Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Κεφάλαιο 51


Αισθάνομαι μικρά φιλία κατά μήκους του λαιμού μου , ενώ ταυτόχρονα κάποια δάχτυλα να χαϊδεύουν μέρη του σώματος μου.Προσπαθώ να ανοίξω τα ματια μου και την ίδια στιγμη απολαμβανω την χαλαρωση που νιώθω στο δέρμα μου από την αίσθηση που με περικλυζει.

Καταφέρνω να ανοίξω τα βλέφαρα μου και κατευθείαν αντικρίζω το ομορφότερο πρόσωπο που θα μπορούσα να δω ποτέ.Τον Αλεξη.Το κάθε χαρακτηριστικό που τον κάνει στα ματια μου τόσο όμορφο και ταυτόχρονα υπερβολικά καλό για εμενα.

"Καλημέρα ματάκια μου , χρόνια σου πολλά μωρό μου."ακούω τον Αλέξη να μου λεει φωνάζοντας ενώ στην κυριολεξία ανεβαινει πάνω μου.Βογγαω ελαφρά από το βάρος που έχει το σώμα του πάνω στο δικο μου , ενω ταυτοχρονα αισθανομαι την φωνη του Αλεξη να γεμιζει τον χωρο.

"Γίνεται 17 γαμωτο.Μεγαλώνεις μωρό μου."λέει ενώ στην κυριολεξία δεν με αφήνει να απαντήσω και να τον ευχαριστήσω.Νιώθω να αφήνει μικρά φιλία σε όλο μου το πρόσωπο ενώ κατευθείαν γελάω με αυτή του την πράξη.

Είναι τόσο παιδί.

"Σε ευχαριστώ πολυ μωρό μου."λέω χαμογελώντας ενώ αισθανομαι ήδη την διάθεσή μου να ανεβαινει στα ύψη.Το πρωινό ξυπνημα με τον Αλέξη την ημερα των γενεθλίων μου είναι οτι καλυτερο.

"Σου έφτιαξα και πρωινό."τονιζει χαμογελώντας ενω σηκωνεται ελαφρα απο πανω μου και απλώνει το χερι του στο κομοδινο.Όταν παίρνει το δίσκο με το φαγητό το φέρνει μπροστά μου και το ακουμπάει στο στομάχι μου.

Κατευθείαν τα ματια μου γεμίζουν με πανεμορφες εικονες .Κρέπες με μερέντα , τοστ , φρούτα και καφεδες βρίσκονται πάνω στον δίσκο.Χαμογελάω στην κίνηση του να μου φτιαξει πρωινο , ενώ κατευθείαν αρπάζω μια κρεπα.

Αισθάνομαι την μερέντα να ξεχειλίζει μέσα στο στόμα μου και μια έκρηξη γεύσεων να με πλημμυρίζει.Είναι ο καλύτερος μάγειρας, για αυτο ειμαι άλλωστε κοντά του...

"Είναι πεντανοστιμα."λέω ενώ νιώθω τον Αλέξη να κολλάει πάνω μου την ίδια στιγμη που εγώ γευομαι το πρωινό μου.

"Ξέρεις , πεντανοστιμος είμαι και εγω, οπότε θέλεις με δοκιμάζεις."λέει παιχνιδιάρικα και εγώ κατευθείαν έκπληκτη με τα λόγια του βγαζω μια τσιριδα.Νιωθοντας πραγματικα ντροπη κρύβω το κεφάλι μου μέσα στο μαξαλαρι.

"Αλέξη.Σκασε."λέω πειραχτικα ενώ κανω κάθε κίνηση για να τον απωθησω από κοντά μου.Ξέρω πολύ καλα που το παει , και δεν ειμαι για κανένα λόγο έτοιμη να κάνω αυτή την συζητηση.

"Κάποτε πρέπει να μιλήσουμε για το σεξ όμως."τονίζει και εγω μόνο με την λέξη νιώθω τα μάγουλα μου να γινονται κοκκινα.Δεν μπορει να ειναι τοσο άνετος , με εκνευρίζει η χαλαρότητα του πάνω σε αυτό το θέμα.

"Κάτσε πρώτα να γίνω 18 και βλέπουμε."λέω πειραχτικα και αισθάνομαι το στόμα του να ανοίγει από εκπληξη.

Τώρα να σε δω Αλεξακο...

"Δηλαδή ο "τεράστιος Αλέξης" θα μείνει άχρηστος για 1 χρόνο ακόμη?"λέει κάνοντας μια θλιμμένη φάτσα ενώ πλησιάζει κοντά μου έχοντας ένα πονηρό βλεμμα.

