"Και πως πήγε;" Τον ρώτησα αγχωμενη για την απάντηση.

"Αχ ρε μωρό μου για αυτό θα λέμε τώρα;" Με ρώτησε εκείνος ευδιάθετος

"Μα για αυτό δεν με πήρες; Εγώ για αυτό σου είπα να με πάρεις." Του απάντησα παραξενεμένη με την στάση του.

Πολύ ευδιάθετος μου φαινόταν για επίσκεψη στο νοσοκομείο.

"Δεν έχω όρεξη να μιλήσω για αυτό." Απάντησε εκείνος

"Τι θες να πούμε τότε;" Τον ρώτησα ενώ ξάπλωσα στο κρεβάτι του σπιτιού του.

Κοίταξα δίπλα μου και απλά έπεισα την φαντασία μου ότι είναι και εκείνος εδώ μαζί μου.

"Τι έκανες σήμερα;" Με ρώτησε .

"Πήγαμε βόλτα με τα παιδιά. Εγώ όμως το μόνο που έκανα είναι να έχω εσένα στο μυαλό μου." Απάντησα εκμυστηρευοντας του την αλήθεια.

"Και εγώ σε σκεφτόμουν όλη μέρα και συγκεκριμένα σκεφτόμουν την στιγμή που θα μείνουμε μόνοι μας όταν γυρίσω." Μου είπε και η φωνή του έγινε πιο αισθησιακή.

"Και τώρα τι σκέφτεσαι;" Τον ρώτησα ενώ άφησα τον εαυτό μου να φανταστεί αυτό που μόλις είπε ο Δημήτρης

"Αυτήν την στιγμή το μόνο που σκέφτομαι είναι το πόσο άσχημα θα ήθελα να είσαι πάνω μου και εγώ να είμαι όλος μέσα σου και να σε ακούω να φωνάζεις . " Απάντησε και εγώ ένιωσα όλο μου το κορμί να μετατρέπεται σε μια κόκκινη απόχρωση.

[...]

"Τελείωσες;" Με ρώτησε ελαφρά λαχανιασμενος.

"Όχι ακόμα εσύ;" Του απάντησα ενώ συνέχισα να ακολουθώ τις εντολές του.

"Σε λίγο " μου απάντησε

"Μακάρι να ήσουν εδώ και όλα αυτά να μου τα έκανες εσύ " του εξομολογήθηκα ενώ ένιωσα να φτάνω στην αποκορύφωση.

"Κάνε υπομονή μωρό μου." Μου είπε εκείνος.

Παρόλο που μιλούσαμε στο τηλέφωνο , ένιωθα την ένταση και την χημεία της στιγμής από χιλιόμετρα.

Έφτασα στην αποκορύφωση και προσπάθησα να κρύψω τους ανασθαιναγμους μου.

"μωρό μου μην το κρατάς φώναξε θέλω να σε ακούσω " με πρόσταξε εκείνος .

Εγώ υπάκουσα τις εντολές του και κατάλαβα ότι τελείωσε και εκείνος .

Προσπάθησα να ξανά βρω την αναπνοή μου μέχρι να σηκωθώ και να καθαρίσω αυτό που μου προκαλούσε ο Δημήτρης μέχρι και από το τηλέφωνο.

"Να ξέρεις το προτιμώ face to face ." Του είπα και εκείνος ξεκίνησε να γελάει.

"Γιατί νομιζεις ότι εμένα με ικανοποιεί η παλάμη μου;" Με ρώτησε σαρκαστικά .

"Για αυτό να είσαι καλό παιδί." Τον απείλησα χιουμοριστικά και εκείνος ξεκίνησε να με κοροϊδεύει.

15 μέρες μετά:

"ΑΑΑΑΑΑΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΎΩ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ" ούρλιαξα και η Έλενα βγήκε από το μπάνιο τρομαγμένη, ενώ ο Δημήτρης και ο Ιάσονας ξύπνησαν από τον λήθαργο τους.

"Τι έγινε παιδί μου;" Με ρώτησε εκείνη .

"Ολα καλά;" Ρώτησαν τα αγόρια ταυτόχρονα.

"ΠΕΡΑΣΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΠΆΝΤΕΙΟ" απάντησα έχοντας τον ίδιο τόνο στην φωνή μου όπως και πριν.

Το κινητό της Έλενας έπεσε από τα χέρια της στο πάτωμα, ενώ ο Δημήτρης γουρλωσε τα μάτια του και σηκώθηκε και να έρθει προς το μέρος μου. Ο Ιάσονας ακολούθησε τον Δημήτρη και στάθηκε μπροστά μου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχθεί στο πρόσωπο του.

