που με άνεση χωρούσε το μεγάλο τραπέζι των συσκέψεων και έξι καρέκλες μαζί με ένα ατομικό γραφείο όπου πάνω του υπήρχαν έγγραφα και φάκελοι ,ένας μαύρος  καναπές  με τους γκρίζους τοίχους να καλύπτονται από βιβλιοθήκες ενώ το πάτωμα καλυπτόταν από ένα ανατολίτικο παχύ χαλί. Όλα από σκούρο ξύλο στην απόχρωση του μαύρου ,όλα σε αυστηρές ίσιες γραμμές .
Κάτω από το φως του πολυελαίου,δύο κυανά μάτια την ατένιζαν αποσβολωμένα. Δύο μάτια κομμένα από το κλάμα ,με μια υγρή κόκκινη θλίψη να ελλοχεύει πίσω από το γαλανό χρώμα  των οφθαλμών του . Σηκώθηκε με αργά βήματα και στήριξε την μέση του στο γραφείο κοιτώντας την έντονα περιμένοντας τη να μιλήσει .  Δάγκωσε τα χείλη του μόλις παρατήρησε το ροζ νυχτικό της πάνω από το γόνατο μαζί με τα λεπτά καλογυμνασμένα της πόδια που ήταν ξυπόλητα. Ωστόσο ,γρήγορα απεστρεψε το βλέμμα του από την μορφή της και έπαιξε στα χέρια του ένα στρογγυλό κρυστάλλινο  βαζάκι.
- Τι γυρεύεις εσύ  εδώ ? Την ρώτησε ξερά .
- Άκουσα κλάματα και ανησύχησα . Είσαι εντάξει ? Θες να φωνάξω κάποιον θεραπευτή  ? Τους γονείς σου ίσως ?
- Είμαι καλά . Της είπε ψυχρά κάνοντας τον εκνευρισμό να λύσει την γλώσσα της . Αχ αυτός ο πληγωμένος αντρικός εγωισμός ...
- Αν ήσουν καλά ,τότε δεν θα έκανες όλο αυτό τον χαμό εδώ πέρα ούτε θα έκλαιγες μέσα στην νύχτα !
- Να με συγχωρείς κιόλας που σου χάλασα τον ύπνο μεγαλειοτάτη . Την επόμενη φορά που θα ρωτήσεις κάποιον αν είναι καλά φρόντισε να ενδιαφέρεσαι όντως για την κατάσταση της υγείας του . Δρόμο τώρα !
- Άφησε με να σε βοηθήσω .
Με μια δρασκελιά,εκείνος βρέθηκε μπροστά της . Την περνούσε τουλάχιστον δύο κεφάλια ενώ το σώμα του ,η αύρα του όλα εξέπεμπαν δύναμη και επιβλητικότητα και ας ήταν γυμνός από την μέση και πάνω ,χωρίς όπλα ,χωρίς φρουρούς. Παγοκρύσταλλοι ξεκίνησαν να απλώνονται από τα τεντωμένα του δάχτυλα στους τοίχους και να κρέμονται από το ταβάνι ενώ ένα λεπτό στρώμα χιονιού σχηματιζόταν κάτω από τα γυμνά τους πέλματα,σκέπαζε τα έπιπλα και παρέλυε τις αισθήσεις   . Αν η κατάσταση αυτή σόκαρε την κοπέλα,δεν το έδειξε . Και όμως ... εκείνος κατάφερε να διακρίνει το σφίξιμο των δοντιών της στην προσπάθεια της να μη φωνάξει από το κρύο που ένιωθε να κοκκινίζει τα δάχτυλα των ποδιών της . Συνέχισε να τον κοιτά σταθερά στα μάτια.  Την παραδεχόταν ,είχε κότσια. Κρύος αέρας ράπισε το πρόσωπο της ,ανέμισε και φούσκωσε τις κουρτίνες ενώ τα παράθυρα ήταν κλειστά και έσβησε την φωτιά βυθίζοντας το δωμάτιο στο σκοτάδι με μοναδικό φως τα λευκά μάτια  του συζύγου της και το λευκό περίγραμμα του κορμιού του .
Όταν έκλεισε τα δάχτυλα του με ένα χαμόγελο ικανοποίησης ,όλα σταμάτησαν όπως ξαφνικά είχαν αρχίσει. Εξαφανίστηκε το χιόνι ,η φωτιά άναψε ξανά ,οι άνεμοι έπαψαν και τα μάτια του απέκτησαν το γνώριμο γαλανό τους χρώμα . Αυτό που είχε μείνει να θυμίζει μια ελάχιστη εκδήλωση οργής  ήταν η απόχρωση του ροζ στα μάγουλα της μαζί με τις χιονονιφάδες στα μαλλιά της .
Με τα ακροδάχτυλα του χάιδεψε το δεξί της μάγουλο και τα μαλλιά της περνώντας  λίγες τούφες πίσω από το αυτί της . Το χάδι του ήταν γλυκό τόσο που έκλεισε τα μάτια της για να το απολαύσει ενώ σιγά σιγά επέτρεπε στο κορμί της να χαλαρώσει. Είχε λάβει το μήνυμα.
- Γιατί να το πιστέψω και γιατί να σου επιτρέψω να γνωρίζεις κάτι τόσο προσωπικό μου ?της είπε μαλακά σηκώνοντας το πηγούνι της με τα δάχτυλα του.
- Γιατί δεν θέλω να βλέπω κανέναν να πονάει . Αφοπλιστική απάντηση που μαλάκωσε τα αρρενωπά χαρακτηριστικά του προσώπου του . Μπορώ ?του είπε τείνοντας το χέρι της προς το βαζάκι.
Σιωπηλός  της το έδωσε και ξάπλωσε πριν προλάβει εκείνη να ανοιγοκλείσει τα βλέφαρα της ικανοποιημένη από την μικρή της νίκη. Πήγε από επάνω του ξεκινώντας να τρίβει απαλά αλλά έντονα τους ώμους   αν και δυσκολεύτηκε επειδή ήταν αρκετά γυμνασμένος . Στην πλάτη του είδε κάτι που την σόκαρε : Ήταν γεμάτη από ουλές που είχαν σκάψει άγρια το μαλακό δέρμα  αφήνοντας τα αιώνια σημάδια τους .
-Σε πονάνε ? Φαίνονται παλιές ... Ρώτησε διστακτικά .
- Ενθύμια από την καλοπέραση μου όταν εκπαιδευόμουν στα στρατόπεδα από μικρός της είπε αστειευόμενος καθώς ένιωθε με ευχαρίστηση το απαλό άγγιγμα των δαχτύλων της να απλώνει πάνω στην πληγωμένη επιδερμίδα την καταπραϋντική αλοιφή.  Καθώς εκείνη συνέχιζε το απαλό μασάζ ,εκείνος της διηγήθηκε:
-Έφυγα από εκεί έναν χρόνο πριν ενηλικιωθώ γιατί με κάλεσαν εκτάκτως να πολεμήσω τους γίγαντες και τα ζόμπι είπε με την φωνή του να χαμηλώνει καθώς τα μάτια του από γαλανά γινόντουσαν γκρι από τις θύμησες. Ήταν η πρώτη άγρια επαφή με την πραγματικότητα της ζούγκλας των μαγικών δυνάμεων και των παράξενων συμμαχιών.
   Για παράδειγμα ,οι γίγαντες ανέκαθεν ήταν μια φυλή πρωτόγονη  και δεν δεχόταν ξένους στους κόλπους της ούτε γάμους μεταξύ ενός γίγαντα και ενός πλάσματος από άλλη φυλή ωστόσο είχαν τεράστια σωματική διάπλαση και μπόλικη δόση ευπιστίας και βιαιότητης. Τα ζόμπι πάλι ήταν νεκροί που είχαν αναστηθεί από σκοτεινές δυνάμεις . Το πρώτο ζόμπι δημιουργήθηκε από έναν απελπισμένο πατέρα ο οποίος είχε χάσει τον γιο του .Ήταν άνθρωπος και δέχτηκε να πουλήσει την ψυχή ενός αγαπημένου του προσώπου στο διάβολο . Θυσίασε τον παππού του παιδιού και δικό του πατέρα όμως όταν ο γιος ήρθε ξανά στη ζωή διαπίστωσε ότι η φωνή του ήταν βραχνή ,ότι συχνά χανόταν τα βράδια και γύριζε σπίτι με αίμα στα ρούχα του ενώ τα μάτια του βαθμιαία έχαναν το χρώμα τους και μετατρέπονταν σε μαύρο ,οι φλέβες του προσώπου του γίνονταν πιο έντονες.   Αυτός ο γιος λοιπόν ,είναι αυτός ο οποίος ήταν αρχηγός του στρατού που ηγήθηκε και οι αναμνήσεις του αίματος ,αυτών των ήχων και οι εικόνες δεν έφυγαν ποτέ από μέσα του . Πολεμούσε  επί αρκετά έτη μαζί τους  και αν στο τέλος νίκησαν τα ξωτικά,η νίκη αυτή ήταν πύρρειος.
-η αδελφή σου ήταν εκεί ?
-Βέβαια ,τα κορίτσια εκπαιδεύονται όπως και τα αγόρια στα στρατόπεδα . Ο πατέρας μου την κράτησε πίσω όταν έγινε το κακό και η ίδια ήταν πρώτα αγγελιοφόρος και τώρα Αρχηγός του Τάγματος των Σκιών ,ένα τάγμα κατασκόπων- πολεμιστών  ενώ εγώ έχω αναλάβει την διαχείριση και Διοίκηση του στρατού και ό,τι αυτό συνεπάγεται .
- Η Ρεμπέκα φαίνεται πολύ ...ντελικάτη για να κάνει αυτή την δουλειά . Συγχώρεσε με όμως φαίνεται σαν μια συνηθισμένη κακομαθημένη πριγκίπισσα που της αρέσει η φλυαρία και τα φορέματα .
Ο Αλεξάντερ είχε χαμογελάσει με την εξιστόρηση της αυτή . Γνώριζε καλά την Ρεμπέκα καθώς οι δύο τους ήταν πολύ δεμένα και αγαπημένα αδέλφια . Ο χαρούμενος χαρακτήρας της μαζί με τον δυναμισμό της είχαν προκύψει από δυσάρεστες εμπειρίες που δεν έκρυψε από την καλή του :
-Κι όμως τα φαινόμενα απατούν  . Η  Ρεμπέκα αν και είναι ξερόλας και αν νευριάσει είναι ικανή να προκαλέσει σεισμό,  είχε πέσει θύμα τιμωρίας αν μπορώ να το πω έτσι από γόνους πλούσιων οικογενειών ξωτικών . Είχε βγει μακριά από τα όρια του στρατοπέδου ,σε ένα σημείο στα βουνά που της άρεσε να μένει μόνη της . Εκεί την περίμεναν  οι εχθροί της που  ήταν έξι στο σύνολο. Η κοπέλα που την πρόδωσε βρέθηκε απαγχονισμένη στο στρατόπεδο το βράδυ της ίδιας μέρας.   Αφού πρώτα ξυλοκόπησαν την Ρεμπέκα , την έδεσαν και της ψαλίδισαν την άκρη από τα φτερά της  στερώντας της για πάντα το δικαίωμα να πετάξει. Θρήνησε για πολύ καιρό τα φτερά της και ορκίστηκε εκδίκηση. Οι οικογένειες αυτές έχουν μεταναστεύσει εκεί χρόνια τώρα.   Ενάντια σε αυτά τα τρία  βασίλεια  που αποτελούν την δυναστεία των Κρούελντι ,ετοιμάζουμε πόλεμο . Είναι μια μεγάλη πρόκληση γιατί πρόκειται για τον πιο ανάλγητο στρατό που γνώρισε ποτέ η ιστορία . Αν νικήσουμε ,τα οφέλη θα είναι πολλαπλά σε όλους τους τομείς : Νέες εκτάσεις για την επικράτεια μας ,πλούτη  ,εκδίκηση για την Ρεμπέκα και όχι μόνο  ,δόξα ...αν χάσουμε θα σύρουμε τους πάντες στο σκοτάδι και στην σκλαβιά . Ή θα νικήσουμε ή θα ηττηθούμε όλοι μαζί .
-Ωστε για αυτό παντρευτήκαμε εμείς οι δυο .  Για να ενωθούν τα βασίλεια των Εποχών μαζί με τις δυνάμεις μας ώστε να έχουμε ένα πλεονέκτημα απέναντι τους .
-το καλοκαίρι θα ξεκινήσουν οι εχθροπραξίες. Για να μην πληρώσει λοιπόν  ο ήδη αποδεκατισμένος πληθυσμός της Αυλής σου τα σπασμένα , γράψε στην μητέρα σου και πες τους να έρθουν άμεσα εδώ. Να δράσουν πρέπει μυστικά ,χωρίς φασαρίες και δεύτερες σκέψεις . Ο λαός μου είναι ήδη προετοιμασμένος για τις εξελίξεις . Όλοι είναι πρόθυμοι να ανοίξουν τα σπίτια τους και φυσικά θα μπορούν να επανεκπαιδευτούν στα όπλα ,να αποκτήσουν καινούργιους δεσμούς φιλίας και αίματος ,να έχουν πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες ,να βρουν δουλειές . Αρκεί να σωθούν οι ζωές τους.
- Σε ευχαριστώ που με υπολογίζεις .
- Αν πρέπει να μάθεις κάτι για μένα ,είναι ότι είμαι αρκετά συμφεροντολόγος και δεν κάνω κάτι το οποίο να βλάψει το βασίλειο μου ή εμένα και την οικογένεια μου ή αυτούς που αγαπώ και νοιάζομαι . Την είπε και την κοίταξε με νόημα βαθαίνοντας την φωνή του.
-Τότε αφού σκέφτηκες ορθολογικά και με βάση το συμφέρον σου γιατί δεν παντρεύτηκες την πριγκίπισσα των Βρυκολάκων με των οποίων το βασίλειο,  τα ξωτικά έχουν άριστες σχέσεις ?
-Υπάρχει το εξής πρόβλημα : οι βρικόλακες και ειδικά τα θηλυκά φημίζονται για την ομορφιά και την σεξουαλικότητα τους . Όμως ,υπάρχει ένας απαράβατος όρος : οποίος παντρεύεται βρικόλακα ,πρέπει να γίνει και αυτός βρικόλακας  εκτός αν θέλεις να περάσεις όλο τον πόνο του κόσμου μαζεμένο στην καλύτερη περίπτωση ή το παιδί σου να καταλήξει να γίνει στόχος όντας υβρίδιο στην χειρότερη. Επίσης ,δεν συμφωνώ με τον τρόπο ζωής τους με το αίμα ούτε με ξετρελαίνει η ιδέα να φοράω κοσμήματα εκτός από το στέμμα μου για να κυκλοφορώ στο φως της μέρας χωρίς να με κάνει σκόνη ο ήλιος . Κυριολεκτικά.
Ένα γέλιο ξεπήδησε από το λάρυγγα της και κάλυψε το δωμάτιο ευφραίνοντας τα μυτερά αυτιά του Αλεξάντερ με το κελαρυστό τους ήχο . Η Μπλουμ έγειρε πάνω στο κεφάλι του το δικό της ενώ πέρασε απαλά τα δάχτυλα της μέσα από τα μαλλιά του .
- Θέλω να γνωριστούμε καλύτερα . Να σε μάθω . Άκουσε την φωνή της  και εκείνη του έδωσε ένα απαλό φιλί στο κεφάλι. Χωρίς να ξέρει το γιατί. Αυτός ο άντρας της πρόσφερε απλόχερα το κομμάτι της ασφάλειας και της προστασίας αλλά και αυτό των συναισθημάτων που κρύβονταν πίσω από ένα ζευγάρι γαλανά μάτια. Κάποια στιγμή την πήρε ο ύπνος και όταν ξύπνησε το πρωί από τις χλωμές ηλιαχτίδες του ήλιου ,είδε τα δάχτυλα τους πλεγμένα πάνω στο κρεβάτι και τον ίδιο να κοιμάται. 

Και έτσι και έγινε.
Ο Αλεξάντερ ενδιαφερόταν για τα έθιμα και το πώς περνούσε την ζωή της η Μπλουμ σε εκείνο το βασίλειο που το μάστιζε η φτώχεια και για αυτό παρήκμασε με τους κατοίκους του να φεύγουν  . Περνούσαν αρκετό χρόνο μαζί .  Η σημερινή βόλτα τους στο δάσος ξεκίνησε από μια τυχαία συζήτηση όσον αφορά το κομμάτι των Χριστουγέννων. Κράτησαν την  συνήθεια να του διαβάζει φωναχτά τα μυθιστορήματά της και εκείνος όλο και περισσότερο ερωτευόταν την απαλή φωνή της και χαιρόταν που σιγά σιγά ανακάλυπτε κομμάτια του εαυτού της όπως η ενσυναίσθηση αλλά και η τσουχτερή της γλώσσα . Λάτρευε αυτήν την εσωτερική φλόγα που την έκανε να πεισμώνει . Μέσα σε λίγες μέρες είχε μάθει άριστα την τέχνη της ξιφασκίας και του τόξου χάρη στην δική του καθοδήγηση ενώ τώρα βρισκόταν σε διαδικασία εκμάθησης τεχνικών πάλης σώμα με σώμα. Εκείνη επέμενε να μάθει το βασίλειο και εκείνος πήγαινε μαζί μακριές περιοδείες συστήνοντας την στο λαό τους ως πριγκίπισσα ,ίση και όμοια του. 
   Η Μπλουμ έφριξε όταν έμαθε για την ιστορία του καμένου δάσους και ότι τα Χριστούγεννα δεν υπήρχαν στο βασίλειο έτσι αποφάσισαν από κοινού να τα επαναφέρουν δημιουργώντας ευχάριστες αναμνήσεις . Έτσι ,την επόμενη το πρωί το ζευγάρι μαζί με την Ρεμπέκα και μερικούς φρουρούς κίνησαν για το δάσος ενώ μηνύματα στάλθηκαν σε όλα τα χωριά και τις πόλεις της επικράτειας με κουκουβάγιες και γεράκια που παρότρυναν όλους τους κάτοικους των Εποχών να συγκεντρωθούν για την μεγάλη γιορτή.
