Στο γυμνάσιο, την τελευταία ημέρα μαθήματος πριν κλείσουν τα σχολεία, θα γινόταν μια γιορτή με θέμα τα Χριστούγεννα. Η γιορτή θα αποτελούνταν από ένα θεατρικό και από τα τραγούδια που θα έλεγαν τα παιδιά της χορωδίας. Τις τελευταίες μέρες μαθήματος τα παιδιά έκαναν συχνά πρόβες. Η Ταμάρα τελικά δεν συμμετείχε στο θεατρικό, όμως ήταν μέλος της χορωδίας, μάλιστα θα τραγουδούσε σόλο για μια ακόμη φορά.

"Επειδή δεν μας παίρνουν οι μέρες,θα κάνουμε άλλη μια πρόβα το Σάββατο το βράδυ. Έξι με εφτά μπορείτε; Ποιοι δεν μπορούν με τίποτα;"ρώτησε η κυρία Καλλιτέχνη τα παιδιά της χορωδίας εννοώντας το τελευταίο Σάββατο πριν κλείσουν τα σχολεία.

"Εγώ έχω αγγλικά."
"Εγώ έχω γερμανικά."
"Άρα δεν μπορούν μόνο οι δύο στους είκοσι, οπότε η πρόβα θα γίνει κανονικά!"

Την ίδια ώρα η Ταμάρα σκεφτόταν:
"Πλησιάζουν Χριστούγεννα. Φέτος ανυπομονώ για την Χριστουγεννιάτικη γιορτή! Ανυπομονώ να τραγουδήσω! Δεν ξέρω γιατί νιώθω έτσι παράξενα φέτος! Ίσως γιατί μέχρι πέρυσι η καρδιά μου είχε παραδοθεί μόνο στις γιορτές και στον Δημήτρη, φέτος είναι και ο Ιάσονας ορίτζιναλ στη μέση!"

                                                                                .................

Έπειτα χτύπησε το κουδούνι για διάλειμμα. Ενώ η Ταμάρα σκεφτόταν τον Ιάσονα Τοξότη ορίτζιναλ, το πρόβλημα που απασχολούσε την Ελπίδα ήταν πολύ πιο περίπλοκο, έτσι πρότεινε στον Κωνσταντίνο να συναντηθούν.

"Θα ήθελα να συναντηθούμε γιατί θέλω να κουβεντιάσουμε λίγο μόνοι μας σχετικά με αυτό που γίνεται!Το Σάββατο πέντε με έξι μπορείς;"

"Δυστυχώς δεν μπορώ γιατί έχω συνάντηση με τα παιδιά της χορωδίας και της θεατρικής ομάδας εδώ στο σχολείο αλλά θα τηλεφωνηθούμε και θα δούμε."απάντησε ο Κωνσταντίνος.Όμως φαινόταν κάπως σκεφτικός και προβληματισμένος.

"Τι έχεις;"τον ρώτησε η Ελπίδα.

"Τίποτα..."απάντησε εκείνος.Είχε δει τον Παύλο αρκετές φορές σε φωτογραφίες και από την φωτογραφία που είχε στα χέρια του γνώριζε ότι ήταν ο πατέρας της Αντιγόνης,αλλά εκτός από το γεγονός ότι η Αντιγόνη είχε δει τη φωτογραφία και ήθελε να μάθει την αλήθεια,δεν ήξερε πως να πει την αλήθεια στην Ελπίδα για το εξώγαμο παιδί του άντρα της.

"Πες μου σε παρακαλώ γιατί έχω αγωνία,πρέπει να τα λέμε όλα μεταξύ μας!"

"Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή...Όμως κάνε υπομονή και...υπόσχομαι να σου  τα πω όλα σύντομα!"

                                                                                     ..................

