-Μπαμπά;

-Άρια, ετοιμάστηκες; Για να σε δω.. Κούκλα κούκλα!!

-Σε ευχαριστώ μπαμπά! Τι ώρα θα φτάσουν οι καλεσμένοι;

-Από στιγμή σε στιγμή.. Θα αλλάξουμε μαζί τη χρονιά!

-Δεν πιστεύω να έχεις καλέσει πενήντα άτομα πάλι, όπως τα προηγούμενα χρόνια;

-Όχι βρε.. εμείς κι εμείς θα είμαστε. Ο Άγγελος με τους γονείς του, ο Άρης με τον πατέρα και τα αδέρφια του, οι νονοί σου, δυο άλλα ζευγάρια φίλων μου και δυο - τρεις φίλοι του Ιάσονα.

-Α τόσοι λίγοι..

-Σε σχέση με άλλες χρονιές.. Τι έπαθες τώρα; Γιατί μελαγχόλησες;

-Τίποτα, απλά να.. θα ήθελα να ήταν και η μαμά εδώ, μαζί μας. Όπως τις άλλες χρονιές..

-Δεν σου κρύβω ότι κι εγώ θα το ήθελα πολύ..

-Ζούσε για κάτι τέτοιες μέρες, θυμάσαι; Σε ειδικές περιστάσεις που καλούσαμε κόσμο στο σπίτι και..

-Αν θυμάμαι λέει; Τα ήθελε όλα στην εντέλεια, κοιτούσε μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια.. Ελπίζω να μην φανεί η διαφορά σήμερα..

-Μην ανησυχείς μπαμπά! Τα έχεις φροντίσει όλα τέλεια!

Την κουβέντα μας διακόπτει το κουδούνι. Ήρθαν οι πρώτοι, είναι ο Ιάσονας με τους φίλους του. Αργότερα καταφτάνουν και οι υπόλοιποι και περιμένουμε όλοι να πλησιάσει η ώρα για την αλλαγή του χρόνου, χωρισμένοι σε πολλά πηγαδάκια. Κάποια στιγμή βρίσκουμε την ευκαιρία να μείνουμε μόνοι μας με τον Άγγελο και ανεβαίνουμε στο δωμάτιό μου να τα πούμε με την ησυχία μας.

Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες μέρες που ήρθαμε στα Γιάννενα είμαστε πολύ καλά, όμως.. δεν μπορώ να πω ότι ένα κομμάτι μου έχει μείνει στη Θεσσαλονίκη. Σκέφτομαι συνέχεια τον Άλεξ, ίσως και να μου λείπει λίγο, δεν ξέρω.. Βασικά ξέρω, μου λείπει! Και, μετά και όλα όσα άκουσα στο πάρτι, αυτά που υποτίθεται προορίζονταν για τον Πάνο, κάτι έχει αλλάξει μέσα μου! Είμαι πιο σίγουρη, όχι μόνο για το τι νιώθει ο Άλεξ για εμένα, αλλά και για το τι νιώθω εγώ για τον Άλεξ! Δεν ξέρω αν είμαι ερωτευμένη μαζί του, όμως θα έδινα τα πάντα για να ήμουν στην αγκαλιά του τώρα, για να έβλεπα τα υπέροχα μάτια του, για να ένιωθα το άρωμά του! «Αν αυτό δεν είναι έρωτας τότε τι είναι;» Εντάξει, μπορεί να έχεις και δίκιο, αλλά τι να κάνω τώρα; «Να σταματήσεις να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου και κυρίως τον Άγγελο!» Μα δεν κοροϊδεύω κανέναν! «Α ναι; Είσαι ερωτευμένη με τον Άλεξ κι όμως είσαι με τον Άγγελο δίνοντάς του ελπίδες!» Δεν μπορώ να τον χωρίσω έτσι απλά, τρία χρόνια είμαστε μαζί.. Είναι και ο παιδικός μου φίλος..

Μπαίνουμε στο δωμάτιό μου και ο Άγγελος βγάζει από την τσέπη του ένα χαρτί.

-Έγραψα κάτι, για εσένα και.. θέλω να μου πεις τη γνώμη σου!

-Έγραψες κάτι για εμένα; Τι εννοείς;

-Ένα τραγούδι.. ήθελα να σου κάνω έκπληξη!

-Πλάκα κάνεις; ωτάω σοκαρισμένη!

-Μην με κομπλάρεις περισσότερο! Φέρε την κιθάρα σου να σου παίξω..

Παίρνω την κιθάρα μου, του τη δίνω και περιμένω με αγωνία να ακούσω το τραγούδι. Δεν το πιστεύω ότι έγραψε τραγούδι για εμένα!! Πώς να μην τον λατρεύω μετά και πώς να τον πληγώσω έτσι;

«Στης καρδιάς μου το στόχο κοιτώ
της μοναξιάς τα βέλη μετρώ.
Με μια βαλίτσα στο χέρι καιρό
προσπαθούσα να αγγίξω ουρανό..
Και όλα μου μοιάζαν ασήμαντα, μάταια δίχως σκοπό
μέχρι που ήρθες και μου'πες να ξέρεις μαζί σου τα πάντα τολμώ..
Γιατί σ' αγαπώ!

Και όλα αλλάξανε πήραν φωτιά
χρώμα πήρε η γκρι μου καρδιά
Με ακούς με προσέχεις σαν θαύμα σου με έχεις και εγώ απορώ
αν όντως υπάρχεις και με αγκαλιάζεις ή όνειρο ζω..

Γι' αυτό σ' αγαπώ γιατί από τις στάχτες μου βρήκες χρυσό
και κάνεις πράξη ότι και αν λες και όπως είμαι έτσι με θες..
Γι' αυτό σ' αγαπώ γιατί μαζί σου μπορώ να πετώ
γιατί είσαι η αλήθεια που χρόνια έψαχνα να βρω..
Γι' αυτό σ' αγαπώ γιατί από τις στάχτες μου βρήκες χρυσό
και κάνεις πράξη ότι και αν λες και όπως είμαι έτσι με θες..
Γι' αυτό σ'αγαπώ γιατί μαζί σου το απίστευτο ζω
να το θυμάσαι όσο γυρίζει η γη εγώ θα σ' αγαπώ..»

Το τραγούδι τελειώνει βρίσκοντάς με να κλαίω.. Με συγκίνησε τόσο πολύ και ενώ μου τραγουδούσε τόσο γλυκά σκεφτόμουν ότι για κανέναν λόγο δεν θα μπορέσω να τον αφήσω και να τον πληγώσω..

-Μωρό μου; Κλαις;

-Με συγκίνησες βρε βλάκα..

-Αλήθεια λες;

-Άγγελε, ό,τι κι αν γίνεια, να ξέρεις, θα σε αγαπάω για πάντα!

-Τι να γίνει δηλαδή; Τι έπαθες Άρια; Εσύ έχεις πλαντάξει!

-Τίποτα δεν έπαθα, σε παρακαλώ, αγκάλιασέ με!

Ο Άγγελος με σφίγγει στην αγκαλιά του ενώ εγώ έχω ξεσπάσει πλεόν σε κλάματα! Γιατί πρέπει να συμβαίνει σε εμένα αυτό; Γιατί πρέπει να έχω το πιο τέλειο αγόρι στον κόσμο και εγώ να θέλω το πιο βλαμμένο πλάσμα του σύμπαντος, που όμως τυχαίνει να είναι πανέμορφος και γλυκός όταν θέλει; ΓΙΑΤΙ;

-Σε παρακαλώ, ηρέμησε Άρια μου! Τι έπαθες ξαφνικά;

-Απλά είμαι φορτισμένη από το όλο σκηνικό. Ήταν πραγματικά υπέροχο το τραγούδι, δεν πιστεύω ότι το έγραψες αυτό για εμένα! Είναι ό,τι καλύτερο έχει κάνει ποτέ κανείς για εμένα!!!

-Το έκανα επειδή σε λατρεύω! Αν συμφωνήσουν και τα παιδιά θα το πούμε και στη συναυλία.

-Πότε είναι είπαμε;

-Πρώτη Φεβρουαριόυ! Είναι Σαββατοκύριακο που δεν έχουμε αγώνα, εννοείται ότι θα έρθεις έτσι..

-Φυσικά, δεν το χάνω με τίποτα! Λέω αν και δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι θα μπορέσω να τηρήσω την υπόσχεσή μου. Είναι υπερβολικά μακρινό μέλλον για να είμαι σίγουρη!

-Τέλεια! Πάμε, είναι παρά δέκα..

-Φύγαμε!!

Κατεβαίνουμε κάτω όπου τους βλέπουμε όλους συγκεντρωμένους να περιμένουν τη νέα χρονιά. Ο Ιάσονας κλασσικά έχει αγοράσει βεγγαλικά και έχει πάρει θέση στο μπαλκόνι για να ξεκινήσει τους βομβαρδισμούς αμέσως!

Δέκα - εννιά - οκτώ - εφτά - έξι - πέντε - τέσσερα - τρία - δύο - ένα....

