"Κοπέλα μου, πας καλά ; Μην τολμήσειςς και με ξαναακουμπήσεις ! Εγώ δεν θέλω να έχω καμία σχέση με τον γκόμενο σου. Μάζεψε τον όμως γιατί αυτός με γυροφέρνει."
Της είπα πλέον έξαλλη.

"Δεν έχω να μαζέψω κανέναν. Ξέρω πάρα πολύ καλά ότι εσύ τρέχεις πίσω του. Νόμιζες ότι θα μας χωρίσεις αλλά όπως βλέπεις δεν τα κατάφερες. "
Μου είπε και στα χείλη της υπήρχε ένα χαιρέκακο χαμόγελο. Δεν ξέρω γιατί αλλά εκείνη την στιγμή ένιωσα σαν να θόλωσε το μυαλό. Το χέρι μου χωρίς να το ελέγξω έπιασε τα μαλλιά της και την τράβηξε κοντά μου.

"Αααα με πονάς !"
Φώναξε αλλά είμαι σίγουρη πως κανένας δεν την άκουσε. Στο μαγαζί υπήρχε δυνατή μουσική και κάλυψε την φωνή της.

"Δεν με ενδιαφέρει αν σε πονάω. Αν τολμήσεις για οποιοδήποτε λόγο όμως να ξανασηκώσεις χέρι πάνω μου θα στο σπάσω και δεν θα σε σώσει ούτε ο γκόμενος σου ούτε κανένας. "
Της είπα και την έσπρωξα προς τα πίσω. Εκείνη έπεσε κάτω και εγώ έφυγα από την τουαλέτα χωρίς της δώσω περισσότερο σημασία. Πήγα στο τραπέζι και άρχισα να μαζεύω τα πράγματα μου.

"Που πας ;"
Γύρισα και είδα για μια ακόμα φορά τον Logan.

"Όπου θέλω. "
Χωρίς να περιμένω απάντηση πήρα την τσάντα και πλησίασα την Alexa. Την ακούμπησα απαλα στην πλάτη και εκείνη γύρισε να κοιτάξει ποιος είναι. Όταν συνειδητοποίησε ότι ήμουν εγώ μου χαμογέλασε.

"Περνάς καλά ;"
Με ρώτησε ενθουσιασμένη.

"Ήταν πολύ όμορφα και σε ευχαριστώ. Λέω να πηγαίνω όμως. Δεν νιώθω πολύ καλά. "
Της είπα αλλά ένιωθα ενοχές που για μια ακόμα φορά αναγκάστηκα να πω ψέματα.

"Και πως θα γυρίσεις μόνη σου ;"
Με ρώτησε ανήσυχη

"Θα πάρω ένα ταξί, μην ανησυχείς. "
Της είπα για να την καθησυχάσω.

"Σίγουρα ;"
Με ρώτησε καχύποπτη.

"Ναι "
Της είπα και την χαιρέτησα. Έπειτα ευχαρίστησα και χαιρέτησα τον Carlos και έπειτα πήγα να ενημερώσω την Liz και την Daniella. Αφού προσπάθησαν και εκείνες για λίγο να μου αλλάξουν γνώμη της χαιρέτησα και έφυγα από το μαγαζί. Κατευθύνθηκα προς τον κεντρικό που ήξερα ότι θα βρω σίγουρα ταξί. Ήταν λίγα τετράγωνα μακρυά αλλά πριν προλάβω να φτάσω ένα αμάξι που ερχόταν έκοψε ταχύτητα και όταν έφτασε δίπλα μου κατέβασε τα παράθυρα. Γύρισα τρομαγμένη να κοιτάξω γιατί ήταν αρκετά αργά.

"Μπες μέσα τώρα !"
Μου φώναξε ο Logan απόλυτα σοβαρός. Εγώ δεν του έδωσα σημασία και συνέχισα τον δρόμο μου. Άκουσα το αμάξι να σταματάει απότομα και η πόρτα να ανοίγει. Ξαφνικά τον ένιωσα να με πιάνει από το μπράτσο και να με γυρνάει με δύναμη προς το μέρος του.

"Γιατί, δεν με ακούς ποτέ γαμώ το κεφάλι σου ;"
Με ρώτησε αλλά πιο πολύ σαν γρύλισμα ακούστηκε. Εγώ εκανε μια αποτυχημένη προσπάθεια να τραβηχτώ από το κράτημα του.

"Γιατί έχω κουραστεί μαζί σου !"
Του φώναξα και εκείνος με κοίταξε έκπληκτος.

"Νόμιζα ότι κάτι υπήρχε μεταξύ μας. Μέχρι και ερωτική εξομολόγηση υποτίθεται μου έκανες. Όμως για κακή σου τύχη σε είδα να φιλιέσαι με την Ashley. "
Συνέχισα να του φωνάζω. Εκείνο το βράδυ δεν μπορούσα να ελέγξω με τίποτα τον εαυτό μου. Με είχαν φτάσει στα όρια μου.

"Τι ; Εγώ δεν ... Λες για δύο βράδια πριν ;"
Με ρώτησε ήρεμος αυτή την φορά.

"Ναι "
Του απάντησα έξαλλη με την αντίδραση του.

"Δεν την φίλησα εγώ. Αυτή με φίλησε. Γιατί δεν ήρθες να μου το πεις γαμώτο σου ;"
Με ρώτησε σαν να έφταιγα εγώ.

"Τι να σε ρωτήσω ; Γιατί με κορόϊδεψες και τώρα είσαι πάλι με την πρώην σου ;"
Τον ρώτησα ειρωνικά.

"Αυτό είναι το θέμα. Δεν είμαι μαζί της. Με έχει πρήξει και απλά προχθές βρήκε την ευκαιρία να με φιλήσει. Όμως της το ξέκιψα. "
Μου είπε και ήταν σαν να θέλει να με ηρεμίσει.

"Και γιατί λέει τότε στους πάντες ότι είστε μαζί ;"
Τον ρώτησα και τον είδα να ξαφνιάζεται.

"Δεν ξέρω αλήθεια. Θα της μιλήσω να σταματήσει γιατί δεν ισχύει. Έλα τώρα στο αυτοκίνητο και σταματά τα πείσματα. "
Μου είπε πιο ήρεμος αυτή την φορά και μου άφησε το χέρι. Χωρίς να του πω κάτι παραπάνω κατευθύνθηκα στο αμάξι του. Μπήκα και κάθησα στην θέση του συνοδηγού. Μπήκε και εκείνος μέσα και ξεκίνησε το αυτοκίνητο. Για λίγο ώρα ήμασταν και οι δύο σιωπηλοί.

"Οι άλλοι πως θα γυρίσουν. "
Τον ρώτησα ενώ συνειδητοποίησα πως ήταν μόνο το δικό του αυτοκίνητο και του Carlos.

"Δεν με ενδιαφέρει. Εμένα το μόνο που με ένοιαζε ήταν να μην γυρίσεις μόνη σου. "
Μου είπε και με κοίταξε φευγαλέα. Αυτό τον άνθρωπο ποτέ δεν θα τον καταλάβω. Από την μια μου φωνάζει και μου φέρεται απαίσια και από την άλλη γίνεται τόσο γλυκός. Αφού φτάσαμε μετά από αρκετή ώρα στην σχολή βγήκαμε από το αμάξι και κατευθυνθήκαμε προς τις εστίες. Όταν φτάσαμε έξω από το δωμάτιο μου γύρισα προς τα εκείνον.

"Σε ευχαριστώ που με έφερες. Καληνύχτα. "
Του είπα και γύρισα προς την πόρτα μου. Δεν πρόλαβα όμως να την ανοίξω.μου έπιασε το χέρι, απαλά αυτή την φορά και με γύρισε προς τα εκείνον και πάλι.

"Συγγνώμη για την συμπεριφορά μου. Είμαι σε περίεργη φάση. Δηλαδή μου είναι πολύ περίεργο που κυκλοφορεί εδώ η μάνα μου. Είσαι ο μόνος άνθρωπος που έχω μιλήσει για αυτό το θέμα. Το ξέρω ότι δεν είναι δικαιολογία για να σου φέριμαι έτσι αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να το ελέγξω. "
Με αυτό που άκουσα να μου λέει σκέφτηκα ότι ίσως να ήταν η κατάλληλη στιγμή να του μιλήσω. Πήρα μια βαθειά ανάσα και τον κοίταξα στα μάτια.

"Πρέπει να σου μιλήσω για κάτι. Θες να έρθεις μέσα ;"
Τον ρώτησα και εκείνος με κοίταξε με περιέργεια. Κούνησε απλά καταφατικά το κεφάλι του και εγώ γύρισα και άνοιξα την πόρτα. Μπήκαμε μέσα και έκλεισα την πόρτα. Πήγε και έκατσε στο κρεβάτι μου και πήγα και εγώ και έκατσα δίπλα του. Με κοίταξε περιμένοντας να ακούσει τι έχω να του πω. Μου ήταν δύσκολο που έπρεπε να κάνω το μεσολαβητή σε όλο αυτό αλλά έπρεπε. Υπήρξε για λίγο ησυχία αλλά τελικά ξεκίνησα να του εξηγώ όσα μου είχε πει η μητέρα του.

"Οπότε πιστεύω ότι αξίζει να της δώσεις μια ευκαιρία. "
Του είπα στο τέλος. Στο πρόσωπο του υπήρχαν ανάμικτα συναισθήματα, όπως θυμός, πόνος, απογοήτευση. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ένιωθα και εγώ πόνο με αυτό που έβλεπα. Ξαφνικά σηκώθηκε και άρχισε να περπατάει νευρικά στο δωμάτιο.

"Πες μου ένα λόγο που για μια ακόμα φορά ανακατεύτηκες. "
Με ρώτησε θυμωμένος αλλά ακόμα ήταν σχετικά ήρεμος. Σηκώθηκα και τον πλησιάσα. Στάθηκα μπροστά του και εκείνος σταμάτησε να περπατάει. Το βλέμμα του κλείδωσε στο δικό μου. Τα μάτια του πετούσαν φλόγες.

"Γιατί σε νοιάζομαι. "
Του είπα χωρίς να το σκεφτώ και πολύ. Τον είδα να ξαφνιάζεται για μια ακόμα φορά. Χωρίς να το περιμένω έπιασε το πρόσωπο μου και με τράβηξε κοντά του. Ένωσε τα χείλη μας και με φίλησε. Το φιλί του ήταν διαφορετικό αυτή την φορά. Ήταν απαλό και αργό. Δεν ήταν φιλί με πάθος. Ένιωθα σαν να το είχε ανάγκη, σαν να το περίμενε πολύ καιρό. Δεν αντιστάθηκα και ανταπέδωσα και εγώ. Όταν το οξυγόνο άρχισε να λιγοστεύει απομακρυνθήκαμε. Άνοιξα τα μάτια μου και εκείνος ήδη με κοιτούσε. Χαμήλωσα το βλέμμα μου γιατί ήξερα ότι αυτό που θα του πω δεν θα του άρεσε.

"Όχι τώρα"
Του είπα χαμηλόφωνα.

"Γιατί ;"
Με ρώτησε με περιέργεια.

"Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να λυθούν. Δεν γίνεται ακόμα. Είμαι πολύ μπερδεμένη με όσα συμβαίνουν. "
Του είπα και οριακά άκουγα την φωνή μου. Δεν μου άρεσε ούτε εμένα που για μια ακόμα φορά έπρεπε να τον απομακρύνω αλλά οι συνθήκες δεν βοηθούσαν καθόλου.

"Έχεις δίκιο. "
Μου απάντησα και τώρα εγώ ήμουν αυτή που τον κοιτούσα ξαφνιασμένη. Δεν φαινόταν θυμωμένος, αντίθετα φαινόταν σαν να έχει κατανοήση. Ήταν η πιο ώριμη απάντηση που μου έχει δώσει ποτέ.

"Μέχρι να έρθει η στιγμή όμως μην αμφισβητήσεις ούτε λεπτό τα συναισθήματα μου για σένα. "
Μου είπε σοβαρός και με φίλησε για μια ακόμα. Έπειτα με άφησε, γύρισε και πήγε στην πόρτα. Με κοίταξε για μια τελευταία και έπειτα βγήκε από το δωμάτιο. Ετοιμάστηκα για ύπνο και ξάπλωσα. Το μυαλό μου δεν άργησε να ταξιδέψει σε αυτό το φιλί. Το στομάχι μου σφήχτηκε και ένιωθα την ανάγκη να βρεθώ στην αγκαλιά του. Δεν θα καταλάβω ποτέ πως αυτός ο άνθρωπος έχει τόση επιρροή πάνω μου. Ο ύπνος δεν άργησε να με πάρει χωρίς φυσικά να φεύγει στιγμή αυτή η σκηνή από το μυαλό μου.

Μια εβδομάδα μετά

Δεν έχω νέα από τον Logan μετά από εκείνο το βράδυ. Ούτε τον έχω δει στην σχολή ούτε του έχω μιλήσει στο τηλέφωνο. Δεν απαντάει ούτε στα μηνύματα μου. Έχω αρχίσει να ανησυχώ γιατί δεν τον έχει δει γενικά κανένας. Ίσως ήταν λάθος να του μιλήσω για την μητέρα του. Ούτε εκείνη μου απαντάει στο τηλέφωνο. Ήθελα να της μιλήσω για να δω αν έχει καμία σχέση με την εξαφάνιση του. Άδικος κόπος όμως.

"Δεσποινίς Jones, μήπως θα θέλατε να μας παίξετε το κομμάτι σας στο πιάνο. Είστε από τους τελευταίους φοιτητές που δεν μας το έχετε παρουσιάσει. "
Μου είπε ο Smith και με έβγαλε από τις σκέψεις μου. Δεν του απάντησα, απλά σηκώθηκα από την θέση μου και πήγα στο πιάνο. Καθάρισα την φωνή μου και άρχισα να παίζω το τραγούδι μου.

I hope I never see the day
That you move on and be happy without me
Oh, what's my hand without your heart to hold?
I don't know what I'm living for If I'm living Without you,
All my friends, they know and it's true
I don't know who I am without you
I've got it bad, baby
I got it bad
Tell me you love me
I need someone
On days like this, I do
On days like this
Oh, can you hear my heart say?
You ain't nobody 'til you got somebody
Everything I need
Is standing in front of me
I know that we will be
Alright, alright, yeah
Through the ups and downs
Baby, I'ma stick around
I promise we will be
Alright, alright,
Hear my heart say
You ain't nobody 'til you got somebody
I know that we will be alright, alright, yeah

Όταν τελείωσα, όλοι οι συμφοιτητές μου χειροκρότησαν και εγώ επέστρεψα στην θέση μου.

"Ομολογώ, πως είναι ένα πολύ προσεγμένο κομμάτι αν γίνουν κάποιες μικρές διορθώσεις. "
Μου είπε και έπειτα μας άφησε να φύγουμε.

"Δεσποινίς Jones, ελάτε λίγο. "
Μου είπε πριν προλάβω να βγω μαζί με τους υπόλοιπους από την αίθουσα. Στην αρχή υπέθεσα ότι θα με θέλει για το κομμάτι αλλά γρήγορα κατάλαβα πως κάτι συμβαίνει.

"Έχεις δει τον Logan ; Έχει να φανεί και στην σχολή και στο σπίτι μια εβδομάδα. Σε ρωτάω γιατί κανένας από τους φίλους του δεν ξέρεις τίποτα. Ήσουν η τελευταία μου ελπίδα. Του έχω ζητήσει άπειρες φορές να μην κάνει παρέα μαζί σου αλλά ξέρω ότι έχετε μια ιδιαίτερη σχέση. "
Μου είπε και εγώ ξαφνιάστηκα με το θράσος του. Πώς γίνεται να μου λέει έτσι ωμά ότι δεν με εγκρίνει για τον γιο του.

"Όχι, δεν τον έχω δει. "
Του είπα ξερά. Στην πραγματικότητα ήθελα να τον βρίσω αλλά δεν ήθελα να ρισκάρω την θέση μου στην σχολή.

"Καλώς, αν μάθεις οτιδήποτε σε παρακαλώ ενημέρωσε με. "
Μου είπε και εγώ απλά εγνεψα καταφατικά, ενώ στην πραγματικότητα ήθελα να του πω, δεν μας χέζεις και εσύ. Έφυγα από την αίθουσα και κατευθύνθηκα προς την λέσχη. Όταν έφτασα μπήκα μέσα και εντόπισα την παρέα μου. Ήταν όλοι εκεί. Πήγα έκατσα δίπλα στην Daniella μιας και ήταν η μόνη κενή θέση.

"Όλα καλά ;"
Με ρώτησε ο Carlos που καθόταν απέναντι μου.

"Ναι, απλά με έπιασε ο πατέρας του Logan να μου πει αν ξέρω γιατί έχει εξαφανιστεί. "
Του είπα κάπως προβληματισμένη.

"Όλους μας έχει ερωτήσεις, άπειρες φορές. "
Μου απάντησε ο Kendall αλλά φαινόταν σαν να αδιαφορεί. Υποτίθεται είναι ο πιο στενός του φίλος. Πώς γίνεται να έχει τέτοια αντίδραση.

"Το είπα στα παιδιά. Το λέω και σε εσένα αφού άργησες. Είστε όλοι καλεσμένοι για το Thanksgiving την άλλη εβδομάδα σπίτι μου. "
Μου είπε ο James αλλάζοντας θέμα. Αυτό και αν ήταν περίεργη συμπεριφορά. Πώς γίνεται να αγνοούν το γεγονός ότι ο φίλος τους έχει χαθεί. Ο κόσμος ανάποδα να έρθει εγώ θα μάθω τι έχει γίνει όμως !