அடுத்த நாள் ஞாயிறு மாலை நேரத்தில் தன் உடன் பிறந்தவன் நாசமாக்கிய பாடங்களை அவனை மனதில் திட்டி கொண்டும் தன் நிலையை மனதில் நொந்துக் கொண்டும் ஒருவழியாக செய்து முடித்துவிட்டு அப்போது தான் தன் மடிக்கணினி திறந்து முகப்புத்தகத்தக பக்கங்களை பார்த்துக் கொண்டு அதிலும் கவனம் செலுத்த முடியாமல் மனதில் நிறைய எண்ணங்கள் ஓடிக் கொண்டிருக்க,

நேற்று மைக்கேலுடன் நடந்தது என்ன தான் அவள் தலையில் திரைப்படமாக திரும்ப திரும்ப ஓடி மன அசௌகரியத்தை கொடுத்தாலும் அதைவிட இன்னும் முக்கியமான சில விஷயங்களை யோசிக்க மனதை கட்டாயப்படுத்தி கொண்டு தன் பெயரை கொண்டவனை பற்றி முக புத்தகத்தை தேடிக்கொண்டு இருந்தாள்,

தன் தோழிக்கு அவள் விஷயத்தில் நானி தலையிடுவது பிடிக்காது என்று நன்கு தெரிந்திருந்தும் அவள் மீண்டும் மீண்டும் தலையிடுவதற்கு காரணம் அவள் மனதில் ஆழமாக பதிந்திருக்கும் ஒரு எண்ணம்,

'காதலித்தால்  என்றும் வலிதான் மிஞ்சும்'

அது தான் அவள் பிறந்த இந்த பதினேழு வருடங்களில் அவள் மூலையில் ஆணியை போல் அறையப்பட்ட ஒரு உண்மை,

அவள் தோழி விஷயத்திலேயே அவள் இதை நிறைய பார்திருக்கிறாள் ஒவ்வொரு முறையும் அவள் மனமுடைந்து அழும்போது அருகில் இருந்து ஆறுதல் சொன்னது அவள் தான்,

வீட்டில் தன் தாய் இருக்கிறாள்... தன் கணவன் இறந்து ஐந்து வருடங்கள் ஆகியும் தந்தையின் பெயர் கேட்டவுடன் இன்னும் கண்ணீர்விடாமல் இருப்பதில்லை,

ஒரு சில சூழ்நிகளின் தன் பிள்ளைகளிடமிருந்து கூட விலகி தனியறையில் யாருக்கும் தெரியாமல் அழுது கொண்டிருக்கும் தன் தாய் முகத்தை இன்னும் அவளால் மறக்க முடியவில்லை,

இதையெல்லாம் விட காதலில் விழுந்து தன்னை மறந்து இதயம் உடைந்து, அடையாளம் தொலைத்து இப்போது அவள் முன் எதிரியாய் நிற்கும் அவள் உயிர் தோழன்...

என்றும் அழுது பார்க்காத அவனை உடைந்தநிலையில் அன்று கண்ட காட்சி அவளுக்கு மரணம் வரை கண்களில் இருக்கும்...

அவ்வளவு வலி அவளுக்கு வேண்டாம் தேவையும் இல்லை, அது தான் முடிந்த வரை இந்த காதல் கீதலில் எல்லாம் தனக்கு ஒத்து வராது என என்றைக்கோ முடிவெடுத்து விட்டாள்,

ஆனால் அந்த காதலை தேடி அலையும் தன் தோழி...வெளியில் இருந்து பார்பவர்க்கு அவள் அழகு இருக்கும் திமிரில் பார்பவனிடம் எல்லாம் பழகுவது போல் தெரியலாம், இது தன் வரிகள் அல்ல வெளியில் அவள் மேல் கொண்ட பொறாமையில் பேசும் பெண்களின் வார்த்தைகள்,

ஆனால் பாசத்திற்கு ஏங்கும் ஒரு குழந்தையை போன்றது அவள் குணம், அவளை காயப்பட விட்டால் அப்புறம் நான் என்ன தோழி என்ற எண்ணம் நம் நாயகிக்கு...

