Η ησυχία της νύχτας έσπασε από τον εκκωφαντικό ήχο της σειρήνας του νοσοκομειακού......
Ο Πέτρος ήταν στο γραφείο του και ασυναίσθητα πλησίασε το παράθυρο ...
Άραγε θα ήταν τυχερός αυτός που ήταν μέσα στο ασθενοφόρο;...

Αμ: Πέτρο μου ...ήρθα....

Η Αμαλία ήταν μια πολύ όμορφη γυναίκα ,γύρω στα σαράντα ,με πολύ ιδιαίτερο στυλ....αυτή η ιδιαιτερότητα της παραλίγο να της στερήσει την ευτυχία όταν ήταν μικρότερη.... Τώρα πλέον είχε καταφέρει να δαμάσει λίγο τον αυθορμητισμό της, για να μπορεί να σταθεί δίπλα στον έρωτα της ζωής της....

Π: καλώς την....την πλησίασε και την φίλησε τρυφερά ...δώσε μου δυο λεπτά να τελειώσω κάτι και φεύγουμε.....

Η Αμαλία πλησίασε το παράθυρο και χάζεψε την εικόνα της πόλης που έμοιαζε να ζωντανεύει με τα φώτα ....κάπου εκει .....όχι δεν θα άφηνε πάλι αυτές τις σκέψεις να της χαλάσουν την διάθεση....

Π: ετοιμος....παμε;....εσβησε το φως και την έπιασε στοργικά από τη μέση...

Ο Πέτρος ένιωθε πως κάτι τη βάραινε ...δεν ήξερε τι και δεν ήθελε να την πιέσει να του πει.....ενιωθε όμως πως ότι και αν ήταν έπρεπε να την στηρίζει και αυτό έκανε ...χρόνια τώρα.....

Λ: ήσυχη νύχτα η σημερινή.... παρατήρησε ο Λευτέρης και ο Νικηφόρος συμφώνησε
Ν: μερικές φορές θέλω να είναι ήσυχες οι νυχτες ....δεν χρειάζεται να παριστάνουμε τους θεούς.....
Λ: ποτέ δεν ένιωσα έτσι και το ξέρεις .....απλά όταν μπορώ να σώσω μια ζωή νομίζω πως βοηθώ τους γονείς μου......

Ο Νικηφόρος τον κοίταξε με κατανόηση ....Ο Λευτέρης είχε γίνει τόσο καλός στη δουλειά του σπρωγμένος από μια εσωτερική ανάγκη εξιλέωσης απέναντι στους γονείς του....

Ν: τα έχουμε ξαναπεί αυτά ...δεν έφταιγες εσύ..... ήσουν παιδί....

Ο Λευτέρης χαμογέλασε μελαγχολικά.....

Λ:ναι... παιδί.....
Ν: τέλος οι μελαγχολικές σκέψεις για απόψε ....πάμε να πάρουμε το Μάκη και να βγούμε....
Λ: δεν έχω και πολύ κέφι ....
Ν: μόλις δεις την Εύα θα σου έρθει ....τον πείραξε ο Νικηφόρος
Λ: λες να είναι ακόμα στο γραφείο;.... ρώτησε χαμογελώντας πονηρά
Ν: μόνο αν πάμε θα το διαπιστώσεις..... τον προκάλεσε ο Νικηφόρος

Εύα: Μάκη με χρειάζεσαι κάτι άλλο;...ρωτησε η Εύα με ελπίδα

Ο Μάκης σήκωσε το κεφάλι από τα χαρτιά που διάβαζε και την κοίταξε απορημένος...

Μ: ακόμα εδώ είσαι;.... νόμιζα πως είχες φύγει....
Εύα : είχα κάτι δουλειές να τελειώσω και με πήρε λίγο παραπάνω ....απάντησε εκείνη απογοητευμένη....
Μ: ευχαριστώ πολύ.... μπορείς να φύγεις....
Εύα: αν χρειάζεσαι βοήθεια πάντως....

Ο Μάκης της χαμογέλασε..... πάντα τόσο πρόθυμη να βοηθήσει ....να θυμόταν μόλις έστρωναν λίγο τα πράγματα να της έκανε αύξηση....

Μ: ήδη έχεις κάνει πολλά μην σε εκμεταλλεύομαι κιόλας..... τα λέμε αύριο....

Η Εύα τον κοίταξε και κάτι πήγε να πει αλλά το μετάνιωσε .....έκανε μεταβολή και βγήκε από το γραφείο.....

Μάζευε τα πράγματα της απογοητευμένη και εκνευρισμένη όταν μπήκαν στο γραφείο ο Νικηφόρος και ο Λευτέρης .....

Νικ: ακόμα εδώ Εύα;

Εύα: τώρα τα μαζεύω... χαμογέλασε γλυκά η Εύα ......τον συμπαθούσε πολύ τον Νικηφόρο αλλά τότε το βλέμμα της έπεσε στο Λευτέρη ....
Λ: καλησπέρα Εύα.... την χαιρέτησε εκείνος σοβαρά αν και τα ματια του ....
Εύα : γεια σας γιατρέ.... με σοβαρότητα...
Νικ: αυτό λοιπόν δεν το καταλαβαίνω ....και εγώ γιατρός είμαι, αλλά όλοι μου μιλούν στον ενικό ενώ εσένα ......

Η Εύα κοκκίνισε και κατέβασε το κεφάλι ....αισθανόταν άβολα ....είχε καταλάβει πως ο Λευτέρης μάλλον ενδιαφερόταν και ήθελε να τον κρατήσει σε απόσταση.....

Λ: απλά η Εύα αισθάνεται πιο άνετα μαζί σου.... έτσι δεν είναι Εύα;

Εκείνη την ώρα βγήκε ο Μάκης από το γραφείο του.....

Μ :καλώς τους ...πως από εδώ ;....δεν έχετε να σώσετε κανέναν σήμερα;

Η Εύα βρήκε την ευκαιρία να αποφύγει την ερώτηση του Λευτέρη και έφυγε χαιρετώντας διακριτικά.....

M: τι της έκανες ρε άχρηστε και έφυγε τρεχοντας;....ρωτησε τον Λευτέρη

Λ: τίποτα.... απάντησε αθώα
Νικ: ο φίλος μας παίρνει αυτό το ύφος «θεός προσκυνήστε με» και το κοριτσάκι σκιάχτηκε ....απάντησε γελώντας ο Νικηφόρος και ο Λευτέρης τον αγριοκοίταξε...
Μ: σου αρέσει η Εύα βρε ρεμάλι ; ....ρώτησε ο Μάκης και μόλις η ερώτηση βγήκε από τα χείλη του αισθάνθηκε λίγο περίεργα....
Λ: ωραία κοπέλα είναι , ελεύθερη ...το ίδιο και εγώ .....γιατί όχι;
Μ: δεν είναι για τα δόντια σου....το κοριτσάκι είναι δουλειά σπίτι και πάλι δουλειά ...και αν έχω καταλάβει καλά ,οι γονείς της είναι πολύ αυστηροί....
Λ: διακρίνω μια ευθιξία πάνω στο θέμα Γερασιμε;

Όταν ο Λευτέρης έπαιρνε αυτό το δασκαλίστικο ύφος και τον φώναζε έτσι , ο Μάκης γινόταν τούρμπο....

Μ: διακρίνω μια τάση στο εφήμερο γιατρέ Βερέμη; ...του αντιγύρισε....

Ο Νικηφόρος ξεφύσησε με απόγνωση ....αυτοί οι δυο από τότε που γνωρίστηκαν ήταν στην κόντρα ....χωρίς λόγο ...απλά για να έχουν το πάνω χέρι...

Νικ : φτάνει πια ....σας βαρέθηκα και τους δυο.... τρώγεστε σαν τα κοκόρια ....λοιπόν θα πάμε για κανένα ποτό ή να πάω για ύπνο;

Γύρισαν και κοίταξαν τον Νικηφόρο και μετά κοιταχτήκαν και άρχισαν να γελανε....

Λ: τελικά ο μικρός έχει νεύρο μέσα του....
Μ: και δεν του το είχα ....που θα πάμε;

Εκείνη τη στιγμή χτύπησαν οι βομβητές του Λευτέρηυ και του Νικηφόρου ....

Νικ: από ότι φαίνεται στο πιο in club της πόλης ....από το νοσοκομείο είναι....
Λ: φύγαμε.... άλλη φορά μεγάλε ....είπε στον Μάκη και έδωσαν τα χέρια....

Η Δήμητρα ήταν στο σπίτι της και μιλαγε στο τηλέφωνο με την Ναυσικά
Δ: θα έρθεις από εδώ μετά;
Ν: θα έρθω να σε πάρω να βγούμε ...δεν με προσλαμβάνουν κάθε μέρα στο γραφείο του Ρίζου ....θα το κάψουμε απόψε.....
Δ: μωρέ ....δεν το αφήνουμε για αύριο; ....πρέπει να ξυπνήσω νωρίς αύριο ...έχω σχολή .....παραπονέθηκε η Δήμητρα...
Ν: ένα ποτάκι για τα καλορίζικα μόνο .....μα τι κάνει ο τρελός;.....