"Το καλο πράγμα αργεί να γίνει."λέω με γέλια να στολίζουν την φωνη μου."Δεν έχω πολύ χρόνο για να συζητήσουμε.Σε λίγο θα έρθει η μαμά μου και η Άννα εδώ περα , οπότε εσύ πρέπει να φύγεις."τονίζω βιαστικά ενώ προσπαθώ να τον απομακρυνω.

"Με διώχνεις από το σπίτι μου.Να είσαι καλα."λέει και καλα θιγμενα ενώ εγω πραγματικά χαίρομαι που η διάθεση του είναι τόσο καλή.Όταν ο Αλέξης είναι καλά ανεβαίνει και το δικό μου κέφι.

"Θα ειμαι αν με αφησεις να σηκωθώ.Σε λίγο έρχονται δεν θέλω να με βρουν έτσι."λέω και αυτή την φορά σηκώνει τα χέρια του ψηλά ως ένδειξη πως παραδίνεται.Χαμογελάω με την παιδική του συμπεριφορά, ενω του δινω ενα πεταχτο φιλί στο στομα.

Δοχως παραπανω συζητηση παίρνω τα ρούχα μου από την βαλίτσα μου και πηγαίνω στο μπάνιο.Αντικρίζω το εαυτο μου στον καθρέφτη και βλέπω κατευθείαν το χαμογελο μου να φτάνει μέχρι τα αυτιά.Ρίχνω μια γενικη ματια και μπορώ να καταλαβω πως μόνο ενα πράγμα φαίνομαι.

Πραγματικά ευτυχισμένη.

Οποιαδήποτε λεπτομέρεια υπάρχει πάνω μου εκπεμπει φρεσκάδα και λαμψη.Λες και ειμαι άλλος άνθρωπος που επιτέλους μετά από τόσο καιρό αποφάσισε να ξυπνήσει.Και το θέμα είναι πως όλα αυτά τα χρωστάω σε ένα και μοναδικό άτομο.

Τον Αλέξη.Αν δε ήταν αυτός , τίποτα δεν θα είχε συμβεί.

Βάζοντας ξανά το μυαλό μου σε λειτουργία αφήνω τις σκέψεις μου να χαθούν και γρήγορα ξεντυνομαι.Βάζω απλά ένα σκισμένο ελάχιστα τζιν και μια φαρδιά αερινη μπλούζα και κοιτιεμαι στον καθρέφτη.Τίποτα το εντυπωσιακό ή το φανταχτερό.Παρόλα αυτά η ευτυχία φαίνεται από χιλιόμετρα...

Ακουω γυναικειες φωνές να έρχονται από το σαλόνι και κατευθείαν αναγνωρίζω πως ανήκουν στα δυο πιο σημαντικά άτομα της ζωής μου ,στην μαμά μου και στην Άννα.

Βιαστικα βγαίνω από το μπάνιο και πηγαινω προς αυτες.Δεν αργώ να τις αντικρύσω ενώ ταυτόχρονα βλέπω και έναν ντυμένο Αλέξη.

Μωρέ ποσο γρήγορα ντύνεται αυτό το παιδί?

"Χρόνια πολλά κορίτσι μου."λέει η μαμά μου ελαφρως συγκινημενη μολις με βλεπει , ενώ στην κυριολεξία τρέχει στην αγκαλιά μου.Αισθανομαι την ζεστασιά της μητρικής αγκαλιάς και καταλαβαίνω πόσο ανεκτιμητη είναι αυτη η αισθηση...

Ευχαριστώντας την , σειρά έχει η Άννα η οποια χαζογελωντας έρχεται με φόρα κοντά μου και με αγκαλιάζει με τοση δυναμη που πιστευω οτι σε λιγο θα σκάσω.

"Χρόνια πολλά άντε και σε λιγο με ένα παιδάκι στην κοιλιά σου."λέει η Άννα και κατευθείαν τσιριζω από τα λόγια της.Απομακρύνεται γρήγορα χωρίς να προλάβω να πω περισσότερα ενώ μου βγάζει παιχνιδιάρικα την γλώσσα της.

"Τώρα είναι η στιγμή που σας απόχαιρεταω και φευγω?"ρωταει με παραπονιαρκο τρόπο ο Αλέξης ενώ ξεκάθαρα αστειευεται.

