Sıcak bir yaz günüydü Kaan ellerini cebine atmış, derin düşüncelere dalmış biçimde yürüyordu. Hala 3 gün önceki olayın şokunu atlatamamıştı.

3 Gün önce

Kaan mezuniyet töreninden çıkmıştı,en yakın dostu Ertuğrulu evine bıraktı ve evin yolunu tuttu yolda yürürken mutluluğunu gizleyemiyordu hoplaya zıplaya, herkese selam vererek gidiyordu çünkü sonunda mühendis olmuştu. Eve geldi kapıdan içeri girdi anahtarı gelişigüzel fırlattı ve hızlıca salona geçti. Annesi ve babasını kucaklayarak sarıldı. İlk olarak annesi konuştu:''Canım oğlum seninle gurur duyuyoruz seni çok seviyoruz''ve babası ekledi''Koçum oğlum benim aslanım aferin lan kerata başardın''. Bu sefer Kaan konuştu:''Yo hayır hayır bunu sizin sayenizde başardım siz olmasanız olmazdı bu sizin için''dedi ve mezuniyet belgesini annesine verdi, annesi belgeyi görünce gözleri doldu ve yaşlar yanaklarından süzüldü. Kaan bunu görünce onunda gözleri doldu. Daha sonra babası:''Oğlum biliyorum bu mutlu gününde seni üzeceğim ama sende biliyosun alacaklılar kapıya dayanıp duruyor, eğer bize bişey olursa...'' Kaan sözünü kesti ve''şşş dediğin gibi bu mutlu günde bunları dile getirmeyelim'' Haluk(Kaanın babası) ve ailesinin batan holdinginden bahsediyorlardı, Haluk holding hisselerinde açıklar oluşmaya başlayınca etraftan borç almayabaşladı zamanla bu borç büyük bir rakama ulaştı ve holding trilyonluku zararlarla battı. Holding battıktan sonra herkes borcunu istedi ve bu isteyenler arasında mafyalarda vardı, Haluğu süekli öldürmekle tehdit ediyorlardı holdingin batmasının üzerinden 9 ay falan geçmişti aslında Haluk'un hala yaşaması bile mucizeydi. Kaan mezuniyet belgesini aldı odasına gitti önce soğuk bir duş aldı, üstünü giyindi duvarda belgeyi asmak için yer arıyordu. O sırada bikaç patırtı duydu, odasının kapısı aralıktıaralıktandışarı doğru baktı. Anne ve babasının karşısında 3 tane takım elbiseli adam vardı ellerinde silah vardı ve bi anda Kaanın gözü önünde önce babasına sonra annesinin alnına doğru ateş ettiler ikiside yere yığıldı. Adamlar evden çıkıp gittiler, fakat Kaan kalakalmıştı kıpırdamadan yerdeki cansız bedenlere bakıyordu. Kapıyı açtı yanlarına gidip çöktü ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Ağzında tek bir cümleyle ağlıyordu''İNTİKAMINIZI ALICAM...İNTİKAMINIZI ALICAM...İNTİKAMINIZI ALICAM...''

Yold yürürken bi anda arkası dönük yaşlı bir adama çarparak irkildi Kaan. Yaşlı adam sevecenlikle Kaana baktı. Kaan:"Çok özür dilerim amcacım gerçekten görmedim ben özür dile..." Yaşlı amca Kaanın lafını kesti"Tamam evladım sakin ol kızmadım amma tek bişey sormak istiyorum" Kaan"Tabi amca sor buyur" Yaşlı amca az olan sakallarını kaşıdı ve Kaanı boydan boya süzdü, şöyle devam etti"Senin gibi bir genci bu kadar dalgın eden şey nedir evlat"dedi. Kaan ise yine yaşadığı olayı hatırladı ve gözleri doldu bunu gören yaşlı amca büyük bir derdi olduğunu anladı"Gel evladım anlaşıldı senin derdin büyük gelde şurada bi çay ısmarlayayım dertleşelim"dedi. Kaan bunu kabul etti ve amcanın bahsettiği kafeye gittiler eski bi görünümü olan hoş bi yerdi. Köşedeki koltuklardan birine oturdular. Kaan başından geçen tüm olayları anlattı ve bunu yaparken gözyaşlarına hakim olamadı. Kaan artık ailesinin intikamını almadan huzurlu olmayacağını amcaya söyledi ve ekledi:'' Eee amca ben anlattım derdimi şimdi sıra sende kimsin ismin necisin ne yaparsın ailen falan var mı?'' Yaşlı amca hafifce tebessüm etti ardından konuştu:'' Anlaşılan sen beni tanımadın evlat'' Kaan meraklı gözlerle cevap verdi:''yok valla amca çıkaramadım kimsin ki sen?''diye sordu.

Yaşlı amca yine tebessümle cevapladı:'' Ben 80li yılların ünlü dövüşcüsü Mahir Mahiroğluyum evlat''. Kaan içindeki şaşkınlığı gizleyemedi ve kekeleyerek konuştu:'' Sen... sen... gerçekten o sun sen Mahir ustasın''. Mahir usta 80li yıllarda bir sürü kupa ve madalya kazanmıştı ve birçok kez 'Avrupanın en iyi dövüşcüsü' ünvanını almıştı. Kaan hala şaşkındı:''Özür dilerim usta seni tanıyamadım'' Mahir usta gayet rahat bir biçimde cevap verdi:'' Sorun değil evlat, bu arada sorduğun için söylüyorum benim ailem yok ve hiç olmadı ben hayatım boyunca kendimi mesleğime adadım''. Kaan birden kafasında ampul yanmış gibi cevap verdi:'' Mahir usta madem kaderde senle karşılaşmak varmış. Sana bir soru sormak istiyorum''Mahir usta hemen cevapladı:'' Buyur evlat sor''

'' Usta benim derdime derttaş oldun şimdi intikamımı almak için bana yardımcı olur musun? Beni eğitir misin yani?'' Mahir tavana bakıp düşündü ve tebessüm etti:'' Aslında yeteneklerimi senin gibi temiz bir gence devretmeyeceğimde kime edeceğim'' Kaan bunu duyunca yüzünü büyük bir gülümseme aldı, üç günden beri doğru dürüst gülmemişti. Sessizliği Mahir usta böldü:'' Evlat yanlız şunu bil bunu yanlız başaramassın ben seninle operasyona katılamayacak kadar yaşlıyım sadece seni eğitebilirim''. Kaan elini çenesine götürdü ve düşündü, doğruydu bir ekibe ihtiyacı vardı fakat hiç kimseye güvenemezdi çünkü zamanında babası insanlara güvenip borç aldı ve işte sonu... Güvenebileceği tek bir kişi vardı o da kader ortağı olan Ertuğruldu. Sonunda konuşmaya karar verdi:'' Usta ekibime alabileceğim bir kişi var başka kimseye güvenemem o da can dostum Ertuğrul, başka biri olmaz''dedi, Mahir usta:''Doğru dersin evlat''düşündü ve devam etti'' Aslında sizin yaşlarınızda tanıdığım iki genç var ikizler biri kız biri erkek kimi kimseleri yok hayata tutunmaya çalışıyorlar, temiz insanlar onlara güvenebilirsin emin ol!'' Kaan bunu kabul etti sonuçta o 'Mahir usta'ydı elbet vardır bir bildiği diye düşündü.

Daha sonra Mahir ustayla iş için konuştular Mahir usta bildiği bir fabrikaya iş görüşmesine gidebileceklerini söyledi sonuçta bu iş için paraya ihtiyaçları olacaktı ve eğitim uzun sürecekti eğitim sürerken çalışarak para biriktirmeleri lazımdı. Mahir usta çayların parasını ödedi ve kafeden çıktılar Kaan evinin yolunu tuttu ailesi öldüğünden beri dostu Ertuğulun yanında kalıyordu. Eve geldi kaldığı odaya gitti üzerini değiştirdi yatağın üzerine oturdu ve düşündü. Hayatında ne büyük değişiklikler olmuştu, bundan bir hafta önce ailesiyle birlikte yaşıyordu şimdi ise onların intikamını almak için ekip kuruyordu. Odadan çıktı ve salona gitti Ertuğrul televizyon izliyordu ayrıca her zaman ki gibi yine tıkınıyordu. Kaan, Ertuğrulun karşısındaki koltuğa oturdu ve bugün başından geçenleri anlattı Ertuğrulda şaşırmıştı Kaanın Mahir ustayla karşılaşmasına. Kaan ona ekibime girer misin diye soracaktıve sözüne devam etti:' Kardeşim peki sen benim müthiş ekibime katılıp intikam almama yardımcı olur musun?''. Ertuğrul ise tereddütsüz cevapladı:'' Tabiki, yemeğimi karşılarsan ölene kadar yanında olurum'' Kaan buna sevindi ve Ertuğrula yorgun olduğunu söyleyip odasına gitti. Odasına girdikten sonra yatağını açtı,zıplayarak yatağa girdi biraz tavanı izledi ve göz kapakları ağırlaşırken tebessüm etti sessizce konuştu"İntikamınızı alıcağım sözümü tutacağım"dedi, daha fazla dayanamadı ve uyuyakaldı.

Arkadaşlar biliyorum hatalarım var ama bu benim ilk kurgum başları sıkıcı geçecek onu baştan söyliyim fakat ilerledikçe aksiyon artacak, okuduğunuz için teşekkür ederim.