Η διάθεση του δεκαεφτάχρονου Μπεν δεν συμβάδιζε καθόλου με το εορταστικό κλίμα της ημέρας ή μάλλον της νύχτας γιατί ο φεγγάρι είχε κάνει ήδη την εμφάνισή του στον ουρανό. Προχωρούσε βαριεστημένα κοντά στον κολλητό του φίλο,τον Νικ,ο οποίος ακολουθούσε συνεχώς μια παρέα συμμαθητών τους. Σε αντίθεση με τα μικρά παιδιά και τους γονείς τους που χαίρονταν ειλικρινά και χαμογελούσαν συνειδητά στα πλαίσια του εορταστικού κλίματος,ο Μπεν και ο Νικ βάδιζαν πίσω από την παρέα των συμμαθητών τους σαν δύο παροιμιώδη φαντάσματα, εφόσον κανένα άλλο παιδί από την παρέα δεν είχε αντιληφθεί την παρουσία τους.

Ήταν τριάντα μια Οκτωβρίου,η ημέρα  του Χάλοουιν, της γιορτής των ψυχών .Οι δρόμοι της Νέας Υόρκης ήταν πλημμυρισμένοι από χαρούμενους ανθρώπους κάθε ηλικίας • μικρά αγόρια και κορίτσια μεταμφιεσμένα σε μάγισσες, φαντάσματα και διαβολάκια που πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και ρωτούσαν"φάρσα ή κέρασμα"• γονείς που συνόδευαν τα παιδιά τους επειδή οι δρόμοι της Νέας Υόρκης τη νύχτα δεν ήταν ιδιαίτερα ασφαλείς και παρέες εφήβων που έκαναν βόλτα. Μια από αυτές τις παρέες, ήταν και η παρέα των συμμαθητών του Νικ και του Μπεν. Αν και έμοιαζε ξεχωριστή μέρα,η ημέρα του Halloween ήταν για τον Μπεν μια βαρετή, συνηθισμένη μέρα.

"Εεε!Μ' ακούς  ή μιλάω μόνος μου;"φώναξε ο Νικ στον Μπεν.

"Σ' ακούω, αλλά... είμαι λίγο κάπως σήμερα για κάποιο λόγο!"απάντησε αδιάφορα ο Μπεν.

"Τελευταία είσαι αλλού! Τι φάση περνάς; Μήπως παίζει κανένα γκομενάκι ;"

"Όχι, ούτε καν!"απάντησε ο Μπεν έχοντας έναν τόνο αμηχανίας στη φωνή του που πρόδιδε ότι ήθελε να αποφύγει αυτή τη συζήτηση.

"Ούτε με εμένα παίζει τίποτα. Η Μάντι παίζει να μην ξέρει καν ότι υπάρχω!Είναι κολλημένη με τον Κεν!"απάντησε  ο Νικ με μια δόση απογοήτευσης στη φωνή του, κοιτώντας  προς το μέρος της κοπέλας και του αγοριού που προχωρούσαν μπροστά από τα υπόλοιπα παιδιά.

Ο Κεν και η Μάντι,τα παιδιά που προχωρούσαν ήταν δύο εύθυμα άτομα που γελούσαν δυνατά και έλεγαν ανόητα αστεία. Επίσης ήταν τα μοναδικά παιδιά από την παρέα που φορούσαν τρομακτικά κοστούμια στα πλαίσια της γιορτής. Η Μάντι φορούσε ένα κόκκινο φόρεμα κοντό ως το γόνατο με μαύρο διαφανές καλτσόν και κόκκινες γόβες. Τα κέρατα διαβόλου που φορούσε στο κεφάλι της ήταν το μοναδικό πράγμα που έδειχνε ότι είχε μεταμφιεστεί στα πλαίσια της γιορτής και δεν είχε ντυθεί απλώς για να πάει σε πάρτι.

"Δεν έχω κάνει ποτέ σεξ με θηλυκό δαίμονα!"είπε ο Κεν αναφερόμενος στη <<μεταμφίεση>> της Μάντι .Ο ίδιος φορούσε μια μαύρη κάπα και ένα λευκό πουκάμισο με κόκκινη μπογιά, χωρίς να γνωρίζει σε τι ακριβώς είχε μεταμφιεστεί.

"Γιατί έχεις κάνει με αρσενικό; Φαίνεται!" τον ειρωνεύτηκε η Μάντι προσπαθώντας να προσποιηθεί ότι έχει χιούμορ.

"Πολύ αστείο! Βασικά δεν είσαι καθόλου αστεία! Όμως είσαι θηλυκός δαίμονας και γνωρίζεις τι σημαίνει σεξ πολύ καλά!"

Στο πρόσωπο της Μάντι εμφανίστηκε ένα αδιόρατο χαμόγελο .Προσπάθησε να αποσαφηνίσει το νόημα των λόγων του Κεν. Αρχικά της είπε ότι δεν είναι αστεία, άρα εννοούσε ότι δεν είναι αρκετά έξυπνη για να σκαρφιστεί έξυπνες ατάκες ή μήπως εννοούσε ότι γενικά η νοημοσύνη της είναι χαμηλή; Έπειτα της είπε για πλάκα ότι ως θηλυκός δαίμονας γνωρίζει πολύ καλά τη σημασία της ερωτικής πράξης. Αυτό το ανέφερε ως πλεονέκτημα θέλοντας να τονίσει ότι έχει πολλές ερωτικές εμπειρίες ή την αποκάλεσε με έμμεσο τρόπο <<πόρνη>>;

Η σιωπή της κράτησε για μερικά δευτερόλεπτα επειδή δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να καταλάβουν οι άλλοι ότι η νοημοσύνη της είναι χαμηλή, έτσι απευθύνθηκε στα υπόλοιπα τέσσερα παιδιά της παρέας. Τα υπόλοιπα μέλη της παρέας ήταν τα εξής: ένας καταθλιπτικός σπασίκλας, ο ανόητος φίλος του που έλεγε ηλίθια ανέκδοτα (αν και η ίδια δεν μπορούσε να καταλάβει πότε το χιούμορ κάποιου ήταν καλό και πότε όχι), μια χαζή που δεν έχει κάνει σχέση με αγόρι ποτέ επειδή ντρέπεται και η κολλητή της: μια άσχημη κομπλεξική,καταθλιπτική και ανέραστη γκοθού !

"Εσείς παιδιά τι θα κάνετε απόψε;"ρώτησε η Μάντι απευθυνόμενη σε όλα τα υπόλοιπα παιδιά εκτός από τον Κεν.

"Εγώ θα δω μια γαλλική ταινία επιστημονικής φαντασίας χωρίς υπότιτλους,για να εξάσκηση τα γαλλικά μου!"απάντησε ο σπασίκλας,ο Μπεν.

"Εγώ...θα παίξω ΦΙΦΑ."είπε δειλά ο ανόητος κολλητός του σπασίκλα,ο Νικ.

"Εγώ θα δω την αγαπημένη μου σειρά!"απάντησε η χαζή,η Χάνα

"Εγώ θα ακούσω λίγο μουσική και μετά θα κοιμηθώ!"απάντησε η γκοθού, η Μάργκαρετ.

"Απορώ τι βρίσκεις σε αυτή την ηλίθια  μουσική που ακούς, είναι χάλια!"σχολίασε η Μάντι με τρόπο υποτιμητικό κάνοντας ξεκάθαρο ότι στόχος της δεν ήταν να κάνει πλάκα αλλά να προσβάλει όντως τη Μάργκαρετ.

"Η μουσική είναι προσωπική επιλογή του καθενός. Εμένα η γκοθ μουσική  με εκφράζει, αν δεν σου αρέσει δεν είσαι υποχρεωμένη να ακούσεις, αλλά δεν έχεις κανένα δικαίωμα να σχολιάζεις τους άλλους που είναι διαφορετικοί από εσένα!"απάντησε θυμωμένη η Μάργκαρετ.

"Ξέρει κανείς τι υπάρχει σε αυτό το στενό;"είπε ο Κεν αλλάζοντας θέμα συζήτησης, αναφερόμενος σε έναν στενό σκοτεινό δρόμο ακριβώς μπροστά τους. Αμέσως όλοι στράφηκαν προς εκείνο τον δρόμο ανατρίχιασαν στη θέα του απέραντου σκοταδιού.

"Είμαι περίεργη να μάθω τι υπάρχει από εκεί!"σχολίασε η Χάνα.

Η Χάνα ήταν ένα ντροπαλό και αθώο κορίτσι που κοκκίνιζε και χαμήλωνε τα μάτια κάθε φορά που ο Κεν την πλησίαζε. Ήταν προφανές ότι ο Κεν της άρεσε, επομένως ο Κεν έπρεπε να της αποδείξει ότι είναι ένας γενναίος άντρας που δεν φοβάται να εξερευνήσει ένα σκοτεινό στενό. Ήξερε να αποδεικνύει τον ανδρισμό του μόνο μέσω της ερωτικής πράξης, αλλά η Χάνα δεν είχε κάνει σεξ μαζί του ποτέ, άρα ο μόνος τρόπος για να της δείξει ότι αξίζει να αποκαλείται άντρας ήταν να προχωρήσει μέσα στο σκοτεινό στενό. Όμως φοβόταν να κάνει κάτι τόσο παράτολμο και επικίνδυνο.

"Θα υπάρχουν πρεζόνια, παιδεραστές, αδέσποτες γάτες και σκουπίδια, δεν χρειάζεται καμία φιλοσοφία για να καταλάβεις τι υπάρχει εκεί!"απάντησε ειρωνικά ο Μπεν στη Χάνα.

"Γιατί το λες αυτό, φοβάσαι;"τον ρώτησε ο Κεν,του οποίου η ερώτηση έκρυβε κάποια ειρωνεία.

"Δεν το λέω αυτό επειδή φοβάμαι,το λέω επειδή το συγκεκριμένο μέρος δεν φαίνεται να είναι ασφαλές! Πιστεύω ότι και οι υπόλοιποι το ίδιο με εμένα πιστεύουν!"εξήγησε ο Μπεν.

"Εγώ είμαι άντρας, δεν είμαι σαν εσένα που φοβάσαι σαν γυναικούλα!"  είπε ο Κεν με αποτέλεσμα να εκνευρίσει τον Μπεν.

"Δεν ξέρω τι υπονοείς ! Πάντως εγώ δεν είπα ποτέ ότι φοβάμαι! Και θα σου το αποδείξω!"είπε ο Μπεν και προχώρησε αποφασιστικά προς το σκοτεινό στενό.

"Εμείς πάμε,όποιος θέλει μας ακολουθεί!"είπε αποφασιστικά ο Κεν,αν και καταβάθος ένιωθε ανακούφιση που ο Μπεν προχωρούσε μπροστά από αυτόν και δεν θα ήταν εντελώς μόνος του στο σκοτεινό στενό. Ο Νικ ακολούθησε τα άλλα δύο αγόρια για να μην φανεί δειλός.

Η Μάντι και η Χάνα ακολούθησαν τον <<γενναίο>> Κεν επειδή ήταν ένα αρκετά όμορφο και γοητευτικό αγόρι που άρεσε και στις δύο. Η Μάργκαρετ στην αρχή ετοιμάστηκε να φύγει, αλλά βλέποντας την κολλητή της να προχωράει προς το σκοτεινό στενό ανησύχησε για αυτήν και αποφάσισε να την ακολουθήσει για να βεβαιωθεί ότι θα είναι ασφαλής.

Καθώς προχωρούσε η Μάργκαρετ δίπλα στην κολλητή της,τη Χάνα και στο πιο ματαιόδοξο κορίτσι του σχολείου της,τη Μάντι, σκεφτόταν πόση επιπολαιότητα διακατείχε τον Κεν, πόσο ανόητα ήταν τα δύο αγόρια που τον ακολούθησαν με μοναδικό σκοπό να αποδείξουν τον ανδρισμό τους και πόσο τυφλή ήταν η εμπιστοσύνη που είχαν η Μάντι και η Χάνα σε αυτό το επιπόλαιο αγόρι. Γιατί και η Μάντι ήταν σίγουρα ερωτευμένη μαζί του•εκείνος ήταν αρχηγός της ομάδας ποδοσφαίρου του σχολείου, εκείνη αρχηγός της ομάδας μαζορετών του σχολείου, άρα σίγουρα θα υπήρχε μια έλξη μεταξύ τους, πάντα υπάρχει ερωτική έλξη μεταξύ των δημοφιλών παιδιών του σχολείου.....

Ξαφνικά τα παιδιά σταμάτησαν να προχωρούν. Ένα ελαφρύ αεράκι φύσηξε. Αρχικά η Μάργκαρετ ανατρίχιασε , αλλά μετά άφησε έναν αναστεναγμό ανακούφισης γιατί ήθελε να φύγει από το σκοτεινό στενό το συντομότερο δυνατόν και υπέθεσε ότι τα υπόλοιπα παιδιά σταμάτησαν να προχωρούν επειδή ήθελαν επίσης να φύγουν και γυρίσουν σπίτια τους.

"Αρκετά προχωρήσαμε, πάμε σπίτια μας τώρα!" είπε ο Μπεν.

"Ναι, είναι αργά και οι γονείς μας θα μας ψάχνουν!"συμφώνησε η Μάργκαρετ.

Καμία απάντηση δεν εισακούστηκε. Τα υπόλοιπα τέσσερα παιδιά έμεναν ακίνητα στις θέσεις τους έχοντας ένα απλανές βλέμμα που πρόδιδε ότι πιθανότατα δεν είχαν επικοινωνία με το περιβάλλον. Αυτή η στάση τρόμαζε τον Μπεν και την Μάργκαρετ. Αμέσως άρχισαν να σκουντούν και να τσιμπούν τα παιδιά ελπίζοντας να δουν κάποια φυσιολογική αντίδραση από μέρους τους, όμως ο Κεν,η Μάντι,η Χάνα και ο Νικ παρέμεναν στην ίδια ακίνητη στάση.

Ξαφνικά φύσηξε το ίδιο αεράκι που είχε φυσήξει και τη στιγμή που τα τέσσερα παιδιά σταμάτησαν να προχωρούν. Αμέσως ο Κεν,η Χάνα ,ο Νικ και η Μάντι άρχισαν να προχωρούν μηχανικά,ο καθένας προς διαφορετική κατεύθυνση,ο Κεν βόρεια,η Μάντι νότια,ο Νικ ανατολικά και η Χάνα δυτικά. Επίσης κάθε σημείο του ορίζοντα όπου κατευθυνόταν ένα από από τα τέσσερα παιδιά γινόταν ασπρόμαυρο. Ο ουρανός και οι πολυκατοικίες έχαναν τα χρώματά τους και γίνονταν ασπρόμαυρα.

Ο Μπεν και η Μάργκαρετ κοίταξαν τρομαγμένοι ο ένας τον άλλον. Άρχισαν να τρέχουν μακριά από το συγκεκριμένο στενό και βλέποντας ότι ο πλέον ασπρόμαυρος δρόμος στον οποίο προχωρούσαν πριν ήταν έρημος. Πριν μερικά λεπτά ο ίδιος δρόμος ήταν κατακλυσμένος από ανθρώπους που είχαν βγει έξω λόγω της γιορτής.

"Είναι κανείς εδώ!"φώναξαν και οι δύο ταυτόχρονα αλλά δεν πήραν απάντηση .Φώναξαν άλλες δύο φορές αλλά και πάλι δεν τους απάντησε κανείς.

"Λέω να πάω προς το σπίτι μου. Το σπίτι μου είναι από εκεί. Εσένα που είναι το σπίτι σου;"ρώτησε η Μάργκαρετ τον Μπεν.

"Εγώ...πάω από εκείνο το δρόμο!"ψέλλισε ο Μπεν.

"Α!...Τότε πήγαινε και...θα πάω και εγώ στο δικό μου!Ραντεβού σε αυτό το σημείο!"είπε η Μάργκαρετ και κατευθύνθηκε προς τον δρόμο που οδηγούσε στο σπίτι της ,ενώ ο Μπεν κατευθύνθηκε προς τον δρόμο που οδηγούσε στο δικό του .Όμως και οι δύο δίστασαν να κάνουν πάνω από δέκα βήματα μόνοι τους,οπότε γύρισαν πίσω .Βλέποντας το τρομαγμένο ύφος του Μπεν,ένα αδιόρατο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο της Μάργκαρετ.<<Δεν είμαι μόνο εγώ φοβιτσιάρα!>>σκέφτηκε.

"Για να είμαι ειλικρινής φοβάμαι να πάω μόνη μου!Αλλά αφού φοβάσαι και εσύ..."

"Όχι,δεν φοβάμαι!Δεν είπα ποτέ ότι φοβάμαι!"απάντησε απότομα ο Μπεν. Φήμη για άντρες νούμερο ένα: Οι άντρες δεν φοβούνται τίποτα!

"Δεν σε πιστεύω,τότε γιατί γύρισες ; Τέσπα ,πάμε και στα δύο σπίτια μαζί;Νιώθω περισσότερη ασφάλεια όταν περπατάει ένας άλλος άνθρωπος δίπλα μου. Λογικά και εσύ θα νιώθεις το ίδιο."

"Ναι...εεε...οκέι πάμε!"

Πήγαν και στο σπίτι του Μπεν και στο σπίτι της Μάργκαρετ αλλά και στα δύο σπίτια δεν υπήρχε κανείς. Τότε ο Μπεν και η Μάργκαρετ άρχισαν να περιπλανιούνται στην πόλη ψάχνοντας να βρουν τουλάχιστον ένα άλλον άνθρωπο.

