Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

[ 17 ]

  ☽︎ the cemetery ☾︎

Άλεξ pov

Προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς γίνεται όμως δεν μπορώ να καταλάβω .

Ο άρον έχει εξαφανιστεί , η χλόη με τον Φίλιππο έχουν πάρει μια βαλίτσα μου και την γεμίζουν με τα αντικείμενα μου .

Ο Φίλιππος τραβάει ένα συρτάρι με εσώρουχα και μένει εκεί για μερικά δευτερόλεπτα , μετά παίρνει όσα μπορεί και τα πετάει μέσα στην βαλίτσα .

<< τι γίνεται ? >> κάνω μια παύση << έχει κάποιος την καλοσύνη να μου πει ???? >> .

Ο Φίλιππος με τραβάει κοντά του από το χέρι και με κοιτάει στα μάτια και χάνομαι στο χρώμα των δικών του .

<< πάμε >> είπε και με τράβηξε προς την έξοδο , κατεβήκαμε κάτω με την χλόη να μας ακολουθεί με την μια βαλίτσα .
Βγαίνουμε στο γκαράζ και εκεί περίμενε ο Άαρον μέσα σε ένα μαύρο τζιπ .
Με βάζουν να κάτσω στο πίσω μέρος και μπαίνουν και οι υπόλοιποι , ο Φίλιππος δίπλα μου

<< θέλω να μάθω τι συμβαίνει >> λέω και γυρνάνε όλοι να με κοιτάξουν ..... το σκέφτονται αλλά δεν λένε κάτι

<< Αλέξις τίποτα δεν είναι όπως νομίζεις ότι είναι , ο μανθος δεν είναι οατερας σου ..... >> έμεινα με το στόμα ανοιχτό δεν ξανά μίλησα στην υπόλοιπη διαδρομή ....

Ένιωσα το χέρι του Φιλίππου να τυλίγει το Μπούτι μου , λύγισα τον κορμό μου και έβαλα το κεφάλι μου στον ώμο του . Καθώς με πήρε ο ύπνος ....

[ ... ]

Άκουσα την μπροστινή πόρτα του αυτοκίνητου να κλείνει με δύναμη και πετάχτηκα , το κεφάλι μου κοίταζε έξω και είχα το σώμα μου γυρισμένο στον Φίλιππο , με είχε αφήσει να κοιμηθώ επάνω του  .

Γύρισα τον κοίταξα για ένα λεπτό και μετά άνοιξα την πόρτα να βγω . 

Ο αέρας χτύπησε επάνω στο δέρμα μου και ένα κύμα τρόμου και αβεβαιότητας με κατεκλεισε .

Αναρωτιέμαι πού με έχουν φέρει , μπροστά μου ξεπροβάλλει ένα τεράστιο σπίτι διπλάσια από την έπαυλη , όμως σχεδόν εγκαταλελειμμένο .

Έκανα να πάω μπροστά και ένα χέρι τυλίχτηκε επάνω μου και ήταν η χλόη .

Με κοίταει με τα μπλε της μάτια , αυτά τα κόκκινα μαλλιά δεν με αφήνουν να αλλάξω το βλέμμα μου. 

« πρέπει να μιλήσουμε , υπάρχουν πράγματα που πρέπει να καταλάβεις »

Την κοίταξα λοξά και έφυγα προς την μεριά του σπίτιου , όμως δεν μπήκα μέσα .

Ένα χέρι με τράβηξε απότομα και με πήγαινε προς το μέρος του .

Μπορούσα να αντισταθώ όμως δεν το έκανα .

Βγήκαμε σε μια μεγάλη αυλή και είδα τα λευκά μαλλιά του Φιλίππου μπροστά μου , εκείνος ήταν πλάτη και εγώ τον κοίταζα. 

Τι θέλουμε εδώ ??? Κάνει στην άκρη και βλέπω μπροστά μας στο τάφους .

Είχε δύο ονόματα αναγραμμενα επάνω . Το ένα ήταν της μητέρας μου
« γιατί υπάρχει εδώ ένα μνήμα της μητέρας μου ??» ρωτάω καχιποτα κοιτώντας και το όνομα του δίπλα τάφου

« ποιος είναι αυτός ?»
" Τέιλορ στεινσερ " έγραφε με κεφαλαία γράμματα

Έκανα πολλές ερωτήσεις μα δεν έπαιρνα απαντήσεις

« η μητέρα σου εδώ είναι θαμμένη όχι στο νεκροταφείο που έγινε η κηδεία , αυτός είναι ο πατέρας μου , Αναγραμμενος με το δεύτερο του όνομα . »

« γιατί είναι εδώ η μάνα μου ?»
Αδιαφορώντας αρκετά για την υπόλοιπη του απάντηση

Γυρνάει με κοιτάει και βλέπω τα μάτια του να έχουν σκουρινει και να είναι έτοιμος να δακρύσει

« η μητέρα σου με μεγάλωσε Αλέξα , πριν γεννήσει εσένα ήταν ο φύλακας άγγελος μου . Με προστάτευε από τον άντρα που η μητέρα μου με πούλησε όταν ήμουν 2 ετών , τον δικό σου πατέρα αυτό το τέρας . »

Είπε ξανα γυρνώντας την πλάτη του σε εμένα .

« ήξερες την μητέρα μου ??» Είπα όχι τόσο σαν ερώτηση αλλά με εντυπωσιασμό .

« η ζωη σου είναι ένα ψέμα Αλέξα έχεις ακόμα να μάθεις πολλσ και κυρίως πως έχεις αυτές τις δυνάμεις »

Τον κοίταξα δεν είχα κάτι άλλο να πω , για την ακρίβεια είχα αλλα δεν μπορούσα να τα εκφράσω .

Η χλόη και ο Άρον μας πλησίασαν και μας φώναξαν να μπούμε στο σπίτι γιατί σε λίγο θα βρέξει .

Εμείς τους ακουσαμε και πλησιάσαμε προς το σπίτι .

Χλοη pov

Άντε να της πούμε τα πάντα τώρα , δεν ξέρω αν αυτό θα το αντέξουν οι υπόλοιποι .

Η Αλέξα πρέπει να μάθει την αλήθεια όμως νιώθω ότι δεν θα έχει καλη καταλήξει .

Ειδικά όταν θα έρθει ο Στιούαρτ

19 Φεβρουάριου 2021

ΓΕΙΑ ΣΑΑΑΑΑς

ΕΧΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΑΙΏΝΕΣ .

ΈΝΙΩΘΑ ΌΤΙ ΔΕΝ ΉΞΕΡΑ ΤΙ ΚΑΝΩΩΩ

συγνώμη για όσους περίμεναν αλλά δίνω πανελλήνιες και είναι τόσο εύκολο να γράψω .

Οπότε λίγο υπομονή θα κάνω όσο πιο γρήγορα μπορώ για το επόμενο

Τα λεμεεεε

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro