Πέτρος

Μαρκέλλα

Η Μαρκέλλα δούλευε ως φωτογράφος σε περιοδικό ένθετο εφημερίδας , την είχαν στείλει σε ένα χωριό κάπου στη Βόρεια Ελλάδα να φωτογραφήσει το τρόπο ζωής , τα ομορφότερα μέρη καθώς και τις γεωργικές εργασίες αυτού του τόπου ... Το χωριό είχε έναν ξενώνα ο οποίος ήταν γεμάτος , όμως κάποιος που δούλευε στην εφημερίδα που χε συγγενείς εκεί κανόνισε να μείνει η Μαρκέλλα σε μια αγροικία όπου ζούσαν ένα ανδρόγυνο μαζί με τον γιο τους , η Μαρκέλλα με χαρά δέχτηκε να αναλάβει τη δουλειά με το φωτο ρεπορτάζ ...

[...]

Θα έμενε κοντά πέντε μέρες στο χωριό , έφτασε εκεί και η φωτογραφική της μηχανή ήταν η προέκταση του χεριού της , την καθοδηγούσε ο κύριος Νίκος όπου της εξηγούσε τα μέρη και τη πήγαινε στα χωράφια να φωτογραφίσει τους αγρούς και τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί ... Ώσπου σταμάτησαν σε ένα χωράφι με μηλιές όπου γινόταν η συγκομιδή των μήλων μιας και ήταν η εποχή τους ... Τα μήλα κατακόκκινα γυάλιζαν κάτω από τον ήλιο , η Μαρκέλλα ξεκίνησε να τραβάει φωτογραφίες , ώσπου κάνει την εμφάνιση του ένας ψηλός , γοητευτικός και εντυπωσιακός άνδρας , με κοντά , κάπως σπαστά καστανόξανθα μαλλιά , με γενάκι τριών ημερών , αρμονικό πρόσωπο , θεληματικό πηγούνι , εκφραστικά σοκολατί μάτια , λευκό δέρμα , αρρενωπός , με αρμονικό , καλοχτισμένο σώμα , φορούσε ένα μαύρο φανελάκι και ένα παντελόνι τύπου παραλλαγής στρατιωτικό , βοηθούσε και έδινε οδηγίες στους εργάτες ... Με το που τον είδε η Μαρκέλλα ένιωσε να αναστατώνεται το είναι της , να ξεσηκώνεται και τα φωτογραφικά κλικ να παίρνουν φωτιά απαθανατίζοντας τον γοητευτικό αγρότη όπου άνετα θα μπορούσε να κάνει καριέρα ηθοποιού ή μοντέλου , κάποια στιγμή ο άνδρας έβγαλε το φανελάκι του και η Μαρκέλλα ξεροκατάπιε και συνέχιζε να τον απαθανατίζει , ώσπου έβαλε ένα απλό λευκό t shirt ... Κάποια στιγμή ο άνδρας εντοπίζει με το βλέμμα του τη κοπέλα που τραβούσε φωτογραφίες , αγριεύει και έρχεται θυμωμένος κατά πάνω της , η Μαρκέλλα απότομα κλείνει τη φωτογραφική της μηχανή ...

Τι κάνεις εδώ πέρα ;;; Εμένα φωτογραφίζεις ;;; τη ρώτησε με ένα απότομο ύφος ...

Κάνω ένα φωτορεπορτάζ για το περιοδικό Greece Magazine και δεν φωτογράφιζα εσένα , γενικώς έπαιρνα φωτογραφίες ...

Είσαι και θρασσύς είσαι και ψέυτρα ...

Εγώ τη δουλειά μου κάνω , εσύ είσαι αγροίκος και ακοινώνητος ...

Πως με είπες ;;;

Αυτό που άκουσες ...

Τότε ο άνδρας αγριεμένος παίρνει ένα κουβά νερό και το ρίχνει επάνω της ...

Ε ΕΙΣΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΤΕΛΙΚΑ ... του είπε φωνάζοντας ...

Οι εργάτες κοιτούσαν απορημένοι ...

Ας λήξει εδώ το θέμα Πέτρο , η κοπέλα έκανε τη δουλειά της , ζήτα της συγνώμη ... είπε ο κύριος Νίκος ...

Αυτή να ζητήσει συγνώμη που με τράβαγε φωτογραφίες χωρίς την άδεια μου ... απάντησε ο Πέτρος ...

Θα θελες  ... τον ειρωνεύτηκε η Μαρκέλλα ...

Προσπαθούσαν όλοι να ηρεμήσουν από τη ξαφνική ταραχή ...

Κορίτσι μου να σε πάω στο χωριό ;;;

Ευχαριστώ κύριε Νίκο αρκετά σας ταλαιπώρησα για σήμερα ...

Κύριε Νίκο αφήστε να εξυπηρετήσω εγώ την κοπέλα με το φορτηγό ...

Μπα για να εξιλεωθείς για τη καφρίλα σου ;;; Ε αει στον κόρακα ... του απάντησε η Μαρκέλλα , μαζεύοντας τα πράγματα της αφήνοντας τους όλους εμβρόντητους ...

Περπάτησε με τα πόδια αρκετή ώρα ώσπου έφτασε στο χωριό και βρήκε σχετικά εύκολα την αγροικία που θα έμενε αγνοώντας τα βλέμματα των κατοίκων που την είδαν βρεγμένη ενώ όταν κάποιες αδιάκριτες γυναίκες τη ρωτούσαν πως βράχηκε εκείνη απαντούσε πως πέρασε ένα αμάξι , μια λακούβα είχε νερό και καταλάθος την έβρεξε ...

[...]

Γεια σας , ο Κύριος Γιάννης ;;;

Ναι κορίτσι μου καλώς τη ... Πέρασε ...

Σας ευχαριστώ ... Η κυρία Βέτα ;;;

Στο σαλόνι , σε περιμένει , πριν λίγη ώρα έφτασε και ο γιος μας θα τον γνωρίσεις ...

Η Μαρκέλλα με τον Κύριο Γιάννη πήγαν στο σαλόνι όπου μια συμπαθέστατη γυναίκα η Κυρία Βέτα τους υποδέχθηκε ...

Βέτα η Μαρκέλλα η φωτογράφος που θα φιλοξενήσουμε ...

Γεια σας , χάρηκα ...

Και εμείς κορίτσι μου ... Βρεγμένη είσαι , τι σου συνέβη ;;;

Αφήστε τα μεγάλη ιστορία , δεν χρειάζεται να σας τη πω ...

Όπως θες ... Το δωμάτιο σου είναι στο διάδρομο , στο τέλος , στον ξενώνα σου στρώσαμε ...

Κανένα πρόβλημα , πάω να αλλάξω και να τακτοποιηθώ , θα σας δω σε λίγη ώρα ... Σας ευχαριστώ ...

Χαρά μας κορίτσι μου ...

[...]

Η Μαρκέλλα είχε στεγνώσει , είχε αλλάξει ρούχα , είχε χτενίσει τα μαλλιά της , άνοιξε τη πόρτα του δωματίου και είδε τον κύριο Γιάννη ...

Πείτε μου Κύριε Γιάννη ...

Η Βέτα έκανε ένα τραπέζι με λίγο κρασί για σένα τόσες μέρες θα είσαι εδώ στο χωριό μας , α θα γνωρίσεις και τον γιο μας ...

Ωραία τότε πάμε ...

Πήγαν στο σαλόνι η Κυρία Βέτα είχε στρώσει τραπέζι και από τη κουζίνα κάνει την εμφάνιση του ο Πέτρος ο άξεστος αλλά όμορφος αγρότης που την είχε μπουγελώσει ... Η Μαρκέλλα μούδιασε ολόκληρη και ένιωσε σαν να της πέφτει ένα τούβλο στο κεφάλι της ...

