Ξύπνησα κι ένιωσα την ευτυχία να γεμίζει όλο μου το σώμα και να παραλύει το μυαλό μου. Τι ωραία που πέρασα χθες. Στο μυαλό μου έφερνα συνεχώς κάθε λεπτομέρεια από χθες το βράδυ, κάθε κοπλιμέντο που μου έκανε, κάθε χαμόγελο του που ανάγκαζε την καρδιά μου να φτερουγίζει. Μέσα σε μια μέρα αυτός ο άνθρωπος με έκανε να τον ερωτευτώ τόσο πολύ. Μα πώς είναι δυνατόν; Τι σόι υπερφυσική δύναμη ήταν αυτή; 

 Σηκώθηκα από το κρεβάτι και εκείνη τη στιγμή χτύπησε το σταθερό.

-"Παρακαλώ;" 

-"Έλα κορίτσι μου, είσαι καλά; Γιατί δεν σηκώνεις το κινητό σου;"Η μητέρα μου, με αυτά και με αυτά ξέχασα να την πάρω τηλέφωνο.

-"Έλα μαμά συγγνώμη, το ξέχασα στο αθόρυβο. Έγινε κάτι;"

-"Παιδί μου, σήμερα το μεσημέρι δεν θα ερχόσασταν με τον Σπύρο για να φάμε; Θα έρθετε; Εγώ τα ετοίμασα όλα γιατί δεν με πήρες χθες να μου πεις αν θα έρθετε τελικά αλλά είπα ότι είναι καλύτερα να είναι έτοιμα για κάθε περίπτωση."

-"Αχχ μαμά μου συγγνώμη που σε έβαλα σε ετοιμασίες, δεν θα έρθουμε, χωρίσαμε με τον Σπύρο προχθές"

-"ΤΙΙΙΙΙΙΙ; ΓΙΑΤΊ; τι του έκανες του καημένου του παιδιού και σε χώρισε κοπέλα μου;"

-"Μαμά εγώ τον χώρισα"

-"Ο Χριστός και η Παναγία! Τέτοιο χρυσό παιδί; Μα γιατί; Πού θα βρεις άλλο τέτοιο άνδρα; ε;"

 -"Μαμά θα έρθω από εκεί το μεσημέρι να φάμε και θα σου πω. Φιλάκια"

-"Εντάξει παιδάκι μου, ζακέτα να βάλεις μην κρυώσεις όταν θα έρχεσαι, κάνει ψύχρα, μην κοιτάς που έχει ήλιο."

-"Εντάξει μαμά".

 Το κλείσαμε και συνειδητοποίησα μια μεγάλη αλήθεια. Το χειρότερο δεν είναι οι γονείς σου να μην συμπαθήσουν το αγόρι σου, όχι. Το χειρότερο είναι να τον συμπαθήσουν πιο πολύ απ' ό,τι συμπαθούν εσένα. Γιατί μετά, άντε να τους πείσεις ότι είναι ηλίθιος και αναξιόπιστος. 

 Τέλος πάντων, πήρα το κινητό μου και είδα αρκετές κλήσεις και μηνύματα και από τον Σπύρο και από την Μάγδα. Μα καλά δεν βαρέθηκαν; Αα βρήκα και 20 κλήσεις από τη μαμά μου. Κλασσική Ελληνίδα μάνα. Ενώ διέγραφα τα μηνύματα του Σπύρου και της Φαίδρας βρήκα και ένα μήνυμα του Άγγελου που έκανε την καρδιά μου να χτυπάει πολύ δυνατά: " Καλημέρα όμορφη." Ναι. Αυτό το μήνυμα ήταν αρκετό για να μου φτιάξει όλη η υπόλοιπη μέρα. Άρχισα να χορεύω και να τραγουδάω μες στο δωμάτιο σαν κανένα 5 χρονο.

 Λίγη ώρα αργότερα αποφάσισα να στείλω με mail στην εταιρία την παραίτησή μου αλλά πριν προλάβω είδα ένα μήνυμα από την Φαίδρα ότι με έχουν ήδη απολύσει και mail από το Στέφανο που έλεγε ότι το έκανε για να μην χάσω την αποζημίωση, μπράβο, δεν το περίμενα. Όχι ότι είχα ανάγκη τα χρήματα, έτσι κι αλλιώς ήμουν άνετα οικονομικά, αλλά είχα προσφέρει πολλά στην εταιρία και θα έχανα πολλά λεφτά αν δεν έπαιρνα αποζημίωση. Αφού λοιπόν συνεννοήθηκα με το λογιστήριο για το ποσό και τον τρόπο ανάληψής του έστειλα το βιογραφικό μου σε διάφορες εταιρίες που ζητούσαν άνθρωπο στον τομέα μου, στην διαχείριση προσωπικού. Πίστευα ότι δεν θα αργούσα πολύ να βρω δουλειά, αφού και μόνο το όνομα "Biscottomania" ήταν αρκετό για να μου ανοίξει πολλές πόρτες. Μπορεί τώρα η εταιρία να μην πηγαίνει και πολύ καλά αλλά έχει δημιουργήσει μια πολύ καλή φήμη. Άλλωστε και εγώ ήμουν πολύ γνωστή για τις ικανότητες μου στην δουλειά μου.