Καθώς προχωρούσαν,ο Μπεν κοιτούσε άλλοτε προς τα εμπρός, άλλοτε προς το μέρος της Μάργκαρετ. Είχε δύο καστανά μάτια που έλαμπαν στο σκοτάδι και την έκαναν να φαίνεται πολύ όμορφη. Τα μαλλιά της ήταν σπαστά και είχαν ένα φυσικό μαύρο χρώμα. Φορούσε ένα μαύρο φούτερ με το λογότυπο ενός ροκ συγκροτήματος και ένα μαύρο τζιν. Έλεγαν ότι είναι γκοθού, όμως δεν ήταν βαμμένη υπερβολικά στα μάτια. Ούτε με τα αλλά κορίτσια της ηλικίας της έμοιαζε γιατί ούτε τα μαλλιά της είχε βάψει, ούτε άκουγε  ηλεκτρονική μουσική που ήταν της μόδας, προτιμούσε να ακούει ροκ και ας μην ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές είδος εκείνη την εποχή. Και σε εκείνον άρεσε αυτό το είδος μουσικής.  Ήταν διαφορετική από τους άλλους, όπως εκείνος. Θα μπορούσε να είναι το άλλο του μισό!Πως και δεν την είχε προσέξει ποτέ ενώ πήγαιναν στο ίδιο σχολείο;

"Ακούς Metallica;" τη ρώτησε αναφερόμενος στο λογότυπο των Metallica πάνω στην μπλούζα της.

"Ναι,είναι οι αγαπημένοι μου. Το ψυχεδελικό ροκ με εκφράζει!Εσύ τι μουσική ακούς;"τον ρώτησε εκείνη.

"Και εγώ το ψυχεδελικό ροκ προτιμώ, αλλά το αγαπημένο μου συγκρότημα είναι οι Pink Floyd!"

"Και αυτοί είναι πολύ καλοί!Πάντως ακόμα και πριν που δεν ήξερα τι μουσική ακούς, είχα καταλάβει ότι είσαι διαφορετικός από τους άλλους επειδή εσύ δεν έπαθες το ίδιο με τον Κεν,τον Νικ,τη Μάντι και τη Χάνα!"του είπε η Μάργκαρετ.

"Ισχύει και για εσένα αυτό. Πιστεύεις ότι αυτός είναι ο λόγος που εμείς δεν πάθαμε ότι και οι άλλοι;" τη ρώτησε ο Μπεν.

"Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο! Αλήθεια, πως σε λένε, εμένα με λένε Μάργκαρετ!"

"Μπεν!" της είπε χαμογελώντας και της έδωσε το χέρι του.

Η Μάργκαρετ απόρησε πως δεν είχε παρατηρήσει νωρίτερα ότι υπήρχε ένα άτομο με ξεχωριστή προσωπικότητα στο ίδιο σχολείο με εκείνη και δεν το πρόσεξε. Μετά σκέφτηκε ότι φταίει το γεγονός ότι τα αγόρια σαν τον Μπεν είναι ντροπαλά και περνούν απαρατήρητα, σε αντίθεση με τα δημοφιλή αγόρια όπως ο Κεν που έχουν την τάση να αυτοθαυμάζονται και να αυτοδιαφημίζονται.

Ο Μπεν εκτός από διαφορετικός ήταν και όμορφος,παρόλο που δεν είχε γυμνασμένο σώμα όπως ο Κεν.Είχε όμορφα χαρακτηριστικά προσώπου,ιδιαίτερα το σκούρο καφέ χρώμα των ματιών του άρεσε πολύ στην Μάργκαρετ.Η ξεχωριστή του ομορφιά την γοήτευε,αφού δεν είχε σταματήσει να παρατηρεί διακριτικά τη φυσιογνωμία του από την κορυφή ως τα νύχια.

Ξαφνικά ο Μπεν και η Μάργκαρετ είδαν την Μάντι να έρχεται προς το μέρος τους.

"Επιτέλους βρήκαμε κάποιον. Μάντι,τι στο..."πήγε να πει η Μάργκαρετ όταν συνειδητοποίησε ότι το βλέμμα της Μάντι ήταν κενό. Το πρόσωπό της ήταν ανέκφραστο,δεν υπήρχε καμία έκφραση που να δείχνει ότι ένιωθε κάποιο συναίσθημα.Προχώρησε μηχανικά προς το μέρος της Μάργκαρετ,της έδωσε ένα χαρτί και έφυγε.Πάνω στο χαρτί υπήρχε τυπωμένη η φωτογραφία μιας αδύνατης ξανθιάς κοπέλας με μεγάλο στήθος που πόζαρε καθισμένη σε έναν καναπέ φορώντας μαγιό.Το σώμα της δεν είχε καμία ατέλεια.Στο πάνω μέρος του χαρτιού έγραφε με μεγάλα φωσφοριζέ γράμματα<<Είναι σημαντικό!>>.

"Ωραία κοπέλα!"σχολίασε ο Μπεν και η Μάργκαρετ του έριξε ένα θυμωμένο βλέμμα,αφού κοίταξε με κάποια ζήλια το αδύνατο μοντέλο.

"Ξέρεις ότι αυτή η κοπέλα πιθανότατα έχει κάνει άπειρες πλαστικές για να αποκτήσει αυτό το τέλειο σώμα ή έχει κάνει εξαντλητικές δίαιτες.Όλο αυτό πηγάζει από την προσπάθειά της να κρύψει τα ελαττώματα του χαρακτήρα της,ώστε να τη συμπαθήσουν οι άλλοι..."

Πριν προλάβει να απαντήσει ο Μπεν,πέρασε από τη συγκεκριμένη γειτονιά ο Κεν.Το πρόσωπό του ήταν ανέκφραστο,χωρίς κάποια έκφραση που να προδίδει συναίσθημα,ακριβώς όπως ήταν η Μάντι.Προχώρησε προς το μέρος του Μπεν με μηχανικό τρόπο,του έδωσε ένα χαρτί και έφυγε.Πάνω στο χαρτί υπήρχε τυπωμένη η φωτογραφία ενός μποξέρ στο ρινγκ.Ήταν μελαχρινός με γαλάζια μάτια και είχε ένα σώμα απίστευτα γυμνασμένο που έδινε την εντύπωση ότι είχε τη δύναμη να γκρεμίσει ένα ολόκληρο κτήριο.Στο πάνω μέρος του χαρτιού έγραφε με μεγάλα φωσφοριζέ γράμματα<<Είναι σημαντικό!>>,όπως και στο χαρτί με τη φωτογραφία του μοντέλου που κρατούσε η Μάργκαρετ.

"Ο τύπος είναι θεός!"σχολίασε αυθόρμητα η Μάργκαρετ και ο Μπεν,αφού κοίταξε με κάποια ζήλια τον γυμνασμένο μποξέρ,έριξε ένα θυμωμένο βλέμμα στη  Μάργκαρετ.

"Νομίζεις ότι αυτός είναι τόσο δυνατός όσο φαίνεται στη φωτογραφία.Σίγουρα παίρνει αναβολικά που του δίνουν τη σωματική δύναμη για να παλέψει,οι περισσότεροι μποξέρ αυτό κάνουν!"σχολίασε ο Μπεν.

"Εγώ δεν είπα ότι είναι δυνατός,είπα ότι είναι ωραίος!"εξήγησε η Μάργκαρετ.

"Ούτε το σώμα που έχει το απέκτησε μόνος του κάνοντας γυμναστική,έχει κάνει πλαστικές!"της απάντησε ο Μπεν.

"Τέσπα,δεν με νοιάζει ούτε τι κάνει ο μποξέρ,ούτε τι κάνει η άλλη, η ψωνάρα.Το θέμα είναι γιατί μας τα έδωσαν αυτά ο Κεν και η Μάντι και ποιος έχει γράψει πάνω ότι είναι σημαντικά.Δηλαδή έλεος!Ποιος μπορεί να πιστεύει ότι ο μποξέρ και αυτό το ψώνιο είναι σημαντικές προσωπικότητες;"σχολίασε νευριασμένη η Μάργκαρετ.

"Δεν ξέρω...Λογικά όμως για να μας τα δίνουν έχουν κάποιο σκοπό!"απάντησε ο Μπεν.

"Πλάκα  μου κάνεις,τι σκοπό μπορεί να έχουν δύο υπνωτισμένα άτομα που είναι προφανές ότι τα ελέγχει κάποιος άλλος;"

"Και εγώ αυτό εννοώ,αυτός που τους ελέγχει και που προκάλεσε όλο αυτό έχει κάποιο σκοπό που θα μάθουμε ποιος είναι μόνο αν κρατήσουμε αυτές τις φωτογραφίες.Οπότε θα κρατήσω τη φωτογραφία αυτού του μποξέρ,παρόλο που δεν τον συμπαθώ!"

"Έχεις δίκιο!Άρα θα συνεχίσουμε να περπατάμε χωρίς λόγο,γιατί δεν έχει νόημα να φωνάζουμε αν υπάρχει κανείς,αφού εκτός από εμάς,τον Κεν,τη Μάντι και λογικά τον Νικ και τη Χάνα,αφού ήταν μαζί μας στο στενό.

Συνέχισαν να προχωρούν,όταν συνάντησαν τη Χάνα,η οποία είχε την ίδια περίεργη συμπεριφορά με τον Κεν και τη Μάντι.Όπως είχε κάνει και η Μάντι,η Χάνα έδωσε στη Μάργκαρετ ένα χαρτί που είχε τυπωμένη πάνω του τη φωτογραφία ενός μοντέλου και έφυγε χωρίς να πει τίποτα.Το συγκεκριμένο μοντέλο ήταν μια καστανομάλλα κοπέλα με μεγάλο στήθος που πόζαρε με μπικίνι στην προβλήτα μιας πισίνας.Υπήρχε και σε αυτήν τη φωτογραφία η φράση :<<Είναι σημαντικό!>>γραμμένη με μεγάλα φωσφοριζέ γράμματα.

"Δεν μου αρέσει να βλέπω την κολλητή μου έτσι!Είναι κάπως να βλέπεις την κολλητή σου να φέρεται σαν άψυχο ζόμπι.Είσαι σίγουρος ότι αυτές οι φωτογραφίες με τις ψωνάρες θα μου χρησιμέψουν κάπου;"είπε η Μάργκαρετ κοιτώντας με θλίψη προς τον δρόμο όπου κατευθύνθηκε η Χάνα.

"Κάνε υπομονή,θα δούμε!"απάντησε ο Μπεν και την άγγιξε φιλικά στην πλάτη.Το άγγιγμά του την έκανε να χαμογελάσει.

Συνέχισαν να προχωρούν για αρκετή ώρα και κάποια στιγμή συνάντησαν τον Νικ,ο οποίος συμπεριφερόταν με τον ίδιο περίεργο τρόπο που συμπεριφέρθηκαν τα υπόλοιπα τρία παιδιά.Αφού έδωσε ένα χαρτί με μια ακόμα φωτογραφία ενός γυμνασμένου μποξέρ στον Μπεν,έφυγε.

"Καταλαβαίνω πως νιώθεις!Και εμένα με φρικάρει που ο κολλητός μου έγινε έτσι!Όμως κάτι μου λέει ότι πρέπει να μαζέψουμε και άλλες τέτοιες φωτογραφίες ώστε να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει!"

Μάζεψαν και άλλες φωτογραφίες.Κάθε φορά που συναντούσαν κάποιον από τους τέσσερις υπνωτισμένους συμμαθητές τους,αυτός τους έδινε μια φωτογραφία ενός ανθρώπου με ωραίο  σώμα,αν ήταν γυναίκα την έδιναν στη Μάργκαρετ και αν ήταν άντρας την έδιναν στον Μπεν.Στα χέρια του καθενός σχηματιζόταν μια στοίβα με φωτογραφίες,η οποία στην πραγματικότητα ήταν μια σαβούρα αποτελούμενη από τοξικά πρότυπα.Άντρες με γυμνασμένο σώμα που προκαλούσαν τον θαυμασμό ανυποψίαστων ανθρώπων,άντρες με μπράτσα αφύσικα μεγάλα που αποκτιούνταν με πλαστικές εγχειρήσεις και όχι με γυμναστική,άντρες που έπαιρναν δύναμη για να παλεύουν μέσω της κατανάλωσης αναβολικών,άντρες που είχαν απαρνηθεί την ψυχή τους και είχαν καταλήξει κομμάτια κρέας στα χέρια ανθρώπων που είχαν εταιρίες πολεμικών τεχνών.Γυναίκες με σώμα αφύσικα αδύνατο,με στήθη αφύσικα μεγάλα,με μια ομορφιά πλασματική που είχαν αποκτήσει μέσω εξαντλητικής δίαιτας και πλαστικών επεμβάσεων.Και εκείνες είχαν απαρνηθεί την δική τους ψυχή και είχαν καταλήξει κομμάτια κρέας στα χέρια άλλων ανθρώπων.

Αυτό είναι τελικά ο άνθρωπος;Ένα κομμάτι κρέας;

Κάποια στιγμή ο Νικ και η Μάργκαρετ δεν άντεξαν άλλο να κουβαλούν τις στοίβες με τις φωτογραφίες και της πέταξαν στον δρόμο.Δεν ήταν το βάρος του χαρτιού που τους αποθάρρυνε,αλλά το γεγονός ότι είχαν διαπιστώσει πως αυτές οι φωτογραφίες αποτελούσαν μια σαβούρα από τοξικά πρότυπα.

"Αρκετά,βαρέθηκα να κουβαλάω αυτή τη σαβούρα!"φώναξε νευριασμένη η Μάργκαρετ.

"Αυτό ακριβώς είναι,μια σαβούρα με τοξικά πρότυπα.Είχες δίκιο ότι αυτά τα χαρτιά είναι άχρηστα,σόρυ που επέμενα να τα κρατήσουμε!"

"Δεν φταις εσύ,σε παρέσυρε η φράση<<Είναι σημαντικό!>>που είναι γραμμένη με αυτά τα φωσφοριζέ γράμματα και νόμιζες ότι όντως ήταν κάτι σημαντικό!"

"Όμως αυτή είναι η λογική τον τοξικών προτύπων,με κάποιον τρόπο σε κάνουν να πιστεύεις ότι είναι σημαντικά ώστε να τα ακολουθήσεις!"

"Πολύ σημαντικά...Έλεος!Λες και μόνο οι όμορφες γυναίκες αξίζουν,ενώ οι γυναίκες που έχουν σπυράκια στο πρόσωπο ή μερικά κιλά παραπάνω είναι άχρηστες και αποτυχημένες!Στον εικοστό πρώτο αιώνα ζούμε,έχουμε και μια προσωπικότητα,δεν είμαστε κρέας προς πώληση!"

"Ούτε οι άντρες είναι κρέας προς πώληση.Γιατί δηλαδή αυτοί που έχουν μεγάλα μπράτσα είναι επιτυχημένοι σε αντίθεση με αυτούς που είναι φυσιολογικοί και θεωρούνται <<όχι και τόσο επιτυχημένοι>>. Οι <<επιτυχημένοι>> κάνουν πλαστικές και παίρνουν αναβολικά για να έχουν δύναμη,αλλά επειδή  έχουν λεφτά και μπράτσα θεωρούνται επιτυχημένοι!"

Εκείνη τη στιγμή τα χαρτιά ανασηκώθηκαν μόνα τους από τον δρόμο και άρχισαν να αιωρούνται στον αέρα κατευθυνόμενα με γρήγορο ρυθμό προς το μέρος του Μπεν και της Μάργκαρετ.Ο Μπεν και οι Μάργκαρετ άρχισαν να τρέχουν τρομαγμένοι.Συνέχιζαν να τρέχουν για αρκετή ώρα ώστε να ξεφύγουν από τα ιπτάμενα χαρτιά που τους κυνηγούσαν.Κάποια στιγμή που έριξαν ο καθένας μια φευγαλέα ματιά πίσω του είδαν ότι πίσω από τα ιπτάμενα χαρτιά έτρεχαν οι υπνωτισμένοι φίλοι τους,ο Κεν,ο Νικ,η Χάνα και η Μάντι.Πράγματι τα τέσσερα υπνωτισμένα παιδιά κυνηγούσαν τα χαρτιά.Στα βλέμματά τους που ήταν νωρίτερα ανέκφραστα φαινόταν τώρα η λαχτάρα να πιάσουν ένα από τα ιπτάμενα χαρτιά,ενώ ο Μπεν και η Μάργκαρετ προσπαθούσαν να ξεφύγουν από αυτά.

"Τόσο πολύ θέλουν αυτή τη σαβούρα;Είναι πρόβατα!"σχολίασε ο Μπεν.

"Είναι λογικό να υπάρχουν πρόβατα γιατί η σαβούρα από τα τοξικά πρότυπα δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχαν πρόβατα που να της δίνουν αξία!"απάντησε η Μάργκαρετ.

                                                                          .....................

Ο Μπεν και οι Μάργκαρετ συνέχισαν να τρέχουν για να ξεφύγουν από τη σαβούρα με τα τοξικά πρότυπα χωρίς να ξέρουν που πηγαίνουν,με αποτέλεσμα να απομακρυνθούν από τη Νέα Υόρκη.Οδηγήθηκαν σε ένα λιμάνι , πήδηξαν στη θάλασσα και άρχισαν να κολυμπούν για να ξεφύγουν.Ήταν σκοτάδι,δεν έβλεπαν προς τα που πήγαιναν,έτσι έφτασαν τυχαία σε κάποια στεριά,χωρίς να ξέρουν αν αυτή ήταν η πρώτη χώρα που βρέθηκε στον δρόμο τους ή αν είχαν προσπεράσει κάποια στεριά χωρίς να το καταλάβουν.Από το λιμάνι της άλλης χώρας,στην οποία δεν υπήρχε ίχνος ανθρώπινης παρουσίας όπως και στη Νέα Υόρκη,έφτασαν σε ένα βουνό όπου υπήρχε ένα χωριό που ήταν επίσης έρημο καθώς έτρεχαν.Η σαβούρα με τα τοξικά πρότυπα εξακολουθούσε να τους κυνηγάει και τα τέσσερα υπνωτισμένα παιδιά συνέχιζαν να κυνηγούν τη σαβούρα,έχοντας διανύσει την ίδια απόσταση με αυτούς.Η δύναμη που χρειάστηκαν για να διανύσουν μια τόσο μεγάλη απόσταση προερχόταν πιθανότατα από την ψυχή τους η οποία είχε ενωθεί με τη σωματική τους δύναμη λόγω του παράξενου και μεταφυσικού κλίματος που επικρατούσε στην ατμόσφαιρα εκείνη τη νύχτα.

Στο χωριό υπήρχε ένα δάσος,μέσα στο οποίο κατευθύνθηκαν ο Μπεν και η Μάργκαρετ για να ξεφύγουν από τη σαβούρα με τα τοξικά πρότυπα και κατά συνέπεια ο Νικ,η Χάνα,ο Κεν και η Μάντι με σκοπό να τη φτάσουν.

Κάποια στιγμή ο Μπεν και η Μάργκαρετ  έπεσαν σε ένα δέντρο και αφού το ψηλάφισαν συνειδητοποίησαν ότι είχε χαραγμένα πάνω του τα ονόματα:<<Αλεξάνδρα και Γιάννης>>.

"Τα ονόματα είναι γραμμένα με ελληνικούς χαρακτήρες, άρα βρισκόμαστε στην Ελλάδα!" συμπέρανε η Μάργκαρετ.

"Πως είσαι τόσο σίγουρη;"

"Κάνω ιδιαίτερα μαθήματα ελληνικών εδώ και δύο χρόνια, δεν παίζει να έχω κάνει λάθος!"

"Οκέι, τρέξε όμως τώρα γιατί θα μας προλάβουν!"

                     .......................

   Καθώς έτρεχαν χωρίς να ξέρουν που πηγαίνουν,όταν έφτασαν κοντά σε μια λίμνη σε ένα ξέφωτο του δάσους,ο Μπεν και η Μάργκαρετ παραπάτησαν και έπεσαν μέσα.

Το εσωτερικό της λίμνης ήταν γεμάτο με φωτογραφίες μοντέλων και μποξέρ αντί για νερό.Άντρες με γυμνασμένο σώμα,με μπράτσα  μεγάλα που αποκτιούνταν με πλαστικές εγχειρήσεις και όχι με γυμναστική,άντρες που κατανάλωναν ουσίες και έπαιρναν δύναμη για να παλεύουν στο ρινγκ κερδίζοντας την επιδοκιμασία των άλλων για το αφύσικα γυμνασμένο σώμα τους και την μεγάλη δύναμή τους,άντρες που είχαν απαρνηθεί την ψυχή τους και είχαν καταλήξει κομμάτια κρέας στα χέρια ανθρώπων που είχαν εταιρίες πολεμικών τεχνών.Γυναίκες υπερβολικά αδύνατες,με στήθη αφύσικα μεγάλα,αποτελέσματα εξαντλητικής δίαιτας και πλαστικών επεμβάσεων.Και εκείνες είχαν απαρνηθεί την δική τους ψυχή και είχαν καταλήξει κομμάτια κρέας στα χέρια άλλων ανθρώπων.

Εκτός από τον Μπεν και την Μάργκαρετ είχαν πέσει στη λίμνη και ο Κεν,η Χάνα,ο Νικ και η Μάντι.Εφόσον το μέγεθος της σαβούρας ήταν ασφυκτικά μεγάλο,με αποτέλεσμα να πεθάνουν και οι τέσσερις από ασφυξία,όμως πέθαναν χαμογελώντας γιατί είχαν καταφέρει επιτέλους να φτάσουν στη σαβούρα που τόσο πολύ επιθυμούσαν να αποκτήσουν.

Ο Μπεν και η Μάργκαρετ πνίγονταν και αυτοί στη σαβούρα .Λόγω του πλήθους των φωτογραφιών με τα μοντέλα και τους μποξέρ που την περιτριγύριζαν,η Μάργκαρετ είχε χάσει τον Μπεν από το οπτικό της πεδίο.

"Μπεν που είσαι;" κατάφερε να φωνάξει κοντανασαίνοντας .

"Θα πάψετε ποτέ να είστε ασυμβίβαστοι; Είναι αδύνατον να ξεφύγετε  από τα τοξικά πρότυπα!" ακούστηκε μια βροντερή φωνή από το πουθενά.

<<Είπε : θα πάψετε,άρα ο Μπεν ζει!>>σκέφτηκε ανακουφισμένη η Μάργκαρετ .Έπειτα ρώτησε την άγνωστη φωνή:

"Ποιος είσαι;"

"Αυτός που θα σας μάθει να συμβιβάζεστε και να μην  καταστρέφετε κάθε φορά τα σχέδιά μου!"

"Ώστε εσύ φταις για όλο αυτό!" σχολίασε οργισμένη η Μάργκαρετ.

"Μου αρέσει να σας καταστρέφω!Κάποιοι από εσάς τους ανθρώπους έχετε αδυναμία στο χρήμα, εκμεταλλεύεστε τις αδυναμίες άλλων ανθρώπων για να το αποκτήσετε και εκτός από αυτούς καταστρέφετε και κάποιους άλλους δημιουργώντας μια σαβούρα από τοξικά πρότυπα. Και το αστείο είναι ότι αφού εσείς έχετε λεφτά δεν σας νοιάζει τίποτα! Εγώ προσωπικά δεν κάνω τίποτα απλώς αυξάνω τη δίψα σας για χρήμα και εσείς βρίσκετε πολύ ωραίες ιδέες ώστε να το αποκτήσετε!"

"Σε εμένα μιλάς; Εγώ δεν έχω καμία εταιρεία που να εκμεταλλεύεται ανθρώπους!"

"Εσύ και ο φίλος σου είστε ασυμβίβαστοι! Μου καταστρέψατε τα σχέδια όπως είχαν κάνει ο Γιάννης και η Αλεξάνδρα!"

"Ποιοι είναι αυτοί;" απόρησε η Μάργκαρετ. Τότε είδε ένα όραμα. Είδε ένα κορίτσι καστανό με σπυράκια στο πρόσωπο να κοιτάζει τον εαυτό της στον καθρέφτη και να ξεφυσάει απογοητευμένη.Έπειτα είδε ένα αδύνατο αγόρι χωρίς μπλούζα να κοιτάζει απογοητευμένο το αδύνατο σώμα του που δεν είχε ούτε μπράτσα,ούτε κοιλιακούς,δηλαδή κανένα ίχνος αρρενωπότητας.Στη συνέχεια είδε το αγόρι και το κορίτσι να κάθονται μαζί σε ένα παγκάκι.Μετά είδε το αγόρι να βρίσκεται μαζί με μια όμορφη κοπέλα με σώμα μοντέλου,η οποία ξαφνικά μεταμορφώθηκε σε δαίμονα καθώς φύτρωσαν μυτερά φτερά στην πλάτη της και κέρατα στο κεφάλι της.Κατόπιν είδε το κορίτσι με ένα αγόρι τόσο δυνατό που έμοιαζε με αθλητή πυγμαχίας,ο οποίος μεταμορφώθηκε επίσης σε δαίμονα.Τέλος,είδε το κορίτσι με τα σπυράκια και το αγόρι που δεν είχε μπράτσα και κοιλιακούς να φιλιούνται στη μέση ενός δάσους που καιγόταν,ενώ παράλληλα οι δύο δαίμονες είχαν πιάσει ο καθένας έναν από αυτούς από τη μέση και προσπαθούσαν να διακόψουν το φιλί ,αλλά μάταια.

"Ο Γιάννης και η Αλεξάνδρα ήταν ένα κορίτσι με σπυράκια στο πρόσωπο και ένα αγόρι χωρίς μπράτσα που είχαν σχέση και ενώ οι δαίμονες προσπάθησαν να τους χωρίσουν δεν τα κατάφεραν;"απόρησε η Μάργκαρετ.Έπειτα συνειδητοποίησε έντρομη:

"Οι δαίμονες...Άρα εσύ είσαι ο..."

"Είμαι ο αφέντης τους!Οι δαίμονές  μου μπορεί  να απέτυχαν να καταστρέψουν τον Γιάννη και την Αλεξάνδρα,όμως τώρα εσείς οι δύο είστε καταδικασμένοι!Ήρθε το τέλος σας!"

                                                                                               .....................

Ο Μπεν ήταν ακόμα ζωντανός και είχε ακούσει όλο τον διάλογο της Μάργκαρετ με τον αφέντη των δαιμόνων καθώς κολυμπούσε στον βυθό της λίμνης με τα τοξικά πρότυπα ψάχνοντας να την βρει.Όταν σταμάτησε να ακούει τη φωνή της,τρόμαξε.Έτρεμε στη σκέψη ότι η Μάργκαρετ θα μπορούσε να είχε χαθεί για πάντα μέσα σε μια σαβούρα από τοξικά πρότυπα με τα οποία δεν είχε καμία σχέση.

Αυτή είναι σίγουρα διαφορετική από της άλλες.Άλλωστε δεν παρασύρθηκε από τα τοξικά πρότυπα όπως οι υπόλοιποι συμμαθητές του,ούτε πέθανε χαμογελώντας μέσα στη σαβούρα.Τα φωτεινά της μάτια ήταν οι καθρέφτες της ψυχής της,μια ψυχή υπέροχη που δεν τη στοίχειωσε ποτέ η ανοησία,η ρηχότητα και η κατάθλιψη.Δεν ήταν απλώς ένα κομμάτι κρέας.Άλλωστε τι νόημα είχε η ποιότητα του κρέατος σε μια κατάσταση υπερφυσική όπως αυτή που ζούσαν;Το κρέας πλέον δεν υπήρχε και μόνο η ψυχή μετρούσε.

Κολυμπούσε ανάμεσα στις φωτογραφίες με τους δυνατούς παλαιστές.Μπορούσε άνετα να δει πόσο μεγάλα μπράτσα είχαν αλλά δεν μπορούσε να δει πόσα αναβολικά υπήρχαν στον οργανισμό τους.Η βελτίωση της εξωτερικής τους εμφάνισης αποσκοπεί στην απόκρυψη της κατεστραμμένης ψυχής τους.Αγοράζουν το καμουφλάζ της ψυχής τους,πουλούν θέαμα και κάποιοι άλλοι κερδίζουν χρήματα χάρη σε αυτούς,τους οποίους αντιλαμβάνονται ως κρέατα!

Κολυμπούσε ανάμεσα στις φωτογραφίες με τις αδύνατες κοπέλες που πιθανότατα ήταν μοντέλα.Ψεύτικα χαμόγελα εμφανίζονταν μπροστά του.Σώματα που ήταν αποτέλεσμα πλαστικών επεμβάσεων αντίκριζαν τα μάτια του.Για κάποιους ωραίες γυναίκες,για κάποιους ωραία κρέατα.Όλα προς θέαμα,όλα προς πώληση!Κάποιοι πλουτίζουν από την πώληση του κρέατος!Όμως εκείνον δεν τον ενδιέφεραν τα θεάματα,ήθελε μόνο να βρει την Μάργκαρετ.

Τελικά την είδε να κολυμπάει προς το μέρος του.Και εκείνη τον έψαχνε!Και εκείνη αγαπούσε τη δική του ψυχή.Το ένιωσε όταν έφτασαν ο ένας κοντά στον άλλον και τα χείλη τους ενώθηκαν.Ήταν ακόμα ζωντανοί,δεν άφησαν μια σαβούρα από τοξικά πρότυπα να τους καταστρέψει!Ήταν ασυμβίβαστοι και οι ψυχές των ασυμβίβαστων είναι αθάνατες!