"ΜΠΡΟ ΝΑΙ ΚΑΛΆ. ΜΑΛΑΚΑ ΠΈΡΑΣΕΣ! " Σχολίασε η Έλενα ενώ μάζεψε και έλεγξε το κινητό της από το πάτωμα .

"Δηλαδή τώρα θα καταλαβαίνεις ποτέ σου λέω ψέματα;" Με ρώτησε ο Δημήτρης σαρκαστικά και με τον αντίχειρα του μου χάιδεψε το μάγουλο.

"Άντε ρε βλάκα." Απάντησα εγώ και τον πήρα αγκαλιά.

"Είμαι περήφανος για σένα μικρό χαζό Νατασσακι." Είπε ο Ιάσονας και με πήρε αγκαλιά.

"Εσύ μπρο που πέρασες;" Ρώτησα την Έλενα που με κοιτούσε σαν χάνος ενθουσιασμένη.

"Δ-δε δ-δε ξέρω." Μου είπε αγχωμενη.

"Ε δες ρε μωρό" την πρόσταξε ο Ιάσονας ανυπόμονος.

"Δεν μπορώ κάντο εσύ." Δήλωσε εκείνη και έτεινε το κινητό της προς το μέρος μου.

Εγώ την κοίταξα επικριτικά, ενώ άρπαξα το κινητό της. Ξεκίνησα να ψάχνω μέχρι που είδα το μήνυμα.

"ΜΠΡΟ ΠΈΡΑΣΕΣ ΦΙΛΟΛΟΓΊΑ." την ενημέρωσα ενθουσιασμένη και τότε όλοι μαζί ξεκινήσαμε να ουρλιάζουμε.

Ήμουν υπερήφανη και ολοκληρωμένη σαν άνθρωπος από την ζωή μου. Δεν μου έλειπε τίποτα , είχα τους καλύτερους φίλους μου, το αγόρι μου και επιτέλους είχα περάσει στην σχολή που πασχισα για να μπω, οπότε ναι είμαι ευτυχισμένη.

Ήξερα ότι στη συγκεκριμένη σχολή που πέρασα δεν ήταν απλά τα πράγματα και ήθελε κόπο και διάβασμα για να πάρω το πτυχίο μου, όμως είμαι σίγουρη πως μετά από αυτό το αξέχαστο καλοκαίρι θα είμαι έτοιμη για να τα δώσω όλα.

Βέβαια υπήρχαν μερικά πράγματα που με απασχολούσαν , όπως το αν θα υπάρχει χρόνος για να βρίσκομαι με τον Δημήτρη αφού θα δουλεύει πολλές ώρες ή αν η σχέση μας θα πετύχαινε και στην Αθήνα. Όμως ήξερα ότι στο τέλος όλα θα πηγαίνανε καλά, επρεπε να πάνε όλα καλά.

Αφού μεταφέραμε τις χαρές μας και στα υπόλοιπα μέλη αυτής της παρέας , το μόνο πράγμα που μας έμενε να κάνουμε είναι να γιορτάσουμε .

Η Νόρα πέρασε διοίκηση επιχειρήσεων στην Αθήνα , ενώ ο Αλέξανδρος ώντας ένα χρόνο μικρότερος από την Ιωάννα πέρασε στην σχολή Ευελπίδων. Όλοι ήμασταν χαρούμενοι με τις χαρές και τις δικές μας αλλά και την άλλων και πραγματικά ευτυχισμένη, παρόλο που σε μερικούς από εμάς θα ξυπνούσαν κάποια εμπόδια .

Είχαμε πολλές επιλογές για το πώς θα γιορτάζαμε, όμως επιλέξαμε αυτή που ταιριάζει καλύτερα στα μέτρα μας. Αυτό φυσικά δεν διαφέρει από την ταράτσα που πήγαινα με τον Δημήτρη καμιά φορά και πίναμε. Ήρθε η ώρα να αποκαλύψουμε το στέκι μας και στους υπόλοιπους της παρέας.

Φαρδιά και στενά τζιν με κοντομανικα t-shirt ή ζακέτες  και αθλητικά παπούτσια ήταν το ντύσιμο μας. Θέλαμε να είναι κάτι απλό αλλά ταιριαστό με την περίσταση.

Τα αγόρια είχαν ντυθεί με φόρμα ή τζιν και τα χαζά μπλουζάκια τους με τις στάμπες.

Το αμάξι του Γιώργου έγινε ξανά σαν ένα κουτί γεμάτο που δυσκολεύεται να κλείσει ,σε αντίθεση με εμένα και τον Δημήτρη που απολαμβάναμε ήρεμοι και χαλαροί την διαδρομή για το διπλανό χωριό.

[...]

Καθίσαμε στα πεζούλια και στο τσιμεντένιο δάπεδο ενώ απολαμβάναμε το ποτό μας. Κρασί. Όπως πέρσι όταν είχα έρθει με τον Δημήτρη εδώ μόνοι μας.    Ο Δημήτρης μας υποσχέθηκε ότι θα παίξει κιθάρα και θα τραγουδήσουμε όλοι μαζί .

Έπιασε την κιθάρα του στα χέρια και ξεκίνησε να χαϊδεύει τις χορδές της. Από την αρχή κατάλαβα πιο τραγούδι επρόκειτο να παίξει.

Ήταν το ποιος έχει λόγο στην αγάπη. Αυτό το τραγούδι εκφράζει πολλά συναισθήματα που εγώ δεν μπορώ.

"Ποιοσ έχει λόγο στην αγάπη ποιοσ να έχει την ευθύνη για να του πω να σταματήσει να μη με πονάει εκείνη.Ποιοσ έχει λόγο στην αγάπη να με βγάλει απ' τα δεσμά της, αφού πονάει για κάποιον άλλο κι εγώ είμαι μακριά της. Ποιοσ έχει λόγο στην αγάπη ποιοσ κρατάει τα κλειδιά της,αφού πονάει για κάποιον άλλο και εγώ είμαι μακριά της."

Όλοι σιγοτραγουδαγαμε μαζί του και εκείνος χαμογελούσε. Ήταν μεγάλη στιγμή για εκείνον μιας και είναι το όνειρο του να τραγουδάει.

"Και τώρα θέλω να αφιερώσω αυτό το τραγούδι στην κοπέλα που κατάφερε να βγάλει στην φορά τον καλύτερο μου εαυτό. Μωρό μου να ξέρεις σε αγαπάω πολυ" Είπε και μου χαμογελούσε.

Χαμογελούσα και εγώ. Του έστειλα ένα φιλί και περίμενα να ακούσω το τραγούδι

"Γλυκουλια μωρέ" σχολίασε ο Γιώργος .

"Απόψε λέω να κάνουμε ένα πάρτι
Στην άμμο με ραδιάκι φορητό
Σ' το λέω πωσ δε γουστάρω άλλος να 'ρθει. Το πάρτι είναι για δύο για μας τους δυο

Απόψε το φεγγάρι θα φοράει
Το φωσ απ' τη δική σου τη μορφή
Το μόνο που θ' ακούσεισ να μιλάει
Θα 'ναι η φωνή του βραδινού εκφωνητή

Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε
Να πάμε κατευθείαν για δουλειά
Απόψε στ' ακρογιάλι θα τη βρούμε
Θα πιούμε όλεσ τις μπίρεσ αγκαλιά

Θα φύγουμε απ' το θόρυβο της πόλησ
Μια νύχτα που δεν έζησε κανείσ
Απόψε θα ζηλέψει ο κηλαηδόνησ
Το πάρτι που θα κάνουμε εμείσ

Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε
Να πάμε κατευθείαν για δουλειά
Απόψε στ' ακρογιάλι θα τη βρούμε
Θα πιούμε όλεσ τις μπίρεσ αγκαλιά

Απόψε και με λίγη φαντασία
Θα μοιάζει με φιλμάκι γαλλικό
Χρειάζεται αυτή η διαδικασία
Μήπωσ μπορέσω και σου πω το σ' αγαπώ.

Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε
Να πάμε κατευθείαν για δουλειά
Απόψε στ' ακρογιάλι θα τη βρούμε
Θα πιούμε όλεσ τις μπίρεσ αγκαλιά"

Το χαμόγελο δεν έφυγε από το πρόσωπο μου. Το τραγούδι δεν έλεγε πολλά άλλα ταυτόχρονα τα έλεγε όλα. Ειμαι ερωτευμένη μαζί του και τρέλαμενη με τον εαυτό που του βγάζω.

Είμαι χαρούμενη. Με κάνει χαρούμενη.

Γεια σας αγαπεςς

Τι κανετεε;

Πώς σας φάνηκε το σημερινό και πρωτελαυταιο κεφάλαιο;

Ελπίζω να σας άρεσε.

Αν σας άρεσε αφήστε ένα αστεράκι και εμείς θα τα πούμε στο επόμενο και τελευταίο κεφάλαιο.

Φιλουρες με αγάπηη.

Μπαιιι