இப்போது தான் தோழி அதை தொந்தரவு என கருதி அவளிடம் ரகசியங்களை வைத்துக்கொள்ள தொடங்கினாலோ அப்போது அவளை விட்டுவிடத்தான் தன் மூளை சொல்கிறது, ஆனால் மனது கேட்பாற்போல் இல்லை,

அவன் நல்லவனாக இருந்தால் சந்தோஷம் ஆனால் வேறு வழியில் இருந்தால் என்ன செய்வது எனக் கேட்கிறது,

அதுவும் தன் எதிரியின் தலையீடு அவளுக்கு இன்னும் சந்தேகம் அளித்தது, அதுதான் அந்த மனப்போராட்டதுடன் திரையை பார்தவளாக அவள் பெயர் கொண்டவனை வலைதளத்தில் தேடியவளாக அமர்ந்திருக்க அந்த குரல் கேட்டது.

"என்ன நைலா திரும்பவும் எப்படி கிஸ் பண்றதுன்னு சர்ச் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கியா என்ன?" அவள் மீண்டும் நினைத்து பார்க்க கூடாது என்று நினைத்துக் கொண்டிருக்கும் நாட்களில் முக்கியமான ஒரு நாளை தன் எதிரி அவள் தலைக்குள் வற்புறுத்தி நுழைக்க அவளுக்கு தலை வலி ஆரம்பமானது,

அன்று தான் அவள் வழக்கத்திற்கு புறம்பாக ஒரு ஆர்வத்தில் வலைத்தளத்தில் எல்லோரும் பேசிக்கொள்ளும் அந்த முத்தத்தில் என்னதான் உள்ளது என தேடிக்கொண்டிருந்த நேரத்தில் மூக்கு வேர்த்தது போல் வந்து நின்றான் தன் எதிரி,

இதிலும் எப்போதும் மடிகணினியை மேஜையில் வைத்து உபயோகப்படுத்தும் அவள் அன்றைக் கென்று ஒரு
சௌகரியத்திற்காக கட்டிலின்மேல் படுத்திருந்தாள் அவனுக்கோ அது வாசலில் இருந்து பார்பதற்கு மிக எதுவாக இருந்தது,

அவள் எதிரி வழக்கம் போல தன்னை கொடுமை செய்ய அவளின் கட்டிலில் அவனுடைய வழக்கமான இடத்தை பிடித்தான்,

என்னதான் அவன் தன் தாயேகதி என்று இருந்தாலும்.... ஆம் அவனுக்கு அவள் தாயின் மீது அப்படி ஒரு பக்தி சில நாட்களுக்கு முன்னாள் தன் தாய்க்கு காலில் லேசாக கண்ணாடி கிழித்த ஒரே காரணத்திற்க்காக அவன் வாரக் கணக்கில் அவளை வீட்டிற்குள்ளே நடப்பதற்க்கே தூக்கி திரிந்து கொண்டிருந்தான், என்னதான் அவள் வெளியே சொல்ல மறுத்தாலும் அவனுக்கு தன் அன்னையின் மீது மிகுந்த பாசம் இருப்பது என்னவோ உண்மைதான்,

"நான் தா அண்ணகே சொன்னேன்ல all you have to do is just ask... i can always help you..." என்று அவன் வழக்கம் போல பொருளற்ற பேச்சுக்களை இடை விடாமல் உலர, அங்கு இருந்த தலையணையை எடுத்து அவன் மீது எறிந்தவாறு...

