Από την μέρα που έφυγα από το σπίτι του Ζακ, δεν έχουμε μιλήσει καθόλου. Αυτές τις μέρες έχει πολύ δουλειά στο νοσοκομείο. Ελπίζω να είναι καλά.

Η ώρα έχει πάει τρεις και ακόμη να με πάρει τηλέφωνο. Έτσι αποφάσισα να πάω στο νοσοκομείο για να τον δω. Καθώς προχωρούσα από ένα στενό για να φτάσω πιο γρήγορα στο νοσοκομείο, ένιωθα κάποιον να με ακολουθεί. Γυρνάω το κεφάλι μου...κανένας. Ξαφνικά ένας δυνατός ήχος ακούστηκε. Ξαναγυρνάω, πάλι κανένας.

Αυτή τη φορά προχωρούσα με πιο γρήγορο ρυθμό. Ξαφνικά νιώθω ένα χέρι να μου κλείνει το στόμα και να με κρατάει από την μέση. Δεν μπορούσα να γυρίσω να δω ποιος είναι. Με κρατούσε τόσο σφιχτά που μετά από λίγο έχασα τις αισθήσεις μου.

Ζακ Pov

" Λοιπόν  γιατρέ Ζακ πως πήγε το χειρουργείο;"

" Όλα πήγαν όπως τα σχεδιάζαμε. Πιο χειρουργείο έχει σειρά τώρα; "

" Ο Χρήστος το παιδί για την αφαίρεση αντικειμένου στον οισοφάγο "

" Ωραία πείτε σας παρακαλώ στις νοσοκόμες να τον ετοιμάσουν για το χειρουργείο "

" Μάλιστα γιατρέ "

Έχω μέρες να μιλήσω με την Έλλη ελπίζω να είναι καλά. Μετά το χειρουργείο θα την πάρω σίγουρα  τηλέφωνο.

Έλλης Pov

Ένιωθα το κεφάλι μου να πονάει, άνοιξα τα μάτια μου. Ωχ όχι τώρα θυμήθηκα. Άρχισα να κουνιέται με μανία αλλά μάταια η προσπάθεια, ήμουν καλά δεμένη.

Ξαφνικά ακούω ομιλίες και η πόρτα του δωματίου άνοιξε.

" Ώστε εσύ είσαι η Έλλη εε; "

Πως ήξεραν το όνομα μου; Τι να γίνεται;

" Που είναι το τηλέφωνό της; "

" Εδώ αφεντικό "

" Ωραία πάρε τον Ζακ "

Τον Ζακ; Τι γίνεται;

" Αφεντικό μας παίρνει εκείνος "

" Ωραία σήκωσε το και ασ' τον να μιλήσει πρώτος α και κλεισ' της το στόμα πρώτα, δεν θέλουμε να πει καμία βλακεία "

" Έλα Έλλη ο Ζακ είμαι... "

" Δε χρειάζεται να συστηθείς αγορίνα μου, σε ξέρουμε "

" Ποιος είναι; Που είναι η Έλλη; Μην τολμήσεις να της κάνεις κακό "

" Φίλε.... Για να είμαστε κομπλέ, πρώτα μου κάνεις την χάρη και μετά στην δίνω σώα"

Για λίγο υπήρξε η σιωπή.   

"ΘΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑ ΑΚΟΜΗ;"

" Που θες να βρεθούμε; "

" Στο μέρος μου φυσικά. Α και μην κάνεις καμιά εξυπνάδα και καλέσεις την αστυνομία γιατί αλλιώς η κοπελιά από εδώ θα φύγει με δώσεις. Γκέγκε; "

" Μάλιστα "

" Μπράβο το καλό παιδί "

Η κουβέντα έλειξε εκεί. Τι θα γίνει τώρα; Ποια χάρη πρέπει να του κάνει ο Ζακ;

Μετά από μια ώρα

Άκουσα ένα όχημα, ίσως ήρθε ο Ζακ. Έκανα να σηκωθώ να δω από το παράθυρο αλλά δεν πρόλαβα μπούκαρε ένας τυπάς στο δωμάτιο και μου είπε να κάτσω κάτω. Τι γίνεται, θα τρελαθώ.

Ζακ Pov

" Καλησπέρα στην αγορίνα μας. Δεν πιστεύω να έφερες κανέναν μαζί σου "

" Όχι δεν έφερα. Πάμε να τελειώνουμε "

" Γιατί βιάζεσαι; Η κοπελιά σου περνάει υπέροχα "

" Τι εννοείς; Μου είπες δεν θα την βλάψεις"

" Δεν έχω πειράξει ούτε τρίχα της οπότε προχώρα "

Μπήκα μέσα σε ένα δωμάτιο και είδα έναν τραυματία.

" Λοιπόν γιατρέ τι περιμένεις; Ανέλαβε δράση. Άμα πεθάνει θα πεθάνεις μαζί του "

Αυτά ήταν και τα τελευταία του λόγια πριν βγει από το δωμάτιο. Πλησίασα το κρεβάτι όπου ήταν πάνω ξαπλωμένος ο τραυματίας. Είναι άσχημα  χτυπημένος από σφαίρα. Δεν έχω ότι χρειάζομαι μαζί μου. Ένας τύπος με σκούντηξε.

" Φίλε μην το σκέφτεσαι πολύ σώσε τον "

" Ναι απλά.. "

" Μην πιάνεις κουβέντα άμα θες να την ξαναδείς "

Σταμάτησα αμέσως να μιλάω και πλησίασα τον τραυματία. Άνοιξα την τσάντα μου και έβγαλα από μέσα γάντια, γάζες και χειρουργικά εργαλεία. Πήρα μια ανάσα και ήμουν έτοιμος να αρχίσω.

Μετά από 1 ώρα

Ακούμπησα στο κρεβάτι τις ματωμένες γάζες και έβγαλα τα γάντια. Η επέμβαση είχε έρθει στο τέλος της. Για κάποιο λόγο  είχαν βγει όλοι από το δωμάτιο και μόνο ένας είχε μείνει μέσα.

Αυτή ήταν η ευκαιρία μου. Πηγαίνω προς το μέρος του δήθεν για να τον ενημερώσω για τον ασθενή και του ρίχνω μια μπουνιά στο πρόσωπο. Πέφτει κάτω και ανοίγω γρήγορα την πόρτα. Βάζω την κουκούλα μου και αρχίζω να τρέχω στον διάδρομο ψάχνοντας σε πιο δωμάτιο μπορεί να βρίσκεται η Έλλη. Από τα λεγόμενά τους κατάλαβα ότι θα με σκότωναν δεν είχα άλλη επιλογή.

Έλλη Pov

Είχα κουραστεί και πεινούσα. Δεν άντεχα άλλο. Ξαφνικά ακούω φασαρία στον διάδρομο και η πόρτα ανοίγει δεν το πιστεύω. Είναι ο Ζακ. Με αγκαλιάζει, με φιλάει και βγαίνουμε γρήγορα από το δωμάτιο.

" Που νομίζετε  ότι πηγαίνετε; "

Γυρνάμε και βλέπουμε κάπου στους εφτά άντρες να μας σημαδεύουν με όπλα. Εντάξει τώρα όλα έχουν τελειώσει. Κράτησα σφιχτά το χέρι του Ζακ και τον κοίταξα στα μάτια σαν να είναι η τελευταία φορά...