Το απόγευμα τελείωσε η συνάντηση με τα παιδιά του πολιτιστικού προγράμματος και ο Κωνσταντίνος ετοιμαζόταν να φύγει, όταν ξαφνικά είδε την Ελπίδα στην είσοδο. Είδε στα μάτια της ότι ήταν έτοιμη να τρέξει πίσω του! Έτσι έτρεξε στα γραφεία των καθηγητών και πέρασε από μια πόρτα που οδηγούσε  στα παρασκήνια της θεατρικής σκηνής της αίθουσας εκδηλώσεων. Όπως το πρόβλεψε, εκείνη τον ακολούθησε.

Όταν βρέθηκαν και οι δύο στα παρασκήνια,η Ελπίδα έκανε μια αποτυχημένη προσπάθεια να φιλήσει τον Κωνσταντίνο και χτύπησε το κεφάλι της στον τοίχο.

"Είσαι καλά;"την ρώτησε ο Κωνσταντίνος.

"Κωνσταντίνε...τι κάνουμε εδώ;"

"Είχες έρθει στην είσοδο και με κυνήγησες ως εδώ."εξήγησε ο Κωνσταντίνος.

"Τι έκανα πάλι... έλεος! Αλήθεια, τώρα πως επανήλθα στην πραγματικότητα;"

"Χτύπησες στον τοίχο."

"Τέλος πάντων, είναι κάποια πράγματα που πρέπει να ξέρεις! Μια και δεν είναι κανείς εδώ θα σου τα πω. Πιστεύω ότι ο κύριος λόγος που συνέβη αυτό είναι επειδή σ'αγαπώ στα αλήθεια. Σε γνώρισα μια περίοδο που με τον Παύλο δεν τα πηγαίναμε καλά. Τότε ήμουν μπερδεμένη, τώρα όμως..."

Δεν πρόλαβε να συνεχίσει. Ο Κωνσταντίνος την φίλησε. Ήταν το πρώτο τους αληθινό φιλί. Κάτι που και οι δύο το ήθελαν από καιρό.

Λίγο αργότερα μπήκε στην αίθουσα εκδηλώσεων η χορωδία, μαζί με τον Λουκά και τον Ιάσονα ορίτζιναλ. Με το που άνοιξε κάποιος τα φώτα, όλοι αντίκρισαν πάνω στην σκηνή τον Κωνσταντίνο και την Ελπίδα να φιλιούνται.

Και ενώ όλοι κοιτούσαν τον Κωνσταντίνο και την Ελπίδα στη σκηνή, άρχισε να ακούγεται ένα τραγούδι:
<<Πάρε τηλέφωνο του κερατά. Καλύτερα τώρα ,παρά μετά!>>

"Από πού ακούγεται αυτός ο ήχος!"αναρωτήθηκε η Ταμάρα που τα είχε χαμένα.

"Από το κινητό του Λουκά!Ρε Λουκά, τι ακούς πάλι;"είπε ο Ιάσονας ορίτζιναλ.

"Όχι,το μπέρδεψα με του πατέρα μου. Έχουμε τα ίδια. Ναι! Έλα! Πως; Το'φερες;"είπε ο Λουκάς μόλις σήκωσε το κινητό του.

"Ναι, το'φερα το κινητό σου!"είπε ο Παύλος μπαίνοντας μέσα.Ο Κωνσταντίνος πρόλαβε να αφήσει κάτω την Ελπίδα τη στιγμή που ο Παύλος ήταν αφηρημένος  και δεν παρατηρούσε τι γινόταν γύρω του.Έπειτα η Ελπίδα άρχισε να επιπλήττει τον Παύλο που έκανε το χατίρι του γιου του αντί να τον συνετίσει ώστε να μην φέρνει κινητό στο σχολείο  και τον Λουκά που είχε παραβεί τον κανονισμό που λέει ότι απαγορεύονται τα κινητά στο σχολείο.

Οι υπόλοιποι καθηγητές,επειδή γνώριζαν τον ηθικό χαρακτήρα της Ελπίδας και το γεγονός ότι ο Παύλος έλειπε συνεχώς από το σπίτι και την παραμελούσε,άρχισαν να μαλώνουν τον Λουκά που κυκλοφορούσε με κινητό στο σχολείο και να επιμένουν ότι το κινητό  του έπρεπε να κατασχεθεί.Μέσω της έντονης συζήτησης πάνω στο θέμα του κινητού,απέφυγαν να εκθέσουν τους συναδέλφους τους.Μιλούσαν δυνατά ώστε οι φωνές τους να καλύπτουν το σχόλιο οποιουδήποτε μαθητή από αυτούς που βρίσκονταν στην αίθουσα σε σχέση με την Ελπίδα και τον Κωνσταντίνο.

Ο Λουκάς προσπαθούσε να υπερασπιστεί τον εαυτό του στο θέμα του κινητού με ζήλο.λες και από αυτό το θέμα εξαρτιόταν η μοίρα όλου του κόσμου.Δεν ήθελε να εκθέσει τη μητέρα του μπροστά σε όλους,έτσι προτίμησε να ασχοληθεί με το θέμα του κινητού,όπως έκαναν και οι υπόλοιποι καθηγητές.

Η Ταμάρα έκλαιγε σε μια γωνία και η κολλητή της μαζί με κάποια άλλα κορίτσια προσπαθούσαν να την παρηγορήσουν λέγοντάς της ότι η μητέρα της και ο Κωνσταντίνος ταίριαζαν πάρα πολύ.Η πλειοψηφία των μαθητών που υπήρχαν εκεί υποστήριζαν ότι ο Κωνσταντίνος και η Ελπίδα ταίριαζαν πάρα πολύ.

                                                                         ....................

Το άλλο Σάββατο το βράδυ στο Λουτράκι,σε ένα μαγαζί,ο Κωνσταντίνος και η Ελπίδα είχαν βγει μαζί:

"Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι που βρέθηκε επιτέλους ο τρόπος να ξυπνάω από τον λήθαργο. Από την άλλη πιστεύω ότι μαζί σου θα είμαι ο εαυτός μου, οπότε θα μου περάσει γρήγορα."

"Αλήθεια, γιατί παντρεύτηκες κάποιον που δεν αγαπάς;"

"Το πως γνωριστήκαμε εγώ και ο Παύλος είναι μεγάλη ιστορία. Όμως εσύ θέλω να ξέρεις ότι μόνο εσένα αγαπώ!"

"Κυρία Δημητριάδη, η Ούρσουλα είμαι,η μαμά της Χριστίνας της Τρεχαγυρευοπούλου!"

Προς μεγάλη της έκπληξη, η Ελπίδα γύρισε και αντίκρισε την Ούρσουλα:

"Γεια σας!"είπε η Ελπίδα αμήχανα.

Εκείνη την στιγμή φάνηκε ο Παύλος. Καθώς δεν είχε αντιληφθεί την παρουσία της Ελπίδας, έλεγε στην Ούρσουλα:

"Ήρθα μωρό μου! Δεν φταίω εγώ, ένας ηλίθιος είχε παρκάρει μεσ'τη μέση του δρόμου και δεν μπορούσα να παρκάρω!"

"Ελπίδα!"φώναξε  ξαφνικά έξαλλος ο Παύλος βλέποντας την Ελπίδα με τον Κωνσταντίνο.Αφού κοίταξε καλύτερα τον Κωνσταντίνο ένα ρίγος τον διαπέρασε.Αντάλλαξαν με των Κωνσταντίνο θυμωμένες ματιές όχι απλώς από ζήλια,αλλά και για κάποιον άλλον λόγο που μόνον αυτοί γνώριζαν.

"Παύλο,την Ούρσουλα έλεγες μωρό μου;"είπε θυμωμένη η Ελπίδα καθώς βγήκαν στην επιφάνεια πράγματα που δεν ήξερε για τον Παύλο.

