Efe:Ben çok özledim seni.

Efe:Bana foto atsana.

Kutup:Herşey karşılıklı Efe Bey.

Efe:Yok canım, şimdilik atamayacağım.

Kutup:Yukarıdakinin aynısından.

Efe:Of,ne zaman sarılacağım ben sana?

Kutup:Otobüs beni bekler, görüşürüz.

Efe:😿😿

Kutup:😽😽

Efe:Oha, öpücük mü atıyor o kedi?

Kutup:Yo, ıslık çalıyor.Hiç bir şeyden haberi yokmuş gibi ıslık çalıyor işte.Niye öpücük atsın yani.Saçma.

Kutup: Tamam çıkıyorum ben.İşe geç kalacağım.

Efe: Dur,

Efe: Çıkma hayatımdan...

Efe: Hayır inanmam,

Efe:Bu kötü bir şaka...

-✓✓Görüldü-

Normalde otobüs fazla kalabalık olurdu ve başım çok fazla ağrırdı.Bugün ise fazla kişi yoktu.

"Selam."

Yüzüme aval aval bakan adama çevirdim bakışlarımı.

"Bakiyen yetersizse in kardeşim ya,valla uğraşamam hiç."

"Yok,ben tanışmak istemiştim."

Bulunduğumuz durum için fazla saçma bir istekti.Arkasında otobüse binmek isteyen yüz kişi vardı.İçerdeki her zaman ikinci koltuk cam kenarına oturan Yasin Bey,işine geç kalmak üzereydi ve patronu daha iki dakika önce arayıp azarlamıştı bile.Serap teyze hastane kontrolüne gidecekti ve huzursuzca kıpırdanıyordu.Her cuma doktora giderdi birşeyi olmasa bile.Çocuklar da okula yetişecekti.

Bu adam dikilmiş tanışmak istiyordu ve tam arkasında sırada bekleyen, her gün otobüse binip ota boka gülen yakışıklı çocuk, köpürmek üzereydi.

"Mükemmel zamanlama gerçekten."

Güldü.

"Biliyorum.Sadece ismini öğrenmek istiyorum."

Gözlerimi devirdim.

"Kutup.Şimdi geç otur."

Hala kart basmamıştı ve bu beni işkillendiriyordu.

"Hmm, hoş bir isim.Şimdi numaranı ver çünkü senin yardımına ihtiyacım var."

"Ketçap mayonez de ister misin?Manyak mısın be, geç içeri yoksa otobüsten atacağım seni.Bir de emir kipiyle konuşuyor benimle!"

"Bak,ben ciddiyim.Sana açıklama yapacağım.Sadece numaranı istiyorum.Bak çok önemli bir mesele var."

Meraklanmıştım.Ama öylece numaramı vermek delilik olurdu.Bu yüzden hızlıca numaramı yazıp ona verdim.Sonuna da bir bok simgesi yaptım.3.sınıftayken çok uğraşırdım bunu yapmak için.

"Teşekkürler.Görüşürüz."

Bindiği yerden tekrar indi.Arkasındakiler de sinirli bir şekilde kartlarını basıp içeri geçti.

"Oradan mı inilir hayvan!Hiç mi otobüs görmedin?"

Kendi kendime mırıldanıp yoluma devam ettim.

Efe:Niye o çocuğa numaranı verdin ya?

Efe:Of sinirden çıldıracağım.

Efe:Sen böyle her isteyene ver numaranı tamam mı?Hatta kimliğini falan da ver numara az gelir.

Efe: Yanında olamıyorum başına bir şey gelecek diyo ödüm kopuyor.Sense her önüne gelene numaranı veriyorsun.Ya kötü birşey olsa sana?

Kutup:Ne bileyim merak ettim ne söyleyeceğini.

Kutup:Sen otobüste misin?

Efe: Önemli değil tamam mı,sadece yola bak,yazma.

Efe: Gerizekalı gibi mesaj yazıyorum ben de önüne bak sen.

Yoluma devam ederken içimde bir huzursuzluk vardı.Efe'nin söyledikleri için mi yoksa başka bir şeyden mi​ bilmiyordum ama,huzurlu değildim.

"Kızım,yavaş kullan ya,başım döndü."

Kırmızı ışığı son anda farkedip durdum.Arkamdaki dede sürekli bana laf yetiştiriyordu.

"Yahu şoför dediğin erkek olur.Kullanamıyorsun ki.Kız şoför mü olur?"

"Amca,olmuş işte sus gözünü seveyim."

"Terbiyesiz terbiyesiz konuşma."

"Amca nerede ineceksin sen?"

"Sanane, sapık mısın nesin?"

"Sapık olsam senin sapığın mı olurum amca ne diyon sen ya."

Yeşil ışığı görür görmez gaza bastım.Sonraki durağa kadar dedeye laf yetiştirdim.Sonra da indi zaten.Ama yerine binen teyze az önce şikayet ettiğim amcadan daha beterdi.

"Kızım sen kaç yaşındasın?"

"26 olacağım inşallah.Niye teyze nüfusuna mı alcan?"

"Yok kızım, oğluma alcam."

Seslice yutkundum.Geçen gün de bir teyze oğluma alacağım diye gelip,56 yaşındaki kocasına ayarlamaya çalışmıştı.Ne yalan söyleyeyim bir daha pek sıcak bakmazdım.

"Yok gerek yok teyze."

"Ne teyzesi,Yeşim anne de bana."

Gözlerimi devirip yoğun trafikte diğer durağa ulaşmaya çalıştım.

"Bak pek yakışıklıdır benim oğlum​askerden yeni geldi."

Duymamazlıktan gelerek elimdeki lastikle kısa saçlarımı bağladım.

"Maşallah, çok güzelsin."

Serap teyze de indiğinde,bir tek o teyze ve ben kaldık otobüste.

"Yeşim hanım, burası son durak inecek misiniz?"

"Evet de,ineyim."

"Evet."

"Kızım, oğlumun numarası burada ara olur mu?"

Uzattığı kağıdı alıp cebime attım.Çok sıkılmıştım​ ve boğulmuş gibiydim.

"He teyze."

Teyze sonunda indi.Ben de otobüsü Remzi Amca'ya devrettim.

Efe:Eve gidiyor musun?

Kutup:Evet.

Efe:Ne olur teyzenin dolduruşuna gelme.Fotoğraf falan gösteriyorsa da kanma.

Kutup:Of,boşver sen onu bunu.Çok sıkıldım ben.Abimin olduğu hastaneye gidiyorum.Sen de gelsene.

Efe:Şaka mı bu?

Kutup:Yoo,gelemez misin?

Efe:Benim kimliğim gizli bir kere.Niye geleyim?

Kutup:Beni mi kıracaksın?

Efe:Şu an değil Kutup.Ama bir gün.

Kutup:Of,iyi.Bay bay.

Efe: Görüşürüz güzelim.

Hastaneye doğru yürümeye başladım.Annemin siniri şu aralar yumuşamıştı.Acaba şu iş meselesini konuşsa mıydım?

Bu otobüs işi canımı sıkıyordu.Eski mesleğime geri dönmek istiyordum.En kısa sürede hem de.