Ξαφνικά , ένιωσε μια περίεργη αίσθηση . Μέσα στο δάσος με το μαύρο μαλακό χώμα ,το χιόνι που έτριζε και λάσπωνε κάτω από έναν ουρανό στο χρώμα της ζάχαρης και ενώ η ομίχλη είχε τυλίξει σαν παγωμένο πέπλο τους μεγάλους κορμούς των δέντρων με την τραχιά επιφάνεια και τα μακριά απλωμένα κλαδιά πάνω από το κεφάλι τους η Μπλουμ ένιωσε το μυαλό της να παραλύει.  Διάφορες φωνές συγκρούονταν στο κεφάλι της προειδοποιώντας την για ένα μεγάλο κίνδυνο σιμά τους . Τα μάτια απέκτησαν το χρώμα της φωτιάς και σταμάτησε πιάνοντας το κεφάλι της με τα δύο της χέρια πέφτοντας κάτω στο έδαφος καθώς έβγαζε μια σιγανή κραυγή.   Η Ρεμπέκα ανησύχησε και της έπιασε μαλακά το χέρι για να δει τι έχει. Τα πράσινα μάτια της γούρλωσαν όταν είδε την σκηνή του θανάτου του Αλεξάντερ  από παγίδα κυνηγού που είχε στηθεί ανάμεσα στα δέντρα. Κοίταξε αμέσως τον άντρα της ο οποίος αμέριμνος συνέχιζε να περπατά με τον σύμβουλο του μην έχοντας αντιληφθεί την ανησυχία της γυναίκας του.  Η κοπέλα σε κλάσματα δευτερολέπτου και αξιοποιώντας την υπερταχύτητα που απλόχερα της είχε χαρίσει η φύση των ξωτικών , βρέθηκε μπροστά από τον Αλεξάντερ βάζοντας το χέρι της στο στέρνο του ενώ το άλογο έβγαλε ένα ανατριχιαστικό χλιμίντρισμα . Πάνω στην ώρα . Η ενεργοποιημένη παγίδα απελευθέρωσε μια τσουγκράνα   με μυτερές μεταλλικές αιχμές που έπεσε με κάθετη φορά με κατεύθυνση το κεφάλι της γυναίκας . Πριν προλάβει να την χτυπήσει ,τα μάτια της έχασαν την πράσινη τους απόχρωση και μετατράπηκαν σε κόκκινα καθώς το χέρι της που είχε αποκτήσει θερμότητα έλιωνε το μέταλλο καταστρέφοντας την παγίδα. Σταγόνες από το αίμα της κύλησαν στο χιόνι όπου φύτρωσε ένα λουλούδι με τριάντα μαλακά φύλλα κατακόκκινο και πανέμορφο.
Ένα τρυφερό χαμόγελο χαράκτηκε στα χείλη της Ρεμπέκα βλέποντας την γενναία και άμεση αντίδραση της νύφης της. Περηφάνια και συγκίνηση γέμισαν την ψυχή του Αλεξάντερ.
««Αρκετά αγάπη μου . Σε ευχαριστώ »»της είπε καθώς της έτριβε μαλακά τους ώμους.  Το άγγιγμα του έσβησε τον θυμό της . Την ημέρεψε και τον κοίταξε βαθιά στα καταγάλανα μάτια του πριν χωθεί στη ζεστή του αγκαλιά όπου αφέθηκε να την μεθύσει η μυρωδιά του . Τότε κατάλαβε πόσο σημαντικός ήταν για εκείνη . Δάκρυα ξεπήδησαν από τα μάτια της ζητώντας σιωπηλά συγγνώμη για την συμπεριφορά της με εκείνον να της χαϊδεύει τα μαλλιά και μπροστά σε όλους να της δίνει ένα παθιασμένο φιλί.
Ένα ευγενικό χτύπημα στο ώμο την απέσπασε από την αγκαλιά του συζύγου της. Η χαμογελαστή πλέον Ρεμπέκα της πρόσφερε το τριαντάφυλλο. Έπειτα έκανε μια βαθιά υπόκλιση βάζοντας το χέρι στην καρδιά της κοιτώντας την στα μάτια :««Θα σε προσέχω ,θα σε τιμώ και θα σε προστατεύω Αρχόντισσα μου »» της είπε κοιτώντας την στα μάτια. Η φράση αυτή σήμαινε απόλυτη παραδοχή της εξουσίας και της αναγνώρισης της ως πριγκίπισσας στην Αυλή του Φθινοπώρου και του Χειμώνα . Καταλαβαίνοντας την σοβαρότητα της κατάστασης βλέποντας την Ρεμπέκα να εννοεί την κάθε της λέξη έχοντας παραδόσει τον ισχυρότερο όρκο αφοσίωσης στην νύφη της ,οι στρατιώτες έκλιναν τον γόνυ μπροστά της βάζοντας την δεξί τους γροθιά στο στήθος ενώ έσκυψαν τα κεφάλια τους .
