Την ίδια ώρα στο τμήμα της Κηφισιάς οδηγούνταν ο περιβόητος πολιτικός και πατέρας της Εύας, ο όποιος συνελήφθη  για δολιοφθορές, εκβιασμούς και παιδεραστία.
   Ενώ βρισκόταν στο πολιτικό του γραφείο ετοιμάζοντας το λόγο που θα έβγαζε σε λίγες ώρες για το νέο νομοσχέδιο, ξαφνικά εισέβαλαν 2 αστυνομικοί και του είπαν να τους ακολουθήσει στο τμήμα. Φυσικά δεν έφερε καμία αντίρρηση. Ήταν ιδιαίτερα ψύχραιμος και καθόλου ομιλητικός. Εξοικειωμένος με το γεγονός- πολλές φορές τον είχαν συκοφαντήσει και έτσι γνώριζε τις διαδικασίες αυτές πολύ καλά. Αυτή τη φορά όμως ήταν διαφορετικά… εντός ολίγου θα το μάθαινε  και ο ίδιος.
   Ως πολιτικός είχε ήπια μεταχείριση- άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας- είχε στη διάθεσή του από τους καλύτερους δικηγόρους, οι οποίοι δουλεύουν με το αζημίωτο… κάποιοι κιόλας εξ αυτών κρατούσαν ακόμα και δικαστές στο χέρι γιατί γνώριζαν τις ακαθαρσίες όλων. Όχι ότι οι ίδιοι ήταν σωστοί και ηθικοί, αλλά η γνώση που είχαν για τον καθένα, τους έδινε θέση -αν μη τι άλλο- πλεονεκτική. Εν ολίγοις οι δικηγόροι του ήταν άσσοι στο να ξελασπώνουν αυτόν και άλλους επιφανείς Έλληνες.
   Το ύφος του πατέρα της Εύας ήταν αλαζονικό και υπεροπτικό, δεν πίστευε πως σε μια στιγμή ανατρέπονται όλα… βέβαια δικαιολογημένα γιατί είχε πολύ κόσμο στο τσεπάκι του, με το μέρος του.  Βόλευε πολλούς να συνεργάζονται παρά να τον κάνουν εχθρό. Άρα δεν είχε λόγο να φοβάται… ίσα ίσα γινόταν όλο και μεγαλύτερο τέρας με τον καιρό.
Άλλοι τον συμπαθούσαν και έκλειναν το στόμα γιατί καρπώνονταν από τις παρανομίες του, άλλους τους είχε βολέψει σε κάποια θεσούλα και πληρώνονταν αδρά για τις υπηρεσίες τους… και άλλους τους εκφόβιζε συχνά με ποικίλους τρόπους. Όλα έδειχναν υπέρ του… όμως είχε φτάσει η ώρα να εκθρονιστεί και να πληρώσει για κάθε του ατόπημα διότι υπάρχει και μια άλλη πλευρά που υπερασπίζεται ότι όλα έχουν και το τίμημά τους.
« Δεν περίμενα να σε δω υπό αυτές τις συνθήκες. Αν και έχουμε συνεργαστεί σε τοπικό επίπεδο πολλές φορές αλλά και σε προσωπικό εξαιτίας των εκφοβισμών και ψευδών καταγγελιών εις βάρος σου λόγω της θέσης σου, αυτή τη φορά με βρίσκεις απέναντί σου. Εξεπλάγην μπορώ να πω καθώς δεν ήταν λίγες οι φορές που σου ζήτησα βοήθεια για το δήμο μας και εσύ ανταποκρίθηκες αμέσως… όπως επίσης δεν θα ξεχάσω πως βοήθησες το σπίτι και την οικογένειά μου όταν η περιουσία μας κάηκε ολοσχερώς από τη φωτιά που έβαλαν στην Πεντέλη πριν από μερικά χρόνια. Λυπάμαι, συλλαμβάνεσαι.»
Ο διοικητής τον πήρε μονότερμα. Δεν του άφησε σχεδόν κανένα περιθώριο ανταπόκρισης ή αντίδρασης έστω προς υπεράσπιση του εαυτού του. Δεδομένη καταδίκη!!!
« Εγώ…. Δεν..»
Ο πολιτικός δεν πρόλαβε καν να ψελλίσει..
« Έχεις το δικαίωμα να καλέσεις το δικηγόρο σου… Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι σοβαρά. Οι κατηγορίες που σου έχουν απαγγελθεί φτάνουν σε βαθμό κακουργημάτων.»
« Το κόμμα δεν θα επιτρέψει…» ,
Τον ξαναδιακόπτει ο διοικητής λέγοντας σε σταθερό τόνο:
« Ήδη βρίσκονται στη διαδικασία της διαγραφής σου, αν πληροφορήθηκα σωστά σε σχέση με αυτό το κομμάτι.»
« Πρόκειται για συκοφαντία, σας το λέω, μάλλον κάποιο άνοστο αστείο, ίσως δολοπλοκία…έχει συμβεί επανειλημμένα και το ξέρετε από προσωπική εμπειρία… θα το αποδείξω. Θέλω το δικηγόρο μου άμεσα.»
« Σε παρακολουθούσαν… τα στοιχεία που έχουν οι δικαστές είναι αδιάσειστα, σε προειδοποιώ. Επίσης μαζί με σένα καίγονται και άλλα πρόσωπα με τα οποία είχες επαφές, όπως το φιλαράκι σου ο Ζορζ και κάποιοι άλλοι… Συνεργάσου, δεν θα χάσεις, δώσε όμως ονόματα και πες μας ό, τι γνωρίζεις. Αν βοηθήσεις, θα ληφθεί υπόψη.»
« Δεν ξέρω τι λέτε… ούτε γνωρίζω κάποιον Ζορζ, ούτε καν έχω ιδέα περί τίνος πρόκειται.»
« Πάρτε τον κάτω»… διέταξε διοικητής.
Οι άνδρες αστυνομικοί του τμήματος αμέσως ανταποκρίθηκαν στο αίτημα του διοικητή, πέρασαν όπως προβλέπουν τα πρακτικά τις χειροπαίδες στο θύτη και τον οδήγησαν στο κρατητήριο έως ότου να επικοινωνήσει με το δικηγόρο του.
Θα ήταν δύσκολο το βράδυ για ένα τέτοιο πρόσωπο στο τμήμα, πόσο μάλλον στη φυλακή. Συνήθως ούτε οι βαρυποινίτες δεν ανέχονται τέτοια λαμόγια που πειράζουν παιδιά! Είναι αμείλικτοι με τους παιδεραστές. Τους σκοτώνουν μέσα στη φυλακή... Οι ίδιοι ισχυρίζονται πως αφού δεν πρόκειται να ξαναδούν το φως του ήλιου, τουλάχιστον να καθαρίσει ο τόπος από εκείνους που δε σέβονται την αγνότητα των παιδιών.
Οι ώρες του προβλέπονταν μαρτυρικές... Ο δε διασυρμός του ήταν αναμφίβολος. Δεν υπήρχε περίπτωση να επανεκλεγή... Ο κόσμος ακόμα κι αν τη γλίτωνε στη φυλακή, θα τον περίμενε να τον λιντσάρει. Η οικογένεια δεν τον ενδιέφερε ουσιαστικά, την είχε ήδη χαμένη ο μονόλυκος. Το κόμμα θα τον διέγραφε την ίδια στιγμή για να μην φανεί η οποιαδήποτε ανάμειξή τους, να φυλάξουν την πλάτη τους και παράλληλα να φανούν και “ευεργέτες”, υπόδειγμα ηθικής και ακεραιότητας στον κοσμάκη.