"Τι κάνεις εδώ με αυτόν;"φώναξε ο Παύλος εξοργισμένος.

"Έχω και όνομα!"

"Ξαναρωτάω τι κάνετε εδώ;"συνέχισε να φωνάζει ο Παύλος.

"Περιμέναμε να έρθει ο σερβιτόρος και να μας φέρει την παραγγελία μας!"είπε η Ελπίδα αφήνοντας τον Παύλο άφωνο γιατί ήταν η πρώτη φορά που του του αντιμιλούσε με αυτόν τον τρόπο.

"Τι κάνατε πριν;"

"Παραγγείλαμε!"πρόσθεσε ο Κωνσταντίνος.

"Μην κάνεις τον έξυπνο, πόσον καιρό είστε μαζί;"

"Το πόσο δεν έχει σημασία!Το θέμα είναι ότι τον γνώρισα την περίοδο που εσύ με μείωνες γιατί προτιμούσες την Ούρσουλα. Μέσα σε λίγους μήνες που τον ξέρω, έδειξε όλη την αγάπη και το ενδιαφέρον που δεν μου είχες δείξει εσύ εδώ και δεκατρία χρόνια. Για αυτό και η δική μας σχέση τελειώνει εδώ!"έλεγε η Ελπίδα κλαίγοντας σχεδόν.

"Ώστε μου ζητάς διαζύγιο ε; Διαζύγιο λοιπόν! Γυρίζω απόψε σπίτι μου και ας έρθει στη θέση μου αυτός!Μην νομίζεις ότι θα αφήσω να περάσει έτσι!"φώναζε εξοργισμένος ο Παύλος.

"Πάω να πληρώσω για να πάμε κάπου αλλού, δεν είναι κατάσταση αυτή!"είπε ο Κωνσταντίνος στην Ελπίδα.

                                                                                    ....................

Αυτό ήταν η μεγαλύτερη ανατροπή στη ζωή της Ελπίδας και ήθελε πολύ να μιλήσει για αυτό σε κάποιον.Τη Δευτέρα, καθώς η Ελπίδα βρισκόταν στο γυμνάσιο, αποφάσισε να συζητήσει  για αυτά που έγιναν με τη συνάδελφο και φίλη της, Άννα Κουτσομπολάκη:

"Και τα'χε και αυτός με άλλη;"

"Με τη μάνα της Τρεχαγυρευοπούλου,την Ούρσουλα!"

"Αυτή την παρδαλή, σαν καμπαρετζού ντύνεται!"

"Δεν είναι εκεί το θέμα ρε Άννα. Εξαιτίας της πήραμε διαζύγιο!"

"Τόσο σύντομα;"

"Θα βγει σε τρεις μήνες τυπικά. Ουσιαστικά όμως έχουμε χωρίσει, αφού ο Παύλος τα μάζεψε και πήγε σπίτι του!"

"Με τον Κωνσταντίνο είστε μαζί ακόμα;"

"Ναι. Και σιγά σιγά σταμάτησα να ξυπνάω τις νύχτες."

"Θα παντρευτείτε με τον Κωνσταντίνο;"

"Μόλις βγει το διαζύγιο θα του ζητήσω!"

Εκείνη την στιγμή μπήκε μέσα η Αντιγόνη,η οποία είχε σχολάσει νωρίτερα και ο Κωνσταντίνος την είχε πάρει μαζί του στο γυμνάσιο:

"Κυρία, γίνεται να βγείτε λίγο έξω; Θέλω να πω ένα μυστικό στην κυρία Ελπίδα!"

"Εγώ να μην ακούσω;"

"Είναι πολύ μυστικό!"

"Αφού σου λέει ρε Άννα, είναι πολύ μυστικό! Πήγαινε έξω!"

