➶➶𝐩𝐥𝐚𝐲 𝐭𝐡𝐞 𝐚𝐮𝐝𝐢𝐨 𝐟𝐨𝐫 𝐚 𝐛𝐞𝐭𝐭𝐞𝐫 𝐟𝐞𝐞𝐥𝐬 ➷➷

°†° «[𝐀𝐅𝐓𝐄𝐑 𝐒𝐇𝐄 𝐑𝐄𝐓𝐔𝐑𝐍 𝟑]» °†°
꧁༺Master R, the Mysterious Hacker༻꧂

I walked alone absentmindedly along with the darkness. The night was chilling and cold.

I wear my headphones and put my hands inside the pockets of my newly buy jacket. I put the hoodie down my head.

How long has it been? The moment I returned...in this past.

I'm so lost.

I stopped my feet and watched the cars moving, the place where my fate was decided.

That's the place where I meet my grandfather. The day that I got hit in their car. The day I thought I was dead.

"...."

I continue walking forward, as always. I always move forward like I was in my previous life.

Kahit pa ang susunod na lalakaran ko ay malala pa sa impyerno, nagpapatuloy parin. Titigil lang sa oras na maubos na ko, kung titigil na ang isip ko sa paghihiganti, kung titigil na tumibok ang puso kong puno ng lamig at galit at kung titigil na akong huminga.

"Haa..."

Pagod na tiningnan ko ang nilalakaran kong dilim, hanggang sa unti unti ko ng makita ang liwanag ng bagong tinutuluyan ko.

"Nandyan ka na?" bati ng dalagang guro ko, tipid na ngumiti at tumango ako.

"Hm! Una na po ako sa kwarto, kumain na kami sa labas."

"Sure, magpahinga ka na, matulog ng maaga, okay?" sambit nito at pinat ang buhok ko. Natigilan ako saglit bago muling nakabawi at tumango.

Hm, umakyat ako at pumasok sa silid ko. Napahawak ako sa saglit sa ulo ko na pinat kanina ng guro ko.

"It feels odd but... nice." bulong ko sa sarili ko.

Nabalot ng katahimikan ang buong kwarto ko. Which is I like. Binagsak ko ang katawan ko sa maliit na kama kong pang-isang tao lang. Inikot ko ang ulo ko sa maliit na bintana ng kwarto ko at nakita ang full moon.

I feel at peace, that I feel like crying.

I don't know, what's the God's plan, kung bakit niya ako binalik sa nakaraan, sa panahon kung saan di pa nag uumpisa ang lahat.

I was so shocked. Lost and angry, but after mag-sink in sa akin ang lahat. The only thing na naramdaman ko is that... I'm tired.

I was at lost and angry, dahil parang tinapon lang ang lahat ng mga pinagdaanan ko noon.

"It's raining..." I mumbled as I watched the heavy rain, unti unti akong nakatulog habang hinihele ng tunog ng ulan at kidlad.

Again, I hope I'll have a good sleep tonight. Please. Let me rest, I'm tired.

* * *

"Have you found out the identity of Master R?" a magnetic and deep voice of a man asked languidly. He loosened up his necktie and sat in a red sofa.

"Forgive us for our incompetency, my lord." kinakabahan man ay pilit na pinapakitang kalmadong sagot ng personal secretary ng lalakeng tila hari na nakaupo sa pulang sofa. Ang seryosong mukha nito ay walang makikitang emosyon. Mula sa pagkakayuko ay sinilip ni Assistant Secretary Lee ang Young Master ng Callum Clan, ang kinaiilagan at kinatatakutan ng henerasyon, at ang successor ng Callum Clan.

Zayron Callum.

Nakita ni Assistant Secretary Lee ang pag-aninag ng kidlad sa gwapo at seryosong mukha nito.

Gulp!

Mabilis na nagbaba muli ang assistant secretary sa takot.

"Tsk, forget it. Get out."

"Yes!"

Nagmamadaling kumaripas ng alis ang assistant secretary ng binata. Naiiling na pinanood ni Zayron Callum ang assistant niya at binalingan ang malakas na pagbuhos ng ulan at pagkidlad sa labas ng glass wall ng opisina niya.

"Hm.." binuksan niya ang black folder na nakatabi sa desk na nasa harapan niya.

"Detailed. Precised. And informative." seryosong sambit nito habang binabasa ang mga listahan ng mga government officials, nakasaad sa folder ang mga baho ng mga ito.

Maging ang mga naka-post sa social medias ay nakapaskil ito at mag-iisang linggo na pero kahit anong gawin ng mga expert hackers ay hindi nila matanggal o mabura-bura.

Kaya sa mga panahong ito ay nabalot ng kompetisyon ang mundo ng mga makapangyarihan at mga batikang hackers sa buong mundo.

At sa isang iglap, ang rankings na hindi nagbago ng maraming taon ay nagkaroon ng pagbabago.

Napalitan ang Rank 1 na si River, at ngayon ay nangunguna na ang misteryosong Master R.

Isa sa mga tumanggap sa challenge na burahin at tanggalin ang mga post na naka-post sa mga social medias. Ngunit maging ang Rank 1 na si Rivera ay hindi magawang talunin. Lahat ng mga nasa Rankings ay hindi nagpahuli, ngunit ni isa ay walang makatanggal sa mga post, para itong virus para sa mga gustong makialam at kumalaban. Bukod sa hindi nila mapasok ang defense nito ay mas lalong di nila matalo ang offense nito, pinapasukan ng Master R na ito ng maraming virus ang mga computers ng mga pangahas na gustong makialam sa likha nito.

"So ruthless. I like it." ngisi ng lalake.

The funny thing is, ayon sa impormasyon ng lalake ay ginawa lamang ng Master R na ito ang lahat ng ito dahil naubusan ito ng pang-gastos at hindi na ulit tatanggap ng assignments dahil ayon dito ay ayaw na nito ng 'mess, chaos and wars'

Walang nakakaalam ng kasarian nito. Walang kahit anong impormasyon. Parang nagkalat lang ito dahil may kailangan at dahil nakuha na ang gusto ay nilayasan ang kalat na gawa niya. Wala itong pakialam kung magkagulo ang lahat basta satisfied na siya.

"It's kinda cute." ngisi ng lalake.

* * *

"ACHOOO!"

⫷ OPHELIA VIEWPOINT ⫸

Napabahing ako at biglang nagtaasan ang balahibo ko! Wait! Sinong nangto-talk shit sa akin?

-__-++

"Are you okay? Naabutan ka ba ng ulan kagabi?" alalang tanong ni Mae. Nasa classroom kami ngayon ay absent ang English Teacher namin.

"No, di ako naabutan. I'm okay, I'll sleep. Wake me later pag recess na."

"Ano ba kasi ginagawa mo bat lagi kang puyat?"

"Nothing. I'm just tired."

I have a good sleep last night. I just want to sleep again.

"May PE tayo in 30 minutes later."

"Eh?"

"Don't 'eh' me diyan!"

Hah. Whatever. Kailangan ko rin ng exercise lalo na't lalampa-lampa ng katawan na ito di tulad noon..

Agad na binura ko sa isip ko ang mga thoughts na walang kwenta. Pinatong ko ulit ang ulo ko sa desk at tinapat ang mukha ko sa bintana.

"...."

Ngayong nakakapag-isip isip ako. Natanto ko lalo na maraming hadlang sa plano kong "slacker life project" ang dami kong iintindihin.

"What to do.." stress na tanong ko sa sarili ko.

I'm so stress. Isipin ko lang ang mga damuhong na mga 'yon, gusto ko na manakal.

"But, it's not like I have to meet them all the time. I have to avoid them, especially that beast."

Di ko mapigilang mamula. Tinago ko ang mukha ko at kinulong ang mukha sa mesa.

"Damn, that insatiable beast, kung hindi ako nakatakas sa teritoryo ng lalakeng 'yon, baka talagang itatali na ko 'non sa kama niya."

"What? Anong kama?" naguguluhang tanong ni Mae na nakiki-marites na naman.

"Nothing."

"Ikaw talaga, tara na PE na na'tin!"

"Yeah, yeah."

Nagpalit kami ng PE uniform.

Mataas ang sikat ng araw at di pa nag uumpisa ang instructor ay maririnig na ang reklamo ng lahat. Napansin ko ang mga nakapilang maraming practice dummy, y'know like scarecrows.

Nakita nila ang instructor nila na may bitbit na arnis.

"We are going to practice! Get one each and go to your designated practice dummy!"

Nai-impress na tiningnan ko ang hawak na arnis at practice dummy. Kahit na public school lang ang eskwelahan ay may hindi ito madamot sa pagpo-provide ng assistance at materials sa mga estudyante. Well, this is school is one of the rare kinds na hindi kino-corrupt ang mga natatanggap na donations/benefits mula sa government sectors at sponsors mula sa mga mayayamang clans.

The Headmaster of this school is an upright and righteous old man, but sadly on my past life he died miserably because of an assassination.

Lumapit ako sa practice dumm na may pangalan ko.

Ophelia D. Yves

How I badly want to erase this surname. But it's not the time yet. Not yet.

I slash the dummy with full forced because of annoyance.

Laking gulat ko nang bumagsak ang masira ang dummy na yari sa matibay na kahoy.

Hindi lang ako ang nagulat. Maging ang instructor na nagtuturo sa harap at mga classmates ko ay gulat na napatingin sa direksyon ko.

I felt like my head is buzzing because of what happened, and it finally sink in to me that I badly destroyed it.

Bumaba ang mga mata ko sa kamay ko na namumula pero hindi ako nakararamdam ng strained o sakit sa ginawa ko.

I didn't care about my surroundings. My whole senses was undivided. I'm in the state of being entranced as I slash my arnis like a sword.

I first practice basic attacks and lines of defense.

The 8 basic angles of attack with a sword when cutting - straight down, straight up, diagonally down to the right, diagonally down to the left, diagonally up to the right, diagonally up to the left and left and right strikes horizontally.

I created an imaginary opponent in my mind as I moved. Once I feel my whole body and senses getting used of the movements and speed, I tried to change my moves to one of the swordplays that I learned in my past life.

But I got dissapointed because it's still difficult because of how my current body's lack of foundation and training. But with this, I'm convinced. My body is not normal, it has boundless strength and speed that stay dormant, that I didn't noticed because of my laziness.

Nabalik sa isip ko ang mga pinag-gagawa ko simula ng bumalik ako. Tanging pagtulog, higa, kain at sitting pretty lang ang pinag-gagawa ko. But hindi ako nagsisisi, that's my dream of a slacker life, alright?

This is a pleasant surprise for me. Di ko na kailangan bugbugin ang katawan ko i-train. Mild training lang ang gagawin ko simula bukas, kahit na gusto ko ipagpatuloy ang slackers dream life ko kailangan ko parin siguruhin na di ako mabilis o madaling madededo lalo na dahil hindi ordinaryong buhay ang nakaabang sa akin once na matagpuan na muli ako ng totoo kong pamilya.

"OH MY GOD!!!"

"My goddess is really cool!"

"Ophelia!! Ophelia!! Ophelia!! Woooh! The best!!"

"Grabe yung sword moves! Pamatay! Paano niya nagagawa 'yon?!"

"Nakita niyo ba, pre. Yung pag-angat ng mga paa niya at bilis ng atake, para akong nanonood ng real life combat!"

Doon lang ako natauhan kung nasaan ako. Napamura ako ng sunod sunod sa sarili nang matanto ang nangyari. Damn, kahit anong pilit ko hindi mag stand out. Para talaga akong sore thumb na hindi mapapansin. I want to lie low!

I'm really digging my own grave, alright.

Nakita ko ang instructor namin palapit sa akin. Natahimik ang lahat nang makita ito.

Seryosong nakatingin ito sa akin at hindi inaalis ang tingin na kinalunok ko. Nanginginig ang mga kamay pinatong nito ang dalawang kamay sa magkabilang balikat ko.

"I found a treasure!!" he emotionally exclaimed.

Oh sh*t.