Ένας δυνατός θόρυβος από λαμαρίνες ακούστηκε από το ακουστικό και μετά τίποτα....

Δ: Ναυσικά; ....ΝΑΥΣΙΚΑ!!!!!!!
Ηλ: τι έγινε παιδί μου;
Δ: μπαμπά κάτι έπαθε η Ναυσικά ....μιλαγαμε στο τηλέφωνο και ξαφνικά ακούστηκε ένα μπαμ και έπεσε η γραμμή ....
Ηλ: ηρέμισε κορίτσι μου... μπορεί να μην είχε σήμα ...ξαναπάρε....
Δ: παίρνω αλλά δεν κάνει τίποτα.....
Ηλ: περίμενε λίγο και ξαναπάρε ...αν έχει γίνει κάτι θα το μάθουμε.....
Δ: αν έπαθε κάτι .....και ξέσπασε σε κλάματα στην αγκαλιά του πατέρα της...

Η Δήμητρα με την Ναυσικά είχαν μεγαλώσει από παιδιά μαζί.... Έμεναν δίπλα και ξεκίνησαν να είναι κολλητές από το νηπιαγωγείο .....Η Δήμητρα ήταν ένα ήσυχο παιδάκι ,σε αντίθεση με τη Ναυσικά που είχε από μικρή ηγετικές τάσεις.....

Δ: να ειδοποιήσουμε τους γονείς της;.... ρώτησε μέσα από τα αναφιλητά της ....
Ηλ: ηρέμισε εσύ και θα τους χτυπήσω εγώ σε λιγάκι ....δεν υπάρχει λόγος να τους ανησυχήσουμε τους ανθρώπους ....άσε να περιμένουμε λίγο....

Στο νοσοκομείο η προϊσταμένη τους περίμενε στην είσοδο
Λ:τι έχουμε ;
Πρ: νεαρή κοπέλα ..γύρω στα 25 ....τη χτύπησε αυτοκίνητο ....μεθυσμένος οδηγός ....τον έχουμε και αυτόν εδώ ....νεαρός ....η κοπέλα έχει χτυπηθεί άσχημα ....έχει ακατάσχετη αιμορραγία και σπάνια ομάδα αίματος....
Νικ: ειδοποιήθηκε κανένας δικός της;
Πρ: οι γονείς της ...έρχονται....
Λ: αρκετά ....πάμε μέσα ....αδελφή ετοίμασε το χειρουργείο και θέλω ότι εξετάσεις έχουμε να είναι έτοιμες χθες.....

Στο σπίτι της Ναυσικά χτυπούσε το τηλέφωνο
Στ: παρακαλώ ;.... ναι κόρη μου είναι....ΤΙ;!!!!!....και λιποθύμησε ακούγοντας αυτά που της είπαν....

Ο Ευκλείδης που εκείνη την ώρα είχε μπει μέσα έτρεξε δίπλα της......

Ευκλ: Στέλλα .....Στέλλα .....και τότε πρόσεξε το ακουστικό ....το πηρέ στα χέρια του.... Παρακαλώ ποιος είναι;.....ναι κόρη μας είναι ....ζει;..... ερχόμαστε.....

Έκλεισε το τηλέφωνο και κοίταξε την γυναίκα του που είχε συνελθει και τον κοίταζε με μάτια βουρκωμένα....

Στ: Ευκλείδη το παιδί .....αν πάθει κάτι εγώ..... και άρχισε να κλαίει...

Ο Ευκλείδης ήταν πιο σκληρός λόγο επαγγέλματος ....η σκέψη και μόνο να πάθαινε κάτι η μοναχοκόρη του τον τρέλαινε, αλλά δεν μπορούσε να αφήσει να φανεί η αδυναμία του....

Ευκλ: με το να κλαίμε δεν γίνεται τίποτα .....παω να βρω τα χαρτιά της και εσύ πήγαινε πλύνε το πρόσωπο σου για να φύγουμε....

Η Στέλλα προσπάθησε να ανασυγκροτηθεί .....αυτό το κορίτσι πάντα κάτι πάθαινε ....όταν ήταν μικρή, όλο στο νοσοκομείο για ράμματα την έτρεχαν ....ήθελε πάντα να κάνει τον αρχηγό με αποτέλεσμα να μπλέκει συνέχεια σε καυγάδες....

Η εικόνα της Ναυσικά με τα μαλλιά της κοτσιδάκια ,να την περιμένει στο γραφείο του διευθυντή με το χειλάκι της πρησμένο, την έκανε να χαμογελάσει...
Η κόρη της ήταν δυνατή ....ότι και να είχε συμβεί θα το ξεπερνούσε....
Και με τη σκέψη αυτή στο μυαλό της πήγε και βρήκε τον Ευκλείδη ,ο όποιος ήταν στο πλατύσκαλο και μιλούσε με τον Ηλία....

Ηλ:και μου το είπε η Δήμητρα ....τροχαίο δηλαδή;

Ευκλ: ναι πάμε τώρα στο νοσοκομείο να δούμε πως έχουν τα πράγματα....
Ηλ: ότι χρειαστείτε και εγώ και η Δήμητρα....
Ευκλ: το ξέρουμε Ηλία ...ευχαριστούμε ....γύρισε και κοίταξε τη Στέλλα ...έτοιμη;

Η Εύα άνοιξε την πόρτα του σπιτιού της ελπίζοντας πως ο πατέρας της θα έλειπε ...δεν άντεχε μια αντιπαράθεση μαζί του σήμερα....
Κατευθύνθηκε στο δωμάτιο της όσο πιο αθόρυβα μπορούσε αλλά ....

Αγγ: τι ώρα είναι αυτή παιδί μου; μουρμούρισε η Αγγέλικη που την περίμενε να γυρίσει

Εύα : είχαμε λίγη παραπάνω δουλειά και άργησα....
Αγγ: τουλάχιστον να σε πλήρωνε παραπάνω....
Εύα: ρε μαμά τα έχουμε ξαναπεί αυτά.... τώρα ξεκινά την επιχείρηση και είμαι σίγουρη πως ο κύριος Μάκης αναγνωρίζει την δουλειά μου και μόλις μπορέσει θα μου κάνει αύξηση.....
Αγγ: άντε να δούμε.... τράβα ξάπλωσε τώρα πριν γυρίσει ο πατέρας σου....
Εύα: πάλι στην λέσχη είναι;

Η Αγγέλα ανασήκωσε τους ωμούς αδιάφορα....

Αγγ: φτάνει που δεν είναι εδώ....

Η Εύα μπήκε στο δωμάτιο της και κοίταξε την αδελφή της που διάβαζε ....του χρόνου θα έδινε πανελλήνιες ....ήταν πολύ περήφανη για τη μικρή....

Εύα : τι έγινε Μαριλου ακόμα διαβάζεις;
Μαρ: έχουμε διαγώνισμα μαθηματικά αύριο ....εσύ καλά;
Εύα : τα ίδια ....πάω να κάνω ένα μπάνιο πριν έρθει ο ...πατέρας....
Η μικρή χαμογέλασε με κατανόηση και συνέχισε το διάβασμα...

Νικ: δεν μπορώ να σταματήσω την αιμορραγία .....και η πίεση της πέφτει....
Λ: είμαι σίγουρος πως κάπου εδώ είναι..... βοήθα και εσύ βρε κοπέλα μου....μην μου πεθάνεις εδώ μέσα..... Νικηφόρε το βρήκα ....πίεσε εδώ ....αδελφή.... γρήγορα ....γάζες και ράμματα.....
Νικ: το έχω ....σταμάτησε άλλα η πίεση της συνεχίζει να πέφτει ....χρειαζόμαστε αίμα ....τι ομάδα αίματος έχει;
Λ: μηδέν αρνητικό ....αδελφή ψάξε παντού να βρεις ...και δες αν έχουν έρθει οι γονείς της ...ένας από τους δυο θα έχει σίγουρα ....κρατά λίγο ακόμα κοπέλα μου... κοντεύουμε.....

Η νοσοκόμα βγήκε από το χειρουργείο και έψαξε να βρει τους γονείς της κοπέλας

Νος : είστε οι γονείς της κυρίας Φωτίου ;
Ευκλ: ναι ...πείτε μας πως είναι το παιδί;
Νος: παλεύει για τη ζωή της άλλα χρειαζόμαστε αίμα..... γνωρίζετε πως η ομάδα αίματος της κόρης σας είναι σπανία ...συνήθως ένας από τους δυο γονείς είναι συμβατός ....
Η Στέλλα κοίταξε με απόγνωση τον Ευκλείδη......

