Νιώθω τα δάκρυα να τρέχουν καυτά κατά μήκος του προσωπου μου και τα ποδια μου ξεκινάνε να τρέμουν.

Όχι.

Για κανενα λογο δεν περίμενα να συμβεί κάτι τέτοιο.Δεν περίμενα η κατάληξη του δείπνου να είναι αυτή.Νόμιζα ότι απλά θα λέγαμε στους γονείς του ότι τα έχουμε, θα συμπεριφοραμασταν για λίγο σαν ζευγαράκι και στην συνέχεια θα κατέληγε το δείπνο αφήνοντας μας μια γλυκιά γεύση.

Φυσικά όμως ποτέ σε αυτη την ζωή δεν γίνονται πράγματα τα οποία περιμένουμε.Πάντα , υπάρχει το απροσδοκητο , το απρόσμενο , αυτό που θα εμφανιστεί χωρίς καν να μας ρωτήσει και θα μετατρέψει της ζωής μας σε μπερδεμένες στιγμές.

Αυτό γίνεται και τώρα.Η αφορμή του αδερφού του Αλέξη , ήταν ότι χρειαζόταν για να διαλύσει το δείπνο μας και συναμα την πρώτη μέρα μου μέσα σε αυτό το σπίτι.Και τώρα , παρολου που θέλω να τον βοηθήσω βλέπω ότι με διώχνει και πως δεν με θέλει κοντά του.Κάτι τέτοιο με πληγώνει και με στεναχωρεί ταυτόχρονα...

Χωρίς να τον ξαναρωτησω αποφασίσω να τον πλησιασω με δειλά βήματα ενώ ταυτόχρονα νιώθω την καρδιά μου να τρέμει μη τυχόν και με ξαναδιωξει.Κάτι τέτοιο ,θα πονούσε απίστευτα πολύ.

Όταν βρίσκομαι στην κατάλληλη απόσταση αποφασίζω να τυλιξω τα χέρια μου γύρω του και στην συνέχεια αφήνω ένα απαλό φιλί στο μέτωπο του.Τον βλέπω να κλείνει τα ματια του , και με αυτή την κίνηση μου υποδεικνύει πόση ανάγκη έχει κάτι τέτοιο.Σφραγιζω τα βλέφαρα μου και με την σειρά μου , αφήνομαι πάνω του.

Ξέρω.Ξέρω ότι η κατάσταση στην οποία βρισκεται τώρα ειναι απίστευτα ευθραστη για αυτο και δεν θέλω να επιμένω παραπάνω.Αφού τον νιώθω να με σφιγγει στην αγκαλιά του , απομακρυνομαι σιγά σιγά και του δίνω ένα συμπονετικο χαμογελο.

Χωρίς να τον ξανακοιταξω με ένα πλάκωμα στην καρδιά πλησιάζω στην πόρτα για να τον αφήσω μόνο του.Δεν μπορώ να κανω κάτι παραπάνω.Πραγματικά πρέπει να ηρεμήσει λίγο και εγω δυστυχώς δεν μπορώ να τον βοηθήσω σε αυτό καθώς δεν έχω ιδέα για το τι στο καλο έχει γίνει.

"Ξέρεις , δεν χρειάζεται να φύγεις."τον ακουω να ψιθυρίζει διστακτικά και αυτά τα λόγια είναι κάτι παραπάνω από αρκετά για να κάνουν την καρδιά μου να φτερουγισει ανακουφισμενη.

Η χρεία της φωνής του ομως , μου δείχνει ότι η ψυχολογία του , είναι κάτι παραπάνω από διαλυμένη αυτή την στιγμή.Το μόνο που χρειάζεται είναι λιγος χρόνος για να μείνει μόνος του.Παρόλα αυτά , μόνο και μόνο που για να μην με στεναχωρησει, μου είπε να μείνω μαζί του , είναι υπεραρκετο.

"Πάω λίγο μέσα να δω αν έχουν φύγει και να καθαρίσω.Θα έρθω σε λίγο.Κάτσε και σκέψου μόνος σου Αλεξη μου."λέω την τελευταία λέξη και νιώθω τα ματια του να ανοίγουν διάπλατα και να συνανταν τα δικά μου με ένα βλέμμα εκπληξης.

