Budzę się ze świadomością, że dziś znowu budzę się,i jestem Sama, jem śniadanie Sama, idę do pracy SAMA, w pracy nikt mnie nie lubi, jem lunch SAMA, wracam do domu SAMA, jem obiad SAMA, przez następne sześć godzin patrzę się w sufit i myślę jak beznadziejne i bez sensu jest moje życie i czy go nie skończyć, potem jem kolację SAMA, i idę spać SAMA, następnie do godziny trzeciej płaczę w poduszkę i myślę jakie moje życie jest tragiczne i bez celu, bo do niczego nie dążę tylko żyje rutyną i samotnością, i tak do momętu kiedy pójdę do psychologa lub popełni samobójstwo, moje motto to "jeść pić spać ".