" நல்ல பாருடா நா ஒன்னும் உண்ண மாதிரி 24/7 அதையே ஆராய்ச்சி பண்ற டைப் இல்ல" என்று எரிச்சலுடன் அவனிடம் திரையை திருப்பி காண்பிக்க,

அவனோ அவளை நகர்த்திவிட்டு
அதை கையில் பிடித்தவாறு அதில் சுவாரஸ்யமாக எதையோ பார்த்த தோணியில் அவள் இருக்கும் நாற்காலியின் கையில் வந்து தொற்றிக் கொண்டு திரையை உற்று உற்றுப்பர்க்க அவனை நாற்காலியில் இருந்து தள்ளி விட முயன்றவளாக,

"எழுந்துருடா இது என் அக்கவுண்ட்... மொதல்ல நீ நகரு"

என எரிச்சலுடன் அவனை நகர்த்த அவனோ பாறை போல் கொஞ்சமும் அசையாமல் அவள் முகநூல் தோழிகளை நோட்டமிடுகிறான்...

"நைலா இது இந்த சோஃபி பொண்ணு உன்னோட தானே படிக்கிது நேர்ல பாக்குறதுக்கு எப்படி இருப்பா இப்பல்லாம் profileஅ வச்சி பொண்ணுங்கள நம்பவே முடியலப்பா ஒரே பித்தலாட்டமா இருக்கு" என்று அவன் புலம்பிக்கொண்டு இருக்க அவள் அவனை பார்த்து வெறுப்புக் காண்பிக்கும் வகையில் சீற்றொலி எழுப்பிவிட்டு,

"எப்படி உன் மூஞ்ச பாத்து பின்னால வர்ராகன்னே எனக்கு டௌட்டா இருக்கு நீ எல்லாம் லூக்க பத்தி வேரா பேசுற...கால கொடுமடா..." அவனை சீண்ட வேண்டும் என்ற நோக்கத்தில் அவள் ஆரம்பிக்க,

"wow am i smelling jealous here? இது நேத்து உன் டாவு உண்ண பாத்து குட்டிமானு கூப்பிட்டது நாள?????..." என்று அவன் இழுக்க அவள் அவனை எச்சரிக்கை செய்யும் கண்களுடன் அவனை முறைக்க...

"ஓ...மேபி நா வெளியே கூட்டிட்டு போற பொண்ணுங்க யாரு மேலயாவது crush இருக்கும்.... நீ வேற அண்ணகி அந்த ஷில்பா பெண்ணுக்காக ரொம்ப சப்போர்ட் பண்ண...ஒருவேளை அவளா இருக்-" அவன் அந்த வாக்கியத்தை முடிக்கும் முன்பே அவன் கையில் அவள் கையை பந்தாக்கி அவன் வயிற்றை நோக்கி அவள் கையை எறிய....

"ஆஹ்... வலிக்குது நைலா" என்று அவன் நாற்காலியில் இருந்து எழும்ப...

"thats the darn point idiot " அவனிடம் சொல்லிவிட்டு அவன் போய் விடுவான் என்று நம்பி கணினியின் புறம் திரும்ப அவனோ விடுவதாக இல்லை,

"நீ என் கிட்ட மறைக்க வேண்டியதில்லை you know, i won't judge you nyla we are bessssst friendssss right?" என்று பாடியவாறு அவள் தலை வலியை பெருக்கி கொண்டே திரும்ப அவள் நாற்காலியின் கையில் அமர,

"இல்ல" என்று அவனை அங்கிருந்து தள்ளி விட்டு வாறே அவள் சொல்ல,

"அப்போ உண்மையாவே உனக்கு ஷில்பா மேள கிரஷ் இருக்க? அடா பாவமே நானும் ஜோக் பண்றேன்னு-" அவன் சொல்லி முடிக்கும் முன்பு அவன் தலையில் அடித்தவளாக,

"ரியள்ளி அபி...அந்த ஷில்ப அமைதியான பொண்ணு நல்ல பொண்ணுன்னு அவள ஃபாலோ பன்னதன்னு சொன்னேன்" என்பதை அவள் முடிப்பதற்கு முன் அவன் எரிச்சலில் ஒலி எழுப்பியவாறு...