Μόλις είχαν βγει από την αίθουσα του κινηματογράφου ο Πέτρος με την Αμαλία...
Π: λοιπόν πως σου φάνηκε η ταινία;
Αμ: καλή αν και ξέρεις πως εμένα μου αρέσουν τα αισθηματικά ...πάντως γέλασα αρκετά.....
Π: α, δεν σου είπα ....σήμερα προσέλαβα μια καινούρια ασκούμενη στο γραφείο...
Αμ: και τι το ιδιαίτερο είχε που μου το αναφέρεις ;....ρώτησε η Αμαλία με ένα ίχνοςζήλειας στη φωνή.....
Π: αμάν βρε αγάπη μου.... απλά θα ήθελα να τη γνωρίσεις....
Αμ:τώρα όντως με βάζεις σε σκέψεις .....για πες....
Π: είναι αριστούχος της Νομικής Αθηνών με μεταπτυχιακό στην Αγγλία ,αλλά αυτόπου μου κίνησε την περιέργεια ήταν ο αέρας της.... μπήκε στο γραφείο σαν να της ανήκε.....και να σκεφτείς πως είναι ένα μικροκαμωμένο πλάσμα με τεράστια μάτια ....τώραπου το σκέφτομαι ...μου θύμισε εσένα όταν γνωριστήκαμε.....

Η Αμαλία έχασε τον βηματισμό της μόλις άκουσε την συγκεκριμένη παρατήρηση

Αμ: ποσό χρονών είπες ότι είναι;
Π: νομίζω 25 ...γιατί;
Αμ: απλή περιέργεια .....το βλέμμα της σκοτείνιασε και κοίταξε από την άλλη μεριά...

Ο Πέτρος πήγε να την ρωτήσει τι έπαθε ,αλλά τον πρόλαβε το τηλέφωνο...

Π: παρακαλώ;.... ο ίδιος ....τι έκανε ;....είναι καλά που τον έχετε; ...ναι ερχόμαστε....
Αμ: τι έγινε;
Π: ο Φίλιππος ....οδηγούσε μεθυσμένος και χτύπησε με το αυτοκίνητο μια κοπέλα...
Αμ: είναι καλά;
Π: αυτός ναι ....αλλά αν τον πιάσω στα χέρια μου ....η κοπέλα χαροπαλεύει ....τους έχουνστο ίδιο νοσοκομείο ...πάμε;

Ευκλ: θέλω να μιλήσω με τους γιατρούς ....είπε επιτακτικά ο Ευκλείδης
Νος: αυτή τη στιγμή προσπαθούν να σώσουν την κόρη σας .....θέλετε να μου πείτε ανμπορεί κάποιος από τους δυο να δώσει αίμα;
Στ: δώσε της τα χαρτιά Ευκλείδη ....είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για το παιδί....

Ο Ευκλείδης έδωσε τα χαρτιά στην νοσοκόμα

Ευκλ: αυτά τα έγγραφα είναι απόρρητα .....μόλις τα δει ο γιατρός τα θέλω πίσω...και αν διαρρεύσει κάτι θα σας θεωρήσω προσωπικά υπεύθυνη.....

Η νοσοκόμα πηρέ προσεκτικά τα χαρτιά και μπήκε ξανά στα χειρουργεία...

Στ: έκανες το σωστό ....είπε η Στέλλα και αγκάλιασε τον άντρα της

Ευκλ: ας ζήσει και θα δούμε αν έκανα σωστά....

Νος: γιατρέ .....οι γονείς της μου έδωσαν αυτό με ρητή εντολή να μην διαρρεύσειτο περιεχόμενο του....

Ο Λευτέρης χωρίς να σηκώσει τα μάτια του από την κοπέλα ρωτησε ...

Λ: τι γράφει;
Νος: πράξη υιοθεσίας .....

Κοίταξε τον Νικηφόρο ξαφνιασμενος για δευτερολεπτα , πριν αρχισει να δινει και παλι οδηγιες ....

Λ: δες μέσα αν γράφει τα ονόματα των φυσικών γονέων και ενημέρωσε τους ....Κουράγιο κοριτσάκι ....από εδώ θα βγεις ζωντανή....ψιθυρησε
Νικ: και αν δεν έρθουν;
Λ: δεν υπάρχει πιθανότητα ...θα τους φέρω έστω και με δικαστική εντολή .....εγωαυτόν τον ασθενή δεν τον χάνω.....

{{???}}