Πέτρο από εδώ η φωτογράφος που θα φιλοξενήσουμε τις επόμενες μέρες στο σπίτι μας μιας και ο ξενώνας στο χωριό ήταν φίσκα , Μαρκέλλα από εδώ ο γιος μας ο Πέτρος ...

Ο Πέτρος εξεπλάγην που την είδε αλλά γρήγορα βρήκε την αυτοκυριαρχία του ...

Χάρηκα Μαρκέλλα ... της είπε και της έδωσε το χέρι του για χειραψία ...

Παροιμοίως ... έκαναν χειραψία αλλά του απάντησε τυπικά και ψυχρά ...

Έκατσαν να φάνε στο τραπέζι ...

Που σπούδασες φωτογραφία κορίτσι μου ;;; τη ρώτησε ο Κύριος Γιάννης ...

Φωτογραφία και Εικαστικά σπούδασα στη Ρώμη ... τους απάντησε ...

Το περιοδικό που δουλεύεις με τις υπέροχες φωτογραφίες το διαβάζω κάθε εβδομάδα ο Γιάννης διαβάζει την εφημερίδα ... είπε χαμογελώντας η Κυρία Βέτα ...

Να στε καλά ... απάντησε η Μαρκέλλα με χαμόγελο ...

Και ο Πέτρος μας έχει τελειώσει καθηγητής , στο Ιστορικό Αρχαιολογικό της Κέρκυρας , αλλά προτίμησε να μείνει εδώ στο χωριό να μας βοηθάει στα χωράφια ... είπε η Κυρία Βέτα ...

Πολύ ενδιαφέρον αυτό ... σκέφτηκε από μέσα της η Μαρκέλλα , ενώ κατά τη διάρκεια του δείπνου ο Πέτρος τη κοιτούσε έντονα και παράξενα ... Ένα βλέμμα που δεν μπορούσε να το προσδιορίσει η Μαρκέλλα ...

Να σας βοηθήσω με τη τακτοποίηση των πιάτων  ;;;

Μα τι λες κορίτσι μου είσαι η φιλοξενούμενη μας , τόσο δρόμο έκανες να έρθεις ...

Κάνετε και δουλειές του σπιτιού εσείς οι Αθηναίες ;;; ρώτησε ο Πέτρος ...

Πέτρο παιδί μου τι λόγια είναι αυτά ;;; Πως μιλάς έτσι στη κοπέλα ;;;

Καλά ρε πατέρα μια πλάκα έκανα , το πήρες τοις μετρητοίς και εσύ ...

Εμένα με συγχωρείτε ... απάντησε η Μαρκέλλα και σηκώθηκε από το τραπέζι ...

Κατευθυνόταν στο διάδρομο ώσπου ένιωσε ένα γεροδεμένο χέρι να την ακουμπά , γυρίζει και τον κοιτάει , από κοντά της φάνηκε ακόμα πιο γοητευτικός και σέξι ... Τη κοιτούσε ...

Μαρκέλλα θέλω να σου ζητήσω συγν... πήγε να της πει σιγά ...

Α μπα ;;; Ξέρετε και από συγνώμη εσείς οι αγριάνθρωποι ;;; του απάντησε διακόπτωντάς τον και εκείνη σιγά ...

Ο Πέτρος γέλασε και εμφανίστηκε μια σειρά από ολόισια κατάλευκα δόντια ...

Έχεις χιούμορ εσύ ... της είπε ενώ εκείνη του έριξε μια τσαντισμένη ματιά και γυρνώντας του τη πλάτη της έφυγε από το διάδρομο πρώτη με κατεύθυνση τον ξενώνα ...

Δεν ξέρω που θα καταλήξει όλο αυτό με τον Πέτρο τον ανάποδο ... σκεφτόταν από μέσα της μπερδεμένη ...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ...

Ευχαριστώ για τη πολύτιμη βοήθεια της τη Martha_ptk