Κεφάλαιο 39
Τελειώνει την διήγηση με το τι συνεβει και νιώθω τις μπερδεμένες μου σκέψεις να τυρανανε το μυαλό μου.Παίρνοντας μια ανάσα πιέζω το χέρι μου ακομη περισσοτερο στο δικο του και σκέφτομαι οτιδήποτε μου είπε.
Ο Αλέξης από μια τόσο μικρή ηλικία ζούσε ουσιαστικά με λάθος τρόπο.Κάθε βράδυ πήγαινε σε κλαμπ και έκανε σεξ με οποιοδήποτε ελκυστικό κορίτσι έβρισκε μπροστά του.Για αυτό σίγουρα δεν φταιει ο ιδιος , ούτε και ο Αντώνης φυσικά.Οι μονοι που έχουν την ευθύνη προς το παρον είναι οι γονείς του.
Στην συνέχεια ένα κορίτσι από όλες αυτές , πήγε και τα έφτιαξε με τον αδερφό του.Ο Αντώνης δεν έβγαινε άλλο έξω και ο Αλέξης πήγαινε μόνος του , να συνεχίσει την δουλειά του.Μια μερα γυρισε σπίτι πιωμενος , και ειδε μια από τις κοπέλες που είχε κάνει σεξ να κάθεται δίπλα στον αδερφό του και ξαφνικά να έχει γίνει και η σχέση του.
Απλά τραγικό.
Πηγαίνει στο δωμάτιο του και μετά από λίγο μπαίνει αυτή , χωρις να χασει καθολου χρονο παραπλανει τον Αλέξη και ξέροντας ότι σε λιγο θα την αναζητήσει τόσο ο Αντώνης οσο και οι γονεις του , κανει σεξ μαζί του.Το κόλπο της , πάει όπως πρέπει και έτσι με λίγα λόγια διαλύεται η οικογένεια τους.
Διαολε.
Τόσο σατανική.
Αν την είχα μπροστά μου θα της έβγαζα το μαλλί τρίχα-τρίχα και θα την έριχνα σε ένα δωμάτιο με λιοντάρια για να την φάνε.Σίγουρα δεν θα γλίτωνε από τα χέρια μου.
Κουνάω το κεφάλι μου και μπερδεμένη με την κοπέλα , προσπαθώ να βρω τρόπο να την δικαιολογήσω.Τίποτα ομως , καμία μου σκέψη, δεν ταιριάζει ως δικαιολογία στον νου μου.Η πράξη της ήταν τόσο εκδικητική και ανώφελη.
"Τι σκέφτεσαι μωρό μου?"ακούω τον Αλέξη να με ρωτάει ενω νιώθω τις πεταλούδες να επιτειθονται στην περιοχη του στομαχιού μου.Μόλις με είπε μωρό του?
"Ε-εγω...να...εγω..εννοώ."λέω ενώ σωστές προτάσεις δεν μπορούν να σχηματιστουν στο μυαλό μου.Νιώθω τις παλάμες μου να ιδρώνουν μόνο και μόνο που με αποκάλεσε έτσι...
"Απλά σκεφτόμουν για ποιο λόγο κάποια -της μιας βραδιας- μπορεί να γίνει τόσο εκδικητική.Αν την είχα μπροστα μου θα της είχα σπάσει τα μούτρα."λέω όταν ηρεμώ από τον τρόπο που με αποκάλεσε, ενώ το πρόσωπο μου παίρνει μια έκφραση αηδίας.Ακούω τον Αλέξη να γελάει και τον κοιτάω παραξενεμενα.
"Ποσό μ'αρέσει να σε βλέπω τόσο δυναμική."λέει και εγω τον τσιμπαω στο μπράτσο του."Πάντως φοβουμουν ότι ξέρεις , θα μου θυμωσεις και από οτι βλέπω, κάτι τέτοιο δεν έγινε.Ή μήπως κάνω λάθος?"ρωταει ενώ το γέλιο του έχει κοπεί πλέον μαχαιρι , και το ύφος του έχει μετατραπει σε ανησυχητικό.
"Όχι , σίγουρα δεν σου θύμωσα.Αν το έκανα θα ήμουν ηλιθια.Εσύ -εκτός του ότι ζούσες μια άθλια ζωη-δεν έκανες κάτι κακο.Ήσουν απόλυτα σωστός."λέω κοιτώντας τον και βλέπω γρήγορα το χαμόγελο να σχηματίζεται στο πρόσωπο του.
Είναι τόσο όμορφος.
"Σε ευχαριστώ που με δικαιολογεις.Ειναι πολυ σημαντικο.Οι γονείς μου ξερεις , εχουν αλλη αποψη για το ότι συνεβει αλλά μου φτάνει που εσύ γνωριζεις και με πιστεύεις."τονίζει και μου φανερώνει το ποσό ευαίσθητος , είναι παίρνοντας με στην αγκαλιά του.Τοποθετεί την πλάτη μου πάνω στο στέρνο του ενώ στην συνέχεια αφήνει ένα απαλό και ευγενικό φιλί στο μάγουλο μου.
"Ξέρεις πρέπει να μάθουν τι έχει γίνει στην πραγματικότητα.Είναι τόσο άδικο , τόσο για εσενα όσο και για εκείνους να πρέπει να αντιμετωπίσουν μια τέτοια κατάσταση που δεν είναι καν πραγματική."λέω και τον βλέπω να γνέφει ενώ με μια κινηση χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά μου.
Ένα περίεργο απερίγραπτο συναίσθημα χαλαρωσης νιωθω να με γεμίζει και κατευθείαν ένα χαμογελο χαράσσεται στο πρόσωπο μου.Αισθάνομαι ότι ο Αλέξης είναι το πιο υπέροχο αγόρι του πλανήτη και το καταλληλότερο για εμενα.Ίσως το να είμαστε μόνο φιλοι δεν μπορεί να λειτουργήσει εύκολα...
"Εμείς τώρα πως ειμαστε?Εννοώ ποια είναι η σχέση μας?"ακουω τον Αλέξη να με ρωτάει ενω με διακόπτει από τις σκέψεις μου , που αφορουσαν ακριβως το ίδιο πράγμα. Η ερώτηση του αυτή, είναι εξαιρετικά μπερδεμένη για εμενα.
"Να ειμαι ειλικρινείς?Δεν έχω ιδέα."λέω ενώ ξεφυσω καθώς για μια φορά επιθυμώ να επικρατεί ισορροπία στην ζωή μου , χωρίς απρόσμενα γεγονότα να συμβαίνουν.
"Έχεις δίκιο.Αλλά ξέρεις , μου αρέσει όσο τίποτα αλλο να βρίσκεσαι κοντά μου , να σε κρατάω μέσα στην αγκαλιά μου , να μπορώ να σε φιλαω και να βλέπω καθημερινα το πιο όμορφο πρόσωπο που υπάρχει, να βρίσκεται κοντά μου."λεει ενώ η ειλικρίνεια που υπάρχει στα λογια του , διαγράφεται εύκολα μέσα από την χαλάρωση των χαρακτηριστικών του , στην περιοχη του προσωπου του.Νιώθω όλο μου το είναι να χορεύει ξέφρενα και τις σκέψεις μου σιγά σιγά να ξεκινανε να απλοποιούνται.
"Και εγω."λέω συμφωνώντας μαζί του.Το οτιδήποτε είπε , εκφράζει ακριβώς τις επιθυμίες μου και τα θέλω μου.
"Τι και εσύ?"ρωταει ενώ ένα παιχνιδιάρικο χαμόγελο έχει σχηματιστεί κατά μήκος του προσώπου του.Πόσο με εκνευρίζει οταν θέλει να μα κάνει να παραδεχτώ κάποια πράγματα.
"Θέλω όλα αυτά.Εννοώ , νιώθω ασφάλεια όταν βρίσκεσαι κοντά μου , αισθάνομαι τόσο ωραία μέσα στην αγκαλιά σου και μ'αρέσει τόσο μα τοσο πολυ να με φιλάς.Ξερεις ολο το ζωικο βασιλειο να κανει παρτι στην περιοχη του στομαχιού μου , οι σκέψεις μου να απλοποιούνται , οι χτύποι της καρδιάς μου να γίνονται όλο και περισσοτεροι και ο χρονος να σταματάει."ανακοινώνω με ειλικρινεια ενώ κρύβω το πρόσωπο μου μέσα στα χέρια μου, καθώς ήδη το κοκκινοπω χρώμα έχει πάρει θέση στα μάγουλα μου.
"Εει , μην ντρέπεσαι.Οτιδήποτε είπες είναι υπέροχο και ίσως να ισχύει και για εμενα."λεει και το βλέμμα του είναι άκρως παιχνιδιάρικο.Πόσο μ'αρέσει όταν συμπεριφέρεται έτσι.
"Ίσως?"ρωτάω και καλά θιγμενη ενώ πάω να απομακρυνθω από κοντά του.
"Ει ει, πλάκα κανω.Φυσικά ισχύει και για εμενα ,μόνο που ταυτόχρονα με όλα αυτά , υπάρχει και "ο τεράστιος Αλέξης "να διαμαρτυρεται."τονιζει και ακούγεται εντονα ο ηχος των γέλιων μας , να γεμιζει τον χωρο στολιζοντας τον.
Τον αισθάνομαι να γελάει και ταυτόχρονα ο χρόνος να παγώνει.Ο τρόπος που γελάει, ο ηχος που βγαίνει από αυτό το άτομο είναι τόσο μαγικος.Η κίνηση που κανει όταν το κεφάλι του πηγαίνει προς τα πίσω και το λακκακι που σχηματίζεται δίπλα από τα χείλια του είναι απλά υπεροχο.
Τον θέλω τόσο πολύ.
"Τι σκέφτεσαι?"με ρωτάει ενω ενα συνοφρυωμα έχει σχηματιστεί στην περιοχη ανάμεσα στα φρύδια του.
"Το ποσό υπέροχος είσαι"απανταω ειλικρινά και τον ακούω να γελάει.Πόσο χαίρομαι που τον κάνω να νιώθει έτσι.
Με μια κινηση κόβεται το γέλιο του και πλησιάζοντας επικινδυνα πολύ τα σώματα μας , πηγαίνει να με φιλησει.Παραξενευομαι από αυτή του την πραξη και σταδιακά απομακρυνομαι.
"Όχι.Όχι ακομα.Εννοώ υπάρχουν πολλά ακόμη που πρέπει να συζητήσουμε."τονίζω ενώ μεγαλώνω το κενό μεταξύ μας.
"Τι στο διάολο Ίρις?Τι άλλο να πούμε?"ρωταει παραξενεμενος ενώ φαίνεται πως έχει νευριασει.
"Πολλά.Για παράδειγμα πως εσύ ζηλεψες και δεν με άφησες να σου εξηγήσω τι στο καλο συνεβει με τον Ανδρέα όταν φιληθηκαμε.Πως πήγες με άλλες ουτε και εγω ξέρω ποσες.Πως πλακωσες στο ξύλο τον Φιλιππο.Έχε χάρη που έμαθα πως σε λίγο παιρνει εξιτήριο αλλιώς θα σε είχα σκοτώσει."τονίζω και βλεπω τον Αλέξη να με κοιτάει απολογητικά.
"Ωραία.Ξέρω ότι ήταν όλα ένα δικό μου λαθος.Δεν έπρεπε να αντιδράσω τόσο εγωιστικά και να μην σε αφήσω να μου πεις.Ούτε να σπάσω στο ξύλο τον Φίλιππο.Απλά όταν τον είδα να σε φιλαει, μου γύρισε το μυαλό αναποδα.Ηθελα να τον σκοτώσω επιτοπου.Και να ξέρεις πως δεν πήγα με καμία .Εννοώ προσπάθησα γαμωτο , αλλά ο "τεραστιος Αλεξης" δεν πολυδουλεψε."τονιζει κοιτώντας με , με ειλικρίνεια και προκαλει το χαμόγελο μου να σχηματιστεί στο πρόσωπο μου.
"Ενταξει.Όλα καλα.Από εδώ και πέρα όμως θα το παμε αργά.Πολυ αργα."λέω αυστηρά και ανακουφισμενος τυλίγει τα χέρια του γύρω μου.
"Μμμ...άρα θα βιαζόμουν πολύ , αν έκανα για δεύτερη φορά κίνηση να σε φιλήσω?"ρωταει ψιθυριστά στο αυτί μου , και ταυτόχρονα νιώθω να ανατριχιάζω.Νευω αρνητικά ενώ πλησιάζει τα χείλη του στα δικά μου...
___________________________________
ΚΑΛΗΜΕΡΑ😈😆ΤΙ ΚΆΝΕΤΕ?
Καλέ ποια έβαλε κεφάλαιο?💘
Λοιπόν, πολύ ήρεμο κεφαλαιο και επιτέλους ξεκαθάρισαν την σχέση τους.Αλλά Δήμητρα ειμαι εγω , θα τα αφήσω όλα έτσι ήρεμα?😈
Νονονο.
Spoiler (πρώτη φορά κανω😈):έξοδος και μια απρόσμενη συνάντηση😨
Ψηφίστε και σχολιάστε αν σας άρεσε.Αλλιώς , να έχετε αγιασμο στις 5 ώρα το πρωι😢😢😢Παιδιά εχω στις 9:'(Συνήθως το Λύκειο έχει στις 2 το μεσημέρι και φετος το κάναν 9.Δηλαδή δεν μας λυπούνται :'(
Επίσης επόμενο , δεν ξερω ποτέ θα βάλω.Βασικά μπορεί την Κυριακή γιατί από Δευτερα και γενικά την επόμενη εβδομαδα θα απροσανατολιστω λίγο όπως όλοι μας νομίζω :'(Αλλά δεν νομίζω μας σας παραμελησω😊😀
Σας αγαπώ μπαμιούλες μου💘💘
•Αντίο, Δήμητρα-θεα,υπέροχη,τελεια😈😁•
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro