Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

𝐂𝐇𝐀𝐑𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟓

𝑪𝑯𝑨𝑷𝑻𝑬𝑹 𝑭𝑰𝑽𝑬:
𝐏𝐎𝐃 𝐑𝐀𝐂𝐄𝐒

𝑻𝒂𝒕𝒐𝒐𝒊𝒏𝒆




━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━




— Aqui — Shmi, mãe de Anakin disse colocando a bebida no copo de Valerys que ergueu a cabeça sorrindo para ela — Bom, os escravos tem um transmissor implantado em algum lugar do corpo 

     Valerys fez uma careta para Jar Jar Binks, assim como Anakin enquanto olhavam o Gunga lambendo o prato e logo passando a mão na boca para retirar os restos

— Bom, estou trabalhando em um scanner para tentar localizar o meu — Anakin disse desviando o olhar de Jar Jar

— É mais difícil do que parece — Hope disse sem tirar os olho da comida

— Quem tentar escapar...

— É logo explodido — Ani completou a fala da mãe batendo na mesa — Boom!

— Que rudes — Jar Jar Binks disse segurando o copo de bebida

— É impossível que haja escravos na galáxia. As leis da república contra escravidão... — Padmé começou a falar mas foi cortada pela princesa

— A república não tem poder aqui, por isso minha mãe veio aqui uma e a república não disse nada — Valerys disse e logo arregalou os olhos percebendo que falou demais

— Sua mãe é da república? — Anakin perguntou olhando a princesa que desviou o olhar desesperado para Qui-Gon

— Ela é uma rainha? — Hope inclinou a cabeça para o lado curiosa

     O jedi respirou fundo olhando a princesa que abriu um sorriso culpado para o homem que desviou o olhar para Anakin e Hope que esperavam pela resposta ansiosamente 

— A mãe dela é a rainha de Nyxnight — Qui-Gon disse de uma vez sem problemas — Não adianta esconder isso deles — Ele desviou o olhar para Valerys

— Caramba! Você é uma princesa e um anjo! — Anakin exclamou e todos o olharam rindo

— Não podem contar isso a ninguém ou eu posso correr riscos — Valerys disse olhando Anakin que ergueu o dedinho para ela

— Eu prometo — O garotinho sorriu e Valerys enrolou o dedinho ao dele — Eu vou ser o seu soldado, M' lady 

     Valerys riu voltando a comer e logo levou um susto ao ouvir Jar Jar Binks roubar uma maça do cesto com a língua, tendo um olhar irritado de Qui-Gon dirigido a ele

— Desculpe — O Gunga murmurou soltando um sorriso sem graça

— Alguém aqui já viu uma corrida de pod's? — Anakin perguntou olhando de relance para Qui-Gon

— Fazem corrida de pod's em Malastare — Qui-Gon respondeu — E em Nyxnight também. Muito rápidas e perigosas

— Sou o único humano que corre — Anakin disse sorrindo orgulhoso de si

— Você teve ter reflexos de um Jedi se corre — Qui-Gon foi interrompido quando Jar Jar Binks tentou roubar outra maçã, mas dessa fez o Jedi segurou sua língua — Não faça isso novamente!

— Se quiser comida é só pedir — Hope disse olhando o Gunga que deu de ombros

    Jar Jar Binks murmurava algo com dor e logo murmurou ainda mais alto quando Qui-Gon soltou sua língua fazendo a cabeça do Gunga ir para trás com velocidade 

— Você é um cavalheiro Jedi não é? — Hope perguntou mexendo na mesa sem olhar o Jedi

    Houve um silencio na mesa de jantar onde todos olhavam Qui-Gon esperando oque ele respondesse e oque ele responderia. Valerys pegou o copo de bebida dando um gole enquanto desviou o olhar com aquele clima estranho

— Por que você acha isso? — Qui-Gon perguntou

     O Jedi ajeitou o antebraço na mesa para olhar melhor a criança. Hope se esticou para frente para poder olhar melhor o Jedi, ambos se encarando

— Eu vi o seu sabre de luz, somente um Jedi tem esse tipo de arma — Hope disse apontando com a cabeça para a cintura do Jedi — Anakin também viu e nós chegamos a essa conclusão

— Vai ver que eu matei um Jedi e tirei dele

    Qui-Gon ao respondeu se encostou na cadeira novamente esticando as pernas para achar um lugar confortável, já que as cadeiras não eram das melhores dado a situação financeira da família

— Eu não acredito — Anakin negou — Ninguém mata um cavalheiro Jedi, ninguém — Reforçou olhando Qui-Gon

— Antes fosse assim — Qui-Gon respondeu em um tom triste

— Um dia eu sonhei que era um Jedi... — Anakin disparou olhando para a mesa — Voltava para cá e libertava todos os escravos. Você veio nos libertar?

     Valerys olhou de relance para Qui-Gon, sabendo que aquilo quase era impossível de se fazer, mas pela animação do garoto resolveu não despejar verdades assim

— Não, infelizmente não — Qui-Gon respondeu 

— Nós estamos aqui em uma missão importante — Valerys disparou tendo o olhar curiosos de Anakin sobre ela — Estamos indo para Coruscant

— Como Valerys já disse — Qui-Gon interrompeu a princesa a olhando — Coruscant é o centro da república e estamos indo para lá em uma missão muito importante 

— E como é que vieram parar aqui neste fim de mundo? — Hope perguntou estreitando os olhos, confusa

— Nossa nave enguiçou e só podemos ir quando ela for reparada — Padmé respondeu olhando o jovem que se virou para ela

     Anakin olhou para todos e seu olhar parou na princesa sentada ao seu lado ainda com o gorro na cabeça a pedido de Qui-Gon

— Eu posso ajudar — Anakin disse olhando a princesa e logo desviou o olhar para Qui-Gon — Concerto qualquer coisa

— É verdade, ele é bom — Hope ergueu a sobrancelha assentindo

    Valerys ergueu o olhar para Shmi vendo um sorriso orgulhoso crescer nos lábios da senhora Skywalker. Valerys sentiu um aperto em seu coração apenas de pensar que essa família, assim como outras são escravos e não poderão ser libertados 

— Eu acredito — Qui-Gon disse após soltar um risada fraca — Mas antes temos que conseguir as peças

— O Sr Watto não aceita dinheiro e isso é tudo que temos — Valerys murmurou olhando Anakin ao seu lado — Não temos nada para trocar

— Esses sucateiros devem ter algum ponto fraco — Padmé disse olhando todos na mesa

— Apostas — Shmi disse olhando Padmé — Tudo aqui gira em torno de apostas nessa corridas horríveis 

— Corridas de pod's. A cobiça pode ser uma poderosa aliada — Qui-Gon disse tendo o olhar de Valerys

— Eu construi um pod, o mais veloz que existe! — Ani exclamou firme e orgulhoso de si — Vai haver uma corrida amanhã em Boonta Eve. Você poderia me inscrever

— Anakin! — Shmi exclamou chamando a atenção do filho que se virou para ela imediatamente — O Watto não vai permitir 

— O Watto não precisa saber que ele construiu — Hope apoiou o irmão imediatamente — E pela falta de inteligência dele, não vai ser difícil o fazer aceitar

— É verdade! O Watto não sabe que eu construí! — Anakin argumentou e se virou para Qui-Gon novamente — Você pode dize que ele é seu e que me pediu para pilotar para você

— Eu não quero que você corra! Eu morro toda vez que o Watto obriga você a correr — Shmi negou olhando o filho

— Mas, mãe, eu gosto — Anakin disse com a voz súplica — O premio vai dar para comprar as peças que eles querem

— Anakin...

— O Anakin consegue, mãe — Hope disse olhando Shmi que olhou a garotinha

     Valerys olhou Shmi vendo a expressão preocupada da mãe sobre o filho. A princesa olhou de relance para Anakin que a olhou de volta no mesmo instante, pegando a mão da princesa por de baixo da mesa

— Ela tem razão, Ani. É perigoso — Valerys murmurou para o garoto tendo um sorriso agradecido de Shmi

— Sabem de algum simpatizante da república que pode ajudar? — Qui-Gon perguntou pegando seu copo

— Não — Shmi respondeu negando com a cabeça

— Mãe, você disse que o maior problema neste universo é que ninguém ajuda ninguém — Anakin disse olhando a mãe que respirou fundo

— Não queremos que o Ani corra perigo — Valerys murmurou apertando a mão do garoto de leve — Acho que podemos encontrar outro jeito 

— Mãe... — Hope disse a olhando assim como Anakin

     Shmi ergueu a cabeça olhando a princesa a sua frente e logo negou com a cabeça, parecendo estar em uma luta dentro de si 

— Não, não existe outro jeito — Shmi respondeu — Eu posso não gostar, mas ele pode ajudá-los — Shmi disse desviando o olhar para o filho — Ele nasceu para ajudar vocês

    Anakin ergueu a cabeça imediatamente e Anakin se iluminou em um sorriso animado, antes de se virar para Valerys dando um abraço na garota em comemoração fazendo todos na mesa rirem

— Vamos Val, vou te mostrar o meu carro — Anakin disse se levantando deixando a comida para trás e arrastando a garota consigo

— Termine de comer! — Shmi chamou o filho que já havia sumido levando a garota consigo

     Ani entrou em um comodo ascendendo a iluminação do local revelando um carro cinza, um pouco sujo de poeira e entre elas algumas partes pretas

— Gostou? — Ani perguntou se aproximando do carro e a princesa sorriu passando a mão pela lataria

— Ani, é lindo — Valerys sorriu com os olhos brilhando sobre o carro — Você literalmente tem um dom

— É oque dizem — O garoto respondeu dando de ombros e logo parou olhando o acento — Eu falei com o Sr. Qui-Gon, ele não permitiu que você fosse comigo

    Valerys ergueu o olhar para Anakin vendo a expressão entristecida da garoto, assim como a da princesa que abaixou o gorro andando até ele

— Não é como se eu coubesse no chão do carro — Valerys riu apontando para o único assento no carro

— Mas se ele deixasse eu construiria outro ainda hoje — Anakin disse firme assentindo com a cabeça ganhando uma risada do garoto — Seu cabelo é muito bonito

    Anakin olhou o cabelo da garota, vendo algumas mexas soltas e outras presas a tranças. O cabelo loiro claro estava em sua passagem para se tornar totalmente branco e isso deixou o garoto admirado 

— Que legal — Ele sorriu puxando uma mexa entre o dedo indicador para olhar — Eu nunca vi ninguém com o cabelo assim

— Porque somente minha família tem — Valerys respondeu retirando a capa e colocando em cima do carro 

     A garotinha respirou fundo finalmente sem aquele tecido quente sobre sua pele, agora ela se sentia confortável e menos pesada pelas roupas

— Princesa — Qui-Gon chamou atraindo o olhar de ambos — Precisamos conversar

— Estou indo — A garotinha passou a mão na capa a colocando em seu braço e logo se virou para Ani — Eu amei o seu carro, é o mais lindo que já vi

     O garoto sorriu bobo olhando a princesa saindo depressa atrás de Qui-Gon, assim que ela sumiu de sua vista ele comemorou com um sorriso animado no rosto

— Sim? — Valerys perguntou ao chegar do lado de fora vendo Qui-Gon sentado no muro 

— Sua mãe entrou em contato com Obi-Wan, pediu para que cuidássemos de você por mais um tempo, ela não está tendo sucesso em sair do planeta após o envolvimento em Naboo 

— Ela está em perigo? — Valerys perguntou

     Qui-Gon viu o desespero se alastrar pelos olhos da garota imediatamente, sua feição se tornou pálida, mais do que já era e seus olhos mudaram de tonalidade por alguns segundos

— Não, não — Negou imediatamente — Ela só está tendo dificuldade em sair porque algumas tropas do vice rei estão a espera que ela saia para invadir o planeta

— Ela precisa acabar com eles — Valerys disse olhando o Jedi

— Ela está trabalhando nisso — Qui-Gon respondeu — Agora, ela confia sua segurança a mim e a Obi-Wan

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro