Per Hubi

Byłem już na plaży i zobaczyłem Karola jak siedzi, usiadłem obok niego tylko jakoś 4 metry. Nie było zachodu bo w sumie za wcześnie ale tak było spoko szkoda ze słońce tak bardzo nie świeciło. Po 10 minutach Karol wstal i usiadł obok mnie

-co chcesz? - zapytałem

-nic w sumie jakby chciał coś od ciebie to byś i tak tego nie zrobił  chciałbym być tak jak ty zwykłym człowiekiem a nie taki dziwadłem kim ja jestem - odpowiedział

Teraz jestem w szoku czy Karol mi się otwiera? Nie wiedziałem przed chwilę co powiedzieć lecz się odezwałem.

-życie

-tia życie masz rację - zrobił się smutny

-pierwszy raz się ze mną zgodziłeś - lekko się zaśmiałem

-heh pierwszy i nie ostatni pewnie

-pewnie tak, a idziesz z klasą na jakąś wycieczkę?

-nie, chce tu zostać ostanio za dużo mi mam do przemyśleń mają głową wariuje

-a od kiedy tu siedzisz?

-wstałem o 7 i jakoś o 7:30 tu byłem a ty o której wstałeś? - zapytał brunet

-o 8:15 i cię nie było i sie balem że sie spóźniłem na śniadanie i w sumie nie wiem czy się spóźniłem czy nie?

-ja jadłem śniadanie wcześniej bo poszedłem do stołówki i poprosiłem czy bym mógł zrobić sobie kanapkę pozwolili mi i se zrobiłem a potem tu przyszedłem.

-a myślisz o czym ciekawym? - zapytałem

- jak tak patrzeć to bardziej ważnym niż ciekawym - popatrzył na mnie

-a o czym myślisz?

-bardziej o kim

-no to o kim? - zapytałem

-a czy to ważne o kim? ważne że myślę i to nie od dziś - odpowiedział

-tęsknisz za Kornelia

-nie, to nie o nią chodzi

Dobrze wiedziałem że o mnie myśli lecz wolałem aby to on mi sam powiedział .

-to może o Ernescie chciałbyś z nim mieć pokój pewnie niż ze mną

-nie - zaprzeczył

-to o Marcinie?

-nie nie nie

-o Kornelia pewnie

-Hubert nie, ona nie jest mi teraz potrzebna ani nigdy nie była - lekko podniósł głos

-taa ale do niej coś czujesz

-nie czuję nic do niej zazdrosny jesteś?

-nie - odpowiedziałem lekko sarkastycznym głosem

-mówisz jakbyś był

-o kogo mam być zazdrosny?

-o mnie?

-ale ty śmieszny jesteś

-dobra powiem Ci myślę o tobie

-wiedziałem

-ale nie chciałeś powiedzieć? - zapytał

-tak a czemu o mnie?

-boję się czegoś

-czego? - wstałem

-nie powiem Ci  idę już - on też wstał

-nie pójdziesz dopóki mi nie powiesz

-nie powiem

-co mam zrobić abyś powiedzial? - zapytałem

-nic nie musisz

-chcesz abym cię pocałował tak? Tylko o to ci chodzi zawsze

-Hubert to nie tak, to nie chodzi o to

-to czemu zawsze mnie całujesz co? - lekko się wkurzyłem

-bo moje hamulce nie wytrzymują jak cię widzę i siedze obok ciebie, niekiedy nie wytrzymuje i to dlatego, przepraszam muszę odpocząć od ciebie i sie ogarnąć - odpowiedział

-Karol kup se nowe hamulce może

Karol odszedł odemnie a ja miałem mętlik w głowie.