Per Hubi

Zadzwonił dzwonek na przerwie czyli minęła kolejna lekcja a ja dalej źle się czuję. Te leki nic nie pomogły. Po jakiś 5 min wszedł Karol... naprawdę jak się coś poważnego stało to on już mnie widzi pff..

-dzień dobry i co z nim? - zapytał Karol

-noo dalej źle się czuję lecz temperatura spadła do 38, spokojnie wyjdzie z tego tylko musi pojechać teraz do domu. Dzwoniliśmy  do jego rodziców ale nie odbierają więc Hubert co będzie trzeba zrobić to Karol będzie musiał cię zawieźć do domu - oznajmiła pielęgniarka

-w snach - odpowiedziałem

-może się nie lubicie ale innego wyjścia nie ma

- ja go lubię ale on mnie chyba już nie

-ciekawe czemu? - zapytałem sarkastycznym głosem

-bo właśnie nie wiem zaskocz mnie

-mam wymienić od początku!? - krzyknąłem wkurzony

-spokój! Tak nie pomagacie. Hubert czy chcesz czy nie Karol musi to zrobić. Nie możesz tu siedzieć dopóki rodzice nie przyjadą bo nie wiemy kiedy wrócą - przerwała nam pielęgniarka

-no dobrze

-to Karol weź plecak jego dasz radę wstać?

-spróbuję - usiadłem i powoli wstałem

-Karol uważaj na niego, ma odrazu położyć się do łóżka i wypić  herbatkę

-dobrze - podał mi rękę a ja się odsunąłem 

-dam se sam radę, dowidzenia

-dowidzenia trzymaj się - odpowiedziała mi pielęgniarka

I tak powoli wyszliśmy z gabinetu.

-napewno dasz radę sam iść ? - zapytał "trosliwy" Karol

-a możesz się nie opiekować mną? robimy tak ty idziesz do swojego domu a ja pojadę sam do domu

-o nie, kręci ci się w głowie, ledwo chodzić, jesteś chory a ty chcesz jeszcze prowadzić? zapomnij

-nie jesteś moim rodzicem aby mi rozkazywać - powiedziałem

-ale byłem twoim chłopakiem więc mam prawo abyś mnie niekiedy posłuchał! - krzyknął

-byłeś dobre słowo

Wyszliśmy ze szkoły i Podeszliśmy do mojego samochodu.

-idź do domu sam sobie poradzę

-nie chce cie widzieć w kilku częściach w szpitalu za godzinę - odpowiedział

-mam to gdzieś

-dobra dawaj te klucze nie mam  całego dnia

-a ja mam i ci ich nie dam

Po chwili Karol otworzył mój plecak i wyjął z nich klucze

-nie dasz? - podniósł jedna brew

-oddaj je

Karol odblokował samochód i otworzył mi drzwi od strony pasażera

-wsiadaj

-nie - sprzeciwiłem się

-mam cię samemu tam posadzić?

-próbuj

Po chwili Karol wziął mnie na ręce i posadził mnie na miejscu pasażera. Zamknął mi drzwi, usiadł na miejscu kierowcy. Plecaki wrzucił na tyle siedzenie

-zapnij pasy

-nie

-jak z dzieckiem - zapiął mi pasy i dał mi buzi w policzek

-gdzieś se wsadz tego buziaka

-ale ty jesteś maruda dziś

Karol odpalił samochód i tak pojechaliśmy do mojego domu.