"Ναι γιε μου δυστυχώς πρέπει να φύγεις.Πρέπει να ετοιμαστούμε για το πάρτυ της Ιρις μας και θα ήταν ωραίο να την δεις κατευθείαν τοτε.Είναι λίγες ώρες μακριά της μόνο."λέει η μαμά μου και ο Αλέξης γελαει με τα λόγια της.Γνέφει θετικά ενώ ανοίγει την πόρτα και κανει κινηση να φυγει.

Σουφρωνω τα φρύδια μου ενοχλημένη.Ούτε ένα φιλί?Και καλά αν ντρεπόταν που δεν νομίζω να ισχύει κάτι τέτοιο ας με αγκάλιαζε τουλάχιστον.Η μαμά μου δεν θα του έλεγε κατι.

"Ίρις έρχεσαι λίγο έξω?"ακούω την φωνη του να γεμίζει τα αυτιά μου και κατευθείαν γελάω.Είπα και εγώ...

Η μαμά μου και η Άννα με κοιτανε με ένα πονηρό βλεμμα ενώ κατευθειαν καταλαβαίνουν γιατί με φώναξε έξω.Νιωθοντας τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν τις ριχνω ενα χαμόγελο και κατευθύνομαι προς τον Αλέξη.

"Νόμιζες ότι δεν θα σε χαιρετουσα βρε 17χρονο μου , κοριτσι? "λεει και γελάω με τα λόγια του.

"Δεν ξέρω , απλά αυτό υποπτευθηκα."τονίζω και καλά αδιαφορα ενώ βλέπω το χαμόγελό του να σχηματιζεται.

"Θα σε χαιρετήσω και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο."τονίζει ενώ πριν καν προλάβω να απαντήσω ορμάει πάνω στα χείλη μου.

Αισθάνομαι τις γλώσσες μας να παίζουν ενώ παράξενο παιχνίδι ενώ τις πεταλούδες στο κάτω μέρος του στομαχιού μου να κάνουν πάρτυ.Χαμογελαω ενώ βάζω τα χέρια μου στο λαιμο του και τον κλείνω απαλα.

"Είναι η μαμά σου μέσα."λέει ελαφρά μέσα από το φιλί ενώ προσπαθεί να το διακοψει.Θεέ μου ,έχει τόσο δίκιο.

"Εσύ φταις με παρεσυρες."λέω παιχνιδιάρικα και τον βλέπω σιγά σιγά να απομακρύνεται από κοντά μου.

"Τα βράδυ να δεις πως θα σε παρασυρω."λέει κάπως φωναχτά για να τον ακούσω μόνο εγώ.Πριν προλάβω να απαντήσω γίνεται καπνός...

Μπαίνω μέσα στο σπιτι του με ένα συνοφρυωμα σκεπτόμενη ότι μου είπε.Κατευθειαν αντικρίζω την μαμά μου και την Άννα ενώ αφήνω τις σκέψεις μου να απομακρυνθούν από κοντά μου.

"Είσαι έτοιμη να γίνεις θεα για το παρτυ?"λένε με μια φωνή ενώ γελάω με τα λεγόμενα τους.Δίχως να με αφήσουν να απαντήσω με παίρνουν από το χερι και με πηγαίνουν στο δωμάτιο.

Για να δούμε τι θα δούμε....

______________________________________

Τζα😢

Λοιπον κανονικά θα ήταν τώρα ο επίλογος , δηλαδή θα ενωνα αυτο το κομμάτι με το τελευταίο αλλά σκέφτηκα πως καλύτερα να μην το κάνω.Όποτε το άλλο κεφάλαιο θα είναι ο επίλογος😢😢

Ψηφίστε και σχολιάστε😢Αλλιώς δεν θα γράψω ποτέ τον επιλογο😏#jk😂

Ερωτηση:Θα προτιμουσατε να εχετε μια μέρα με το κρας σας-celebrity κ ρας σας και να την περάσατε όλη την μέρα μαζί κάνοντας ότι θέλετε είτε έναν μήνα μαζί του , αλλά να μπορείτε μόνο να παρατηρείτε τις κινήσεις του και να μην του μιλάτε η οτιδήποτε τετοιο?

Σας αγαπώ μπαμιουλες μου💘

-Αντίο, Δήμητρα σκετο😂-

**Αν θέλετε πηγαίνετε ρίξτε μια ματια στην καινούρια ιστορια που ονομάζεται "Baby , save me."και θα την βρειτε στο προφιλ μου.Εύχομαι να σας αρέσει.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro