Hermiona

Ahh... Jak ja kocham święta! Są prezent, jest choinka, a na ustach dobra minka. Wiem jestem troche infantylna, ale przecież są święta!!! Jednak najlepsze w tym wszystkim jest to, że to będą pierwsze święta naszej małej Rose. Mój kwiatuszek ma, aż 7 miesięcy! To moje największe szczęście.

Po całej Norze unosił się zapach wigilijnych potraw. Dzieciaki latały po całym domu, a kobiety gotowały. Natomiast panom został przydzielony obowiązek montowania światełek.

- Dzieci! - zawołała Molly. - Idźcie do okna i wypatrujcie gwiazdki.

- Super! - zawołał James.

- Taa... świetnie. - wymamrotała Vicki i podąrzyła za zgrają urwisów.

- Eee... Ebeb de yga! - wykrzyczała Rosia, wskazując palcem na jej kuzynów. Udałam się, więc do okna i razem z innymi wypatrywałam znaku.

- Jest! - zawołał James. - Tam ciociu! Patrz! - spojrzałam we wskazanym kierunku i zobaczyłam panów, którzy zapalali magiczne mini fajerwerki. No ludzie! Sylwester dobiero za tydzień, a oni już fajerwerki. Nie mogłam tego tak zostawić. Poprosiłam Vicky, żeby potrzymała na chwile małą i podążyłam na dwór.

Podeszłam do Rona i bliźniaków, od razu wyczuwając woń alkoholu.

- Ron. - powiedziałam ostrzegawczym tonem. - Nie piłeś. Prawda?

- No, ależ Hermionko moja ty kochana, tylko łyka. Tylko łyka. - mówił pijacko. No zabić to mało! - No, chodź tu daj buziii. - podszedł i przyssał się do mojego policzka, ale od razu go odepchnęłam.

- No kochanie... Nie bądź zła... To był tylko łykczek... - tłumaczył się.

- Łyczek, a nie cała  butelka? - wstrząsnęłam i odwróciłam się na pięcie.

- No Hermionko, no... poczekaj. - bełkotał idąc za mną. - A powiedzieć ci kawał Hermnionko. Wiesz jaka, jest ulubiona kolęda niemowlaka? Dzisiaj w bet lejem. Łapiesz w bet lejem - powiedział i wybuchnął przzraźliwym śmiechem.

Merlinie zabierz mnie od niego!!!