"Εντάξει, πάω! Πείτε τα εσείς"

Μόλις η Άννα βγήκε έξω και έκλεισε την πόρτα πίσω της,η Αντιγόνη έδειξε στην Ελπίδα την φωτογραφία που είχε βρει και της είπε:

"Αυτή η γυναίκα στην φωτογραφία είναι η μαμά μου! Αυτός ήταν μαζί με την μαμά μου προτού παντρευτεί με τον Κωνσταντίνο. Είναι ο αληθινός μου μπαμπάς! Μήπως ξέρεις πως τον λένε;"

"Θα σε σκοτώσω Παύλο!"είπε αυθόρμητα η Ελπίδα καθώς τα μάτια της πετούσαν σπίθες, όχι μόνο επειδή έβλεπε τον Παύλο να την απατάει με μια άλλη γυναίκα, αλλά επειδή μάθαινε ότι είχε και εξώγαμο.Η φωτογραφία είχε ημερομηνία γραμμένη στο πίσω μέρος της,επομένως η Ελπίδα αντιλήφθηκε ότι ο Παύλος είχε σχέση με τη μητέρα της Αντιγόνης ενώ ήταν παντρεμένος μαζί της.

"Παύλο τον λένε;Μήπως τον ξέρετε;"

Αμέσως η Ελπίδα ηρέμησε και σκέφτηκε ότι πάνω από τον θυμό της ήταν η Αντιγόνη.Της εξήγησε πως δεν ήξερε και πως έπρεπε να αγαπάει τον Κωνσταντίνο σαν πατέρα της,όποιος και να ήταν ο πραγματικός της πατέρας γιατί εκείνος τη μεγάλωσε,τη φρόντισε και την αγάπησε σαν πατέρας.Όσο για την αυθόρμητη αντίδρασή της,της εξήγησε ότι μπέρδεψε τον άντρα στη φωτογραφία με κάποιον άλλον. Εκείνη συμφώνησε ότι θα αγαπάει τον Κωνσταντίνο,όμως ήθελε να μάθει ποιος ήταν ο φυσικός της πατέρας.

<<Ο Παύλος δεν ξέρει καν ότι υπάρχει η Αντιγόνη ή μπορεί να ήταν ένα ανεπιθύμητο παιδί που δεν ήθελε καν να γεννηθεί!Η Αντιγόνη θα πληγωθεί αν το μάθει.>>σκεφτόταν η Ελπίδα.

                                                                                           ..................

Το συγκεκριμένο θέμα ήταν πολύ σοβαρό, έτσι το απόγευμα της επόμενης μέρας η Ελπίδα κάλεσε τον Κωνσταντίνο σπίτι της ώστε να συζητήσουν σχετικά με αυτό. Αρχικά η Ελπίδα του διηγήθηκε τι ακριβώς της είπε η Αντιγόνη το πρωί.

"Έτσι σου είπε;"ρώτησε ο Κωνσταντίνος αναφερόμενος στα τελευταία λόγια της Αντιγόνης η οποία υποσχέθηκε ότι θα αγαπάει και αυτόν και τον πατέρα της το ίδιο.

"Ναι, όμως φοβάμαι ότι θα πληγωθεί αν ασχοληθεί άλλο με αυτή την ιστορία!"είπε προβληματισμένη η Ελπίδα.

"Το ξέρω, για αυτό της κρύβω την αλήθεια!"

"Δεν το πιστεύω ότι ο Παύλος έκανε κάτι τέτοιο! Τώρα πια δεν μπορώ ούτε να τον βλέπω!"

"Απλό είναι,θα κοιτάς σε άλλη κατεύθυνση."της είπε γελώντας ο Κωνσταντίνος για να την κάνει να νιώσει καλύτερα.

"Έχεις δίκιο, αυτό θα κάνω και αύριο στην γιορτή!"απάντησε εκείνη χαμογελώντας.

<<Οι μεγάλες αλλαγές στη ζωή ενός ανθρώπου δείχνουν ότι έχει καταφέρει σχεδόν να διασχίσει τη λεωφόρο των χαμένων ονείρων και πλησιάζει στο όνειρό του!>>