««Ρεμπέκα μου ,θέλω να είμαι  φίλη σου και όχι να μου συμπεριφέρεσαι όπως συμπεριφέρεσαι στον βασιλιά και πατέρα του Αλεξάντερ »»
««αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα σε τιμώ και δεν θα σε προστατεύω »» της είπε γλυκά με ένα μειλίχιο χαμόγελο αγκαλιάζοντας την σφιχτά κοιτώντας πάνω από τον ώμο της κοπέλας τον μεγαλύτερο αδελφό της ο οποίος χαμογελούσε .
««Σηκωθείτε όλοι πάνω σας παρακαλώ . Δεν βρίσκομαι εδώ για να σας επιβληθώ αλλά για να συνεργαζόμαστε όλοι αρμονικά για την ευτυχία και την ευημερία τόσο την δική μας ,την προσωπική όσο και του βασιλείου μας .»» ανακοίνωσε με σταθερή φωνή η πριγκίπισσα με εκείνους να επαναλαμβάνουν την φράση της Ρεμπέκα. Τέλος σε όλο αυτό έδωσε ο Αλεξάντερ ο οποίος πρόσταξε να συνεχίσουν την πορεία τους . Σε αυτό σημαντικοί ιχνηλάτες στάθηκαν τα λιγοστά  φυτά που προειδοποιούσαν την Μπλουμ για τις παγίδες με εκείνη να τις απενεργοποιεί. Η υπόλοιπη μέρα πέρασε με μια επίδειξη μαγείας από τον Αλεξάντερ ο οποίος με την βοήθεια της δύναμης του πάγωσε το μέρος πλάγια από τα δέντρα δημιουργώντας έναν όμορφο τετράγωνο θόλο ενώ η Ρεμπέκα εμφάνισε γιρλάντες και στολίδια τα οποία κρεμάστηκαν από τα κλαδιά των μαύρων κορμών. Ο Αλεξάντερ χρησιμοποιώντας την δύναμη του αιθέρα εξαφάνισε όλα τα φύλλα και τα επικίνδυνα κλαδιά από το εδαφος. Μονοπάτια από χαλίκια στρώθηκαν ενώ όλο το προσωπικό του παλατιού μεταφέρθηκε μαζί με τα σύνεργα του ξεκινώντας να ετοιμάζουν την μεγάλη γιορτή . Οι ράφτρες ύφαιναν ζεστά ρούχα ,οι μαγείρισσες έφτιαχναν φαγητά και γλυκά που σε ζάλιζαν ενώ δέκα χριστουγεννιάτικα δέντρα πάλλευκα και κόκκινα είχαν στηθεί στην είσοδο και στην έξοδο . Είχαν καταφθάσει κατασκευαστές παιχνιδιών μαζί με μουσικούς που έκαναν πρόβες. Όπου έστρεφε το βλέμμα της η Μπλουμ ,μόνο ζωντάνια και κέφι έβλεπε . Οι συζητήσεις έδιναν και έπαιρναν.  Βοήθησε να χτιστούν αρκετοί πάγκοι ενώ  η  φωτιά μέσα σε μεγάλα μεταλλικά καζάνια που συντηρούνταν με την βοήθεια της μαγείας και τα πολύχρωμα φαναράκια έδιναν την δική τους  θέρμη .  Η Ρεμπέκα τακτοποίησε  τα τραπέζια που ξεκινούσαν από το παλάτι και έφθαναν ως το δάσος .
Ζώα είχαν βγει παρακολουθώντας τους με τα ματάκια τους προσεκτικά . Η Μπλουμ γονάτισε και χάιδεψε την γούνα μιας αλεπούς ενώ μέσα σε  ένα δέντρο εντόπισε μια οικογένεια σκαντζόχοιρων ! Η σκέψη ότι ακόμη και σε αυτό το νεκρό μέρος υπήρχε ζωή ,μόνο αισιοδοξία την έκανε να νιώσει. Όμως ,η αλήθεια ήταν ότι έβλεπε κάποια περίεργα σιγοψιθυρίσματα και περίεργες ματιές από πλευράς της Ρεμπέκα και του Αλεξάντερ μα οπότε τους ρωτούσε ,εκείνοι της έλεγαν μια δικαιολογία.
- Ευχαριστημένη ?
- Πολύ . Σε ευχαριστώ που με άκουσες .
- Σε ευχαριστώ που υπάρχεις στην ζωή μου της είπε κοιτώντας την με ένα ύφος που  την έκανε να αισθάνεται η πιο όμορφη και ποθητή γυναίκα στον κόσμο.
