Κράτησα το κινητό μου σφιχτά , πήρα μια βαθιά ανάσα και προσπάθησα να βρω ξανά την δυναμικότητα μου.

Δεν έπρεπε να λυγίσω.

Με ενοχλεί που πέρσι με έκανε ότι ήθελε. Δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ ξανά.

Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, τα αισθήματα μου για εκείνον ποτέ δεν έπαψαν να υπάρχουν.

Πάντα φώναζαν μέσα μου όσο εγώ προσπαθούσα να τα θάψω βαθιά.

"Καλύτερα να πέσεις να κοιμηθεις." Του απάντησα τελικά εγώ.

Δεν είναι σε θέση να ακουσει κάτι σοβαρότερο. Μην ξεχνάμε πως είναι μεθυσμένος

"Γιατί; Φοβάσαι ότι δεν ξέρω τι λέω; " Μου απάντησε με μια δόση ειρωνειας στην φωνή του.

"Δεν το φοβαμαι, είμαι σίγουρη " απάντησα .

"Εγώ απλά θέλω να το ξέρεις . Σε θέλω και σε ήθελα από την αρχή " μου είπε βελούδινα.

"Δημήτρη τώρα είναι αργά. Να το έλεγες τότε, ούτως η άλλως δεν έχω χρόνο για τέτοια σε 3 μήνες δίνω πανελλήνιες " απάντησα προσπαθώντας να πείσω τον ίδιο μου τον εαυτό ότι δεν έχω χρόνο για τέτοια.

Δεν θέλω να γυρίσω στον Δημήτρη και να χάσω κάθε ευκαιρία να περάσω στο Πάντειο .

"Μωρό μου δεν θέλω να παρατήσεις τίποτα για μενα, ούτως η άλλως δεν σου αξίζω" μου απάντησε.

Έχω μείνει. Είναι τέλειος αψυχολογητος αυτός ο άνθρωπος.

" Δημήτρη με φέρνεις σε δυσκολη θέση. Νόμιζα ότι τα πράγματα ανάμεσα μας είχαν ξεκαθαρίσει." Του είπα στην προσπάθεια να προστατέψω τον εαυτό μου από τα συναισθήματα μου.

"Μην ξεγελας τον εαυτό σου. Ξέρεις ότι ποτέ δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε απλά .. φίλοι" απάντησε κάνοντας μια μικρή παύση και ύστερα γέλασε ελαφρά στην λέξη φίλοι.

Όντως προσπαθώ να ξεγελάσω τον εαυτό μου , αλλά τι άλλο μπορώ να κάνω;

Να περιμένω ένα καλοκαίρι για να είμαι με τον Δημήτρη; Όχι επρεπε να προχωρήσουμε και οι δύο. Ασχέτως αν το μυαλό έμεινε εκεί..

Γαμωτο δεν έπρεπε να γίνει έτσι, εγώ ήμουν ορκισμένη ότι δεν θα μπλεχτω ποτέ ερωτικά με κάποιον από την παρέα  και κυρίως ότι δεν θα νιώσω πράγματα για κάποιον σύντομα. Πώς τα σκατωσα έτσι.

"Δημήτρη δ-δεν ξερω, καλύτερα αυτή η συζήτηση να λήξει εδώ" του απάντησα και απομάκρυνα το τηλέφωνο από το αυτί μου για να τερματησω την κλήση.

Όμως με σταμάτησε η φωνή του που μου έλεγε να περιμένω.

"Τι;" Ρώτησα απότομα

"Δεν νιώθεις τίποτα για μένα;" Ρώτησε με μια επιθυμία στον τόνο της φωνής του να είναι θετική η απάντηση μου.

"Δε-δε ξέρω" απαντησα μη σίγουρη για το αν πρέπει να του πω την αλήθεια.

Φυσικά και νιώθω πράγματα , από την πρώτη στιγμή αλλα δεν ήθελα να τα παραδεχτώ σε κανέναν, ούτε καν στον ίδιο μου τον εαυτό .

"Ωραία όταν μάθεις μιλάμε , καληνύχτα" είπε στεγνά και τερματησε την κλήση.

Μάλιστα.

Άφησα το κινητό στο κρεβάτι μου και έκλεισα τα μάτια μου. Προσπαθούσα να σταματήσω να σκέφτομαι την μόλις συζήτηση μας αλλά ήταν μάταιο.

Εκτός από την συζήτηση μας, στο μυαλό μου ερχόντουσαν εικόνες όπως εκείνη που είχαμε πάει για ολονυχτία στην θάλασσα.

Τα ξημερώματα ήμασταν μόνοι μας και μιλάγαμε. Ήταν αρχές ακόμα και δεν τον ήξερα πολύ καλά όμως ένιωθα την καρδιά μου να είναι έτοιμη να βγει έξω.

Δεν ήθελα να σκέφτομαι ότι αρχίζω να νιώθω πράγματα για εκείνον τότε. Που να ήξερα όμως ότι τώρα θα είναι έτσι τα πράγματα. Του έχω συγχωρέσει το ότι πήγε με άλλες δύο κοπέλες ενώ θεωρητικά ήμασταν μαζί , όμως δεν μπορώ να του συγχωρέσω το ότι ολον αυτόν τον καιρό είχε αισθήματα για εμένα και επέλεξε να μην μου το πει το καλοκαίρι αλλά να με βλέπει να είμαι σκατά εξαιτίας του.

Αλλά εγώ παρόλαυτα συνεχίζω να θέλω να είμαι μαζί του .

Μπράβο Νατάσσα έτσι θα προκοψεις.

"Εγώ απλά θέλω να το ξέρεις σε θέλω και σε ήθελα από την αρχή"

Από την ώρα που κλείσαμε αυτή η φράση επαναλαμβάνεται στα αυτιά μου. Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει αλήθεια.

[...]

Από εκείνο το περίεργο τηλεφώνημα έχουν περάσει 2 μέρες και εγώ δεν μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου.

Σαν ταινια παίζει ξανά και ξανά μέσα στο μυαλό μου.

Τον ακούω να μου μιλάει με αυτή την μεθυσμένη και βραχνή φωνή που μπορεί να σε μεθύσει.

Έτσι πήρα μια απόφαση. Θα πάω να τον βρω στο σπίτι του. Ύστερα από λίγο δούλεμα από τον Ιάσονα κατάφερα να πάρω στα χέρια μου την διεύθυνση του και έτσι το μόνο που μου μένει είναι να σιγουρέψω επίσης από τον Ιάσονα ότι θα είναι εκει.

Θα πάω σήμερα το απόγευμα μετά το φροντιστήριο. Είμαι αποφασισμένη να βάλω ένα τέλος στις σκέψεις μου που οργιάζουν.

[...]

Φόρεσα ένα μπλε τζιν με ένα χοντρό μαύρο μακρύ φούτερ και το μπουφάν μου πάνω. Τα μαλλιά μου τα άφησα στο σπαστό φυσικό τους , έβαλα λίγη μάσκαρα και πήρα την τσάντα μου προς τον δρόμο μου για το φροντιστήριο.

Στην διαδρομή την οποία κάναμε με τα πόδια εγώ και η Έλενα κύριο μέρος στην συζήτηση μας έπαιζε αυτό που επρόκειτο να συμβεί σε 3 ώρες από τώρα.

Δεν έχω άγχος για να είμαι ειλικρινής. Ούτως η άλλως είχα αποκτήσει τόση οικειότητα μαζί του .

"Προφυλακτικά έφερες;" Ρώτησε η Έλενα κοροϊδευτικά.

Ξέρω ότι δεν θα χρειαστούν.

"Σταμάτα μωρη ." Της απάντησα εγώ και την σκουντηξα απαλά.

"Εγώ πιστεύω θα χρειαστούν " είπε η Έλενα συνεχίζοντας την πλάκα της

"Ιι λες να μην έχει αυτός;" Μπήκα και εγώ στο παιχνίδι της λοιπόν.

Τελειώσαμε το μάθημα και εγώ πήγα αμέσως προς το μετρο , το οποίο ευτυχώς δεν απέχει και πολύ από το φροντιστήριο .

Ένα μισάωρο αργότερα είχα φτάσει στο κέντρο και μπήκα σε ένα ταξί ώστε να με πάει στην ακριβής τοποθεσία .

Βρισκόμουν έξω από την πόρτα της πολυκατοικίας του. Περίμενα κάποιος να βγει για να μπορέσω να μπω. Δεν ήθελα να χτυπήσω το κουδούνι ώστε να μην καταλάβει ότι είμαι εδώ.

Πέρασαν τρία τέσσερα λεπτά και μία κοπέλα βγήκε και έτσι βρήκα την ευκαιρία να τρυπωσω.

Νομίζω το διαμέρισμα του ήταν στον τέταρτο οπότε θα πάω κατευθείαν εκεί.

Στάθηκα για λίγο έξω από την πόρτα του και πήρα μια βαθιά ανάσα. Χτύπησα το κουδούνι και περίμενα.

"Έρχομαι" ακούστηκε η φωνή του από μέσα.

Ελπίζω να μην περιμένει κάποιον και νομίζει ότι είναι εγώ.

Άκουσα βήματα προς την πόρτα και τελικά την άνοιξε.

Γουρλωσε τα μάτια του μόλις με είδε και έμεινε κόκαλο. Εγώ του χάρισα ένα χαμόγελο και άφησα τα μάγουλα μου να ροδοκοκκινισουν .

Είμαι πολύ χαρούμενη που τον βλέπω. Φοράει μια γκρι φόρμα και ένα μαύρο φούτερ. Τα μαλλιά του είναι ανέμελα και τα πράσινα μάτια του με καίνε .

"Νατάσσα τι κάνεις εδώ;" Ρώτησε αφού πέρασαν 3-4 δευτερόλεπτα μέχρι να συνειδητοποιήσει την παρουσία μου

"Νομίζω πρέπει να μιλήσουμε " του απάντησα και εκείνος εγνεψε θετικά.

Γεια σας αγαπεςς

Τι κανετεε;

Πώς σας φάνηκε το σημερινό κεφάλαιο;

Ελπίζω να σας άρεσε .

Αν σας άρεσε αφήστε ένα αστεράκι και εμείς θα τα πούμε στο επόμενο .

Φιλουρες με αγάπηη .

Μπαιι