Χωρίς να καθίσω παραπάνω εκει μεσα , βγαινω απο το δωματιο κλείνοντας με απαλές κινήσεις την πόρτα.Περπατάω προσεχτικά προσπαθωντας να μην ακουμπήσω οτιδήποτε σπασμένο την ίδια στιγμη που βλέπω ότι οι γονείς του Αλέξη έχουν φύγει από εδώ μέσα.

"Κυρία Μάνια , κυριε Πέτρο."λέω ψιθυριστά προκειμένου να σιγουρευτώ.Όταν δεν παίρνω καμία απάντηση , μπορώ να καταλάβω ότι εδώ και αρκετή ώρα έχουν αφήσει το διαμερισμα.

Αφήνοντας μια ανάσα , ακουμπάω στον τοίχο εξαντλημένη από την σημερινή ημέρα.Σκεφτομαι το οτιδηποτε συναιβει σημερα και στην συνεχεια την φυγω των γονιων ρου.Δεν ξέρω αν ήταν σωστό το γεγονός ότι τα έβαλαν στα πόδια .Σίγουρα, αν εμεναν θα τάραζαν παραπανω τον Αλέξη και κάτι τέτοιο θα με έκανε να τους μισησω περισσότερο.Ξέρω όμως ότι είναι καλοί άνθρωποι και ότι νοιάζονται για τα παιδιά τους.Ποιος άλλωστε δεν κάνει κάτι τέτοιο?

Παρόλα αυτα διαχειρίζονται την κατάσταση με λάθος τρόπο.Αντί,  να κάτσουν και να συζητήσουν λύνοντας το θέμα σε μια πιο κατάλληλη ατομοσφαιρα , η κυρία Μανια αποφάσισε να πετάξει την βόμβα της , χωρις να υπολογισει το τι θα γινοταν.Ο εγωισμος της και ο θυμος της υπερισχυσαν και δεν άφησαν σε αυτήν κανένα περιθώριο για να συγκρατήσει τα λόγια της.

Σίγουρα η συμπεριφορά της με εκνευρίζει αφάνταστα αλλά από την άλλη δεν ξερω καν , αν ειναι δικαιολογημένη.Θέλω να πω από την στιγμη που δεν γνωρίζω τι έχει συμβεί , δεν μπορώ και να αξιολογήσω τον τροπο που συμπεριφέρθηκε.

Διωχοντας τις μπερδεμενες σκεψεις απο το μυαλο μου ,με απαλές και προσεκτικές κινήσεις απλώνω τα χέρια μου και προσπαθώ να μαζέψω τα σπασμένα γυαλιά.Μικρά κομματάκια βρίσκονται παντού πεταμένα και νιώθω την καρδιά μου να σφίγγεται μόνο και μόνο που ξαναβλέπω όλη την σκηνή της φασαριας να εξελίσσεται νοερά στα ματια μου.

Παίρνω το βρεγμένο τραπεζομαντηλο που έχει πέσει κάτω στο πάτωμα και διπλωνοντας το , το αφήνω στον νεροχύτη.Στην συνέχεια , βάζοντας γάντια για να μην τρυπηθω κανω ακόμα μια προσπαθεια για να μαζέψω ότι σπασμενο έχει πέσει.Κάτι τέτοιο φυσικά ειναι δύσκολο.

Θα χρειαστεί αρκετό καιρό για να φύγουν τα μικρα σπασμένα κομματάκια από εδώ μέσα.Τόσο όσο  θα χρειαστεί , για να ξαναεπουλωθει η πληγη που εχει γινει στην καρδιά του Αλεξη , εξαιτίας του όλου συμβάντος.

"Ίρις.Έλα εδώ μέσα."ακούω την φωνή του να ηχεί στα αυτιά μου λίγο πιο ζωηρή από ότι ήταν μερικά λεπτά προηγουμενως.Αυτό δημιουργεί ένα γλυκό χαμόγελο στα χείλη μου και αφήνοντας τα χάος μέσα στο σαλόνι , αποφασίζω να πάω στον Αλέξη.Σίγουρα δεν  μπορώ να τον αφήσω μόνο του.

"Έγινε κάτι?"ρωταω όταν επιτέλους μπαίνω μέσα στο δωμάτιο και τον βλέπω ξαπλωμένο κοιτώντας το ταβάνι.