Ξαφνικά της ήρθε μια έμπνευση . Ήταν καιρός να κάνει το μεγάλο βήμα. Έτσι πήγε και βρήκε μια μαγείρισσα και εκείνη αφού την πήγε σε μια άδεια πορτοκαλί  σκηνή που χρησιμοποιούνταν από το προσωπικό μαζί με απαραίτητα υλικά ,αποχώρησε με ένα σκανταλιάρικο χαμόγελο . Τι τερτίπια σκαρώνει ο έρωτας...
Η Μπλουμ έφτιαξε μια τριώροφη τούρτα από σοκολάτα ,φράουλα και σαντιγί βάζοντας την σε μια παγωνιέρα. Έπειτα λούστηκε με κρύο νερό και φόρεσε ένα όμορφο μπλε φόρεμα με μακριά μανίκια μαζί με τακούνια και βάφτηκε διακριτικά ενώ άφησε τα μαλλιά της  να πέφτουν ελεύθερα στους ώμους της . Νιώθοντας την καρδιά της πιο ανάλαφρη με το κεφάλι της  να ξεμουδιάζει από την ημικρανία που προκλήθηκε από τις δυνάμεις της ,ανακατεύτηκε με τον κόσμο ,τον υποδεχόταν μαζί με την Ρεμπέκα και χάρηκε όταν είδε ότι ο Αλεξάντερ είχε αφεθεί τελείως στη μαγεία της γιορτής ακούγοντας τις ευχαριστίες και μοιράζοντας δώρα στα παιδιά τα οποία τον αγκάλιαζαν και τον ρωτούσαν διάφορα με εκείνον να απαντά πάντα με χαμόγελο ενώ οι γονείς τους τα παρακολουθούσαν και πολλές φορές επεμβαιναν για να τον αφήσουν ήσυχο .
  Είχε ήδη νυχτώσει και ο κόσμος μετρούσε αντίστροφα για την έλευση των Χριστουγέννων . Κόσμος είχε έρθει ,είχε καθίσει στα τραπέζια ,ο λαός της που είχε έρθει μόνο και μόνο για να δει αυτήν την ξεχωριστή γιορτή με δωρεάν φαγητό και ό,τι αγόραζαν . Απόψε δεν θα κοιμόταν κανένας νηστικός ούτε θα κρύωνε . Ανακοινώθηκαν τα νέα επιδόματα φαγητού με ένα μικρό χρηματικό ποσό μαζί με την επιβεβαίωση ότι το παλάτι πάντα θα ήταν ανοικτό για να ακούσει ο πρίγκιπας και η πριγκίπισσα τα αιτήματα των πολιτών δίνοντας λύσεις . Επίσης ,καταργήθηκαν οι φόροι σε είδος κάθε χρόνο . Μόνο την δουλειά τους ,την καλή τους καρδιά και να είναι τυπικοί στις υποχρεώσεις τους ζητούσε πλέον ο βασιλιάς σύμφωνα βέβαια με τα όσα του είχαν υπαγορεύσει τα παιδιά του που ανάμεσα τους συγκαταλεγόταν και η νύφη του . Ωστόσο ,στο τέλος υπήρχε μια σημαντική ανακοίνωση και ένα δώρο προς την Μπλουμ από την Ρεμπέκα :
- Η δόξα τιμά τους γενναίους και έξυπνους . Αυτό είναι γραμμένο κάτω από το οικόσημο της επικράτειας μας. Η πριγκίπισσα Μπλουμ σήμερα έσωσε τον πρίγκιπα και αδελφό μου από βέβαιο θάνατο με το αίμα της να στάζει στο έδαφος . Από αυτά φύτρωσαν κατακόκκινα τριαντάφυλλα. Με την βοήθεια των εξαιρετικών βοτανολόγων μας ,κατάφερα να φτιάξω στεφάνια από κόκκινα τριαντάφυλλα,κίτρινα τριαντάφυλλα και γαλάζια τριαντάφυλλα είπε δείχνοντας τα στεφάνια που συνδύαζαν το πράσινο του γκι ενώ ανάμεσα τους βρισκόταν διαφορετικές συνθέσεις τριαντάφυλλων που γυαλιζαν από χρυσόσκονη και πολύτιμους λίθους με το πλήθος να ενθουσιάζεται και να ακούει προσεκτικά . Αυτά τα στεφάνια θα δοθούν ως δώρο σε όλους τις επόμενες μέρες. Κάθε φορά που θα μπαίνει ο Δεκέμβρης θα τα κρεμάτε στην πόρτα σας για να θυμάστε ότι μια καρδιά όπως αυτή της Μπλουμ μόνο θαύματα μπορεί να κάνει και ευελπιστώ να ακολουθήσετε το παράδειγμα της.»»
