Την επόμενη μέρα ξύπνησα στην αγκαλιά του Άγγελου! Ένιωθα υπέροχα, όμως στη σκέψη μου ήρθαν τα χτεσινά γεγονότα με τη Δήμητρα και αμέσως σκοτείνιασα. Δεν μου το βγάζει κανείς από το μυαλό ότι κάτι παίζεται εδώ! Ο Άγγελος, σαν να κατάλαβε την ανησυχία μου ξύπνησε και με αγκάλιασε.

-Καλημέρα μωρό μου..

-Καλημέρα Άγγελε!

-Λοιπόν, ξέρεις πόσο θα ήθελα να καθόμασταν όλη μέρα εδώ, αγκαλιασμένοι, αλλά πρέπει να σε πάω κάπου..

-Μμ.. τι έχεις στο μυαλό σου;

-Δεν θα σου πω! Είναι έκπληξη!

-Χαζέ! Άντε, σήκω να ετοιμαστούμε, γιατί πρέπει να μιλήσουμε.

-Δεν μου αρέσει αυτό..

-Καλά κάνεις και δεν σου αρέσει! Αλλά αυτά θα τα πούμε μετά, πάμε; Χρειάζομαι επειγόντως καφέ!

-Άνοιξε μια καινούρια καφετέρια και είναι σούπερ! Εκεί θα πάμε..

-Φύγαμε!

Μισή ώρα αργότερα ήμασταν στην καφετέρια που έλεγε ο Άγγελος. Ήταν πραγματικά ένα πολύ ωραίο περιβάλλον και οι καφέδες που μας έφεραν ήταν πρωτότυποι! Ότι έπρεπε για να ξυπνήσω για τα καλά και να λύσω την παρεξήγηση!

-Άγγελε, πρέπει να μιλήσουμε..

-Για ποιο πράγμα;

-Ξέρεις πολύ καλά..

-Δεν ξέρω!

-Άγγελε, τέλειωνε γιατί ήδη έχω φορτώσει!

-Θέλεις να μου εξηγήσεις κι εμένα; Να καταλάβω τι συμβαίνει..

-Άγγελε, μην κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις! Για τη Δήμητρα μιλάω!

-Για τη Δήμητρα;

-Μην μου κάνεις τον ανήξερο! Χτες το προσπέρασα, αλλά σήμερα θα τα ξεκαθαρίσουμε όλα!

-Ωραία, πες μου τι θέλεις να μάθεις, για να κλείσει αυτό το θέμα μια και καλή!

-Άγγελε, σε γουστάρει και το ξέρεις!

-Τι;

-Έλα τώρα.. από την πρώτη μέρα που με γνώρισε με αντιπάθησε. Μετά σε πήρε τηλέφωνο μέσα στην άγρια νύχτα και έγινε η αιτία να τσακωθούμε. Και χτες την ώρα που φασωνόμασταν μας είχε καρφώσει λες και έβλεπε εξωγήινους για να μην σχολιάσω ότι μας ακολούθησε στην κουζίνα! Επίτηδες το έκανα, για να κόψω αντιδράσεις!

-Τι εννοείς επίτηδες;

-Τι δεν κατάλαβες; Την είδα ότι μας κάρφωνε, είδε ότι πήγαμε να τσακωθούμε, αλλά δεν θα της έκανα τη χάρη!

-Άρια..

-Άγγελε! Θέλω να μου πεις τι συμβαίνει! Ό,τι κι αν έχει γίνει να το συζητήσουμε!

-Δεν έχει γίνει τίποτα Άρια, αλήθεια!

-Άγγελε, σε πιστεύω! Αλλά δεν μου το βγάζει κανείς από το μυαλό ότι αυτή σε γουστάρει!

-Οκ.. ίσως, αλλά..

-Δηλαδή το παραδέχεσαι;

-Δεν ξέρω.. μπορεί και να με γουστάρει. Μου το είπε και ο Γιάννης, όμως τι σημασία έχει αυτό;

-Πλάκα μου κάνεις; Αυτή έχει προσπαθήσει ήδη να μας χωρίσει! Τι θα συμβεί στη συνέχεια; Θα ανησυχώ από τη Θεσσαλονίκη μήπως αυτή η ηλίθια σε πλησίασε; Ή κάθε φορά που θα έρχομαι θα τσακώνομαι μαζί της;

-Μωρό μου, ηρέμησε σε παρακαλώ!

-Όχι Άγγελε, δεν μπορώ να ηρεμήσω! Κι αν.. κι αν εσύ κάποια στιγμή επηρεασμένος από την απόσταση μεταξύ μας ενδώσεις;

-Αυτό αποκλείεται! Άρια, άκουσέ με! Κοίταξέ με στα μάτια και άκουσέ με! Εγώ δεν θέλω καμία άλλη! Μόνο εσένα! Δεν με νοιάζει αν κάποια άλλη με θέλει, δεν με νοιάζει! Καταλαβαίνεις;

-Θέλω τόσο πολύ να σε πιστέψω!

-Δεν έχω κανέναν λόγο να σου πω ψέμματα! Εξάλλου, αν με ενδιέφερε η Δήμητρα, για ποιο λόγο να ήμουν μαζί σου αυτή τη στιγμή; Για ποιο λόγο να κάθομαι και να προσπαθώ να σε πείσω;

-Δεν ξέρω!

-Άρια, πόσο πιο ξεκάθαρα να σου το πω; Μόνο εσένα θέλω μωρό μου!

-Δηλαδή..

-Δηλαδή, δεν με νοιάζει αν η Δήμητρα με γουστάρει! Εγώ εσένα θέλω!

-Κι αν αυτή σου την πέσει στεγνά και..

-Εγώ θα την απομακρύνω γιατί θα σκέφτομαι εσένα!

-Υπόσχεση;

-Ναι μωρό μου! Σου το υπόσχομαι! Ηρέμησες τώρα;

-Ας πούμε..

-Τι άλλο να κάνω για να σε πείσω;

-Τίποτα Άγγελε! Σε πιστεύω!

-Χαίρομαι! Ξέρεις πόσο σε αγαπάω...

-Το ξέρω! Κι εγώ σ' αγαπάω μωρό μου!! Δεν θέλω να ξαναμπεί ανάμεσά μας κανένας!

-Σου το υπόσχομαι Άρια!

-Σε λατρεύω!!

Το κινητό μου χτυπάει και μας διακόπτει. Είναι ο Άρης. Το αγόρι μου.. αλλά γιατί με παίρνει τέτοια ώρα; Δεν υποτίθεται ότι έπρεπε να ήταν με την Ιωάννα; Δεν πιστεύω να τσακώθηκαν ή να πήγε στραβά η όλη φάση.

-Έλα Άρη; Τι έγινε;

-Τέλεια! Άρια... πρέπει να βρεθούμε! Θέλω να σου τα πω όλα!!

-Δεν κρατιέται το αγόρι μου ε..

-Ε όχι! Έτσι κι αλλιώς θα φύγεις σε λίγο..

-Καλά μικρέ.. σε ένα τέταρτο πού;

-Έλα σπίτι μου! Δεν μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι.. μυρίζω το άρωμά της και..

-Καλά, καψούρη ηρέμησε! Έρχομαι από εκεί..

-Περιμένω!!

-Μωρό μου.. πρέπει να πάω.. ο κολλητός μου έγινε άντρας και..

-Και θέλει να τα μοιραστεί μαζί σου;

-Ναι..

-Μάλιστα.. θα ήθελα να ήμουν μπροστά..

-Να κάτσεις εδώ που κάθεσαι!

-Μάλιστα κυρία μου! Πριν φύγεις όμως θέλω να σου πω κάτι..

-Ότι με αγαπάς πολύ;

-Εκτός από αυτό.. Ξέρεις, κανονίζαμε τριήμερη στην Αθήνα, όμως κάτι στράβωσε και..

-Και;

-Και την Παρασκευή ο διευθυντής μας κάλεσε όλους από το συμβούλιο του δεκαπενταμελούς και μας ενημέρωσε ότι θα πραγματοποιηθεί στην...... συμπρωτεύουσα!!

-Αλήθεια;;

-Ναι!! Σε δύο εβδομάδες σας ερχόμαστε!!

-Αυτό είναι τέλειο! Θα περάσουμε γαμάτα!

-Εννοείται! Άντε, πήγαινε τώρα. Σε περιμένει ο Άρης..

-Έχεις δίκιο! Θα σε πάρω μόλις τελειώσουμε ε..

-Θα περιμένω!

Λίγα λεπτά αργότερα χτυπάω το κουδούνι του Άρη, ο οποίος μου ανοίγει μετά από πόση ώρα.. όντως θα ήταν στο κρεβάτι ακόμα! Δεν το πιστεύω!

-Επιτέλους! φωνάζει και με παίρνει αγκαλιά.

-Ε, ε, μικρέ! Ήρεμα! Και ντύσου γιατί το σώμα σου έχει φτιάξει πολύ τελευταία και θα ξεχάσω ότι είσαι κολλητός μου και θα σου ορμήξω!

-Βοήθεια!! Κυκλοφορεί μια βιάστρια στο σπίτι μου!!

-Εσύ την κάλεσες! Αλλά σοβαρά τώρα, ρίξε κάτι πάνω σου!

-Μπα.. λέω να μείνω έτσι. Ένας δεύτερος γύρος δεν θα με χάλαγε..

-Όπα! Κόψε κάτι, είμαι και δεσμευμένη γυναίκα..

-Σωστά.. δεν θέλω να τις φάω από τον Άγγελο!

-Λοιπόν, τέλειωνε τώρα με τις αηδίες και πες τα μου όλα! Αναλυτικά και με λεπτομέρειες!

-Ωραία! Λοιπόν, χτες ήρθαμε εδώ, σπίτι μου. Ήμουν πολύ αγχωμένος και η Ιωάννα το κατάλαβε. Μου είπε να χαλαρώσω και ανέλαβε αυτή.. Ξεκινήσαμε στον καναπέ.. μην φανταστείς τίποτα τρομερό.. απλά φασωνόμασταν!

-Τς - τς -τς.. κο-κο-κο Αρούλη;

-Έλα τέλειωνε! Ο κολλητός σου σε λίγο πήρε τα πάνω του! Την πήρα αγκαλιά και την ανέβασα στο δωμάτιό μου. Το είχα ετοιμάσει κατάλληλα φυσικά..

-Δηλαδή;

-Κεράκια, καρδούλες, χαμηλό φωτισμό, κρασί και όλα αυτά που αρέσουν σε εσάς τις γυναίκες!

-Γυναίκες ε;

-Αφού έγινε γυναίκα χτες το κορίτσι μου!

-Μάλιστα.. παρακάτω;

-Έβαλα λίγο μουσική, άνοιξα το κρασί και ήπιαμε.. μην φανταστείς πολύ γιατί ήδη είχαμε πιει λίγο και στο πάρτι.. Έτσι για την παράδοση..

-Δεν είσαι εσύ...

-Κι όμως! Μετά, αρχίσαμε να φιλιόμαστε πάλι, της πήρα το ποτήρι και μαζί με το δικό μου τα έβαλα στην άκρη και ...

-Σε πιάσανε οι ντροπές τώρα;

-Ε λιγάκι..

-Τέλειωνε Άρη και ξέρνα τα όλα!

-Καλά.. μη με βαρέσεις κιόλας! Ε μετά την ξάπλωσα στο κρεβάτι και όπως την φιλούσα εκείνη μου ξεκούμπωσε το πουκάμισο!

-Άτσα η Ιωάννα..

-Ναι ρε σου λέω.. Μετά της έβγαλα κι εγώ το φόρεμά της, εκείνη μου ξεκούμπωσε το παντελόνι, εγώ κατέβαλα τεράστιες προσπάθειες μέχρι να καταφέρω να το βγάλω..

-Χαχαχαχαχα! Βλάκα, άσχετε!! Χαχαχαχαχα!

-Σιγά εσύ σχετική.. να σε δω τι θα κάνεις όταν θα έρθει αυτή η ώρα με τον Άγγελο. Παρεπιπτόντως πολύ το έχετε καθυστερήσει..

-Μην αλλάζεις θέμα! Συνέχισε!

-Ωραία, τώρα τι θέλεις να σου πω; Με ποια σειρά βγήκαν τα εσώρουχα; Σουτιέν, μποξεράκι και..

-Χαχαχαχα έχεις κοκκινίσει...

-Μη γελάς! Ντρέπομαι!

-Χαχαχαχα! Θα κλάψω σε λίγο..

-Καλά, δεν σου λέω τίποτα άλλο!

-Έλα μωρέ, σε πειράζω!! Συνέχισε..

-Καλά.. ε μετά σταματήσαμε λίγο για να βάλω.. ξέρεις τώρα..

-Το προφυλακτικό και;

-Και έγινε μαλακία και αυτό έσπασε πριν το βάλω..

-Αφού είσαι άσχετος! Χαχαχαχα μετά;

-Είχα και άλλο για καβάτζα τι νόμιζες; Σκέφτηκα μην γίνει καμιά στραβή και..

-Άστα αυτά σε εμένα! Ήλπιζες για δεύτερο γύρο ε;

-Τι ανώμαλη κολλητή έχω γαμώτο;

-Χαχαχα! Συνέχισε! Μην με κρατάς σε αγωνία!

-Άντε καλά.. Λοιπόν, το δεύτερο κατάφερα να το βάλω!

-Ευτυχώς! Γιατί δεν πιστεύω να ήλπιζες και σε τρίτο γύρο..

-Σκάσε χαζή!!

-Καλά σκάω! Συνέχισε..

-Ε μετά όπως καταλαβαίνεις.. ο σούπερ κολλητός σου σκόραρε! Και όχι όπως τις άλλες φορές..

-Μμ.. και ποιο γκολ ήταν καλύτερο τελικά;

-Τώρα μου βάζεις δύσκολα.. αλλά αρχίζω να πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξω εξόφυλλο στο προφίλ μου!

-Να βγάλεις εμένα και να βάλεις την Ιωάννα; Άντε σου επιτρέπω!

-Εσένα σε έχω βγάλει εδώ και καιρό.. έχω αυτήν που λέει "Όποιος νομίζει ότι ο έρωτας είναι το μεγαλύτερο συναίσθημα, τότε μάλλον δεν έχει βάλει γκολ!"

-Ρε βλαμμένο; Τέτοιος είσαι; Θα σε βγάλω κι εγώ από εξώφυλλο για να μάθεις!

-Τώρα πρέπει να κλάψω;

-Όχι, να μου απαντήσεις ποιο γκολ ήταν καλύτερο!

-Δεν ξέρω.. μπορεί και το καινούριο. Αλλά για πολύ μικρή διαφορά, μην χαλάσουμε και τις παραδόσεις!

-Αυτό σου έλειπε τώρα! Λοιπόν, δεν θέλω λεπτομέρειες για το μέσα - έξω... ας συγκεντρωθούμε στο μετά..

-Δεν είχα σκοπό να σου τα αποκαλύψω όλα.. αλλιώς δεν θα απολάμβανες την πρώτη σου φορά με τον Άγγελο! Παρεπιπτόντως, πολύ το έχετε καθυστερήσει βρε αδερφάκι μου! Τρία χρόνια είστε μαζί και..

-Άρη! Δεν θα το συζητήσουμε τώρα αυτό.. θα έρθει κι αυτή η ώρα.. πες για το μετά τώρα. Τελειώσατε μαζί;-Ε ε ε!! Ηρέμησε! Εσύ πού τα ξέρεις όλα αυτά;

-Υπάρχει και κάτι που λέγεται "ταινίες" αγόρι μου! Εξάλλου, στον 21ο αιώνα ζούμε Άρη!

-Καλά καλά.. ας ενημερώσω τον Άγγελο να μην σε περιμένει πολύ πρωτάρα!

-Κόφτο και απάντησέ μου!

-Ε ναι..

-Τόσο πιστόλι ρε κολλητέ; Μπράβο σου!!

-Είδες είδες;

-Δεν σου το είχα ρε κολλητέ.. και μετά;

-Ε μετά.. την πήρα αγκαλιά μιλήσαμε ελάχιστα και μείναμε έτσι για όλο το βράδυ!

-Κοιμηθήκατε αγκαλίτσα ε;

-Ναι! Και ξυπνήσαμε έτσι, εγώ σηκώθηκα να της κάνω πρωινό και της το πήγα στο κρεβάτι..

-Μάλιστα..

-Φάγαμε πρωινό, όμως μετά έπρεπε να φύγει γιατί θα γύριζαν οι γονείς της..

-Α για αυτό τα μάζεψε νωρίς..

-Ναι, ήθελα να μείνει εδώ όλη μέρα...

-Ο πατέρας σου και η Νεφέλη που είναι ρε αλήθεια; Πώς τους ξεφορτώθηκες;

-Πήγαν στο σπίτι του Χάρη, αφού λείπει με την ομάδα. Δεν ξέρεις από τον Ιάσονα;

-Ναι μωρέ, εννοώ τι τους είπες; Αφήστε μου το σπίτι γιατί θέλω να γίνω άντρας;

-Περίπου..

-Τι εννοείς;

-Είπα στον πατέρα μου ότι θέλω να φέρω την κοπέλα μου!

-Νόμιζα ότι με τον πατέρα σου δεν πολυμιλούσατε..

-Σωστά νόμιζες! Απλά αρχίσαμε να τα βρίσκουμε σιγά σιγά. Μου είπε ότι αν δεν θέλω να έρθει αυτή μόνιμα στο σπίτι, δεν θα το κάνει!

-Και; Δεν θέλεις έτσι;

-Προφανώς! Του είπα ότι από του χρόνου που θα τελειώσω το σχολείο και θα φύγω από το σπίτι, μπορεί να κάνει ό,τι θέλει! Και τώρα του είπα ότι δεν έχω πρόβλημα με τη σχέση τους, απλά όχι μέσα στο σπίτι!

-Ωραία! Δηλαδή λύθηκε το θέμα;

-Έτσι φαίνεται! Πατέρας μου είναι στο κάτω κάτω και μας έχει σταθεί από όταν έφυγε η μαμά..

-Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι που τα βρήκατε!

-Δεν νομίζεις ότι ήρθε η ώρα να χαρώ κι εγώ λιγάκι όμως;

-Τι εννοείς;

-Με τον δικό σου πατέρα τι γίνεται Άρια;

-Άρη, δεν θέλω να το συζητήσουμε!

-Θέλω εγώ όμως! Άρια, πέρασαν τρεις μήνες σχεδόν! Πόσο ακόμα θα του το κρατάς;

-Άρη άκουσέ με!

-Όχι Άρια! Εσύ άκουσέ με! Ότι κι αν έγινε, είναι πατέρας σου! Το τι έκανε με τη μητέρα σου δεν σε αφορά και πρέπει να μείνεις απ' έξω! Εξάλλου, παραδέξου το! Και εσένα σου λείπει..

-Εντάξει.. από εσένα δεν μπορώ να κρυφτώ! Το παίζω ότι δεν τρέχει και τίποτα μωρέ, δεν πειράζει που ο πατέρας μου λείπει από τη ζωή μου, αλλά.. τον θέλω σ' αυτήν! Όμως αν δεν ήταν αυτός τίποτα δεν θα είχε αλλάξει.. Τώρα..

-Άρια! Δεν περνάς και τόσο χάλια τελικά στη Θεσσαλονίκη! Με την ομάδα τα πας μια χαρά, έκανες κι άλλους φίλους, ζεις σε μια τόσο όμορφη πόλη και κακά τα ψέμματα, έχεις περισσότερες προοπτικές εκεί!

-Ναι αλλά..-Δεν ξέρεις Άρια! Μπορεί να αποδειχτεί και πολύ καλύτερη αυτή η αλλαγή! Εξάλλου δεν έχασες τίποτα από εδώ! Ούτε τον Άγγελο, ούτε εμένα, ούτε τον Ιάσονα! Τον πατέρα σου όμως; Τον έχασες από δική σου επιλογή Άρια! Άκου κι εμένα που τα τελευταία χρόνια μεγαλώνω με τον έναν μου γονιό! Σε κανένα παιδί δεν αξίζει αυτό κι εσύ το παθαίνεις αυτό με δική σου ευθύνη! Αργότερα, θα καταλάβεις το λάθος σου και θα μετανιώσεις! Όμως τότε θα είναι αργά Άρια..

-Τι πρέπει να κάνω;

-Να πας να τον βρεις Άρια, τι άλλο;

-Λες ε;

-Λέω ναι! Και ξέρεις ότι έχω δίκιο..

-Μάλλον..

-Λοιπόν, τι κάθεσαι; Πήγαινε, σε λίγο θα φύγεις.. να σε δω λίγο και μετά..

-Εντάξει, πάω. Αλλά ρε Άρη..

-Σουτ! Έφυγες.. ψύχραιμα ε;

Σε μισή ώρα βρίσκομαι έξω από το σπίτι μου, το παλιό μου σπίτι δηλαδή! Δυόμισι μήνες έχω να έρθω εδώ και μου φαίνεται σαν αιώνας. Είναι εντελώς περίεργα τα συναισθήματα μου, μου φαίνεται τόσο ξένο αυτό το μέρος, ενώ ήταν το σπίτι μου! Μέχρι να αποφασίσω να χτυπήσω το κουδούνι περνάνε αρκετά λεπτά.. Σκέφτηκα ακόμα και να φύγω, αλλά στο μυαλό μου ήρθαν τα λόγια του Άρη: "Αργότερα, θα καταλάβεις το λάθος σου και θα μετανιώσεις! Όμως τότε θα είναι αργά Άρια..". Τον θέλω τον πατέρα μου στη ζωή μου! Ναι! Μου έχει λείψει πολύ και ήρθε η ώρα να αποκατασταθεί η σχέση μας! Χτυπάω αποφασιστικά το κουδούνι. Σκέφτομαι μήπως εμφανιστεί καμιά Ντίνα μπροστά μου και στη σκέψη και μόνο φουντώνω, αλλά ευτυχώς η πόρτα ανοίγει και είναι ο πατέρας μου, ο οποίος μόλις με βλέπει μένει άφωνο, με το δίκιο του φυσικά! Όλο αυτό το διάστημα δεν έχω σηκώσει ούτε μια φορά το τηλέφωνο, και δεν έχει κάνει και λίγες προσπάθειες..

-Μπαμπά..

-Άρια; Τι έκπληξη είναι αυτή; Δεν ήξερα ότι είχες έρθει Γιάννενα!

-Ναι, ήρθα χτες και σε τρεις ώρες φεύγω..

-Πού κοιμήθηκες;

-Στον Άγγελο..

-Σωστά.. έλα πέρασε μέσα, αν θέλεις φυσικά!

-Θέλω μπαμπά, για αυτό ήρθα, για να μιλήσουμε, του λέω καθώς έμπαινα στο παλιό μου σπίτι.

-Η αλήθεια είναι ότι ξαφνιάστηκα! Τόσο καιρό..

-Ξέρω μπαμπά, για αυτό ήρθα!

-Δεν ξέρεις πόσο χαρούμενο με κάνεις! Μου έχεις λείψει τόσο πολύ..

-Κι εμένα μου έλειψες μπαμπά!

-Νόμιζα ότι δεν θα μου ξαναμιλούσες ποτέ! Δεν σήκωνες ποτέ το τηλέφωνο Άρια, με αυτόν το καημό ξυπνούσα και κοιμόμουν..

-Ναι, όμως τώρα είμαι εδώ μπαμπά! Βέβαια, δεν σε συγχώρεσα εντελώς, αυτό θα πάρει χρόνο, αλλά σε θέλω στη ζωή μου! Είσαι ο πατέρας μου!!

-Ξέρω ότι σε πλήγωσα πολύ και δεν σου ζητάω να με συγχωρέσεις αμέσως. Όμως δεν αντέχω να είμαι έξω από τη ζωή σου, είσαι το κοριτσάκι μου!

-Από εδώ και στο εξής δεν θα είσαι μπαμπά!

-Αλήθεια κορίτσι μου; Δεν ξέρεις πόση χαρά μου δίνεις! είπε και με έσιφξε στην αγκαλιά του.

Ναι! Αυτή η αγκαλιά μου έχει λείψει πολύ, η αγκαλιά του πατέρα μου όπου από μικρή έτρεχα πάντα όταν είχα πρόβλημα. Τις σκέψεις μου διέκοψε ο ήχος από βήματα στον πάνω όροφο και αμέσως η διάθεσή μου άλλαξε! Το αίμα άρχισε να ανεβαίνει επικίνδυνα στο κεφάλι μου στη σκέψη και μόνο ότι η Ντίνα ζει πλέον στο σπίτι μας! Αμέσως πετάχτηκα από τη θέση μου, τα βήματα πλησίαζαν κι εγώ άνοιξα το στόμα μου να...

Ευτυχώς δεν πρόλαβα να μιλήσω! Θα έκανα μεγάλη γκάφα! Μπροστά μου εμφανίστηκε η κυρία Αρετή, η οποία φρόντιζε το νοικοκυριό του σπιτιού από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου και εκτελούσε και χρέη νταντάς όταν ήμασταν πιο μικροί με τον Ιάσονα.

-Άρια! Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω κορίτσι μου!

-Γεια σας κυρία Αρετή, λέω προσπαθώντας να κρύψω την αμηχανία μου..

-Πώς μεγάλωσες έτσι εσύ; Η μητέρα σου τι κάνει;

-Μια χαρά..

-Θα ήθελα πολύ να κάτσω να σε δω αλλά πρέπει να τελειώσω τις δουλειές και να επιστρέψω στο σπίτι, ήρθε ο γιος μου από το εξωτερικό.

-Δεν πειράζει, χάρηκα πολύ που σας είδα. Θα τα ξαναπούμε σύντομα..

-Κι εγώ χάρηκα πολύ κορίτσι μου! Να δώσεις πολλούς χαιρετισμούς στη Βάσω.

-Ευχαρίστως..

-Τι έγινε; Γιατί άλλαξες χίλια χρώματα; με ρώτησε ο μπαμπάς.

-Τίποτα, λέω ενώ είμαι η αμηχανία προσωποποιημένη.

-Παραδέξου το, νόμιζες ότι ήταν η Ντίνα!

-Ναι..

-Να σε ενημερώσω λοιπόν εδώ ότι με την Ντίνα δεν είμαστε πια μαζί!

-Τι;;

-Σου φαίνεται περίεργο έτσι;

-Ναι, άδικα; Εξαιτίας της διέλυσες την οικογένειά μας μπαμπά!

-Το ξέρω παιδί μου.. φέρθηκα επιπόλαια. Η Ντίνα δεν ήταν κάτι σημαντικό για εμένα, αλλά δυστυχώς τώρα που το κατάλαβα είναι πλέον πολύ αργά. Έχασα και εσένα και τη μητέρα σου, έχασα την οικογένειά μου!

-Δεν είναι περίεργη η κατάσταση στο γραφείο τώρα; Εννοώ..

-Δεν δουλεύει πια στο γραφείο η Ντίνα. Λίγες μέρες αφού χωρίσαμε με τη μαμά χώρισα και με την Ντίνα. Αυτή η σχέση δεν υπήρχε καμία περίπτωση να προχωρήσει. Το κατάλαβε και η Ντίνα και δήλωσε μόνη της την παραίτησή της.

-Και δηλαδή τώρα είσαι εντελώς μόνος;

-Όχι εντελώς! Έχω τον Ιάσονα..

-Μπαμπά μου.. από εδώ και πέρα θα έχεις και εμένα! Αλλά πες μου κάτι, τώρα που χώρισες με την Ντίνα υπάρχει περίπτωση να τα ξαναβρείς με τη μαμά;

-Πολύ θα το ήθελα αγάπη μου, αλλά δεν νομίζω ότι η μαμά είναι διατεθιμένη να με συγχωρήσει! Η απίστία είναι βαρύ πράγμα, δεν μπορείς να με καταλάβεις..

-Κι εύχομαι να μην έρθεις ποτέ σε αυτή τη θέση!

-Εγώ θα της μιλήσω μπαμπά, ποτέ δεν ξέρεις..

-Κάνε ό,τι καταλαβαίνεις κορίτσι μου..

-Λοιπόν μπαμπά πρέπει να φύγω, με περιμένουν τα παιδιά..

-Εντάξει κορίτσι μου. Σημαίνει πολλά για μένα το ότι ήρθες! Μου έδωσες είκοσι χρόνια ζωής σήμερα!

-Την επόμενη φορά άλλα είκοσι!

-Πότε με το καλό; Δεν ξέρω ακόμα, αλλά θα μιλήσουμε..

-Ωραία! Άντε, καλό ταξίδι! Να προσέχεις..

-Γεια σου μπαμπά!

Έφυγα από το σπίτι με εντελώς άλλον αέρα! Ένιωθα γεμάτη μέσα μου, είχα καιρό να νιώσω έτσι! Βρίσκω τα παιδιά στην καφετέρια που είχαμε δώσει ραντεβού. Ο Άρης με κοιτάζει με νόημα, του κλείνω το μάτι και καταλαβαίνει ότι όλα πήγα καλά. Τα υπόλοιπα από Skype, ευτυχώς υπάρχει κι αυτό! Σε μία ώρα μπαίνω στο λεωφορείο για να γυρίσω Θεσσαλονίκη. Το ραντεβού μας ανανεώνεται για δύο εβδομάδες μετά, όταν τα παιδιά θα έρθουν εκδρομή στη Θεσσαλονίκη! Βέβαια έχω να πω και τα νέα στη μαμά!! Λες να τα ξαναβρούν; Αυτό θα αλλάξει πάλι τη ζωή μου πολύ, λογικά θα γυρίσουμε Γιάννενα, αν γίνει αυτό! Αλλά ας μην βιάζομαι, γιατί η μάνα μου είναι σκληρή, δεν νομίζω να του το συγχωρέσει τόσο εύκολα.. Αλλά κι εγώ δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι θέλω να αφήσω τη Θεσσαλονίκη τώρα.. όσο να 'ναι συνήθισα! Τέλος πάντων, θα δείξει..

Λοιπόν, έτοιμο ολόκληρο το κεφάλαιο!!! :D Μετά από μια μέρα κατάφερα να βρω το κουράγιο να το τελειώσω!! Αύριο θα μπει το επόμενο κεφάλαιο, όπου περιγράφεται η εκδρομή της Γιαννώτικης παρέας στη Θεσσαλονίκη, ιδέα που μου έδωσε σε σχόλιό της η @ellenaki2000 (να περιμένεις αφιέρωση φυσικά!!!!). Αυτό το κεφάλαιο αφιερωμένο στην @pylolia την οποία υπερευχαριστώ για την πολύτιμη βοήθειά της και τη συνεχή στήριξη!!! <3 

Και μια ενημέρωση όσον αφορά τα σχόλια. Κάποιες φορές ίσως αργώ να απαντήσω αλλά δεν το κάνω ούτε επειδή βαριέμαι ούτε επειδή σας αγνοώ! Απλά το wattpad κάνει τα δικά του ως συνήθως.... Δεν ξέρω που θα πάει αυτή η κατάσταση!! Απλά σας ενημερώνω προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Αν για παράδειγμα απαντάω στα πιο πρόσφατα σχόλια και όχι στα πρώτα δεν είναι παρά μόνο επειδή δεν μου το επιτρέπει η εφαρμογή. Προσπαθώ όσο μπορώ να απαντάω σε όλους όταν γίνεται.. ελπίζω να καταλαβαίνετε!! <3

Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας και τη συνεχή στήριξη!! Ειλικρινά αν δεν ήσασταν εσείς θα τα είχα παρατήσει τις τελευταίες μέρες γιατί τα νεύρα μου έχουν σπάσει άπειρα με το wattpad και έχω ξενερώσει! Αλλά φυσικά η ιστορία θα συνεχιστεί!! ;) Το επόμενο θα ανέβει αύριο (εκτός αν μου συμβεί πάλι καμιά γκαντεμιά.. δεν ξέρω ποτέ :ρ). Φιλιά πολλά!!! <3