Bawi ako guys sa next chapter. Kulang pa tulog at bangag pa ko.

Enjoy Reading!

--

A powerful orchestra was playing at the center of the banquet. Everyone was enjoying the performance of the well-known orchestra in the world.

Ngunit hindi maiwasan ng mga panauhin ang mapatingin sa iisang direksyon kung saan ay hindi pangkaraniwang makikitang magkakasama.

Sa gitna ng mesa ay makikita ang tatlong Great Masters ng Martial Society.

Tahimik na nilibot ni Allforone ang mga mata sa paligid at makikita ang bahagyang pagkunot ng noo nito na hindi mapapansin kung hindi bibigyan ng atensyon. Napansin ni Lioner ang ekspresyon ng kaibigan.

“May problema ba, kaibigan?” tanong ni Lioner Xin.

Napunta ang atensyon ng lahat ng nasa mesa sa kanilang direksyon, isa na rito ang taong nakaupo sa kanilang harapan na walang iba kundi ang ama ng kanyang ‘disciple.’

Nag-angat ng tingin ang Clan Master ng Lamarca, si Castillon Lamarca, at sinalubong ang seryosong mga mata ng Great Master na nakatingin sa kanyang direksyon. Itinago ni Castillon Lamarca ang pagtataka dahil sa atensyon na ibinibigay ng Great Master sa kanya.

“May maitutulong ba ako, Great Master Allforone?” kalmado at seryosong tanong ni Castillon ng may paggalang. Tahimik na umiling ang Great Master. Hindi lamang si Lioner Xin ang nakakapansin, kundi ang lahat ng mga makapangyarihan at respetadong mga nakaupo sa mahabang mesa.

‘She inherited his father’s nose and aura.’

Hindi maiwasang puna nito, na tahimik na kinangiti niya.

“What are you going to do when your child is lazy?” tanong ni Allforone dito.

Naguguluhan man, pinag-isipan parin ni Castillon Lamarca ang magiging sagot.

“My child is still missing…but.” May lungkot at halong determinasyong nag-angat ito ng tingin.

“I will do everything for her. As for her laziness, I think I…will let her.”

Laking gulat ng lahat nang makitang tumawa ng mahina ang nag-iisang Allforone.

“You see, I have taken a new disciple. He is very talented but very lazy.”

“Oh! Are you talking about Little Fifth?”—Great Master Wallace

“Hahaha! That disciple of yours is very interesting.”—Great Master Lioner

“Yes, that child. He will soon surpass me.”

“Oho! For you to say that, he must be very talented, huh?”—Great Master Lioner

“How about I let my disciple and yours have a duel?”—Great Master Wallace

“Your disciple will lose, Wallace.”

“Hahaha! Oh! You’re right?”—Great Master Wallace

“There’s no way Brother Mir will lose…” Mahinang bulong ng dalagang nasa tabi ni Gillion Lamarca, katabi ang kanilang Clan Master.

Hindi iyon nakaligtas sa pandinig ng mga Great Masters.

“Amelia!” mahina ang suway ni Gillion dito. Bahagyang lumamig ang mga mata ni Castillon Lamarca sa ginawa nito. Isang kawalang galang ang sumingit sa diskusyon kung hindi ito kasama.

“I—My apologies! Great Masters!” nahihiyang paumanhin ni Amelia at nahihiyang yumuko.

Nakita naman ni Amelia ang nakakapang-insultong tingin na ibinibigay ng dalagang nasa harapan niya na walang iba kundi ang Heiress ng Elizota Clan. Hindi ito nabibilang sa The Four Great Clans, ngunit isa ang pamilya nito sa mga pinakamaimpluwensya sa buong mundo.

“You don’t have to, young lady hahaha!” natatawang sambit ni Great Master Wallace.

“Can we ask why do you think he’s going to win against Young Master Fifth?” di mapigilang tanong ng isang batang boses.

Nakita nila roon ang anim na taong gulang na si Rushiell Evander, sa likod nito ay nakatayo ang dalawang bodyguards at maraming assassins na nakapalibot upang protektahan ito.

Itinago ni Rushiell Evander ang kabang nararamdaman dahil sa atensyong natanggap sa lahat, lalo na ang mga Great Masters. He had to know what his Tempest, his savior, was up to in the Martial Society. Siya lamang ang nakakaalam sa tunay na identity nito. Siya ang nag-iisang sidekick nito kaya kailangan niyang malaman kung paano matutulungan ito sa kahit anong paraan.

“Oh, you’re the second child of Emanuel Evander! At a young age, you are fearless. You’ve been kidnapped recently, but here you are strolling in this dangerous country. How admirable!” halakhak ni Great Master Wallace.

“Thank you for the compliment, Great Master.” Kalmadong sagot ni Rushiell, na lalong kinalawak ng ngisi ng Great Master.

“You are asking why we thought my disciple will lose? Because that brat will let Little Fifth win because he cherishes that guy like a little brother!” natatawang hampas sa mesa na halakhak nito.

“L—little brother?” utal na usal ni Rushiell. Napansin ni Allforone ang kakaibang ekspresyon ng bata at muli ay may…natuklasan.

Is his disciple the savior of this kid?

That infamous ‘Tempest’?

Tumigas ang ekspresyon ni Allforone dahil kung totoo ang kanyang hinala ay…

Iisa ang katauhan ng kinatatakutang hacker sa mundo na si ‘Master R’ at ‘Tempest.’

Lihim na napabuntong hininga siya nang maalala kung paano niya matuklasan ang isa pang katauhan ng disciple niya. Naabutan niyang nakasiwang ang kwarto nito at narinig na may kausap at tinawag siyang…

“Master R, I have received the funds! With this, I can make what you want me to do!”

“Thanks, Mr. Green! I will go there to get that personally once I finish my matters here.”

Matapos kausapin nito ang tinawag nitong Mr. Green, mabilis na kumilos ang mga kamay nito sa hawak na laptop. Para itong may kalaban sa bilis ng pagtipa at puno ng kaseryosohan. Huli na nitong napansin na nakatayo ang Master niya sa kanyang gilid.

“Eh? Master? What are you doing here?”

“Ophelia.”

Natigilan si Ophelia nang marinig na tawagin siya sa pangalan ng kanyang Master.

“I will help you to achieve your slacker’s life, but you have to promise me.”

“Master..?”

“Don’t plan anything dangerous. Don’t put yourself in danger.”

Naputol ang pagbabalik alaala nito nang biglang mamatay ang lahat ng ilaw at marinig ang hiwayan

Sunod sunod na malalakas na pagsabog ang namutawi sa buong paligid.

“Who dares interrupt my occasion!” dumagundong ang galit na sigaw ni Great Master Wallace.

“Kyaaaaah!!”

“This peasant how dare you!!”

Nang bumalik ang ilaw ay tumambad sa kanila ang mga walang buhay na katawan sa sahig. Ang kaninang mga nagsisilbing waiters at maids ay inaatake ang mga nobles.

“…What the hell is happening?!”

“Protect our Young Lady Nataska!”

“Young Master Rush!”

Nang may magtangkang barilin ang Young Master nila ay laking gulat nila nang makitang may isang kutsilyo ng nakabaon sa ulo ng waiter.

“Master! Little Fifth is missing!” humahangos na balita ni Ethan.

“Everyone, follow me.” Napalingon sila sa may ari ng malamig na boses. Nakita nila ang isang lalake na parang sasabog sa galit ang ekspresyon ng gwapong mukha.

“Please.” huling lingon nito sa direksyon ng Master ng Little Fifth niya.

“You will explain this mess to me later, brat.” Malamig at seryosong sambit ni Wallace sa kanyang disciple.

“Yes, Master.”

Napansin nila ang mga tahimik na balang nagpapatumba sa mga nagtatangkang lumapit sakanila.

“You have a very talented sniper at your disposal, Young Master Kazimir.” Manghang puna ni Nataska Elizota at hinawakan ang dulong tela ng sleeve ng lalake.

“Hands off before I cut it.”  Malamig at mapanganib na bigkas nito sa dalaga at hindi ito tinapunan ng tingin.

Namumutlang bumitaw ang dalaga.

“Pfft.” Narinig nito ang ngisi ng katabi sa gilid na agad niyang sinamaan ng tingin.

“Please leave in that direction, we already clear the area.” Seryosong pahayag nito.

“H—How about you, Brother Mir?” alalang tanong ni Amelia

“I’ll find my troublemaker.” Nakapamulsang naglakad ito paalis.

“Are you going to find Little Fifth?! Sasama kami!” hiyaw ni Gina at ambang tatakbo na sana nang…laking gulat nila nang umulan ng bala sa paanan nila na tila pinipigilan silang bumalik.

“See that? He wants you all to leave. I’ll stay with him here, no matter what.” Ngisi ni Kazimir at iniwan ang mga gulat na ekspresyon ng mga ito.

“Are you telling me that’s Little Fifth! He’s the one shooting those bullets?” bulaslas ni Jeff nang matanto na ang Junior Sister nila ang sniper na walang mintis na pinapatamaan lahat sa ulo ang mga umaambang umatake sakanila.

“Who the hell is that Little Fifth! How dare him shoot in my direction!” hiyaw ni Nataska Elizota. Kanina pa itong naririndi dahil sa kanina pang naririnig na ‘Little Fifth’

“Can you shut up, Miss?” naiiritang komento ng isang batang boses.

“Young Master Rush? Are you talking to me?”  di makapaniwalang tanong ng dalaga.

“Yes, shut up.” Seryosong sambit nito.

“Now, now. Calm down. Let the young ones settle this. Let’s leave now.” Aniya ng Great Master na si Lioner Xin sa mga ito at binalingan ang kaibigan na tila may malalim na iniisip.

--

OPHELIA’S VIEWPOINT

Nakahinga ako ng maluwag nang makita na nakaalis na ang pamilya ko at sina Master. Habang nagkakagulo ang lahat ay mabilis kong hinubad ang suot ng babaeng nakasuot ng elite uniform ng Scorpion Organization. Sasamantalahin kong makatakas habang nagkakagulo ang lahat.

At higit lahat kailangan kong matakasan ang ungas na malapit na ngayon pumunta sa kinaroroonan ko.

Pinagpalit ko ang suot namin ng babaeng walang malay. Ha, I feel sorry for her dahil tiyak kong impyerno ang sasapitin nito mamaya.

Sinadya kong maghanap ng ka-bodyframe ko para hindi mahalatang hindi ako ang taong walang malay na ngayong nakahiga sa sahig. Sinuot ko rito ang black viel ko.

Nang masigurong natatakpan na ang buong mukha ko ay mabilis kong nilisan ang lugar.

“Retreat. I repeat, everyone. Retreat!” Rinig kong utos sa nakakabit na earpiece sa tainga ko na nakuha ko rin kanina sa babae.

Mabilis na hinalo ko ang sarili ko sa mga tumatakas na assassin’s na para bang isa ako sakanila.

Lihim akong napangisi.

Nakita ko ang nakaabang na helicopter, sumabay ako ng talon at kumapit sa lubid.

“The Heir of Night Clan is going in 6 o’clock location, he’s nearing in your location!”

Dumagundong ang kaba ko sa narinig. What the--? Paano niya nalaman na nandito ako? May nilagay bang tracking device ang animal na ‘yon?

“We are leaving!”

“How about the rest of our comrades?!”

“We don’t have a choice!”

Nakahinga ako ng maluwag ng tuluyan ng lumipad ang helicopter. Nakita ko pa ang paglabas ng kotse ni Kazimir Night na tiyak kong…madilim ang mukha sa galit.

Ahem.

Nakarinig ako ng paghikbi sa likuran ko.

“Joanna’s still there..”

In my previous life, I remembered the day I was abducted by these Scorpions.

“So you are the Heiress of Lamarca. A beauty indeed.”  Malamig ang mga matang tinaas ko ang mga mata sa matandang nasa wheelchair.

Isang matandang lalaki na sa tingin ko ay nasa edad na 80’s. Ginala ko ang mga mata ko habang nasa loob ng selda.

He’s alone.

“Nandirito ka rin ba, Tanda, para akitin akong sumama sa grupo niyo?” nakangising tanong ko. Sa loob ng tatlong araw na pananatili ko sa hidden headquarter nila ay maraming beses na may bumibista sa akin na maging bagong Lider nila.

Crazy b*stards.

“The Callum, Night and Evander Clans are wreaking havoc searching for you, young lady.” Kalmadong sambit nito na kinataas ng kilay ko. I lazily twirls my hair.

“Oh?”

“They are hunting us as we speak.”

I tilted my head at tiningnan ang matandang nasa labas. I can’t sense any resentments or malice coming from this old man.

“You came here by yourself. You bait yourself. Your goal is to weaken their forces, to cause confusions and chaos. You are using us from the start to achieve your plans. We are ‘just’ your chess piece.”

Ngumisi ako at tumayo.

“And?”

Tumingala ito at sumalubong sa akin ang…mga nito. Bahagyang natigilan ako at napakunot ang noo. He’s looking at me with pity. Ha!

“Truly, a womans wrath is really scary.”

“State your business, old man, before you taste my wrath.” 

Natigilan ako nang ihagis nito ang sarili sa sahig at iniwan ang wheelchair. Lumuhod ito at tiningala ako.

“Please end this war. End this place, our future Sovereign Queen.”

After that day, the fearful Scorpion Organization was annihilated. I came to realize the identity of that old man. He was the Founder.

He was a smart commoner, a genius when it comes to business. Nagsimula itong magtayo ng Foundation para sa mga orphans, mga mahihirap, mga walang matirahan hanggang sa maging Organization ang binuo niya kasama ang mga kinupkop niya. His goal was to live a simple life together with his children, ngunit hindi niya inaasahan na…ang pinakamamahal niyang mga anak ay may mga sariling hangarin.

Gusto nilang maghiganti sa mga nobles na sumira sa mga buhay nila.

To be honest, it’s not that I don’t understand where they are coming from and it’s not that I can’t understand their revenge towards these nobles but they have now forgotten the reason why they have founded their organization. They are now blinded by their greed.

Iniwas ko ang mga mata ko sa mga ito at diretsong tumingin sa harap.

“…”

Lumapag ang sakay naming helicopter. Pagkababang pagkababa namin ay may mga armardong agad na tinutukan kami ng mga baril.

“Check their code.”

“Yes, Sir!”

Pinakita ko ang likod ng tainga ko kung saan may tila barcode na tattoo, iniscan nila iyon para matuklasan ang identity ko.

“Name.” malamig na tiningnan ako ng babaeng nasa harapan ko. What a beautiful girl, with a long scar on her face.

“Sin.” Ngisi ko, bahagyang binigyan ako nito ng matagal na pagtitig.

“Confirmed. Go there.”

“Wait put your mask down.” Biglang singit ng kasama nito.

Oh—oh..

Magsasalita pa sana ito nang tumunog ang walkie talkie nito.

“Yes sir! I will!”  nakita ko nalang nagmamadali itong tumakbo paalis.

Narinig ko na tila nakahinga ng malalim ang taong nasa tabi ko.

“4th basement. 30 elites.” Rinig kong mariing bulong nito sa tabi ko. Naglakad ako patungo sa pwesto ng mga kasama ko ngunit narinig ko ang huling bulong nito.

“Tell him, to keep his promise.”  Malamig na bulong nito na kinatalas ng tingin ko dito na kinabigla nito. Lihim akong ngumisi hanggang sa tuluyan ng makalapit sa mga makakasama ko ngayong mga ‘colleague’

It's going to be a very long night. Napabuntong hininga ako dahil hindi ako nakapagpaalam ng maayos kay Master at sa mga Senior Brothers ko at Senior Sister.

The next time we meet…they will see me as Ophelia Lamarca of the Lamarca Clan, one of the Four Great Families in Atraxia.

Once I get my hands on that material and that mountain.

I will return.

Meanwhile…

“Young Master, we are here.”

THIRD PERSON VIEWPOINT

A silhouette of a man was seen standing infront of the burning manor. Everyone can’t help to turn their attention in the location of the man.

“What are you doing here, brat?” Nalipat ang atensyon ng lahat sa direksyon ng isang boses.

“Master.”  Seryosong tawag nito dito.

“Young Master Zayron!” hindi makapaniwalang tawag atensyon ng young lady ng Elizota Clan.

Walang interes na dinaanan lamang nito ng tingin ang babae, at napatingin sa isang mapanuring mga mata.

“Master Wallace, Master…Allforone.” Bati nito sa dalawang kaibigan ng kanyang Master. Nagtataka man sa tingin na binibigay ng isa sa mga Master ng Martial Society ay pinili niyang isawalang bahala muna ito.

“Clan Head.”  Bati rin nito sa Head ng Lamarca Clan.

“Hmm. May we know why you’re here? Did you know in advance the attack?” mahinahong tanong nito.

“No, I’m looking for my ran away kitten.”

Sumusukong tiningnan ito ng kanyang Master.

“Brat, still not giving up huh.” –Great Master Lioner

“We didn’t know you like raising pets, young master..” nakangiting sambit ni Nataska Elizota na kinairap ni Amelia Lamarca, dahil sa todong papansin ng dalaga.

“Shut up, woman. Call her a pet again and I will smash your dirty mouth.” Malamig na banta ng nag iisang Heir ng Callum Clan. Nabalot ng katahimikan ang buong paligid at mga bisitang nasa labas na nanonood at nakikiramdam ay pigil hiningang nakatingin sa iisang direksyon.

Namumutlang napaatras ang dalaga dahil ramdam niya na sa oras na magsalita pa siya ay…di magadadalawang isip ang lalakeng kaharap na ituloy sa paghiwa ang matalim na espadang nasa leeg niya. Sa bilis ng pangyayari ay walang nakapaghanda sa ginawa ng lalake, maging ang tatlong Great Master ng Martial Society at Clan Head ng Lamarca Clan ay hindi inaasahan ang ginawa ng lalake.

“No one is allowed to bully my woman.” Deklara nito sa lahat.

“I—I apologize, Young Master Zayron, I didn’t know…I wouldn’t dare, please spare me..”

“Disciple, if you still respect me put down your sword.” Seryosong sambit ni Great Master Lioner.

Kunot noong pinagmasdan ni Allforone ang binata, na napansin ni Castillon Lamarca.

“Is something bothering you, Great Master Allforone?” Sa tanong na iyon ay mahinang napabuntong ang Great Master.

“Hm, if your missing child have a suitor like those ‘two’” sa sinabi nitong ‘two’ ay mabilis na naunawaan nito ang tinutukot ng Great Master.

Nasa likuran ang dalawa at may konting kalayuan sa spectacle na nagaganap. Aliw na nanonood ang isa pang Great Master na si Master Wallace sa mga nagaganap na isa ring walang kaalam alam sa ginagawang gulo ng disciple nito.

“…What would you do?” tuloy na tanong Allforone.

Dahil sa tanong na iyon ay hindi agad nakasagot ang Clan Head ng Lamarca. Ngunit maisip pa lamang nito na kung mangyayari iyon ay…

“I will respect my childs decision.”

“If she don’t like them both, but they still want her. Are you willing to wage war to protect her?” tila nagtatanong ng panahon na sambit nito.

“Yes, I will do anything for my child. Even if it cost me my life and everything. I will sell my soul to the devil if I have to.”  Mariing pahayag ni Castillon Lamarca na kinangiti ni Allforone.

“That’s good to hear. I’m relieved.” Makahulugang sambit ni Allforone.

“What do you mean, Master Allforone?”

“Me too, I’ll do anything for that child.” Nakatingin sa madilim na kalangitang pahayag nito.

“It’s been ages since I go, mind if you take us with you in your place, Head of Lamarca Clan?”

Saglit na natigilan ito sa narinig at di kalaunan ay magalang na tumango.

“It’s our pleasure to accommodate you, Great Master Allforone.”

Sabay na binalik nila ang atensyon sa humaharurot paalis na kotse, sakay non ay…

“Where’s that disciple of mine going!” salubong sa kilay na turo ni Master Wallace sa kotseng humaharurot paalis.

“Tch.” Nang mawala ang espadang nakatutol sa leeg ay mabilis na lumayo ang young lady ng Elizota Clan.

“Young lady Nataska, kailangang mapigilan ang pagdurugo ng iyong leeg.”

“Take the young lady away!”

Hiyaw ng mga ito nang makita na mawalan ng malay ang kanilang young lady.

Tulalang pinanood ni Amelia ang lahat at nahihintakutang tiningnan ang lalake.

His presence is screaming authority, ruthlessness and so much danger.

He’s a very attractive man, those cold raven eyes. He witness some emotions in those eyes everytime he mentioned his woman.

That infamous woman. The Devil Queen, those nobles that are on that cruise ship are the ones who give that nickname.

Nagkalat ang kwento tungkol sa mga naranasan nila. Kung paanong magwala ito, kung paano sila madamay pag wala ito sa mood, kung paano nito binully at pagtripan ang mga nobles na sakay ng cruise ship. Ayon sa mga ito ay…

“Haah! Now, calm down. Tell me why are you here.”—Great Master Lioner

“Searching her trace.” Malamig na pahayag nito.

“Did you find something?”—Great Master Lioner

“No, she’s great at hiding. As expected.” Hingang malalim na sagot nito ngunit tila may himig na pagmamalaki.

“And you’re still proud? Huh!”—Great Master Lioner

“I’ll take my leave, Master.”

Matapos magpaalam ay mabilis na nilisan rin nito ang lugar.

Just like the rumors describes, he’s really madly fallen.

And just like... Brother Mir.

“…”

‘Brother Mir is also deeply inlove with her’

With that mysterious disciple of Great Master Allforone.

With her cousin.

Napabuntong hininga si Amelia nang maalala kung paano natuklasan na ang matagal na nilang hinahanap na pinsan niya ay ang ikalimang disciple ng isang Great Master.

“Young Master Fifth.”

Tawag niya sa atensyon nito na nakasandal sa puno.

“Oh? Amelia, come up here.” Aya nito saaken. Hindi na bago na nakikita ko ito sa itaas ng puno.

“I’m wearing a dress.” Nakasimangot na sambit niya. Natatawang tumalon ito ng walang kahirap hirap at pinaglingkis ang mga braso nila.

Hindi niya maintindihan kung bakit hindi niya pinagbabawalan ito. Basta magaan ang loob niya dito, napatingin si Amelia at nakita sa di kalayuan ang mga Senior Brothers at Sister nito na gaya ng mga nakaraang araw ay tila binabantayan nila ang taong nakalingkis sakanya.

Tinanguan siya ng mga ito.

“Why are they always guarding you?”

“Pfft. I wonder?”

“Where are we going?”

“There’s a secret place here that you can relax.”

“How did you know? Did Brother Mir tell you?”

“No, I find it myself. Hmm, just in case you find yourself in danger don’t forget this place, you can use this as your escape or hiding place, then I will find you.”

“…Why would you do that? Why are you saying that and why are you treating me with so much familiarity? Why are you so nice to me even though at first I treat you badly?” naguguluhang tanong niya dito at pinahinto ito sa kanilang paglalakad.

“Amelia..”

“And…why are you not addressing me as a noble lady?”

“You want me to do that?”

“N—No. Just…It’s okay but..”

“Amelia.”

“Huh?”

“My sister Amelia.”

“….”

“Let’s go.”

Nakangusong sinundan niya ito at pinanood ang likod nitong naglalakad. Hinahangin ang itim na harang nito sa mukha.

‘I’m curious, what does he look like?’

Naputol ang iniisip niya nang makita kung saan siya dinala nito at namalayang nasa harap na sila ng flower pond. Natulala siya sa ganda ng buong garden.

“Here, if something happens hide here.” Turo nito at marahang hinawi ang garden at tumambad sakanila ang isang maliit na kweba.

“Once you’re inside push this with all your strength, you understand?”

“Um, yes I understand.”

“Good!” pat nito sa ulo ng dalagang si Amelia.

Napakurap kurap ng mata na napahawak siya sa ulo niya kung saan siya pinat.

“Why don’t you make a wish here?”

“I don’t have coins..”

“Hays! Bring always next time.”

“Why would I—”

“There will a time that you always need to prepare. Don’t always depend in your maids or knights.” Seryosong sambit nito.

“Here. I have coins.”

“This is childish.”

“Pfft. You’re saying that but you’re excited.”

“No! Hmmph!”

“Okay make a wish.”

“You too.”

“Hm, I don’t believe in these though?”

“Why would you making me do this then?!”

“Because your wish, I’ll make it happen! I’m a genie! Trust me!”

“What? Hahahaha.”

“Well if I have a wish right now, I wish you stop wasting your time on that weirdo.”

“Weirdo…you mean Brother Mir?”

“Yeah. You really don’t like him. You just thought you like him.”

TO BE CONTINUED