"ஃபால்லோ?நான்னு? Kid you got it all wrong அவதா one month அ என்ன ஃபாலோ பண்ணா, even என் friends அ கூட விடல" என்று அவன் சொல்ல அவள் அசௌகரியத்தில் தன் மூக்கை கிள்ளியவாறு யோசித்து கொண்டு இருக்க...சிறிது நேரம் அவன் திரையை பார்த்து வியாக்னம் கூறிய வாரும் அவள் அரை கவனத்தில் அவனிடம் வாதித்த வாரும் செல்ல கடேசியாக அவள் மூலையை பிசைந்து கொண்டிருந்த அந்த கேள்வியை அவள் கேட்டாள்,

"நானி என்ன பண்ணான்?" என்று அவள் கேட்ட உடன் ஒரு நொடி அவன் உறைந்த வாறு பிறகு வந்த நிமிடங்களில் அமைதியில் இருந்து விட்டு...

"he is not good for her nyla" என்று எப்போதும் அவன் குரலில் இல்லாத தீவிரத்துடன் சொல்ல அவளோ அதை எவ்வாறு எடுத்து கொள்வது என்று புரியாமல் இன்னொரு கேள்வியை கேட்டாள்,

"அவன உனக்கு தெரியுமா?" என்றதற்கு அவன் அவள் கண்ணை பார்த்து,

"அவன் நல்லவன் இல்லங்குற அளவுக்கு அவன பத்தி தெரியும்" அவன் கண்ணில் எப்போதும் போல எந்த பொய்யயும் அவள் காணவில்லை,

கேப்ரியல் எதுவாக இருந்தாலும் நிச்சயம் பொய்யன் இல்லை என்பது மட்டும் அவளுக்கு உறுதியாக தெரியும்...சரி சரி அது அதிகம்....

ஒரு சில முக்கியமான விஷயங்களில் பொய் கூறக்கூடியவன் இல்லை என்பது அவளுக்கு நன்றாக தெரியும்..

"என்ன அவன் கிட்டே கூட்டிட்டு போ" என சொல்ல அவனோ திரையை பார்த்தவாறு முடியாது என தலையாட்ட,

அவள் ஏன் என்று கேட்டதற்க்கு அவன் தோளை குலுக்க,

சிறிது பொறுமையை வரவழைத்துக் கொண்டு "உனக்கு புரியுதா இல்லையா அபி ஒரு சாலிட் ரீசன் இல்லாம அவ உன்னையோ என்னையோ நம்ப மாட்டா அவன் யாருன்னு தெரிஞ்சா தான் என்னால அடுத்த ஸ்டெப் யோசிக்க முடியும்" என அவள் மெதுவாக சொல்ல அவனோ எந்த ஒரு சலனமும் இல்லாமல் அவள் முகபுத்தகத்தை ஆராய்ந்து கொண்டே,

" then just leave her அப்பறம் நீ எதுக்கு அவளுக்காக உன் timeஅ wast பண்ணிட்டு இருக்க" என கூலாக சொல்ல அவளுக்கு வந்த கோபத்தி அவள் பக்கத்தில் இருக்கும் புத்தகத்தை எடுத்து அவன் தலையில் அடித்துக் கொண்டே...

"she is my best friend moron" என அவனை திட்ட...

அவன் அவள் கைகளை பிடிக்க முயன்ற வாறு, " ஆ...God you're abusive" எனஅவளை குறை கூறிக்கொண்டு இருக்க...

"கேபி, நானி ச்சிக்கன் ரேடி ஆயிடுச்சி வந்து சாப்பிட வாங்க" என்று தாய் அழைக்க,

அவள் மனதிலோ ஒருநொடி பிரச்சனை மாறி தாய் செய்த உணவின் மனமும் பிம்பமும் கண்முன்னால் குதித்து எழ...

அவள் இரண்டையும் தலையில் போட்டு குழப்பியவாறு நாற்காலியில் இருந்து அதே யோசனையில் எழுந்து செல்ல,

"நைலா" அவன் அழைப்பை கேட்டு திரும்பிப்பார்க்க அவனோ கண்ணில் விஷமத்துடன் நிற்பதை பார்த்து அவள் ஒரு நொடி ஒன்றும் புரியாமல் நிர்க்க அடுத்த நோடி அவன் அவள் தோழை பிடித்து கட்டிலில் தள்ளிவிட்ட தாக்கத்தில் சமநிலைக்கு வரமுடியாமல் கட்டிலில் அவள் மேலும் கீழுமாக துள்ள அவனோ "ஹனி நாதான் மொதல்ல வந்தேன் எனக்கு தா லெக் பீஸ் வேணு" என்று கத்தி கொண்டே அவன் கீழே சென்றடைந்தான்,

நானி இவனை இந்த விஷயத்தில் இத்துடன் விட்டு விட கூடாது என்ற எண்ணத்தோடு...அவனை மூச்சிக்குள் ஆயிரம் பெயர்களை சொல்லி ஏசிக் கொண்டே கீழே சாப்பிடச்சென்றால்...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
அடுத்த நாள் காலை நாணி பள்ளிக்குள் நுழையும் போதே தோழிகள் அங்கு ஆஜராகி பேசிக்கொண்டு இருந்தார்கள், தியாவை பார்த்ததும் நானிக்கு அவள் எதிரியின் வார்த்தைகள் காதுக்கும் ஒழிக்க ஆரமித்தது,

ஆனால் இப்போதைக்கு இந்த பிரச்சனையை கிண்டாமல் இருப்பது தான் நல்லது என்ற காரணத்தினால் அவள் அந்த தலைப்பை தவிர்த்தவாறு மற்ற விஷயங்களை பேசிக்கொண்டு இருந்தாள்,

இருந்தாலும் எதிரியுடன் பேசிய இன்னும் முழுமை அடையாத அந்த தகவல் அவள் மூலையை கரையான் போல அரித்துக் கொண்டு இருக்க அவள் எதிரியுடன் இன்னொருமுறை இதை விஷயத்தை பற்றி நிச்சயம் பேச வேண்டும் என்று மனதிற்குள் நினைத்தவளாக தன் தோழிகளுக்கு தன் அரை கவனத்தை மட்டும் கொடுத்தவளாக நம் நாயகி அமர்திருக்க,

எப்போதும் புத்தகத்தில் மூழ்கி கிடைக்கும் தன் மறுதோழியோ அவள் முழு கவனத்தையும் அவள் மேல் செழுத்தியவாளாக அவளை கண்காணித்து கொண்டு இருப்பதை அவள் அறியவில்லை,

"...ஒரே அவரேயே பத்தி அப்படி இப்டின்னு பேசுராங்கயா, i mean how can they imagine a teacher anything other then a torturer or....some devil, i'm not into this kinda of things.... Seriously how can they drool over 35 or something uncle..."

என தியா அவளின் தினசரி செய்தியை கூற நானிக்கோ வழக்கம் போல் அவள் எதை பற்றி பேசுகிறாள் என்பது சிறிதும் விளங்க வில்லை இருந்தும் தலையாட்டியவளாக அவள் மீண்டும் நினைவுகளில் மூழ்கியவள் ஆசிரியரின் வருகையின் போது தான் பூமியை வந்தடைந்தால் ஆனால் சுயநினைவிற்கு வந்தவளுக்கோ ஜானவின் முக பாவனையின் அர்த்தம் கொஞ்சமும் புரியவில்லை,

தன் தோழி எதற்கு பனியாள் செய்த சிற்பம்போல் உறைந்து நிற்கிறாள் என்ற குழப்பத்தோடு அவள் பார்க்கும் திசையில் திரும்ப,

அங்கோ தன் தோழியின் கனவு நாயகன் நிற்பதை பார்த்து அதிர்ந்து போனால், போதா குறைக்கு அவர் தான் இனி அவர்களின் ஆசிரியர் என்றவுடன் அவள் மனதோ குழப்பத்தில் 'இந்த உலகத்துல என்ன நடக்குது' என்று புலம்பி தள்ள

தியவோ...

"ஐ தின்க் அந்த ஃபேச பாத்து ட்ரூல் விடறதுல தப்பில்லனு நினைக்கிறேன்" என்று முணுமுக்க ஜானாவோ அவளை பார்த்து முறைக்க,

"கவலை படாத ஜானா ஐ ஹேவ் நாணி சோ மிஸ்டர் ஹாட்டி டீச்சர் உனக்கு தான்" என்று இன்னொருத்தி சொல்ல,

'இவங்க கூடல்லாம் நா எப்படி ஃபிரண்டு ஆனேன்'

நினைத்துக்கொண்டு கண்ணை உருட்டியவளாக இருக்கையில் அமர்த்தால்...

அன்று சாயந்திரம் தன் அறிவியல் ஆசிரியை அவளை தாமதமாக வந்ததால் வகுப்பறை தலைவி வேலைகள் தவரிப்போனது என்று கண்டித்ததால் மனசோர்வுடன் சாம்பியை போல் நடந்து வந்து கொண்டிருக்க மைதானத்தை பார்த்ததும் அவளுக்கு நேற்று நடந்த கொடூர சம்பவம் நினைவில் வர மைக்கேல் முன் செல்ல வாய்ப்பே இல்லை என்று முடிவெடுத்தவாறு,

தோழிகளை முன் அனுப்பி அவள் அவர்கள் பின்னால் ஒலிந்து கொண்டு அவனை சுற்றி நோட்டமிட்டவாறு செல்ல ஆனால் அவனோ அருகில் எங்கும் தென்படவில்லை பாதி ஏமாற்றம் பாதி நிம்மதியுடன் வெளியே வந்து நடக்க பின்னாலிருந்து அவள் பெயர் ஒலித்தது,

யாருடைய குரல் என்று தெரிந்ததும் அவள் உறைந்து நின்றாள் தன் எதிரியின் முன்னாள் பெண் தோழி

'அய்யோ இவ கிட்ட மட்டினா, அந்த அபியை பத்தியே பேசி பேசி கழுத்தருப்பாலே,

'நாணி அவனுக்கு யென் என்ன பிடிக்கல?'

'நாணி அவன் ஏன் என்ன விட்டுட்டான்?'

'மேபி அவன் என்ன ஜெலஸ் ஆக்குராணு நெனகிரியா?'

'ஐயோ வெனா வேணாம் எஸ்கேப் ஆயிடு நாணி'

என்று மனதிற்குள் கூறியவாறு அவள் குரல் காதில் விழங்காதது போல் "ஓகே காய்ஸ் நா வீட்டுக்கு போய்ட்டு மெசேஜ் பண்றேன்" என்று கூரியவாறு பின்னால் திரும்பி பள்ளிக்குள் ஓட வேறு வாசலுக்கு பாதி தூரம் ஓடிக் கொண்டிருக்க முன்னாள் வந்து கொண்டிருந்த நபரின் மீது இடிக்க ' அய்யோ ஒரு நாள் கூட சோவைத்துல முட்டி backa பேக்காம இருக்க முடியாத நாணி' நினைத்த்துக்கொண்டு தரையை எதிர்பார்க்க ஆனால் எதிர்பார்த்த வலியோ வரவில்லை மாறாக அவள் இடையை இருக்கைகள் வந்து அமர்ந்தான,

யார் என்று தலையை தூக்கி பார்த்தவளுக்கு பெரிய அதிர்ச்சி அவள் யாரை கவர வேண்டும் நினைத்து திரும்ப திரும்ப தோழ்வியடைகிறாளோ அதை முகம் அவள் கண்முன் தோன்றியது

ஒரு சில நொடிகள் அவளுக்கு என்ன செய்வதென்றே புரியாமல் திகைத்த படி நிற்க அவனோ அவள் மனதை கவர்ந்த அதே புன்னகையுடன், "பார்ரா நேத்து தானே உண்ண நடந்து பழக சொன்னேன் அதுக்குள்ள ரன்னிங் ரேசா".....