   Αφού τελείωσα με όλα αυτά είχε πάει η ώρα να πάω στη μαμά μου για φαγητό. Φόρεσα την αγαπημένη μου φόρμα και αποφάσισα να μην πάρω το αμάξι( θα είχε πολύ κίνηση) και να πάω με το μετρό. Βγήκα από το σπίτι σκεπτόμενη τον Άγγελο και ένα τεράστιο χαμόγελο απλωνόταν σε όλο μου το πρόσωπο. Στη θύμησή του όλα τα χρώματα της πόλης ξαφνικά έγιναν πιο ζωντανά, πιο έντονα. Ο ήλιος ήταν εκτυφλωτικά όμορφος τα λουλούδια των ανθοπωλείων ήταν έντονα βαμμένα, κόκκινα, ροζ, μπλε, κίτρινα, μοβ. Οι άνθρωποι τριγύρω φαίνονταν πιο όμορφοι, πιο συμπαθητικοί, ακόμα και η κυρία Μαρίκα από τον πέμπτο, ξαφνικά μου φαινόταν μια αξιολάτρευτη ηλικιωμένη και όχι μια γριά γεροντοκόρη στρίγγλα μάγισσα όπως μου φαινόταν συνήθως. Τα δέντρα μου φάνηκαν πιο πολλά πιο πράσινα και πιο ζωντανά. Σαν να μου χαμογελούσαν και να μου έλεγαν "Καλημέρα". Όλη η πλάση γιόρταζε μαζί μου αυτό το υπέροχο συναίσθημα που λέγεται "έρωτας".

 Χωρίς να το καταλάβω είχα φτάσει έξω από το σπίτι των γονιών μου. Μπήκα μέσα και με υποδέχτηκαν χίλιες δυο ονειρικές μυρωδιές. Η μαμά μου ήταν μία από τις καλύτερες μαγείρισσες ever και οι λιχουδιές που έφτιαχνε ήταν αρκετές για να με κάνουν να πάρω 10 κιλά μια περίοδο της ζωής μου και να κάνω αμάν για να τα ξανά χάσω. Από τότε έφυγα από το πατρικό μου για να αποφύγω τις υπέροχες συνταγές της και τις θερμίδες τους. Κάθε φορά που ήταν να την επισκεφτώ δεν έτρωγα τίποτα όλη μέρα και όταν γύριζα σπίτι ξεσκιζόμουν στη γυμναστική. Ναι, εγώ. Οι γονείς μου χάρηκαν τόσο πολύ που με είδαν, λες και είχαν να με δουν καμιά δεκαετία ενώ είχαν να με δουν μόλις μια εβδομάδα. Στην τραπεζαρία με περίμενε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, η δίδυμη αδερφή μου, η Σοφία. Αν και δίδυμες δεν μοιάζαμε και ιδιαίτερα. Είχε φύγει εδώ και έξι μήνες στην Αυστραλία για δουλειές και τώρα γύρισε για να μας πει λέει κάτι πολύ σημαντικό.

-"Λοιπόν, σε λίγο καιρό παντρεύομαι". Είπε όλο χαρά και τα καταγάλανα μάτια της χαμογελούσαν.

 Και οι τρεις ξαφνιαστήκαμε και κοιταχτήκαμε με απορία. Δεν μας είχε πει ότι είχε σοβαρή σχέση. Ποτέ δεν μας έλεγε τα ερωτικά της, ούτε καν σε μένα αλλά πίστευα ότι αν είχε μια μακροχρόνια και σοβαρή σχέση θα το ήξερα.

-"Μα καλά με ποιον;" Την ρώτησα γεμάτη απορία.

-"Κοιτάξτε πριν φύγω είχα 2 χρόνια σχέση με κάποιον και μου έκανε πρόταση γάμου αλλά εγώ αρνήθηκα γιατί θα έφευγα, αλλά το σκεφτόμουν όλο αυτό και καιρό και αποφάσισα να δεχτώ, κατάλαβα ότι ο έρωτας είναι πάνω από την καριέρα"

 Χαρήκαμε πάρα πολύ με την είδηση και δεν της είπα τίποτα για τον Σπύρο γιατί δεν ήθελα να της χαλάσω τη διάθεση αλλά ένα παράξενο προαίσθημα είχα όλη τη μέρα και το απόγευμα που βγήκαμε για καφέ μόνες μας τη ρώτησα.

-"Να σε ρωτήσω, αφού του είπες όχι και έφυγες εξακολουθήσατε να είστε μαζί;"

-"Εμμ εντάξει η αλήθεια είναι ότι χαθήκαμε αλλά ήταν πολύ ερωτευμένος και μου είχε πει πως ό,τι και να γίνει εμείς θα καταλήξουμε μαζί."

-"Καλά δεν φοβάσαι μήπως βρήκε άλλη; "Την ρώτησα. Φάνηκε να ξαφνιάζεται τόσο πολύ που σούφρωσε τα φρίδια της.

-"Άλλη; Αποκλείεται" μου είπε.

-"Μακάρι, θέλω  πολύ να σε δω ευτυχισμένη." 

Βλέποντας την αδερφή μου ευτυχισμένη ήμουν κι εγώ. Πολύ.