P.O.V Gracé

        BYŁAM zagubiona, nie potrafię teraz normalnie funkcjonować. Widzę dziwne istoty, oprócz jednego, on za to był w masce dlatego trudno było mi określić czy załapuje się do listy ,,osobników nadnaturalnych''.

  - Ręce do góry! - Wykrzyczał jakże PRZEUROCZY szop, celujący prosto w moje ciało jakąś dziwną broną. Podniosłam dłonie nad głowę.

         Chłopak stojący przede mną ściągnął maskę, jednak zaliczał się do rasy ludzi, co dało mi odrobine nadziei, że nie jestem jedna

  - Czego tu szukasz? - Z nerwów zaczęłam niepokojąca się pocić.

- J..jjja nie wiem nawet gdzie jestem? - Zdecydowanie byłam przerażona, a moje oczy to zdradzały

- Dobrze, to po cholerę wchodziłaś do domku - Wydarł się futrzak, on z tej całej popapranej grupy wyglądał najbardziej przerażająco, bardziej niż ten niebieski men.

- Porwano mnie i wyrzucono na tą planetę, a za cholerę nie mogłam znaleźć cienia, a słońce jak widać nie ma tu swojego umiaru - Moje przerażenie minęło a nerwy puściły, co oznaczało tylko jedno ,,FURIĘ''

- Spokojnie, skąd jesteś? - Lizus (ten najbardziej ludzki), bo na takiego wyglądał, najbardziej próbował zapanować nad sytuacją.

- Z ziemi - Na co otworzył szeroko oczy, coś musiało to oznaczać.

- No nie, na serio - Walnął się w czoło z otwartej dłoni, na co zmarszczyłam brwi i opuściłam ręce.

- Przypomniało mi się, że tam kiedyś byłem - Zarechotał, a zwierzak podszedł do niego i walnął go w piszczel

- Nie ma na to czasu czy tam byłeś czy nie, musimy ją zawieźć do domu. Nie chce jej widzieć więcej na oczy - Aua zabolało, zielono skóra przewróciła oczyma o stawiła krok bliżej w stronę mojej osoby.

- Ja jestem Gamora, ten tutaj futrzak zwie się Rocket, a ten kogo kopnął to Peter. Niebieski to Drax, a i bym zapomniała - Schyliła się biorąc w dłonie dziwne ruszające się drzewko - To jest Groot - A następnie go odłożyła

    - I am Groot - Spojrzałam w dół, nie wiedziałam o co mogło mu chodzić .

    - Dobra Dobra, więc lecisz z nami odwieziemy cię do domku - Na twarzy Peter'a ukazał się szeroki uśmiech. Już go nie lubię