Per Hubi

Uciekłem do łazienki, mam dość tego wszystkiego a mówiłem że coś się stanie . Oparłem się o ścianę i skierowałem głowę w dół, dobra Hubert wyjdziesz z łazienki po przerwie . Wszystko będzie dobrze. Po chwili zobaczyłem trampki podniosłem głowę i  zobaczyłem Karola

-przepraszam - powiedział Karol patrząc na mnie

-odwal się odemnie ile mam Ci to już powtarzać?

-czemu?- zapytał

-Bo tak chcę - odpowiedziałem serio miałem go dość dziś

-to tak nie będzie

-czy ty nie rozumiesz ze mi... Nie ważne- spojrzałem w dół

-mów

-masz się odemnie odczepić, zaraz się kończą nasze lekcje nie wiem co mi zrobią - zrobiłem smutna minę

-kto ? Co? - zapytał Karol

-nie mogę powiedzieć, a kto to?

-jeżeli ktoś coś Ci zrobią obiecuję, że  zrobię to im jeszcze bardziej boleśnie niż oni ci zrobią krzywdę - Karol złapał mnie za brodę i podniósł moja głowę w jego stronę

-mówiłem odwal się odemnie ale ty nie ty musisz być tym mądrzejszym i sie narzucać! - krzyknąłem

-czy to złe że chce się z tobą kolegować? - zapytał

-tak - odpowiedziałem

-czemu złe?

-bo... Nie powiem - skierowałem oczy w dół

-no właśnie

-jesteś dla mnie wrogiem od wrogów powinno się trzymać z daleka ale ty..

-nie chce być twoim wrogiem - przerwał mi

-ale ja chce i zawsze nim będziesz

-nawet jak będziemy się przyjaźnić? - zapytał troskliwym głosem

-nie będziemy się przyjaźnić

-czemu widzisz że się staram zmieniłem się - pogłaskał mnie po  głowie

- dowiedziałaś się czegoś i myślisz że się zmienisz nie da się tak - powiedzialem i zabrałem jego rękę

-zmieniam się widzisz nic ci nie robię
 
-a wcześniej to co? - spytałem

-no wyłączyłeś mi muzykę w moim ulubionym momencie przepraszam - powiedział

-teraz za wszystko będziesz mnie przepraszać? - spytałem

-jak będzie taka potrzeba to tak - powiedział i zbliżył się do mnie bardziej  - Hubert ja naprawdę wiele nie chce, chce tylko abyśmy mieli ze sobą dobre relacje

-tak się nigdy nie stanie Karol, ja nigdy nie będę się z tobą przyjaźnić za to co robiłeś mi przez tyle lat

-dobra zostawmy te lata żyjemy teraz a nie tym co było kiedyś - powiedział

-a ja będę żyć tym co było kiedyś

-to ty daleko w życiu nie dolecisz - odpowiedział

-o to się nie martw nie będę się z tobą przyjaźnił jeżeli mnie wkurzysz to obiecuję Ci że...

-wyjdziesz tak? Zgadłem? I co znowu mnie zostawisz samego jak wtedy - przerwał mi znów

-wiesz już dlaczego wyjechałem
 
-słodziak - powiedział tak z nikąd

-nie mów tak do mnie

-w sumie słodki i nawet ogresywny- lekko się zaśmiał

-no żebyś się nie zdziwił... był już dzwonek? - zapytałem

-nie wiem

Po chwili wyszedłem z łazienki i zobaczyłem że korytarze są puste

-kuźwa Lekcja już!! - krzyknąłem i pobiegłem na lekcje