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

Όλοι ανταλλάζουμε ευχές και φιλιά, με υπόκορυση τα μπαμ-μπουμ του Ιάσονα! Μόλις τους χαιρετήσω όλους πηγαίνω να βρω το κινητό μου για να πάρω τη μαμά. Θα είναι με τον Στέφανο τώρα, αλλά μέρα που είναι αφήνω τα πείσματα στην άκρη. Ανοίγω το κινητό μου και βλέπω μήνυμα, με πρόλαβε η γλυκιά μου.. Ή μήπως ο γλυκός μου;

Ναι, ναι!! Είναι ο Άλεξ!! Στις δώδεκα και τρία λεπτά ακριβώς έχει έρθει το μήνημα. Με τα χέρια μου να τρέμουν και ενώ είμαι έτοιμη να αρχίσω να ουρλιάζω από τη χαρά μου ανοίγω το μήνυμα: «Ήθελα να ευχηθώ καλή χρονιά, αν και ξέρω ότι θα έχεις παρέα.. Τέλος πάντων, ελπίζω να περνάς καλά και περιμένω να γυρίσεις για να μιλήσουμε. Ελπίζω να μην έχεις ξεχάσει..»

Ω λα λα! Όπως λένε και οι Γάλλοι.. Ας πάρω βαθιές ανάσες γιατί νομίζω ότι θα λιποθυμήσω! Αντί για αυτό αρχίζω να χοροπηδάω στην κουζίνα τρελαμένη από τη χαρά μου, χειρότερα και από μικρό παιδάκι που του πήρανε καινούριο ποδήλατο..

«Αν σε κάνει έτσι με ένα μήνυμά του, φαντάσου πώς μπορεί να σε κάνει από κοντά..» Εντάξει, το παράκανα.. Ας απαντήσω τώρα, αλλά τι να απαντήσω;

-Άρια, μιλάς με τη μαμά; Μπαίνει ξαφνικά ο Ιάσονας και ασυναίσθητα κλείνω το μήνυμα..

-Όχι, τώρα την παίρνω.

-Άντε, να μιλήσω κι εγώ..

Αφού μιλήσουμε με τη μαμά για τις καθιερωμένες ευχές και τα σχετικά, ο Ιάσονας με τραβάει με το ζόρι στο σαλόνι και δεν βρίσκω την ευκαιρία να απαντήσω στον Άλεξ.. Γαμώτο, θα νομίζει ότι τον γράφω.. Όταν περνάει λίγο η ώρα κι εκεί που είμαστε μαζεμένοι οι νέοι της παρέας, βρίσκω την ευκαιρία να αποδράσω και να βγω για λίγο στο μπαλκόνι. Η ώρα είναι δύο παρά τέταρτο, αποκλείεται όμως να κοιμάται. Ξεκινώ να πληκτρολογώ την απάντηση, όμως αμέσως σταματάω. Θέλω να του μιλήσω, να ακούσω τη φωνή του.. Θα τον πάρω τηλέφωνο και χέστηκα για το πώς θα το πάρει! Καλεί πόσην ώρα, αλλά ο Άλεξ δεν το σηκώνει! Κι εκεί που είμαι έτοιμη να το κλείσω, επιτέλους το σηκώνει!!

-Ναι, λέει ξεψυχισμένα - λαχανιασμένα.

-Γεια σου Άλεξ.. λέω και η καρδιά μου κοντεύει να πεταχτεί έξω από το σώμα μου.

-Συγγνώμη που άργησα να το σηκώσω, έπρεπε να βγω έξω για να σε ακούω.

-Δεν πειράζει, συγγνώμη κι εγώ που δεν απάντησα στο μήνυμά σου, μην νομίζεις ότι δεν το είδα. Απλά, προτίμησα να σε πάρω τηλέφωνο, αντί να σου απαντήσω με γραπτό..

-Καλά έκανες! Καλή χρονιά και πάλι λοιπόν!

-Καλή χρονιά Άλεξ.. Εύχομαι ο νέος χρόνος να σου φέρει ό,τι επιθυμείς!

-Ξέρεις τι επιθυμώ!! λέει κι εγώ μένω άφωνη..

-...

-Αλλά αυτά θα τα πούμε από κοντά, αλήθεια πότε έρχεσαι;

-Μεθαύριο, μια μέρα πριν ξεκινήσουμε προπονήσεις..

-Ωραία, πρέπει να κάνουμε μια κουβέντα εμείς οι δύο!

-Ναι, πρέπει..

-Καλό θα ήταν όμως να ξεκαθάριζες την κατάσταση εκεί, δεν νομίζεις;

-Άλεξ, δεν είναι τόσο απλό. Σου υπόσχομαι όμως ότι θα το κάνω σύντομα, αφού ξεκαθαρίσουμε και μεταξύ μας..

-Εντάξει.. ξέρεις, μου έλειψες!

-Κι εμένα μου έλειψες Άλεξ..

-Μακάρι να ήσουν εδώ!

-Σε δυο μέρες θα είμαι εκεί, θα μιλήσουμε!

-Ωραία, καλά να περνάς! Καληνύχτα Άρια..

-Καληνύχτα Άλεξ! λέω κλείνοντας και το χαμόγελο είναι πιο πάνω και από τα αυτιά μου!

-Άρια; Εδώ είσαι; Τι κάνεις μέσα στο κρύο μόνη σου; με φωνάζει ο Ιάσονας.

-Τίποτα, να.. Μιλούσα με μια φίλη..

-Που τη λένε Άλεξ;

-Ναι, από το Αλεξάνδρα. Δεν καταλαβαίνω πού είναι το περίεργο..

-Τι έγινε μικρή; Απατάμε τον Αγγελούκο;

-Σκάσε ρε βλάκα! Ένας φίλος από την ομάδα είναι..

-Πάνο δεν τον έλεγαν αυτόν τον φίλος σου;

-Ε είναι άλλος αυτός! Τι θέλεις πια ρε Ιάσονα;

-Για να τσιτώνεσαι εσύ κάτι τρέχει εδώ..

-Ωχού ρε Ιάσονα, έχεις όρεξη εσύ!

-Ει.. εμείς τα λέμε όλα δεν έχουμε πει;

-Δεν έχω κάτι να σου πω..

-Μυστικά από τον αδερφούλη μικρούλα; Έλα θα πεις.. Τι τρέχει με αυτόν;

-Τίποτα!

-Έπεσε θύμα της γοητείας σου;

-Ιάσονα κόφτο μα το Θεό!

-Για κοίταξέ με στα μάτια μικρή μου αδερφή!

-Παράτα με Ιάσονα!

-Έλα τώρα, χωρίς πλάκα! Θα μου πεις τι τρέχει;

-Μου υπόσχεσαι ότι δεν θα πεις τίποτα σε κανέναν;

-Αυτό εννοείται, λέγε και με έσκασες..

-Ωραία, ο Άλεξ είναι ένα παιδί από την ομάδα. Και δεν ξέρω πώς έγινε αλλά.. νιώθουμε πράγματα ο ένας για τον άλλον!

-Όπα όπα! Μεγαλύτερα από αυτά που νιώθεις για τον Άγγελο;

-Δεν ξέρω, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Τρελένομαι όταν τον βλέπω, αλλά τον αγαπάω τον Άγγελο.

-Αυτό θέλει πολύ ανάλυση αδερφούλα, σου υπόσχομαι ότι αύριο θα είμαι στη διάθεσή σου και θα τα λύσουμε όλα!

-Εντάξει, τάφος όμως όπως είπαμε έτσι;

-Εννοείται!

-Επ τι γίνεται εδώ; Τα λένε τα αδερφάκια; μας διακόπτει ο Άρης. Αυτός μου έλειπε τώρα..

-Ναι εδώ.. λέω εγώ.

-Δεν πιστεύω να διακόπτω..

-Όχι, εδώ συζητάμε τα κατορθώματα της μικρής, φαντάζομαι τα ξέρεις.. λέει ο Ιάσονας και με καίει!

-Α βλέπω διαδίδονται γρήγορα τα νέα.. Για τον μαλάκα τον αρχηγό της λέτε;

-Τον ποιον; Αυτός είναι ο Άλεξ; Ο μαλάκας, ο κομπλεξικός, ο..

-Ιάσονα, αρκετά! Έφευγες;

-Τι παίζει εδώ Άρια; Νόμιζα ότι είχε λήξει το θέμα.. λέει και ο Άρης.

-Παράτα με Άρη, δεν έχω όρεξη!

-Εγώ σας αφήνω να τα πείτε, πάω μέσα! Εμείς Άρια θα τα πούμε αύριο..λέει ο Ιάσονας και με αφήνει στο έλεος του αδίστακτου κολλητού μου.

-Και τώρα οι δυο μας.. μου λέει απειλητικά ο Άρης.

-Άρη να χαρείς, δεν έχω όρεξη για κήρυγμα πάλι!

-Περίμενε, δυο λεπτά μόνο. Άρια, πόσο σοβαρό είναι με αυτόν;

-Αρκετά, μάλλον.

-Κατάλαβα.. Μπλεξίματα μυρίζομαι..

-Άρη..

-Άκουσέ με! Δεν θέλω να κάνεις κάτι και μετά να το μετανιώσεις. Πριν πάρεις οποιαδήποτε απόφαση, πρέπει να το σκεφτείς πάρα, μα πάρα πολύ καλά! Και εννοείται θέλω να μιλήσουμε. Ό,τι αποφασίσεις θα είμαι δίπλα σου, ανεξάρτητα αν δεν συμφωνώ.. Γιατί βλέπω που θα καταλήξει το πράγμα.

-Άρη, σε ευχαριστώ πάρα πολύ, όμως είναι πολύ νωρίς ακόμα. Πρέπει πρώτα να μιλήσω μαζί του, δεν έχουμε καταφέρει να μιλήσουμε ήρεμα οι δυο μας ακόμα..

-Εντάξει, θα το συζητήσουμε ξανά. Θέλω όμως να προσέχεις έτσι; Αν σε πληγώσει αυτός ο μαλάκας..

-Άρη δεν είμαι μωρό, ξέρω να προστατεύω τον εαυτό μου..

-Αυτό θα το δούμε.. Άντε πάμε μέσα γιατί πολύ μόνο του τον έχεις αφήσει τον Άγγελο!

-Έχεις δίκιο, πάμε..

Σε λίγο επιτέλους φεύγουν όλοι. Έφτασε τρεις η ώρα χωρίς να το καταλάβουμε, όμως νιώθω πολύ κουρασμένη. Αύριο φεύγω κιόλας, πρέπει να ετοιμάσω τα πράγματά μου!

Ο Άγγελος θα μείνει εδώ απόψε, ιδέα που δεν μου φαίνεται και τόσο δελεαστική μετά και το τηλεφώνημα με τον Άλεξ..

Ανεβαίνουμε στο δωμάτιό μου και ξαπλώνουμε για ύπνο στο κρεβάτι μου. Ο Άγγελος με φιλάει για καληνύχτα και μετά από λίγο τραβιέμαι, γιατί πραγματικά νυστάζω άπειρα! Όμως αυτός μάλλον δεν νυστάζει..

-Άρια..

-Κοιμήσου Άγγελε..

-Όχι.. δεν έχω όρεξη για ύπνο.. Αντιθέτως, είχα σκεφτεί άλλα για σήμερα το βράδυ!

-Τι άλλα; ρωτάω ενώ πετάγομαι πάνω.

-Μωρό μου, τρεισήμισι χρόνια είμαστε μαζί.. Δεν νομίζεις πως ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε;

-Άγγελε, δεν είμαι ακόμα έτοιμη για κάτι τέτοιο! Εξάλλου, δεν το έχουμε συζητήσει καθόλου!

-Αυτά τα πράγματα δεν θέλουν συζήτηση Άρια.. Γίνονται αυθόρμητα! Αλλά, εννοείται πως δεν πρόκειται να σε πιέσω και να επιμείνω. Όποτε είσαι εσύ έτοιμη! Σε λατρεύω, όπως και να έχει..

-Κι εγώ σ' αγαπάω Άγγελε! Καληνύχτα..

-Καληνύχτα μωρό μου!

Ουφ! Τι ξαφνικό ήταν τώρα αυτό; Το μυαλό μου έτρεξε κατευθείαν στον Άλεξ! Το έχω πάρει σχεδόν απόφαση πλέον, δεν μπορώ να προχωρήσω με τον Άγγελο τώρα και μετά από λίγες μέρες.. Μετά από λίγες μέρες τι θα γίνει όντως; Καλά προέχει η συζήτηση με τον Άλεξ πρώτα, μετά θα λυθούν όλα!

Έτοιμο!!! Λίγο μικρό, αλλά δεν είχαμε πολλές εξελίξεις!! Μην με βρίσετε που δεν χώρισαν ακόμα, υπάρχει λόγος!!! ;) Στο επόμενο έχουμε τη μεγάλη συνάντηση στη Θεσσαλονίκη!! #ΑΡΕΞ ετοιμαστείτε για μεγάλες συγκινήσεις!!! <3

ΥΓ. Δείξτε λίγη επιείκια για το τραγούδι.. Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να κλέψω τα πνευματικά δικαιώματα του αγαπημένου Γιάννη Γιαννιά, αλλά συγγραφέας είμαι, όχι συνθέτης!! Δεν μπορούσα να γράψω και τραγούδι!! :Ρ Οπότε κάντε ότι δεν το ξέρετε.. και δοξάστε τον Άγγελο :Ρ

Αυτά προς το παρόν.. το επόμενο την Κυριακή (βράδυ - τέτοια ώρα), καληνύχτα!!! <3