Ένα απόγευμα σαν όλα τα συνηθισμένα, ο καιρός ήταν υπέροχος. Ο ήλιος είχε ανέβει στον ουρανό ψηλά και μισό κρυβόταν στα σύννεφα αλλά μιας και ήταν φθινόπωρο δεν έκανε τόσο κρύο. Το ρολόι έδειχνε έξι. Οι άνθρωποι ξεχύνονταν στους δρόμους καθώς ήταν καθημερινή, συγκεκριμένα Τρίτη.

Η Κλαίρη επέστρεφε από μια βόλτα με φίλους της που ζούσαν μακριά από την περιοχή της για αυτό τώρα χρειαζόταν να μεταβεί στη στάση του λεωφορείου για να το περιμένει. Είχε φτάσει ένα μισάωρο νωρίτερα και αποφάσισε να περπατήσει στη κοντινή πλατεία. Όμως αφηρημένη καθώς ήταν δεν πρόσεξε όπως βάδιζε και έπεσε πάνω στη πλάτη ενός άντρα. Τρόμαγμένη και ντροπιασμένη, του ζήτησε συγγνώμη.

" Εγώ συγγνώμη δεσποινίς μου, γίνομαι βιαστικός ώρες-ώρες και νομίζω ότι το ελέγχω για να μην πέσω σε κανέναν και τελικά δύο τρεις φορές ατυχώς συγκρούστηκα με άλλους. Μα για σταθείτε, κάποια μου θυμίζετε. Εσείς δεν είστε η πωλήτρια στο μαγαζί "delicate curtains";

" Ναι εγώ είμαι, έχετε έρθει στο κατάστημα μας;'' ρώτησε μπερδεμένη η Κλαίρη προσπαθώντας να τον θυμηθεί.

" Μάλιστα πριν δύο βδομάδες και ξέχασα το πορτοφόλι μου πάνω στο πάγκο κοντά στο ταμείο, τι χαζός που ήμουν! Ο κύριος Στέργιος το αφεντικό σας το βρήκε και μου το παρέδωσε.

Θα ξαναπεράσω γιατί πρέπει να δω για δεύτερη φορά τις κουρτίνες που πουλάτε και αφού θα έχω περισσότερο χρόνο θα μπορέσω να πάρω τη τελική απόφαση για το ποια κουρτίνα ταιριάζει στο σαλόνι μου." της εξήγησε ο κύριος και της έτεινε το χέρι του: " Αιμίλιος, χάρηκα."

Η Κλαίρη του ανταπέδωσε παρά το αρχικό ξάφνιασμα τη χειραψία. " Κλαίρη, παρομοίως."

" Θα σας ξαναδώ σύντομα στο κατάστημα, προς το παρόν καλό απόγευμα. " τη χαιρέτησε φιλικά. Η Κλαίρη πρόσεξε λίγο καλύτερα το προφίλ του γιατί δεν ήθελε να το κάνει φανερά την ώρα που μιλούσαν. Ο άνδρας αυτός ήταν καμιά δεκαριά χρόνια μεγαλύτερος της, συμπαθητικός, όμορφος, ώριμος και αβρός.

Ντυμένος με ένα μακρύ σκούρο καφέ παλτό κρατούσε έναν μεγάλο χαρτοφύλακα στο χέρι. Σίγουρα και πολύ πιθανό να είναι κάποιος επιχειρηματίας ή καθηγητής συλλογίστηκε η κοπέλα. Της έκανε θετική εντύπωση καθώς δεν γνώριζε πολλούς εύπορους ευγενείς στη καθημερινότητα της.

                                     ....

  Στη ζωή της Κλαίρης δεν συνέβαινε τίποτα συναρπαστικό στον συναισθηματικό τομέα μιας και η ίδια απέκλεισε το ενδεχόμενο να δοκιμάσει να γνωριστεί με κάποιον άνδρα και άμα την ενδιαφέρει να κάνει σχέση μαζί του. Προτιμούσε μόνο φίλες ενώ αγόρια φίλους είχε μόνο δύο, ο ένας ήταν ένας γείτονας που βοήθησε την ίδια και την Ευρυδίκη όποτε είχαν πρόβλημα εύρεσης εργασίας και ο άλλος ο Πέτρος που τη συμπάθησε με το που τη πρωτογνώρισε αλλά του πήρε καιρό να κερδίσει την εμπιστοσύνη της.

Οι  τρεις φίλες της όμως δεν το έβαζαν κάτω στο θέμα του φλερτ και συχνά γνώριζαν κάποιον στην Κλαίρη και την ενθάρρυναν να είναι πιο ανοικτή στις γνωριμίες. Η μία από τις φίλες της η Λένα μια μέρα ήρθε έξω από το μαγαζί κουρτινών την ώρα που η Κλαίρη σχολούσε και της άνοιξε πάλι τη συζήτηση για την ίδιο βασικό θέμα.¨

"Για μένα δεν είναι σημαντικό Λένα μου σου το έχω ξαναπεί δεν με ενδιαφέρει να γνωρίσω κάποιον αυτή τη περίοδο.''

" Καλά βρε Κλαίρη μόνη σου θα μείνεις, δεν σε πήραν τα χρόνια νέα κοπέλα είσαι και παραταύτα αγνότατη σαν έφηβη. " την απέπαιρνε στη πλάκα η Λένα.

" Δεν με πείθεις Λένα, εγώ το ξεκαθάρισα μέσα μου δεν έχω συναντήσει ακόμα το ιδανικότερο ταίρι  με το οποίο να δενόμαστε ψυχικά."

" Και ποιο ταίρι είναι το ιδανικό για σένα στην εμφάνιση έστω; Ο Ρίτσαρντ Γκιρ;" οι δύο φίλες ξέσπασαν σε γέλια. Πάντα η Λένα ήταν πιο πρόσχαρη και χαρωπή, πετυχαίνοντας να κάνει να γελάει η μονίμως σοβαρή με τον εαυτό της Κλαίρη.

H τελευταία αντιμετώπιζε τη ζωή με πιο πρακτικό τρόπο. Δεν θεωρούσε σημαντική στη ζωή της τη γνωριμία με τον έρωτα, αν δεν ερχόταν δεν θα την πείραζε, εκείνο που είχε μεγαλύτερη σημασία ήταν να βρει έναν άνθρωπο με τον οποίο να ταιριάξει ψυχικά και πνευματικά.

"Δηλαδή δεν θες να ερωτευτείς Κλαίρη;" τη ρώτησε δυσανασχετώντας η Λένα την ώρα που βόλταραν σε ένα πάρκο.

" Δεν είπα ότι δεν θέλω ούτε ότι έχω κακή γνώμη για τον έρωτα. Απλά και αν δεν μου τύχει δεν θα απογοητευτώ κιόλας, έχω πρακτικό μυαλό, εξάλλου μεγαλύτερη αξία έχει η αγάπη που μένει σε αντίθεση με τον φευγάτο έρωτα. Έτσι πιστεύω."

" Τι να σου πω, πολύ σοβαρή και αυστηρή είσαι για τόσο νέα Κλαίρη μου. Φαίνεται στις προσεγγίσεις και απόψεις σου για τη ζωή.

" Αυτό δεν το θεωρώ ακριβώς αυστηρότητα. Τέλος πάντων κοίτα φτάσαμε στο όμορφο πάρκο. Ας θαυμάσουμε τα ολάνθιστα λουλούδια που μεγαλώνουν σπάνια τέτοια εποχή και ύστερα ας ταίσουμε τις πάπιες στο ποτάμι. "

Η Κλαίρη ζωήρεψε από χαρά, ενθουσιασμένη διότι το πάρκο ήταν το αγαπημένο μέρος για να βολτάρει με τους φίλους της, ποτέ δεν τη συγκινούσαν τα μπαράκια και οι καφετέριες. Αλλά δεν μπορούσε να βλέπεται με τη παρέα της στα σπίτια του καθενός μονάχα, είχε ανάγκη να πηγαίνει και σε  εξωτερικούς χώρους μαζί τους.

                               ....

    Η Ευρυδίκη και η Κλαίρη κάθονταν στο σαλόνι και συζητούσαν με τις ώρες όπως τους άρεσε πάντα να κάνουν κάποια απογεύματα. Η σχέση τους ήταν πάντα άψογη, οι δύο αδερφές ενωμένες στήριζαν η μία την άλλη σαν ασπίδα και δύναμη.

Η Ευρυδίκη μεγαλύτερη δεκαέξι χρόνια από την Κλαίρη ένιωθε περισσότερη ευθύνη  και το αίσθημα της ανάγκης προστασίας απέναντι στη μικρή της αδερφή. Άλλες φορές όμως και η Κλαίρη προσπαθούσε να την προστατέψει και γίνονταν η 'μεγάλη' στη θέση της Ευρυδίκης όπως τότε που συνέβη το ατύχημα στο πόδι της.

" Βρε αδελφούλα απορώ...ενώ  είσαι όμορφη με τα κοντοκουρεμένα καστανά μαλλιά σου, δυνατή, δοτική, έξυπνη και με ένα σωρό χαρίσματα, δεν έχεις βρει τόσο καιρό κανένα ταίρι;" απορούσε η Κλαίρη καλοπροαίρετα.

" 'Ετυχε να μην βρω ακόμα, έχω τις ίδιες απόψεις με εσένα Κλαίρη μου για τον έρωτα μάλλον. Ή απλώς δεν ήταν τυχερό να γνωρίσω κανέναν κατάλληλο μετά τον άδοξο δεσμό που διατηρούσα με το μοναδικό αγόρι στα 24 μου " πήγαινε να δικαιολογηθεί και να εξηγηθεί η Ευρυδίκη χαμογελώντας αμήχανα και σφιγμένα. Το τελευταίο μάλιστα επιχείρημα ήταν ψευδές.

" Καλά εγώ, αλλά δεν περίμενα πως θα ασπαζόσουν τις απόψεις μου. Εσύ προσπάθησε να φτιάξεις τη δική σου ζωή και μην επηρεάζεσαι από εμένα, δεν χρειάζεται να γίνουμε αυτοκόλλητες και ταιριαστές σε όλα μέχρι και στον τρόπο ζωής!" της τόνισε η Κλαίρη για να την καθησυχάσει γιατί ένιωθε πως με την υπερβολική σοβαρότητα της επηρέαζε και άλλους ανθρώπους γύρω της με πρώτη και καλύτερη την ευάλωτη αδερφή της.

  Η Ευρυδίκη της πρότεινε να κοιτάξουν τα άλμπουμ με παλιές τους φωτογραφίες για να ανασυρθούν οι ευχάριστες  αναμνήσεις από το παρελθόν τους πράγμα που όπως αποδείχτηκε δεν λειτούργησε τόσο υπέρ της καθώς παραλίγο να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου και να δημιουργηθούν απρόβλεπτες καταστάσεις...

 " Ευρυδίκη δεν σου είπα, βρήκα τυχαία μια φωτογραφία σε ένα παμπάλαιο άλμπουμ, ενώ τακτοποιούσα το δωμάτιο μου. Εμπεριείχε ελάχιστο φωτογραφικό υλικό σε αντίθεση με τα δικά μας, ωστόσο μια φωτογραφία ξεχώριζε.

Απεικονιζόταν μια πολύ μικρή κοπέλα, γύρω στα δεκαοκτώ να κρατά ένα μωρό ντυμένο με κεντητή λευκή φορμίτσα στα χέρια της. Ποια μπορεί να είναι, κάποια παλιά συγγενής μας; Ξέρεις καμία που δεν γνώρισα εγώ;"

  Μικρός αδιόρατος πανικός, ταραχή και αναστάτωση της φάνηκε της Κλαίρης πως είδε στο πρόσωπο της Ευρυδίκης να απλώνεται αλλά εκείνη βιάστηκε να το κρύψει πίνοντας μια γουλιά καφέ και να απαντήσει βιαστικά:'' δεν είμαι σίγουρη αν ξέρω σίγουρα, αλλά κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για μια ανιψιά της γιαγιάς."

" Εννοείς την Σταυριανή; Αυτό το όνομα νομίζω ανέφερες κάποτε."

" Ναι αυτή τώρα θυμήθηκα και εγώ, είχε πολλές ανιψιές η γιαγιά και τις μπερδεύω μερικές φορές."

"Πάντως φαίνονται όμορφοι σαν ευλογημένοι άγγελοι, γλυκοί και η κοπέλα και το μωράκι της- αν είναι δικό της- σίγουρα κληρονομήσαμε χαρακτηριστικά της ομορφιάς απ' αυτούς.

Απλά δεν τους βλέπουμε καθαρά στη φωτογραφία και δεν τους γνωρίσαμε από κοντά για να μάθουμε περισσότερα για την ιστορία τους." έκανε τη παρατήρηση της η Κλαίρη και η Ευρυδίκη δίπλα της την κοιτούσε με ανάμεικτα τα συναισθήματα αγωνίας και συγκίνησης.

               ....

  Στο  'delicate curtains' κατέφτασε σχετικά πρωί ο Αιμίλιος μερικές μέρες αργότερα και ζήτησε να εξυπηρετηθεί. Ο Στέργιος έκανε νόημα στην Κλαίρη να πάει κοντά στον πελάτη αλλά εκείνη δίσταζε γνέφοντας. Τότε ο Στέργιος ανέλαβε να μιλήσει εν συντομία μαζί της για να την πείσει:" Κορίτσι μου σε έχω δει και άλλες φορές να ντρέπεσαι τους άνδρες πελάτες, προσπάθησε να το ξεπεράσεις αυτό."

" Ναι πράγματι, δεν νιώθω καλά δίπλα τους." δικαιολογήθηκε η Κλαίρη.

" Πήγαινε τώρα σε παρακαλώ δεν είναι σωστό να δειλιάζεις, ο κύριος δεύτερη φορά έρχεται και πρέπει να του αφήσουμε τη καλύτερη εικόνα." την πρόσταξε ενθαρρυντικά το αφεντικό της.

Η Κλαίρη αναστέναξε και πλησίασε τον Αιμίλιο. " Γεια σας, καλώς ήλθατε πάλι" προσπάθησε του χαμογελάσει εγκάρδια.

" Χαίρετε, λοιπόν ακούστε πως έχει θέλω να με βοηθήσετε να διαλέξω μεταξύ τριών χρωμάτων κουρτινών που βρίσκονται στη δεξιά βιτρίνα."

" Ωραία, ελάτε μαζί μου" κατευθύνθηκαν λίγα μέτρα παραπέρα και η Κλαίρη περίγραφε τα χρώματα και το ύφασμα από το οποίο ήταν φτιαγμένη ο κάθε  μπερντές. " Η εκρού είναι από ταφτά χρυσό και εσωτερική κεντημένη δαντέλα, η άσπρη έχει γκρι σιελ σχέδια και τρέσσα, ενώ η κίτρινη ραμμένη  και με σχέδια. Η πρώτη ράφτηκε στην Ισπανία, οι υπόλοιπες δύο στην Ελλάδα. " ανέλυσε η κοπέλα.

" Χμ η δεύτερη είναι κάπως απλοϊκή για τα γούστα μου και η τρίτη δεν μου λέει κάτι. Τη πρώτη τελικά θα αγοράσω το αποφάσισα. " δήλωσε με σιγουριά ο Αιμίλιος μετά από περισυλλογή δύο λεπτών.

" Κάνετε καλή επιλογή, η συγκεκριμένη ενδείκνυται για τους χώρους του σαλονιού. Οι υπόλοιπες δένουν περισσότερο με το υπνοδωμάτιο." εξήγησε η Κλαίρη αξιοποιώντας τις γνώσεις της διακόσμησης.

Ο Αιμίλιος πλήρωσε τον ακριβό λογαριασμό του μπερντέ που θα τον ικανοποιούσε στην οπτική και αισθητική ματιά. Ζούσε μόνος του και έτσι δεν επηρεαζόταν από τις τυχόν διαφορές στις προτιμήσεις άλλων μελών οικογένειας. Η Κλαίρη είδε από μόνη της ότι δεν ήταν δύσκολο να εξυπηρετήσει έναν άντρα και γύρισε με υπερηφάνεια στον πάγκο εργασίας.

Ο Πέτρος την ώρα που η Κλαίρη συνομιλούσε με τον Αιμίλιο δυσφόρησε, δεν του άρεσε καθόλου που είδε τη φίλη του να βοηθά τον Αιμίλιο στην επιλογή και αγορά  του, ευχόταν να μην είχε να ασχοληθεί ο ίδιος με άλλους πελάτες τότε για να έπαιρνε τη θέση της Κλαίρης.