Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

# 𝟎𝟖 ;; 𝗉𝖺𝗋𝗄 𝗃𝗂𝗌𝗎𝗇𝗀.

                  by suhweetdreams.
                  pronombres: ella.
                  situación: jisung y (t/n) siendo
                  tontos, básicamente están      
                  jugando juegos nuevos.
                  abrazos, 11: aferrarse el uno
                  al otro.
                  besos, 26 & 29: risas mientras
                  se besan, conversación silen-
                  ciada entre besos.
                  tocar, 18 & 50: aplastar la
                  mejilla del otro, poner una
                  mano sobre la boca del 
                  otro para callarlos.

─ ¿Quién demonios usó mi tarjeta para comprar videojuegos? ─ Grita Haechan. No se puede decir si está más enojado o molesto, pero eso no impide que los dos se congelen.

─ ¡Jisungie! ¿Fuiste tú? ─ La voz que generalmente se escuchaba en suaves baladas lentas y contrastaba con los fuertes ritmos de canciones optimistas que ahora reverberan en todos los dormitorios se hace presente por cerca de la habitación.

No hay tiempo para que los dos reaccionen cuando él irrumpe en la habitación. El interruptor de JiSung en sus manos, te agarras a su brazo, con el pelo desordenado. Incluso DongHyuck no podía contenerse en una pequeña risa cuando los dos parecían ciervos atrapados en los faros.

─ ¡Uhm-! ─ Empezaste un poco demasiado fuerte, antes de despejar tu garganta. ─ En realidad, JiSung no fue quien lo usó. es posible que quieras encontrar- ─ La banda sonora de Mario Kart, el ventilador monótono soplando desde otro lado de ti, un suspiro que apenas ocultaste. Toda la situación era hilarante, aunque no podías encontrar en ti ni siquiera para colocar una sonrisa incómoda.

Hay pánico en los ojos de JiSung cuando escucha el nombre del familiar hyung colgando de la punta de tu lengua. El jadeo de tu novio no se perdió, ni la mano rápida pasó por encima de tu boca para callarte mejor.

─ Ustedes dos son una mierda al mentir. ─ Haechan levanta una mano y la lleva a su frente y suspira. ─ Pero de todos modos no sabrían los detalles de mi tarjeta.

Ufff. Ambos se relajan colectivamente cuando la puerta finalmente se cierra, hundiéndose de nuevo en la cama con el juego perdido de Mario Kart mientras el personaje de JiSung se encuentra en el último lugar.

La habitación se detiene por un segundo antes de que los dos rompan en risas, luchando por explicar las pequeñas cosas que te hicieron quedar tan mal. Apenas respiras, aferrándote a las sábanas con un agarre de hierro con el pecho agitado.

─ Hyung me va a matar. ─ Susurra, la pantalla naturalmente vuelve a la página de inicio después de un minuto. Él hincha sus mejillas con un surco en sus cejas, tirando de ti más cerca ahora que el juego ha terminado. ─ Ah, bien.

Tu sorpresa termina rápido, pero la del otro se amplifica con ─ ¿Hmm? ─ Sus ojos se ensanchan cuando aplastas sus mejillas entre tus dedos, riéndote de la forma en que sus labios se forman en una cara de pato.

─ ¡Oh dios mío, pareces un pollito! ─ Él se quita la mano con falsa ira incluso cuando estás tomando el interruptor en tus manos antes de comenzar un juego en la isla cheep-cheep, señalando frenéticamente los obstáculos de los peces de ida y vuelta que ni siquiera estás enfocado en ganar.

JiSung sólo puede mirarte con una suave sonrisa en su cara, tomando la consola de ti mientras coloca sus labios en los tuyos. El beso es lento, suave, tierno y se nota que duda en profundizarlo. Finalmente lo hace cuando siente que tiras de él donde estás de cadera a cadera, de torso a torso.

─ Espera, ¿por qué te mataría Haechan? ─ Se ríe, alejándose mientras tus brazos alrededor de su cuello se acercan para ahuecar sus mejillas.

Él otro se ríe nerviosamente. ─ No haechan hyung, JeNo hyung-

Lo besas de nuevo, el rojo desempolva sus mejillas, tu sonrisa se ensancha.

─ Pero no jeno dijo que estaba bien usar la tarjeta de Hyuck, oh. oh... ─ al darte cuenta lo golpeas. ─ ¡Eres un ratero!

Jisung sólo resopla en el insulto. ─ Hyung dijo que estaba bien que la use, pero no lo hice. Él esperaba que pudiera encadenarme y tendríamos que pagar la factura juntos, ya que sabe que mis juegos son más baratos, pero enserio no lo hice. ─ Se encoge de hombros.

─ Y pensar que estabas tan entusiasmado con el juego también... ¿por qué no lo terminaste de comprar? te lo hubiesen regalado de todos modos.

─ Eeh, tengo mi cuenta bancaria personal aquí. ─ JiSung te desordena el pelo, plantando un picoteo en tus labios. Tu sonido de protesta se pierde en sus labios cuando te besa de nuevo y puedes sentir que su piel se calienta bajo tus manos que te hace reír. JiSung se aleja.

─ Supongo que se siente bien comprar cosas por tu cuenta.

─ Ese no fue el caso ayer cuando agarraste dinero en efectivo de mi billetera para comprar jjajjangmyeon... ─  Él puso una mano en tu boca para que no pudieras continuar hablando, y tú resiste por el impulso de apretar sus mejillas de nuevo, aunque su momento de burlas es interrumpido por Haechan gritando el nombre de Lee JeNo.

Los dos comparten una risa, solo enterrandose más profundamente en las sábanas con las piernas enredadas sobre el otro y los cuerpos lo más cerca que pueden estar para imitar un sueño profundo. Es cómodo, y te gustaría poder permanecer oculto con tu novio todo el tiempo que puedas, pero ya puedes escuchar los pasos calculados de dos hyungs.

─ Cara de somnolientos cuando entren. ─ No pudiste aguantar una risa ante eso, agradecido de que tu risa fuera amortiguada por la camisa de JiSung quien se podía sentir temblar de la risa también. Estás preparada para los falsos ojos somnolientos y los bostezos exagerados, y tienes que golpear el pecho de JiSung para que deje de reír cuando alguien llama a la puerta.

─ Si hoy morimos a manos de tus hyungs, te amo.

─ Cállate, (t/n). ─ Suelta una risa suave llena de diversión. ─ Pero yo también te amo.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro