Η επομενη μερα ξημερωσε και τα παιδια αποφάσισαν, να με πανε στον Αλεξη.

Ρ-"Πως θα την παμε μεχρι το πλοιο;;; "

Λ-" Με μαγικο χαλι, μισο να κανω μια κλιση στον Αλαντιν, να μας δανεισει το δικο του. Τι ρωτάς βρε Ρανια! "ειπε αγανακτισμενη η Λένα.

Ρ-" Παντως, δεν μπορουμε να την συρουμε μεχρι εκει! "ειπε η Ρανια, που δεν θα την χαλαγε ένα μαγικο χαλι, αυτη την στιγμή.

Δ-" Για αυτο, θα παμε, οπως ηρθαμε εδω. Ελατε, πιαστητε ολοι χερι χερι και στην μεση του κυκλου, που θα σχηματισουμε, θα ειναι η Εβελινα"ειπε η Δημητρα και ετσι εγινε.

Οταν ανοιξαν ξανα τα ματια τους, βρισκονταν στο γνωριμο καταστρωμα του πλοίου. Εκει, τους περιμενε ενας πανευτηχης Αλεξης, βεβαια, ηταν όλοι τους ξανα στο πλοιο του και μαλιστα με την θέλησή τους!

Α-"Οοο ηρθατε! Η αληθεια ειναι πώς ειχα τις αμφιβολίες μου, για το αν θα ερθετε "είπε με ενα αυταρεσκο υφακι.

Α-"Γιατι να εχεις αμφιβολίες, εσυ δεν μας ειχες πει και να βιαστουμε;;;" ρωτησε η Αλικη αλλα κοιταζε τον Mike, γιατι καταλαβε πως δεν τα ειχε πει ολα, ή τουλάχιστον, αυτα που θα έπρεπε να γνωριζουν.

Α-"Να βιαστείτε! Χαχαχαχα, γιατι, νομιζεις οτι ανυπομονουσα να σας δω " ειπε καθως γελαγε.

Mike-" Αν οχι εμας, τοτε σιγουρα την Εβελινα"ειπε απολυτα σιγουρος ο Mike για την αποψη του. Αυτη η προταση ομως, ηταν αρκετή για να σβήσει το χαμόγελο απο το πρόσωπο του Αλέξη.

Α-"Τι σε κανει τοσο σίγουρο;! " ειπε σχεδον απειλητικά

Mike -" Το γεγονος, οτι δεχτηκες να την βοηθησεις! "

Α-" Τι δεν καταλαβες απο την προταση, αμα πεθάνει, θελω να ειναι απο τα δικα μου χερια! " ειπε και ειχε ενθουσιαστεί και μονο στην ιδεα!

Λ-" Τιιιιι;;; !!! "φωναξε εξαλλη η Λενα

Mike-" Δεν ηθελα να σας το πω, το θεωρησα λεπτομέρεια "

Δ-" Οοο αλήθεια! Αμα σου σπασω το κεφάλι θα το θεωρησεις και αυτο λεπτομέρεια! "ειπε θυμωμενα η Δημητρα.

Mike-" Συγγνώμη, αλλα θα την φερνατε αμα σας το ελεγα;; " ρωτησε, απολογητικα ο Mike.

Α-" Μπραβο! Συνεχισε να λες τετοιες βλακειες και θα σου απονεμηθεί σιγουρα το βραβείο 'Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ!' "ειπε η Αλικη και ηταν ολοφάνερο στο βλεμμα της, οτι ηθελε να του δώσει μια δυνατή σφαλιαρα.

Μ-" Τωρα οτι έγινε εγινε. Πρέπει να λυσουμε το υπάρχον πρόβλημα, οχι, να δημιουργησουμε και αλλο! " ειπε η Μαρία και πραγματικά, για την ώρα, ηταν η πιο εξυπνη κινηση.

Ρ-" Σωστα, τι κανουμε λοιπον;; " ειπε η Ρανια, καθως κοιταζε τον Αλεξη.

Α-"Τωρα πρεπει, να συγκεντρωσουμε τα υλικα, για το φιλτρο επαναφοράς "

.......... ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ..............

" Εβελινα, Εβελινααα" ακουσα την Λενθα, να φωναζει. Ειμαι πολυ θυμωμενη, για να της δωσω σημασια. Εκεινη την στιγμη, με πιανει καποιος απο τον ωμο, δεν χρειαζόταν να γυρισω, για να καταλαβω οτι ηταν η Λενθα.

Λ-"Μα γιατι εφυγες τοσο βιαστικα! "ειπε γλυκα, αλλα μπορουσα να καταλαβω στην φωνη της την υποκρισία.

Ε-" Συγγνωμη, αλλα δεν εχω καμια όρεξη να δω, τον παλιο μου εαυτό, να εκμεταλλευεται την καλοσυνη μιας αθωας ψυχης! "

Λ-" Τώρα εισαι αδικη! "
Τι ειμαι λέει;;;;;!!! Αφου το ξεστομισε αυτο, ήρθε και εκατσε μπροστα μου. Μεγα λάθος! Την βλέπω και αισθάνομαι ταυρος που βλέπει κοκκινο!

Ε-" Αλήθεια;!!! Θα μπορουσες, να μου εξηγήσεις τον λογο "

Λ-" Δεν τον εκμεταλλευομαι τον Αλεξη, απλως περναω ωρα μαζί του....... Και στο κατω κάτω, δεν του ειπα εγω, να με ερωτευτεί! " Πως τολμαει να μιλαει ετσι για εναν άνθρωπο που της εδωσε τον εαυτο του! Ανοιξα το στομα μου, για να μιλησω, αλλα εκεινη την στιγμη ακουσα απο πίσω μου μια τρεμαμενη φωνη

Φ-" Τι εννοείς;;;;! "ρωτησε και γυρισα για να αντρικρισω......... Τον Αλέξη...... με το ζορι εβγαινε η φωνη του!

Θελω να δω πως θα το μαζεψει αυτο η Λενθα!

Λ-" Εεεεε Αλεξη, δεν σε ειδα! "

Α-" Προφανέστατα! " ειπε και αυτην την φορα, στο πρόσωπο του μπορούσες, να διακρινεις το αίσθημα του θυμού.

Λ-" Να μιλαγαμε........ με μια φιλη μου..... για..... ενα παιδι " ελεγε η Λενθα και προσπαθουσε να βρει κατι να πει, αλλα το σοκ μαλλον, ήταν πολυ μεγάλο!

Α-" Ουτε μια δικαιολογία δεν μπορεις να βρεις! " ειπε και εφυγε χωρις αλλη κουβέντα.

Πηγα να τον ακολουθησω αλλα μου επιασε το χερι η Λενθα.

Λ-" Που νομιζεις οτι πηγαίνεις;;" με ρωτησε και εβλεπα στα ματια της ενα βλεμμα....δεν ξερω.... αλλα νομιζω, οτι ήταν κακία.

Ε-"Οπου θελω!!! " της ειπα και τράβηξα το χερι μου, μακρια απο το δικο της.
Ετρεξα προς το μερος που ειχε παει ο Αλεξης. Σε λιγη ωρα ειχα ξαναβρεθεί στο δασος, αλλα πιο βαθια αυτην την φορα. Συνεχισα να περπατάω, μεχρι που ακουσα τον Αλέξη

Α-" Τι κανεις εσυ εδω! Γιατι δεν εισαι με την φίλη σου;! " ειπε και οταν γυρισα να τον κοιταξω, ειδα στα ματια του τον ιδιο πονο και θυμο που ειχα δει καποτε. Πωπω! Δεν γίνεται μια φορα να συναντηθούμε και να μην με σιχαίνεται;; !

Ε-" Δεν ειμαστε φιλες...... Ειναι μπερδεμενη ιστορία "

Λ-" Δεν απαντησες στην ερώτηση μου..... Τι κανεις εσυ εδω;;;! " με ρώτησε και ηρθε πιο κοντα.

Ε-" Ηρθα για να....... " σταματησα να μιλάω, δεν ειχα ιδιαίτερο λογο που ηρθα, απλως, αυτο πιστευα, πως ηταν το σωστο να κανω

Α-" Για να..... " επαναλαβε τα λογια μου και με εβγαλε απο τις σκεψεις μου

Ε-" Δεν εχω λόγο απλως...... Αυτο πιστευω οτι επρεπε να κανω.... " ειπα την αλήθεια.... δεν ηξερα τι αλλο να πω!

Τον κοιταξα στα μάτια, για να δω, πως θα αντιδρασει, για λιγη ωρα δεν εκανε τιποτα, αλλα μετα απο λιγο, προς εκπληξη μου.......... χαμογελασε!

Α-" Λες αληθεια ετσι δεν ειναι;!" με ρωτησε και συνεχισε να χαμογελάει.

Ε-"Ναι, η αλήθεια είναι, πως..... δεν ειμαστε φιλες " του ειπα και ανταπεδωσα το χαμόγελο και προσπαθουσα να κρυψω το βλέμμα 'που να ξερες! '

........... ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ..........

Δ-" Και τι ακριβώς χρειαζόμαστε;; "

Α-" Τρια πραγματα χρειαζομαστε. Το πρωτο, ειναι το αντικείμενο, που την επέστρεψε στον κοσμο των πνευματων, δηλαδη το βιβλιο. Δευτερον, μια φωτογραφία της, για να ορίσουμε το προσωπο που θελουμε να επιστρέψει. Και τελευταίο συστατικο, ειναι το αιμα, για να δηλωσουμε οτι θέλουμε να επιστρέψει στον κόσμο της υλοποίησης" ειπε ο Αλεξης και πηγε πιο κοντα στα παιδια

Λ-"Ποιος εχει το βιβλιο;; " ρωτησε η Λενα, καθως κοίταζε τα κορίτσια.

Μ-" Εγω" ειπε η Μαρια και το εδωσε στο Αλεξη.

Δ-"Φωτογραφια της, που θα βρούμε;; "

Α-" Εχω μια της" ειπε ο Αλέξης και ολοι τον κοιταξαν απορημένοι και συνεχισε

Α-"Στα σχεδια μου. Νομιζω, πως ειναι μεσα στο σακιδιο σου Chris" ειπε και τοτε θυμηθηκαν, οτι ειχε απο όλες μας, μια φωτογραφία.

Λ-"Ωραια, εχουμε δυο, απο τα τρία στοιχεια" ειπε η Λενα που ειχε αρχισει, να βρίσκει τις ελπίδες της.

Λιγο πιο κει, υπηρχε ένα ξύλινο τραπέζι, ηταν απλο και γεματο χαρακιες, οχι σε συγκεκριμένα σχεδια, απλα σε βοηθουσε να καταλαβεις, οτι ηταν παλιο.

Οταν πηρε ο Αλεξης το βιβλίο και την φωτογραφία τα τοποθετησε πανω στο τραπεζι.

Δ-"Το μονο που μας μενει, ειναι το αιμα. Χρειάζεται κάποιο ιδιαίτερο αίμα, ή μπορεί να ειναι οποιοδήποτε;;" ρωτησε η Δημητρα, που ηταν προθυμη, να δώσει το δικο της. Ο Αλέξης γυρισε και την κοιταξε, για να της απαντησει

Α-" Οχι"

Δ-"Ααα ωραια τοτε..... " δεν προλαβε να τελιωσει την προταση της η Δημητρα και ο Αλεξης πηρε ενα μικρο μπουκαλι, έβγαλε το μαχαίρι απο την ζώνη του και εκοψε λιγο το δάχτυλο του. Πηρε με το άλλο του χερι το μπουκαλι και εσταξε μεσα λιγο αιμα" Μια, Δυο, Τρεις σταγονες" ειπε σχεδον ψιθυριστα και εσταξε τρεις σταγόνες αιμα στο μπουκαλάκι.

Α-"Ωραια, τωρα το μονο που χρειαζομαστε, ειναι το φεγγαρι να ειναι στην κατάλληλη θεση" ειπε καθως σκουπιζε το αιμα σε ενα μερος της μπλουζας του.

Δ-"Δηλαδη, θα περιμένουμε, χωρίς να κανουμε τιποτα;;! "

Α-" Μπορουμε να την ξαπλωσουμε σε ενα κρεβάτι, απο να την αφησουμε να ειναι κατω " ειπε η Αλικη

Λ-" Και που θα το βρουμε;;;! "

Τοτε μιλησε ο Αλεξης" Κοιτα λιγο πισω σου"ειπε, καθως εκανε μια κινηση με τα χερια του.Η Λενα, γυρισε και αντικρισε ενα κρεβάτι, που πριν από λιγο, δεν υπηρχε καν!

Λ-" Εισαι σιγουρος πως σε λενε Αλεξη;; Μπορει στην πραγματικότητα να σε λενε Χαρι Ποτερ ή Γκανταλφ" ειπε η Λενα και ολοι γελασανε ........ μεχρι και ο Αλεξης!!!

Δ-"Λοιπον, θα την πιασω απο τα χερια και εσυ Ρανια, απο τα ποδια "είπε η Δημητρα και πηγε η Ρανια να με πιασει, αλλα τις διεκοψε, η φωνη του Αλεξη

Α-" Οχι, αφηστε την "

Δ-" Και πως θα την παμε στο κρεβάτι;;! "

Α-" Ετσι" ειπε και εκανε την ιδια κινηση, με πριν, με το χέρι του και την επομενη στιγμη, βρισκομουν στο κρεβατι.

Δ-"Μαλιστα" ειπε η Δήμητρα, που γύρισε και τον κοιταξε. Φαινοταν πολυ ικανοποιημενος, λογικα εκανε επίδειξη δυνάμεων.

Δ-"Περιμενεις χειροκρότημα;! "
Α-" Οχι, απλως ενα ευχαριστώ "

Δ-" Θα σου πουμε ευχαριστώ, μονο αμα δουμε την Εβελινα ξανα στον κοσμο μας"

........... ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ.............

Α-"Τοτε γιατι ησασταν μαζι;;;; " με ρωτησε απορημένος

Ε-" Γιατι...... Ηθελε να μου δειξει κατι"

Α-"Τι κατι;;; "

Ε-" Αλήθεια εσυ δημιουργεις τον χαρτη, για την τοποθεσια του μενταγιόν;; " προσπάθησα να αλλαξω θεμα και ευχομουν να πιασει!

Α-" Ναι, σχεδον τον τελείωσα! " Ααχχ επιασε, ωραια!

Α-" Θες να δεις τον χαρτη;! " με ρωτησε ενθουσιασμενος. Μα καλα, με ειδε με την Λενθα και θα με αφησει, να δω τον χαρτη. Και αμα αυτο ηταν το κατι που ηθελε να μου δειξει και αμα το γεγονος οτι τον ακολουθησα ηταν μια παγιδα , δεν τα σκέφτεται αυτα;;;!!!!

Ε-" Η αλήθεια ειναι πως θα ηθελα, αλλα θα με εμπιστευτεις τοσο συντομα;;! "

Α-" Αρα το κατι δεν ηταν ο χάρτης "
Ααα τα ειχε σκεφτει!

Ε-" Οχι, δεν ειναι ο χαρτης, αλλα σε παρακαλω μπορουμε να μην μιλαμε για αυτην, μονο στην σκεψη της νευριαζω αφάνταστα! "του ειπα, γιατι στο κατω κατω, αυτη ηταν η αλήθεια.

Α-" Καλα, ουτως η αλλως δεν επιθυμω ουτε και εγω να μιλαω για εκεινη, αυτη την στιγμη"

Μετά απο αυτην την προταση σιωπη επικρατησε, για λιγο, την οποία, εσπασε ομως ο Αλεξης

Α-"Δεν σε έχω ξανά δει.... Εεεε πως σε λενε...;;! "

Ε-" Ειμαι η Εβελινα και δεν με εχεις δει, γιατι ειμαι απο τον κοσμο της υλοποίησης "του ειπα και ταραχτηκε παρα πολυ!........ Καλα, τι στον ανεμο! Δεν μπορουμε να κανουμε μια νορμαλ συζήτηση, παντα πρεπει να λεω κατι που τον ταραζει!

Α-" Απο τον κοσμο της υλοποίησης;;;;;! Ποσο καιρο εισαι εδω;;;! "

Ε-" Εεε... Αυτη ειναι η δευτερη μερα...... Γιατι ταραχτηκες τοσο;;;;; "

Α-" Γιατι αμα μεινεις και τριτη μερα........ "μας διεκοψε η φωνη της Λενθας

Λ-" Αααα εδω ειστε.... Και σας εψαχνα παντου! "ειπε καθως μας πλησιαζε.

Α-" Αληθεια! Γιατι;; "την ρωτησε ο Αλεξης θυμωμενα

Λ-" Εεε, γιατί εγινε ενα μεγαλο λαθος....... "Αναρωτιέμαι μετα απο τοση ωρα, εχει βρει καμια δικαιολογια της προκοπής!

Α-" Το μοναδικο μεγαλο λαθος ηταν οτι σε εμπιστευτηκα"

Λ-"Μα ακουσε μια στιγμη! "

Α-" Αυτη την στιγμη δεν μπορω!"της ειπε και απομακρυνθηκε απο κοντα της.

Λ-"Μα........ "ειπε και μαλλον δεν πιστευε, οτι εφαγε πορτα!

Α-" Λυπαμαι πρεπει να φυγω, Εβελινα θες να έρθεις;; " μου ειπε και με κοιταξε, πραγματικα εξεπλάγην !

Ε-" Εεε...... Ναι ερχομαι" του απαντησα, ηθελα να μαθω, γιατι ταραχτηκε τοσο, οταν του ειπα, οτι ειμαι απο τον κοσμο της υλοποίησης!

Και φυγαμε, αφηνοντας μια σαστισμενη Λενθα πισω μας......

................ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ............

Το φεγγαρι ειχε κανει την εμφανιση του και φωτιζε το πρωτο αστερι που βλεπουμε μολις νυχτώνει.

Α-"Ηρθε η ωρα "ειπε ο Αλεξης και κοιταξε τα παιδια

Λ-" Επιτέλους! " ειπε η Λενα που μαλλον ειχε βαρεθει οσο δεν πηγαινε, να κάθεται και να περιμενει.

Δ-" Και πως ακριβώς θα την φερουμε πισω;;; "

Α-" Θα τοποθετησουμε το ενα αντικείμενο, πανω απο το αλλο και θα τους βαλουμε φωτια"ειπε και εκανε μια κινηση με το χερι του και δημιουργηθηκε ενα μεγαλο, βαθυ δοχείο, στο οποιο τοποθετησε τα τρία αυτα 'συστατικα'

Δ-"Φωτια, θελω να βαλω εγω! " ειπε η Δημητρα που ειναι η πυρομανης της παρεας!

Α-" Ενταξει. Ελα βαλε το χερι σου γυρω απο το δοχειο και σκεψου, οτι δημιουργεις φωτια"της ειπε και αυτο πηγε να κανει, αλλα την διεκοψε η φωνη της Λενας

Λ-"Μεσα στο δοχειο η φωτια! Μην μας κανεις φλαμπε! "ειπε η Λενα και εκανε τους παντες να γελασουν (εκτος απο την Δημητρα που την κοιταζε με βλεμμα 'καποια στιγμη θα μεινουμε μονες μας')

Ετσι η Δήμητρα πηγε κοντα στο δοχειο και μετα απο λίγο.... Φωτια.... Γεμισε το δοχειο!

Α-" Τελεια, τωρα θα κανουμε ενα κυκλο, στην μεση του οποίου, θα είναι το δοχείο. Μολις σχηματισουμε τον κυκλο, θα πουμε το ονομα της τρεις φορες. " ειπε ο Αλεξης και ετσι και εγινε.

Όλοι μαζί ειχαν σχηματίσει τον κυκλο και ελεγαν το ονομα μου...

.......... ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ.........

" Εβελινα....... Εβελινα........... Εβελινα............ "
Ακουσα το ονομα μου τρεις φορες.

Ε-" Το ακουσες αυτο;; "ρωτησα τον Αλεξη, που ηταν ακριβώς απο διπλα μου.

Α-" Ποιο;! "με ρωτησε απορημένος

Ε-" Ακουσα το ονομα μου τρει..........Ααααααααα..............." σταματησα να μιλαω και φωναξα, καθως επεφτα στα γονατα μου και επιανα το κεφάλι μου, ενας δυνατος πονος το διαπερασε.

Α-"Τι επαθες;;! "ειπε καθως επεσε δίπλα μου και επιασε τα χερια μου, που αγγιζαν το κεφαλι μου.

Ε-" Ααα... Ξαφ-... Ααα.. νικαααα το.... Ααα.... κεφααααααλι μ-..... Ααα....... ου " ηταν το μονο που καταφερα να πω καθως φωναζα

Τοτε αισθανθηκα το ενα του χερι, να ακουμπαει απαλα πανω στο μετωπο μου και κατι ψιθύρισε, αλλα ποναγα παρα πολυ, για να δωσω σημασια. Μολις σταματησε να ψιθυρίζει ο πονος................ Χαθηκε!!!

Ανοιξα τα ματια μου και τον κοιταξα με μεγαλη απορια. Εκεινος ομως το μονο που εκανε ηταν να χαμογελασει και να με βοηθησει να σηκωθώ.

..............ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ..............

Ενα μεγαλο ΚΡΑΑΑΚ ακουστηκε και το φλεγομενο δοχειο εγινε χιλια κομματια, με αποτελεσμα να σπασει τον κυκλο, πετώντας τα παιδια σε διαφορετικες κατευθύνσεις!

Δ-"Τι εγινε αυτη την φορα! "
Ειπε αγανακτισμενη η Δημητρα

Α-" Δεν ξερω τι εγινε! "

Λ-" Τι εννοεις δεν ξέρεις;;;;;! Πως θα την γυρισουμε πισω;;;! "

Ο Αλεξης, ανήσυχος , κοιταξε τα παιδιά

Α-" Υπαρχει τροπος, αλλα ειναι επικίνδυνος .......... "

ΑΓΑΠΕΣ ΜΟΥ! Συγγνώμη που αργησα τοσο να βγάλω καινούριο κεφάλαιο......... Ελπιζω να σας άρεσε.........
Σας αγαπω πολυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ
Και να θυμαστε να περνατε καλααααααα αγάπες μου......... Μεχρι την επομενη φορα.......... Φιλάκια..............