.
.
.
#Deku

14 marzec

(23/24 lata)

-A więc jutro przygotujcie się na kartkówkę z działu 2 ze strony 34-36 . Pamiętajcie też o zadaniu domowym na piątek i o sprawdzianie , który będzie za tydzień  - przypomniałem mojej klasie , która liczyła 34 osoby , dostałem dość trudnych wychowanków , mimo , że pierwszy rok pracuje jako wychowawca.

Zostałem nauczycielem tylko z jednego powodu. Test , który zaplanowałem w przyszłym tygodniu będzie na odpowiedzi A , B , C i planuje zrobić 40 pytań, a wszystkie poprawne rozwiązania będą B.
Wiele razy miałem tak , że jak było chociażby 5 razy ta sama litera pod rząd to zaczynałem panikować i wątpiłem w swoje wybory . Jestem taki złyyyy.

Dzisiaj miałem pojechać odwiedzić Taiyo i resztę rodzeństwa  , nie widziałem się z nimi od 2 miesięcy i oni dalej nie wiedzą o mojej chorobie.
Strasznie się za nimi stęskniłem i nie mogę się doczekać kiedy ich znowu zobaczę.

Wyszedłem z klasy i poszedłem do pokoju nauczycielskiego , w którym była tylko sekretarka , ponieważ to już ostatnia lekcja .

- Czekałam na pana - powiedziała niebieskooka kobieta.

-Czy coś się stało? - zapytałem podchodząc do fioletowłosej.

-Umm.... gdzie ja to dałam ? - dziewczyna zaczeła szukać czegoś w torbie - O! Znalazłam !- krzyknęła uradowania i wyciągnęła z torebki różową kopertę zaadesowaną do mnie.- Leżała dzisiaj przed szkołą , znalazłam ją , ale nie musisz się martwić nie otwierałam tego - sektetarka podała mi kopertę po czym wyszła z pokoju , nakazując mi żebym go zamknął gdy będę wracał do domu.

Otworzyłem kopertę a w niej była mała karteczka w kratkę. Zdziwiłem się gdy zobaczyłem co tam było napisane.

Co było w liściku :

,,Spotkajmy się o 16:00 w parku przy szkole , proszę przyjdź to ważne , myślę , że jeśli się zjawisz to miło się zaskoczysz.

Jak przyjdziesz to się dowiesz kto to napisał "

Nie mam pojęcia kto mógłby to napisać i nie wiem też czy powinienem przyjść , ale jestem strasznie ciekawy , kto chciał mi to dać.

Jest 15:45  a droga do parku powinna mi nie zająć więcej niż 5 minut. I tak miałem wyjechać z Tokyo o 17:00 ,więc gdyby spojrzeć na to obiektywnie to nie mam powodów by nie iść , ale jeśli chcę to muszę się pospieszyć.

Dotarłem na miejsce w 7 minut , drzewa wiśni już zakwitły , usiadłem pod jednym z nich i przypomniało mi się jak siedziałem tak z Todorokim i jaki byłem w tedy szczęśliwy

Jestem naprawdę głupi , najpierw go zostawiam i odchodzę zostawiając mu jedynie kawałek papieru a teraz użalam się nad sobą , że za nim tęsknię.

Nim się obejrzałem już zasnąłem. Miałem piękny sen , naprawdę sliczny , ale zanim on się skończył ktoś mnie szturchnął w ramie tym samyn przerywając scenę w której Todoroki  mnie całuje.

-Hmmm....Co się stało ?- zapytałem zaspanym głosem z przymrużonymi oczami.

Jakaś postać podała mi rękę , ale nej nie widziałem dokładnie , bo jeszcze mi się wzrok nie wyostrzył.

-Myslałem , że nie przyjdziesz - powiedział męski głos , a po chwili przed sobą zobaczyłem Taiyo i resztę rodzeństwa.

-To naprawdę wy ?- zapytałem nue będąc pewny tego czy dalej nie śnie.
Czarnowłosy walnął mnie w twarz - Ała ! Co to było ?!

-Widzisz jesteśmy prawdziwy - stwierdził Taiyo i zaśmiał się pod nosem.

- Tak się cieszę tak dawno was nie widziałem - powiedziałem i podszedłem do Eriś i mocno ją przytuliłem to samo z resztą zrobiłem z Togą , a przy Dabim i Shigarakim był tylko przyjacielski uścisk.

-A mnie nie przytulisz ? - zapytał Taiyo z wyrzutami i zrobił smutną minę. Zaśmiałem się i uścisnąłem go mocno.

-Mam wam tyle do opowiedzenia - oznajmiłem i usiadłem na ławce w parku , ponieważ zakręciło mi się w głowie i zrobiło niedobrze .

-Hej młody wszystko w porządku ? - zapytał  Dabi widząc moje złe samopoczucie .

-To nic , po prostu jestem zmęczony , dzieciaki w szkole , karkówki , sprawdziany i te sprawy rozumiesz o co  chodzi - powiedziałem z uśmiechem na twarzy , ale dalej kręciło mi się w głowie - może chodźmy do mojego domu , muszę wan coś powiedzieć - oznajmiłem i wstałem z ławki prowadząc rodzeństwo do mieszkania .

-Chcecie coś do picia ? - zapytałem gdy już wszyscy usiedli na podłodze przy stole . Każdy powiedział co chciał a ja poszedłem do kuchni aby to przygotować.

Gdy podszedłem do kranu szybko złapałem się umywalki aby powstrzymać mój upadek .

Myślałem , że głowa mi pęknie , ledwo trzymając się na nogach wyciągnąłem kilka leków  z półki i je zażyłem .

Po 10 minutach wróciłem do pokoju z moim rodzeństwem i każdemu podałem jego napój.

Siedzieliśmy w ciszy , a ja zbierałem w sobie odwagę aby powiedzieć im o moim raku.

-Etto.... muszę wam cos powiedzieć - mruknąłem niepewnie.

-Izukuś przecież wiesz , że możesz nam powiedzieć o wszystkim - stwierdziła uśmiechnięta Toga.

-No to ten ......... jestem chory dość poważnie - oznjamiłem i schowałem wzrok abym nie musiał patrzeć w ich oczy .

Nastała chwila ciszy , po czym Taiyo położył mi rękę na ramieniu .

-Co się dzieje ? - zapytał mnie z troską w głosie.

-Ja mam.....- nie dokończyłem przez mój łamiący się głos i schowałem twarz w rękach aby moje rodzeństwo nie musiało patrzeć na ten żałosny widok gdy płaczę .

-Braciszku ? - cicho odezwała się Eri i podeszła do mnie i mocno przytuliła.

Zebrałem w sobie odwagę i wytarłem łzy .

-Ja jestem chory na raka - wyruciłem to z siebie ale nikt się nie odezwał patrzyli tylko na mnie zszokowani , po chwili Dabi wstał od stołu.

-Pójdę się przewietrzyć - oznajmił i wyszedł z pokoju.

#Shoto

Mam dzisiaj nocny patrol jest już godzina 19:00 , ta dzielnica jest raczej spokojna ,więc nie liczne na żadne atrakcje dzisiejszego wieczoru.

Przechadzałem się ciemnymi uliczkami , bo przeważnie tam najczęściej spotyka się złoczyńców , patrolowanie jest zdecydowanie najlepszą robotą , ponieważ jest zazwyczaj spokój i nie trzeba się zbytnio wysilać .

Szedłem wąskim korytarzem pomiędzy dwoma budynkami gdy w cieniu zauważyłem jakąś postać , światło księżyca wyraźnie mi pokazało twarz mężczyzny.

Od razu go rozpoznałem był to były członek ligi złoczyńców i jeśli się nie mylę nazywał się Dabi , nie miał już czarnych włosów tylko czerwone , ale miał te specyficznie blizny rozciągające się po całym jego ciele.

Gdy chłopak mnie zauważył , odwrócił wzrok i zwrócił , aby się ze mną nie spotkać.

Zacząłem biec za Dabim , bo w końcu był to pozzukiwany od kilku lat przestępca.

Chłopak nawet nie próbował uciekać a ja to wykorzystałem i rzuciłem się na niego.

Mężczyzna zaczął przypalać mi rękę swoimi niebieskimi promieniami przez co odskoczyłem do tyłu.

Zacząłem go atakować lodem , ale płomienie Dabiego były tak gorące , że w mgnieniu oka roztapiały lód.

A mój ogień przegrywał z jego niebieskim , byłem dużo słabszy od byłego członka ligi złoczyńców.

Role się odwróciły teraz mężczyzna wygrywał a ja musiałem się cofać do tyłu aby nie zostać spalonym .

Gdy już nie dawałem rady się bronić a Dabi miał mnie już poparzyć , coś go zatrzymało a ja nim zdążyłem zobaczyć kto mnie uratował dostałem w tył głowy i zemdlałem.

2 godziny później

Obudziłem się w tej samej ciemnej uliczce , w której zemdlałem.

Strasznie bolała mnie głowa , ale najdziwniejsze jest to , że byłem przykryty jakąś kurtką , dzięki czemu nie zmarzłem , bo noce dalej były zimne.

Gdy się otrząsnąłem zauważyłem , że w ręce coś trzymam .

Była to mała karteczka. Gdy zobaczyłem treść wiadomości uśmiechnąłem się , nie zrobiłem tegk od bardzo dawna , znaczy uśmiechałem się , ale nigdy nie było to szczere.

Treść liścika  :

,, Nigdy więcej tak nie ryzykuj idioto "
.

.

.

.

.

___________

A WIĘC DRODZY MOI MILI ŻYCZCIE MI WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO xD

A tak poważnie to jutro mam urodzinki i potrzebuje atencjii i te sprawy 😂😂❤❤