Αφού ευχαρίστησε την Ρεμπέκα , η Μπλουμ στράφηκε προς τον Αλεξάντερ  και αφού τον πλησίασε τον ρώτησε με ένα πλατύ χαμόγελο :
-Είπες ότι ο δεσμός του ταιριάσματος γίνεται φανερός και τον νιώθουν  πλήρως τόσο τα αρσενικά όσο και τα θηλυκά όταν το θηλυκό αποδεχτεί το αρσενικό με την προσφορά φαγητού ή γλυκού σωστά ? Ακούστηκε στεντόρεια η φωνή της Μπλουμ κοιτώντας στα μάτια τον Αλεξάντερ .
- Ναι της είπε εκείνος κοιτώντας την στα μάτια με ελπίδα και προσμονή.
- Τότε φάε του είπε και παίρνοντας μια γενναία κουταλιά από την τούρτα που εμφανίστηκε μαγικά πάνω σε ένα λευκό τραπεζάκι , τον τάισε στο στόμα με το κουταλάκι . Στα χείλη του έμεινε λίγη σοκολάτα και η Μπλουμ νιώθοντας ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα να τυλίγει την καρδιά της του έδωσε ένα φιλί γεμάτο πάθος και αγάπη . Φλεγόταν από την επιθυμία να βρεθεί το βράδυ ερωτικά μαζί του στο κοινό τους κρεβάτι .Πήδηξε στην αγκαλιά του τυλίγοντας τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του ενώ σκέπασε το πρόσωπο του με φιλιά . Τα πόδια της κρέμονταν δεξιά και αριστερά του με εκείνον να την χαϊδεύει παντού ,σε όλο της το σώμα μυρίζοντας τα μαλλιά της νιώθοντας την ευωδιά της να ζεσταίνει την καρδιά του .
-  Ο δεσμός του ταιριάσματος στα αρσενικά είναι τόσο ισχυρός που το ταίρι τρελαίνεται όταν βλέπει ένα άλλο αρσενικό κοντά στην γυναίκα του και γενικά όποτε το θηλυκό είναι μακριά του . Να ξέρεις ,ότι όλες τις φορές που ήμουν απότομος μαζί σου ήταν γιατί δεν ...δεν ήθελα το πάθος και ο έρωτας που νιώθω για σένα να με παρασύρει και να κάνω κάτι που δεν θα ήθελες. Της ψιθύρισε στο αυτί κάνοντας την να αισθανθεί πολύ τυχερή που η Μοίρα της όρισε για ταίρι αυτό το ξωτικό.
Κάτω από τα αστέρια και με το πλήθος να παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα σαν να έβλεπε κάποια ρομαντική παράσταση , η Μπλουμ έτεινε ένα ποτήρι με σαμπάνια υψώνοντας το χέρι της σε στυλ προποσης καθώς κοιτούσε στα μάτια τον άντρα της.

««Στον έρωτα και στην αγάπη που πάντα βρίσκουν  τον τρόπο να κάνουν  τα θαύματα τους  »»είπε με φωνή που ακούστηκε σαν ψίθυρος .
««Και σε αυτούς που μπορούν να νιώσουν και να μοιραστούν τα θεία αυτά δώρα γιατί έτσι γίνεται καλύτερος ο κόσμος μας »»της είπε κάνοντας μια κυκλική κίνηση με το ποτήρι του πριν το τσουγκρίσει με το δικό της  . Ο Αλεξάντερ πέρασε το χέρι του γύρω από την μέση της κοπέλας αφήνοντας ένα φιλί στο κρόταφο της με εκείνη να κουρνιάζει σαν μικρό σπουργίτι στη αγκαλιά του . Χειροκροτήματα και ευχές έφθασαν στα αυτιά τους και κατέβηκαν από το ξύλινο υπερυψωμένο βάθρο για  να απολαύσουν την γιορτή.
- Καλά Χριστούγεννα ξωτικογατούλη μου του είπε δίνοντας του ένα φιλί στο μάγουλο με εκείνον να απορεί από την προσφώνηση :
- Γιατί με λες έτσι ?
- Γιατί είσαι ξωτικό και ...και μου αρέσουν οι γάτες οπότε...
Ένα τρανταχτό γέλιο έκοψε την φράση της και ένα φιλί από ένα ξωτικό που επιτέλους είχε βρει την χαρά της ζωής του στο πρόσωπο της γυναίκας του.

Βγήκε λίγο μεγαλούτσικο αλλά τι να κάνεις.... Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη ιστορία δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο trope μου βγήκε κάπως ρομαντική αλλά έχει μαγεία και ξωτικά όπως ζήτησε η αγαπητή Έλλη ! Ελπίζω να σας αρέσει ,να δω σχόλια σας είτε θετικά είτε αρνητικά !
Τα λέμε σε επόμενο κεφάλαια !

Η Μπλουμ

Αλεξάντερ