21.02.2021

word count;
100

Serce jego, wylądowało na betonie pękając na tysiące kawałków. Wzrok utkwiony był w jej sylwetce, która oddalała się z każdym krokiem od niego coraz bardziej.

Bladą dłoń wyciągnął przed siebie, chcąc ją złapać. Zaprzeczyć temu co rzekła moment wcześniej. Chwycić za rękę i przyciągnąć do siebie.

Krzyczał coś, a jednak się nie słyszał. Upadł na kolana, a łzy zaczęły spływać po bladych licach. Zacisnął pieści, uderzając o szary bruk.

Poczuł rozrywający ból w klatce piersiowej, który nie pozwalał mu oddychać. Dusił się, a jednak wciąż starał się złapać oddech.

Szklane serce upadło, a z nim umarła część jego kruchych uczuć.