"Όχι.Βασικά ναι."λεει  μπερδευοντας τα λόγια του , την ίδια στιγμη που ενα συνοφρυωμα δημιουργειται αναμεσα στα φρυδια μου."Θέλω να σου μιλησω για ότι σκατα συνεβει σημερα."ανακοινωνει με απαλη φωνη.

"Δεν είναι ανάγκη να μου μιλήσεις.Δεν θέλω να πιεστεις για να μου πεις.Δε απαιτώ κάτι τέτοιο."λέω ενώ εμφανιζω τις σκέψεις μου μπροστά του.Ισχύει ότι δεν θέλω να μάθω κάτι που θα τον κάνει να ξαναθυμηθει ότι συνεβει.Δεν υπάρχει λόγος να ταραξω τις σκέψεις του.

"Το θέμα ειναι ότι θέλω.Απλά άκουσε με και υποσχεσου μου ότι θα καταλάβεις τα πάντα χωρίς να μου θυμώσεις."τονίζει με τον τόνο της φωνής του να έχει μετατραπει σε ανήσυχος.Γνεφω δίχως να χρειαστεί κάτι να πω και με μια κινηση του χεριού μου τον παροτρύνω να αρχίσει.

(Θα το σταματούσε εδώ.Αλλά ειμαι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου παιδιά , οπότε θα το συνεχισω#justkidding😢😢)

"Λοιπόν.Πριν ένα χρόνο περίπου εγω και ο αδερφός μου, ο Αντώνης , αρχίσαμε να δενομαστε παρά πολύ."ξεκινάει να λέει ενώ παίρνει μια ανάσα και στην συνέχεια βάζει το χέρι του πάνω στο δικό μου."Πηγαίναμε σε κλάμπ , πίναμε , κάναμε ότι καναμε και ύστερα πηγαίναμε σπίτι.Αυτό επαναλαμβανόταν για πάρα πολλά βράδια ώσπου ένα βράδυ είδαμε μια κοπέλα.Ξέρεις ήταν σαν τις αλλες.Ντυμενη σαν ξεκωλο , με τα μαλλιά της ανέμελα και το πρόσωπο της , να ειναι βαμμένο με τόση μπογιά όσο ένας πίνακας ζωγραφικης."λέει ενώ γελάει και τον μιμουμαι.Μέχρι στιγμής αδυνατώ να καταλάβω το πρόβλημα...

"Τέλος πάντων με αυτή έγινε ότι έγινε και με τις αλλες.Πήγαμε στις τουαλέτες , κάναμε ότι καναμε και την ιδια στιγμη το ξέχασα.Εννοώ , δεν ήταν κάτι σοβαρό απλά ένα πήδημα σαν τα άλλα."τονίζει και εγω νιώθω αγκάθια να στοχεύουν στην καρδιά μου και να την τρυπανε.Φυσικά και ζηλεύω ακουγοντας τα πράγματα αυτά...

"Ώσπου ο αδερφός μου την επόμενη μέρα , αποφάσισε ότι δεν θα ξαναέρθει μαζί μου στο συνηθισμένο μας ξενύχτι.Στην αρχή , δεν το πιστεψα αλλά πολύ γρήγορα καταλαβα ότι δεν αστειευοταν.Έλεγε ότι θα κάτσει μέσα για να διαβάσει για την σχολή του.Έτσι συνέχισα μόνος μου να πηγαίνω στα κλαμπ και γενικά να κάνω ότι έκανα πριν φύγει ο αδερφός μου.Όλα κυλούσαν ομαλά , ώσπου μετά από ένα μήνα , γυρνώντας σπίτι , βλέπω το τραπεζι να είναι γεμάτο φαγητά και τον αδερφό μου κοστουμαρισμενο σαν γαμπρό.Φωνές ακούγονταν πριν μπω  στο σπιτι και όταν επιτέλους βρέθηκα εκεί μέσα δεν άργησα να καταλάβω τι στο διάολο είχε συμβεί."λέει ενώ κλείνει τα ματια του και ασκεί λίγη παραπάνω δύναμη στα μπλεγμένα μας χέρια.

"Ο αδερφός μου , είχε βρει αυτήν και την είχε ερωτευτεί.Τα είχαν φτιαξει και εγω φυσικά δεν ήξερα τιποτα.Μόλις τους είδα εκεί πέρα , δεν είπα τίποτα.Μονο την κοιταξα για να καταλάβω αν με θυμάται.Και από το βλέμμα της μονο ενα πράγμα έβγαινε.Μίσος.Στην αρχή δεν συνειδητοποίησα γιατί ένιωθε έτσι για εμενα οπότε το αγνοησα.Τους χαιρετησα και πήγα κατευθείαν στο δωμάτιο μου.Κλείστηκα εκεί μεσα και άρχισα να πίνω.Απλά επειδή το ποτό είχε γίνει ο δεύτερος μου φίλος.Καθώς χαλαρωνα , έρχεται μέσα  η γκόμενά και αρχίζει να μου λέει μαλακειες οτι νομιζε πως ειμασταν κατι παραπανω απο  ενα πηδημα.Γελασα στα λογια της και παραξενευτηκα καθώς ήταν σε σχέση με τον αδερφό μου.Ξερεις, δεν βρήκα τον λογο να έρχεται και να μου τα λέει όλα αυτά.Στον διάολο ήταν ένα απλό πηδημα."λέει ενώ επαναλαμβάνει την τελευταια προταση και βλεπω τα ματια του να κλείνουν με αηδια καθώς ξαναθυμαται οτιδήποτε συνεβει.

"Γέλασα μπροστά της και της είπα ότι τα έχει με τον αδερφό μου οπότε δεν γινόταν να υπάρξει κάτι μεταξύ μας.Όχι ότι με ένοιαζε η γκόμενά, απλα με έχει πρήξει στην κυριολεξία.Άρχισε να φωνάζει,με πλησιασε και ένωσε τα χείλη μας.Με φιλησε.Εγώ αντί να την διώξω και να την πετάξω έξω ανταποκρίθηκα.Φταιει το ποτό , φταίει που είχα νεύρα?Πραγματικά δεν ξερω.Χωρίς να το καταλάβω βρεθήκαμε χωρίς ρούχα.Με τους γονείς μου και τον αδερφο μου από κατω."τονίζει και βλέπω τα ματια του να υγραινονται ενώ το βλέμμα του έχει μετατραπει σε ψυχρό.

"Νομίζω την συνέχεια μπορείς να την καταλάβεις.Μπήκε μέσα ο αδερφός μου  , μας έπιασε έτσι , έγινε ένας μεγάλος χαμός στο σπιτι , έδιωξε την γκόμενά και μαζί με αυτήν και εμένα.Ανταλλάξαμε σκληρά λόγια.Λόγια που πραγματικά δεν πίστευα ότι θα έλεγα ποτε με τον αδερφό μου.Οι γονείς μου , πήραν το μέρος του , και με λίγα λόγια με μισησαν όσο τίποτα αλλο.Έφυγα από το σπίτι , δούλεψα παράλληλα με το σχολειό και έτσι έχω τώρα το σπίτι μου.Από εκείνο το συμβάν δεν τους έχω ξαναμιλήσει ποτέ.Για αυτό και παραξενευτηκα που ήρθαν σήμερα.Νομιζα οτι ο σκοπος τους ήταν να τα ξαναβρούμε αλλά μάλλον έκανα λάθος."τονίζει ενώ τελειώνει την διήγηση της ιστορίας του , και εγω νιώθω την καρδιά μου να καίγεται με οτιδήποτε άκουσα...

__________________________________

ΓΕΙΑ ΣΑΣ.ΤΙ ΚΆΝΕΤΕ?💘💘

Νυσταζω😢

Παιδιά αύριο ξεκινάω φροντιστήριο και εχω αγχος😢😢Καλή μου επιτυχια😨

Επίσης σε λίγες μέρες σχολειο😦😦😦😠😠
Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?😈

Πως θα αντιδράσει η Ίρις?😨

Λέτε ότι οι γονείς του είχαν δίκιο τελικά με την συμπεριφορά τους?

Λοιπόν.Αν σας άρεσε ψηφίστε και σχολιάστε💘Αλλιώς να πέσετε σε μια θάλασσα με 82737282928378282 καρχαριες😈😈😈

ΣΑΣ ΑΓΑΠΏ ΜΠΑΜΙΟΥΛΕΣ ΜΟΥ💘💘

-αντίο,  Δήμητρα-υπεροχη😈😈-