Po wspaniałym popołudniu wróciliśmy spacerem do domu. Nasza rozmowa mogła trwać bez końca. Gdy stanęliśmy pod drzwiami rezydencji, był już wieczór. Slendy pocałował mnie w policzek i telepną się do gabinetu. Ja za to weszłam drzwiami i ruszyłam w stronę kuchni.

 Postanowiłam zrobić sobie kolacje. Nie wiem nawet kiedy zeszli się wszyscy domownicy i skończyło się na tym że zrobiłam coś każdemu. Przy okazji poznałam nowego domownika E.J, który ma trochę niecodzienny gust. Uwielbia ludzkie nerki. Zapewnił mnie że moich nie tknie. W końcu Toby' emu zrobiłam gofry, Masky' emu i jego bratu sernik, Sally i Jeff dostała kanapki, E.J dostał sałatkę z nerkami, a sobie i Jane zrobiłam po sałatce z kurczakiem. Slendy nie pojawił się na kolacji, więc postanowiłam do niego pójść. Zanim to zrobiłam położyłam Sally spać i przeczytałam jej bajkę na dobranoc. 

 Po chwili byłam już pod jego gabinetem. Otworzyłam drzwi i rozejrzałam się. Wystraszyłam się że coś mu się stało. Podeszłam do drzwi od sypialni i lekko je uchyliłam. Slendy jakby nigdy nic leżał sobie na łóżku i czytał książkę ode mnie. Odetchnęłam z ulgą i poszłam wziąć prysznic. Po długim, ciepłym prysznicu przebrałam się w piżamę i weszłam do pokoju. Popatrzyłam jeszcze raz na Slendy' ego i położyłam się obok niego. Ten odłożył książkę i przytulił się do mnie. Wtuleni w siebie zasnęliśmy. 

 Poczułam jak ktoś całuje mnie w czoło. Wiedziałam dobrze kto to. Otworzyłam pomału oczy i się uśmiechnęłam. Slendy już w swoim garniturze stał nade mną. widząc że się obudziłam usiadł na łóżku, a ja się przysunęłam w jego stronę. 

 - Coś się stało? - spytałam 

- Moi bracia chcą cie poznać więc dziś przyjadą - odpowiedział i chyba nie był zbyt zadowolony z przyjazdu braci. 

 Zaśmiałam się i pocałowałam go. 

- Nie cieszysz się z ich przyjazdu - bardziej stwierdziłam niż zapytałam

 On już nic nie odpowiedział. Poszłam się ogarnąć i wraz z Slendy' m zeszłam na śniadanie. Dziś nie chciało mi się gotować więc wzięłam tylko jakiś jogurt z lodówki. Jak reszta przyszła miała niemiłą niespodziankę, gdyż sami musieli sobie coś ugotować. Skończyło się to bałaganem w kuchni i wielką kłótnią. W końcu ulitowałam się nad nimi i jak tylko posprzątali kuchnie, zrobiłam im coś dobrego. 

 Wszyscy się rozeszli, a ja, jak to ja, poszłam po książkę i zaczęłam ją czytać. Slendy dołączył do mnie i także zaczął czytać. W końcu Slendy normalnie siedział i czytał, a ja oparta o niego, rozłożyłam się na reszcie kanapy także czytając. Siedzieliśmy tak w salonie przez dobre dwie godziny. Mimo hałasu panującego w pomieszczeniu usłyszałam jak ktoś wchodzi. Popatrzyłam na Slendy' ego, który chyba też usłyszał trzask drzwiami.

- Już są - powiedział chłodno 

- Jak optymistycznie - powiedziałam sarkastycznie i posłałam uśmiech

- On zawsze taki był - powiedział jakiś facet w płaszczu i kapeluszu

 W ręku miał różę 

- Jestem Offender - powiedział podchodząc do mnie

 Ja zmieniłam pozycję na siedzącą 

- Emma, miło mi poznać - posłałam mu promienny uśmiech

- A to piękny kwiatek, dla pięknej dziewczyny - podał mi różę, a któryś z pozostałych odchrząknął 

 Popatrzyłam na resztę jego braci z uśmiechem.

- Ja jestem Tender. Offendera już poznałaś, a to Splendor - pokazał na wesołego faceta w garniturze w groszki. On sam był ubrany w sweter, a na nosie miał okulary.

- Miło mi was poznać - powiedziałam do wszystkich

- Nam także - powiedział Tender

 Jest z nich najbardziej podobny do Slendy' ego. Jeśli o niego mowa to nie wyglądał na szczęśliwego. Offender widocznie to zauważył.

- A ty co braciszku taki ponury? - spytał wielce wesoły - Ja jakbym miał taką dziewczynę to nigdy bym nie był smutny - powiedział posyłając mi figlarski uśmieszek.

 Gadaliśmy tak jeszcze długo. W końcu wszyscy się rozeszli do reszty. Dochodziła już trzynasta, czas na obiad tylko co im przygotować. Musiałam kogoś o to zapytać. Poszłam do kuchni pogrążona tymi myślami. Usiadłam na jednym z blatów.

- Będę musiała zapytać się Slendy' ego - powiedziałam sama do siebie

- O co chcesz się go pytać? - usłyszałam pytanie

 Popatrzyłam w stronę głosu i zobaczyłam że Tender stoi w drzwiach. Uśmiechnęłam się do niego.

- Zastanawiam się co wam zrobić na obiad - powiedziałam dalej siedząc na blacie

- Chcesz nam coś zrobić? - zapytał dla pewności 

 Pokiwałam głową.

- Ale nie wiem co wam mogłoby posmakować - znowu się zamyśliłam

- Mogę ci pomóc - zaproponował 

 Zgodziłam się i zaraz wzięliśmy się do roboty...