Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

⌗𝙳𝚒𝚎𝚌𝚒𝚜𝚒𝚎𝚝𝚎♡ (final)

No sabía si entrar a ver la función o no, pues en realidad quería verla con él, y solo con él.

Decidió luego de dar varias vueltas, irse. No tenía nada que hacer ni con quién.
Suspiró, comenzando a caminar de regreso a su solitaria casa, ya que sus padres casi nunca se encontraban en ella.

Creyó oír que alguien le llamaba a sus espaldas pero no le prestó atención.
Siguió andando, oyendo ahora que alguien corría, y segundos luego alguien lo abrazó por la espalda.

—¿YoonGi?—era él, lo reconocía por el tono de su piel y lo suave que está era.

El chico lloraba.

—Tengo miedo, hyung, tengo miedo a que me estés mintiendo4soltó un sollozo—, tengo miedo de que me estés mintiendo y a ser solo un juego para ti. Po-por eso aún—el mayor aprovechando que había aflojado su agarre se dio vuelta, quedando así cara a cara con el pelinegro. Tan cerca—, no te he dicho.

—¿Que cosa no me has dicho, bonito?.

Era la primera vez que lo veía sonrojarse—. Me g-gustas.

Jimin le sonrió, secando algunas lágrimas. Se había sincerado con el.

—Ahora si, ¿me das o te doy un beso?.

Y al final, fueron las dos cosas.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro