,,Chciałabyś przyjść?"

Yamaguchi i Tsukishima planowali pójść do muzeum, żeby zobaczyć dinozaury (głównie ze względu na Keia). Zawsze chciałaś zobaczyć część z tymi kreaturami, do której zmierzali chłopcy, więc byłaś nieco zazdrosna i nadąsana. Tadashi uznał tę wystawę za naprawdę niesamowitą, więc chciał, żebyś poszła razem z nimi. Oczywiście, najpierw musiał spytać Tsukishimę czy nie ma nic przeciwko. I nie miał, bo wiedział jak bardzo podobasz się jego przyjacielowi.

- Tylko nie całujcie się w mojej obecności. - Drażnił się z szatynem, który bardzo poczerwieniał.

- N-Nic takiego się nie wydarzy! - zaprotestował natychmiast Yamaguchi, robiąc jakiś niezidentyfikowany ruch swoimi rękoma, chcąc przekonać chłopaka. - B-Będziemy tylko oglądać dinozaury! - Blondyn parsknął, wywracając oczami.

- Jasneee.

- Mówię serio, Tsukki!

Następnego dnia, gdy wasze ścieżki się skrzyżowały, ty wciąż byłaś nadąsana i zazdrosna, że tych dwóch idzie do muzeum bez ciebie. Ale Yamaguchi zamierzał to zmienić.

- [T/I]-chan! - zawołał nieco zdenerwowany, z niepewnym uśmiechem na zarumienionej twarzy. Odwróciłaś się w stronę piegowatego chłopaka i odwzajemniłaś jego gest.

- Co tam, Yams? - zapytałaś, sprawiając, że zarumienił się jeszcze bardziej słysząc swoją ksywę.

- Razem z Tsukkim wybieramy się do tego nowego muzeum - zaczął, nerwowo drapiąc się dłonią po karku. - Chciałabyś przyjść? - Twoje oczy nieco się rozszerzyły, a usta rozciągnęły w szerokim uśmiechu.

- Tak, tak! Oczywiście, że tak! - Prawie krzyknęłaś, zamykając Tadashiego w niedźwiedzim uścisku. - Dziękuję, że zapytałeś! - Szatyn pokiwał głową, wciąż lekko oszołomiony tak niespodziewanym gestem z twojej strony. Jednak po chwili oplótł swoje ramiona wokół twojej talii, oddając delikatnie uścisk.

~Timeskip~

Tsukishima westchnął, popijając napój, obserwując jak razem z Yamaguchim śmiejecie się i flirtujecie ze sobą przy innym stole. Nie chciał siąść bliżej was, bo byliście zbyt pochłonięci sobą nawzajem.

- ,,Będziemy tylko oglądać dinozaury", ta na pewno - mruknął, przedrzeźniając swojego przyjaciela, po czym wywrócił oczami. - ,,Mówię serio".

Cóż, widać, że ktoś tu jest samotny.

___________________________________________
Notka od tłumaczki:
W sumie to trochę smutam, bo ten łan-szot był prawdopodobnie ostatnim zważając na fakt, że autorka ostatni rozdział dodała w lutym zeszłego roku ._.
W każdym razie, chciałabym wam podziękować za wszystkie miłe słowa i prawie tysiąc (!) wyświetleń. Jeśli macie jakieś ff, które chcielibyście przeczytać w wersji polskiej, to piszcie śmiało~ Do zobaczenia przy następnym tłumaczeniu ♥