*U BROMANA*

*Broman wchodzi do salonu i widzi Hermesa ładującego coś do paczek*

B – Co tam pakujesz?

*Hermes obejrzał się za siebie i lekko uśmiechnął*

He (Hermes) – Prezent dla kochanki Zeusa

B – Kolejnej?

He – No tak wyszło.

B – Mam kilka pytań

He – Rozumiem

*Broman spojrzała niepewnie na boga*

B – Odpowiesz mi na nie, tak?

He – Skoro muszę.

B - Co sądzisz o kawie rozpuszczalnej? (rozpuszczalna to zuo!!)

He – Wolę kawę z ekspresu. Niezbyt mi smakuje rozpuszczalna.

B – Czemu?

He – Nie wiem. Po prostu nie przypadła mi do gustu.

B – Dobra. AliceSajlos mówi, cytuję ,,Wisisz mi witaminowego żelka. Nie pytaj za co, wodoszczelne i tyle''

*Hermes spojrzał dobitnie na Bromana*

He – No przecież wyslałem jej paczkę wczoraj...

B – Jaką paczkę?

He – No tych żelków...

B – No to powinna je dostać.

He – Nie rozumiesz, moje paczki docierają w kilka minut. Jeżeli nie dostała jej do tej pory, to znaczy, że ktoś zwędził paczkę.

*Broman wyjęła zza pasa czapkę detektywa i nałożyła na siebie czarną pelerynę*

B – A więc śledźtwo, milordzie.

*Hermes patrzył zdziwiony na dziewczynę*

He – Skąd?

B – Tajemnica zawodowa.

He – Ok? Czyli, że będziesz tropiła kto ukradł paczkę AliceSajlos, tak?

B – Zgadza się. Mam nawet pomocnika. Krzysztof!

*Do salonu wbiegł owczarek niemiecki i usiadł przy nogach Bromana*

He – To nie jest pies Aresa?

*Broman uśmiechnęła się złośliwie*

B – On ma lepsze rzeczy do roboty. No dobra teraz zadania. Zrób sobie urlop od posłannictwa bogom.

*Hermes popatrzył na Bromana jak na idiotkę*

He – Wybacz, ale tego akurat nie mogę wykonać. Uwierz mi. Później się nie wyrobię z paczkami.

B – No ale...

*Hermes wziął do ręki swój kaduceusz i wycelował w Bromana*

He – Bez żadnego ale.

*Broman podniosła dłonie w geście poddania*

B – No dobra... Mam jeszcze jedno zadanie, ale musisz chwilę poczekać. ARESIE!!!

*Do pokoju wszedł bóg wojny ubrany w różową falbaniastą sukienkę sięgającą mu do kostek. Broman i Hermes popatrzyli po sobie. Oboje zadławili się i parsknęli*

B – Hahaha!

He – No nie wierze!

Ar – Mordy w kubeł!

*Po kilku minutach Broman i Hermes uspokoili się*

Ar – Po co mnie wołałaś?!

*Broman uśmiechnęła się złośliwie*

B – Macie się zamienić na pracę.

*Ares i Hermes spojrzeli po sobie*

Ar – Ja mam dostarczać paczki?

He – A ja mam cały dzień się drzeć i zabijać?

B – Z tym zabijaniem to bym się nie śpieszyła. Tanatos ma wolne, więc ludzie nie będą umierać jeszcze przez 6 dni.

He – Czyli, że mogę leżeć na kanapie i nic nie robić?

B – No chyba.

He – To ja idę walczyć, narka!

Ar – Ale...

*Broman spojrzała na Aresa i uśmiechnęła chamsko*

B – Miłego pakowania!

*Ares spojrzał zabójczo na Bromana*

Ar – Spadaj stąd...

B – Ta jest!

*Broman wybiegła wraz z Krzysiem u boku w poszukiwaniu złodzieja*

B – Hmm... Ciekawe kto był na tyle głupi, żeby kraść paczkę żelków. Bez sensu...

*Z ogrodu zaczęły dobiegać głośne krzyki. Broman pobiegła wraz psem w kierunku źródła. Wpadła do ogrodu i ...*

B – Co tu się...

*Zeus walczył z Hadesem, a Nemezis głośno zachęcała ich do walki*

N – Pamiętaj, że to zemsta!

*Broman spojrzała na siedzącą w kącie Yaki, pożerającą popcorn*

B – No co ty robisz?!

*Yaki spojrzała na Bromana i uśmiechnęła się szeroko*

Y – Oglądam przedstawienie.

B – Zauważyłam...

*Broman podeszła do przyjaciółki*

B – I mnie nie zawołałaś? I jeszcze wpierdalasz beze mnie popcorn, tak?!

Y – Sorki, ale skoro już tu jesteś to może poogladamy.

B – Z chęcią.

*Broman usiadła obok na ławce*

B – O co poszło?

Y – Powiedziałam Zeusowi, że Hades spał z Herą.

B – No świetnie. W końcu się ode mnie uczysz ^^

Y – Wiadomo. Co ty masz na sobie?

B – Strój detektywa. Ktoś ukradł paczkę żelek przeznaczoną dla AliceSajlos. Hermes ją wysłał i nie dotarła.

Y - Ktoś z nas?

B – Raczej tak.

*W tym momencie Hades zamachnął się mieczem i rzucił. Zeus przeturał się w boku i ciął brata w nogę. Miecz Hadesa wbił się obok głowy Yaki*

Y – Hę?

*Broman westchnęła*

B – To już trwa za długo.

Y – A jak chcesz przerwać walkę?

B – Krzyś się tym zajmię

*Yaki spojrzała na psa, a później na Bromana*

Y – Jak?

*Broman uśmiechnęła się tajemniczo*

B – Zobaczysz.

*Broman wyjęła z kieszeni ciastko i podała psu. Krzysztof zjadł ciastko i w kilka sekund urósł z pieska domowego w gigantyczną maszynę do zabijania. Yaki wpatrywała się oszołomiona w psa*

Y – Coś ty mu dała?!

B – Przysmak.

Y – Ale co było w środku?

B – Nie wiem, ale to działa zajebiście.

*Zeus, Hades i Nemezis zamarli i wpatrywali się w psa z przerażeniem*

Z – Co to jest?!

*Broman wstała i oparła się o jedną z łap Krzysia*

B – Pies. Macie przestać walczyć, albo będziecie przekąską dla naszego nowego domownika

H – TO będzie spało na Olimpie?

*Broman uśmiechnęła się złośliwie*

B – Tak.

*Hades i Zeus popatrzyli po sobie i uścisnęli dłonie*

H – Wybacz, że spałem z twoją żoną.

Z – Wybacz, że chciałem cię wypatroszyć.

B – No pięknie. Zeusie, idź zajmij się czym pożytecznym, a wasza dwójka zostaje.

*Zeus spieprzył, a Yaki podeszła do Bromana*

Y – Idę do Hekate i Iris, a później do Hefajstosa.

B – Ok. Ja zajmę się resztą.

*Yaki wyszła, a Broman zaczęła zadawać pytania*

B – Nemezis, Nie nudzi co się ciągła pogoń za zemstą?

N – Ja tym żyję.

B - Lubisz kolor różowy?

*Nemezis spojrzała na Bromana dobitnie*

N – Lubię

*Broman patrzyła zdziwiona na boginię*

B – Naprawdę?

N – Tak.

B – Ok, nie wnikam. Jesteś za równouprawnieniem?

N – Chyba...

*Broman uśmiechnęła się złośliwie*

B - Przez jeden dzień, nie pragnij zemsty.

*Nemezis zatrzęsła się z gniewu*

N – Nie!

B – To tylko jeden dzień, nie zachowuj się jak dziecko!

*Nemezis spojrzała na Bromana, po czym uśmiechnęła się chamsko*

N – Ja ci się kiedyś odpłacę, śmiertleniczko. Wykonam to zadanie.

*Bogini wyszła, cicho się śmiejąc. Broman spojrzała na Hadesa*

B – Mam się bać?

H – Tak sądzę.

*Broman spojrzała z pogardą na boga*

B – Ale mnie pocieszyłeś...

H – Masz coś dla mnie?

B – Tak. Jak to jest być królem Olimpu?

*Hades uśmiechnął się szeroko*

H – Mam władzę nad wszystkim. Nikt nie może mnie od niczego powstrzymać, jestem niepokonany!

*Broman westchnęła*

B – Hera cię bije?

*Hades opuścił ramiona*

H – Tak

*Broman przytaknęła*

B - Który z Bogów jest twoim najlepszym kumplem?

H – Hmm... Sądzę, że Ares.

*Broman mruczy pod nosem*

B – Ciągnie swój do swego.

H – Co tam szepczesz?

B – Nie nic. Jakim językiem posługuja się dusze w Hadesie?

H – Po hadesku.

*Broman spojrzała z niedowierzaniem na boga*

B – To jest taki język?

H – No tak.

B – Jak on brzmi?

*Hades zaczął mówić. Okazało się, że język hadeski składał się ze zgrzytów, szeptów i krzyków*

B – Emm...

H – I jak?

B – Świetnie!

*Broman podniosła kciuk do góry*

H – Cieszę się. Następne pytanie.

B – Ej! To ja mówię. Ekhm.. Następne pytanie. Czy w Tartarze jest jakas ambasada?

H – Powiem ci szczerze, że nie wiem. Nigdy tam nie byłem.

B – Nie dziwię ci się. Lubisz czekoladki?

H – Kocham ^^

B - Jak się spało? XD

H – Fajnie ( ͡° ͜ʖ ͡°)

B – Zboczuch... Wolisz dawniejszy wygląd Hadesu, czy ten nowszy?

H – Dawniejszy, ale skoro Persefona jest szczęśliwa to nie będę go zmieniać.

B – HappyGirlWithDog spotyka się z twoim synem. I co teraz?

*Hades przewiercił spojrzeniem Bromana*

H – Mam ją na oku. Jeżeli skrzywdzi mojego syna, pożałuje.

*Broman przełknęła ślinę*

B – Przyjęte do wiadomości. Przez tydzień ubieraj się na różowo

*Hades wyrzucił ręce do góry*

H – Co wy macie z tym różowym?!

B – Nie do mnie to pytanie ^^

*Hades machnął ręką i jego strój zmienił kolor z czarnego na różowy. Broman zakryła usta dłonią*

H – Jeżeli się zaśmiejesz, to obiecuję, że cię obedrę żywcem ze skóry.

*Broman przytaknęła i wybiegła z ogrodu*

*U YAKI*

*Yaki weszła do podziemnego magazynu. Skoro podziemy powinien być ponury, mroczny, pełen brudu i kurzu. No właśnie nie. Zamieszkiwała go Iris, więc było tu pełno kwiatów i najróżniejszych kolorów*

Y – Cześć, Iris!

*Za stosu paczek wyszła bogini tęczy*

I – Witam! Co cię do mnie sprowadza?

Y – Masz kilka pytań.

I – Z chęcią na nie odpowiem ^^

Y - Masz fajne dzieci!

I – Dziękuję! ^^

Y - Ulubiona pora roku?

I – Jesień! Jest tak pięknie. Tyle przepięknych kolorów.

Y - Czy popierasz homoseksualistów? ( Bo twoja tęcza taka trochę podejrzana)

I – Nic do nich nie mam, ale nie można powiedzieć, że ich popieram.

Y – Niejednoznaczna odpowiedź.

I – Wybacz, ale nie wiem.

Y – No zgoda. Co myślisz o hippisach?

I – Kocham ich. To są moje dzieci.

*Yaki patrzyła na Iris ze zdziwieniem*

Y – W Obozie Herosów nie zauważyłam, żeby twoje dzieci były hipisami.

I – Nie to prawda, ale większosć hipisów to moje dzieci.

Y – Rozumiem, czy kiedykolwiek kogos zabiłaś?

*Iris zrobiła się cała blada*

I – Zabić? To karygodne. Nie, nie zabiłam i nie mam zamiaru.

Y – A jak będziesz musiała się bronić lub kogoś uratować?

I - Potraktuję go moją tęczą.

Y – Ok... Co myślisz o wojnach?

I – Są straszne, nienawidzę ich.

Y - Czy popierasz działania Vladimira Putina w Syrii, a może popierasz działania Obamy?

I – Popieram własne działania.

Y – Jakie?

I – Szerzenie szczęścia i swojego interesu z koszulkami.

*Yaki westchnęła*

Y – No dobra to wszystko. Widziałaś gdzieś Hekate?

I – Tak, siedzi z jakąś dziewczyną w pokoju magii i rozmawia.

Y – Chwila, jaką dziewczyną?

I – Nie wiem.

*Yaki spojrzała na Iris ostatni raz i popędziła w stronę pokoju magii. Gdy dotarła, weszła do niego i rozejrzała się. Był oświetlony tylko pojedynczymi zielonymi światełkami, więc słabo bylo cokolwiek widać*

Y – Hekate?

*Yaki zajrzała do pomieszczenia obok i zobaczyła Hekate rozmawiającą z jakąś dziewczyną*

Hg (HappyGirlWithDog) – Witaj mamo! Nauczysz mnie czegoś fajnego?

Hek – Oczywiście! Nauczę cię jak naginać Mgłę pod twoją wolę, ale zanim zaczniemy masz jeszcze jakieś pytania?

Hg - Co lubisz robić najczęściej?

Hek – Tworzyć różnorodne talizmany.

*Yaki szepcze do siebie*

Y – Że co?

Hg - Mogę popracować z tobą mamo?

*HappyGirl patrzy błagalnie*

Hek – Hmm... Dobrze, ale musisz być ostrożna. Tworzenie talizmanów jest niebezpieczne.

Hg - Rozumiem.

*Yaki przyglądała się pracy HappyGirl i Hekate. HappyGirl zaczęła mieszać coś w misce, gdy nagle cały pokój wypełnił się gęstym czarnym dymem i głośnym hukiem*

Hg – Przepraszam.

Hek – Nic się nie stało. Jak na pierwszy raz i tak poszło ci nieźle. Tylko jednego nie lubie.

Hg – Czego?

Hek – Jak ktoś podgląda co robię.

*Yaki zamarła. Do pomieszczenia weszła Hekate i stanęła przed dziewczyną*

Y – Hej, jak leci?

Hek – Wynocha. Ani słowa co widziałaś, jasne?

*Yaki przełknęła ślinę i pomachała do HappyGirl*

Y – Tak jest. Miłej pracy, Happy!

Hg – Cześć! ^^

*U BROMANA*

B – Afrodyto!

Af – Tak, cukiereczku?

B - ...

Af – Wybacz, słonko.

*Broman spojrzała z pogardą na Afrodytę*

B – Co za... Eh... Nieważne. Widziałaś może paczkę żelek?

Af – Nie. Żelki są ohydne. Z tego co wiem to Apollo je uwielbia.

B – No oczywiście, że tak. Ok, dzięki, ale zanim pójdę, załóż sobie Instagrama.

*Afrodyta podskoczyła z podekscytowania*

Af – Ja już dawno to zrobiłam ^^ Patrz!

*Afrodyta wyjęła Iphona i pokazała Bromanowi*

B - O kurwa...

*Bogini spojrzała oburzona na dziewczynę*

Af – Phi!

B – Eee... Ale ja, no wcale nie o to mi chodziło, no!

*Afrodyta odwróciła sie na pięcie i odeszła*

B – Pff...

*Broman poszła do pokoju Apollina. Weszła i zastała istny burdel. Porozwalane łuki, ciuchy i paczki po... żelkach*

B – Jełop...

*Broman podeszła do łóżka boga i potrząsnęła go za ramię*

B – Wstawaj, królewno!

*Apollo nadal spał i ewidentnie nie miał zamiaru się budzić*

B – Krzyś! Zajmij się nim.

*Pies wszedł na łóżko i zaczął lizać boga po twarzy. Apollo otworzył oczy i wrzasnął, spadając dodatkowo na podłogę*

B – Piękne lądowanie, królewno.

*Apollo przetarł oczy i spojrzał z pogardą na dziewczynę*

Ap – Wisisz mi nadal 20 drachm!

B – A ty wisisz swojej córcę paczkę witaminowych żelek. Jeżeli grzecznie je oddasz, nikomu o tym nie powiem, a ty zapomnisz o kasie za leczenie, hmm?

*Apollo myślał przez chwilę, ale po chwili zgodził się*

Ap – Niech ci będzie. Dla kogo miały być te żelki ?

B – Dla AliceSajlos

Ap – Jak przyjdzie to jej oddam.

B – To dobrze, będziesz miał zaraz okazję.

*Do pokoju weszła AliceSajlos, trzymając w ręku łuk i pusty kołczan po strzałach*

As - Zabiłam dzisiaj przy użyciu łuku prawie 18 ludzi *promienny uśmiech* Cieszysz się?

Ap – No, no coraz lepiej ci idzie. Proszę, oddaje ci twoję żelki.

*Apollo podał Alice paczkę*

As – Dziękuję! ^^ Cześć, Brom!

*Alice pomachała i wybiegła z pokoju, łapiąc na odchodnym kolejny kołczan*

B – Hmm...Jak to jest być tak boskim?

Ap – Tego nie da się opisać. Jestem po prostu boski i tyle. Kobiety rozumieją.

B – Nie wydaję mi się, ale ok. HappyGirlWithDog pyta się czy postrzelasz z nią z łuku.

Ap – No jasne ^^ Idę jutro na strzelnicę, mogę ją zabrać ze sobą.

B - Czy potrafisz wyleczyć z choroby psychicznej?

Ap – Próbowałem na tobie i jakoś nie wyszło.

*Broman spojrzała z pogardą na boga*

B – Że co?! Czemu ja o tym nie wiedziałam?!

Ap – Bo to miała być tajemnica.

B - No nie mogę... Kolejne pytanie. Co się dzieje z osobą, która ci nie zapłaciła za leczenie?

Ap – Ginie śmiercią tragiczną.

*Broman spojrzała z powątpiewaniem na Apollina*

B – A tak serio?

Ap – Ja mówię serio

B – Oh... To dobrze, że mamy umowę, prawda?

Ap – Dla ciebie, tak.

B - Wymierz sprawiedliwość Hermesowi za skradzione krowy omijając fakt że dał tobie lirę.

Ap – Jak?

B – Nie wiem, wymyśl coś.

Ap – Ok. To wszystko?

B – Tak idź już sobie.

*Apollo rozejrzał się po pokoju*

Ap – Przecież to mój pokój.

B – Upsi...

*Apollo wziął Bromana na ręce, otworzył drzwi i wyrzucił. Pies Krzyś pobiegł w stronę salonu*

B – No dzięki za wsparcie, kundlu...

*U YAKI*

*Yaki weszła do kuźni i głośno westchnęła*

Y – Nie stać go na klimę, czy jak?

Hef – Masz jakieś zastrzeżenia do mojej kuźni?

*Hefajstos siedział i wyginał kawałek metalu*

Y – Nie jest ci gorąco?

Hef – Nie.

Y – No dobra, nie będę z tobą dyskutować, bo widzę, że to nie ma sensu. Przejdę od razu do sedna. Przyjdź na Olimp z ładniejszą kobietą od Afrodyty. Pokaż się z nią przy Afrodycie i mów do tej kobiety słodkie słówka aby Afrodyta była zadrosna.

*Hefajstos uśmiechnął się złośliwie i wybiegł z kuźni*

Y – I tyle go widziałam...

*Yaki poszła szukać Bromana. Znalazła ją, siedzącą na podłodze przy pokoju Apollina*

Y – Czemu tutaj siedzisz?

B – Bo ten ćwok mnie wyrzucił i boli mnie teraz tyłek. T^T

Y – Idź do Aresa. On z chęcią ci go wymasuję.

*Broman spojrzała na Yaki z pogardą*

B – Udław się. Widziałaś gdzieś Atenę, Persefonę i Demeter?

Y – Nie, ale możemy poszukać.

*Broman wstała i wraz z Yaki poszły na poszukiwania. Zatrzymały się przy jednym z pokoi. Było z niego słychać jakieś szepty. Broman uchyliła drzwi i zajrzała. W środku siedział Hefajstos i flirtował z jakąś dziewczyną. Nawet Afrodyta mogłaby być zazdrosna*

Y – I co?

*Broman uśmiechnęła się lekko*

B – Hefajstos podrywa jakąś laskę.

Y - Tak szybko? Niezły jest. Przed chwilą u niego byłam. Daj popatrzeć.

*Yaki zerknęła i uśmiechnęła*

Y – Afrodyta się troszeczkę wkurzy.

B – Oj tam. Chodź idziemy szukać dalej.

*Broman i Yaki odwróciły i stanęły przed Afrodytą*

B, Y – Aaa!!!

*Afrodyta trzęsła się z gniewu*

Af – Kto jest w środku?

*Broman i Yaki wymieniły spojrzenia*

B – Nikt.

Y – No właśnie.

*Afordyta odepchnęła dziewczyny i weszła do środka. Hefajstos zamarł tak samo jak kobieta u jego boku*

B – No to klops...

*Afrodyta podeszła do boga i uderzyła z liścia*

Af – Ty zdrajco! Jak mogłeś?!

*Hefajstos nie wytrzymał*

Hef – Aha! Czyli, że jak ty mnie zdradzasz to jest dobrze tak?!

Af – Ja przynajmniej mam klasę i wiem z kim!

Hef – Gówno wiesz!

Af – Co to za pinda?!

Hef – Moja nowa kobieta!

Af – Ah, tak?! Dobrze! Życze szczęścia!

*Afrodyta wyszła z pokoju i pobiegła do swojego pokoju*

Y – Auć...

B – Idziemy.

*Broman i Yaki pobiegły, uciekając od gniewu Hefajstosa. Wpadły do pierwszego lepszego pomieszczenia*

B – O ja pierdole...

Y – Nie ujełabym tego lepiej...

*To była sala kinowa. Wyposażona w kanapy z poduszkami oraz podajniki z napojami i jedzeniem. Aktualnie na ekranie leciała jakaś komedia, ponieważ trzy boginie leżące na sofach śmiały się do rozpuku*

B – Mam pomysł. Chodź.

Y – No dobra.

*Broman i Yaki wpadły to pomieszczenia pełnego przeróżnych urządzeń. Broman podeszła i kliknęła kilka razy w klawiaturę, wyłączając film. Yaki spojrzała na nią zdziwiona*

Y – Jak ty to zrobiłaś?

*Broman uśmiechnęła się*

B – Wciskałam na pałe.

*Do pokoju weszły trzy, nabuzowane boginie*

At – Zwariowałaś?!

D – Teraz miało być najlepsze!

B – Wybaczcie, zaraz wrócicie do oglądania, ale najpierw kilka pytań. Pierwsze: Dlaczego ja nie wiedziałam, że na Olimpie jest kino?!

At – Jeszcze dużo rzeczy nie wiesz.

Y – Eh... Ateno, co sądzisz o czerwonych paskach?

At – To ja je wprowadziłam i uważam, że są świetnie.

Y – Taaa...

B - Opowiedz jak to jest z rodzeniem dzieci.

*Policzki Ateny zapłonęły czerwienią*

At – Umysłowo dość...

B – A szczegóły?

At – Uwierz mi nie chcesz wiedzieć.

*Yaki popatrzyła na Bromana i potrząsnęła głową*

Y – Uwierz, nie chcesz.

B – Ty wiesz?

Y – Niestety tak.

B – No dobra. Pani Owsianko, zawiedziona, że Persefona nie otrzymała rozwodu?

*Demeter spojrzała morderczym spojrzeniem na Bromana*

D – Tak...

Y – Persefono, lubisz Nika?

Pe – Lubię, to bardzo mądry chłopak.

Y – Ok. Jak bardzo nie lubisz owsianki?

Pe – W skali od 1 do 10, może być?

Y – Tak.

Pe – To 11.

D – Persefono!

Pe – Wyrażam tylko swoje zdanie!

At – To wszystko?

B – Tak, spotkanie w salonie za 5 minut.

At – Zgoda.

*Broman i Yaki poszły do salonu. Broman stanęła na stole i krzyknęła*

B – ZBIÓRKA, DZIECIARNIO!

*Po 5 minutach do salonu weszli bogowie. Hefajstos nadal kipiał z gniewu, a Afrodyta wycierała chusteczką oczy. Hermes miał na sobie pieluchę i wypisany na brzuchu napis ,,Nigdy nie oszukam Apollina – boskiego boga''. Musiał by napisany markerem niezmywalnym, bo Hermes od razu by go zmył. Hera uśmiechała się szeroko, a Zeus trząsł się ze złości*

B – No dobra. Po pierwsze. Apollinie myślałam, że stać cię na więcej. Po drugie. Hero, jak poszło?

*Hera uśmiechnęła się jeszcze szerzej*

Her – Cudownie. Niedługo idę znowu na randkę.

*Zeus nie wytrzymał i wybuchnął*

Z – Nie zgadzam się!

Her – Ty nie masz tu nic do gadania.

Z – Ale...

B – Ona ma rację.

Y – Przyjdźmy do pytań. Zeus, Hades i Posejdon jak tam w nowych domach?

*Trójka bogów wymieniła spojrzenia*

Z, P, H – ŹLE!!!

Y – Demeter i Persefona, jak wam podoba się życie z Posejdonem w Podziemiu?

D – Dziwnie.

Pe – Bardzo miło. Przynajmniej nie jest tak ponuro.

H – No dzięki...

Pe – Proszę, mój mężu.

B – Hades i Nemezis, wiecie że macie dziecko które nazywa się Lete jest boginią zapomnienia?

H – Oczywiście, jak ja mógłbym nie wiedzieć?

N – Lete? A kto to?

*Broman strzeliła facepalma*

B – Co z was za rodzice.

B – Teraz do wszystkich. Glosowaliście za B.Komorowskim, czy A. Dudą?

WSZYSCY – Nikt nie głosował!

B – Poważnie?

At – A po co? Mamy lepsze rzeczy do roboty.

B – W sumie racja. Czy macie kontakt z innymi bogami, np japońskimi?

WSZYSCY – Mamy!

Z – Ale trochę napięte stosunki. Nie zgadzamy się w wielu rzeczach, dlatego wolimy się nie widywać.

Y - Czy jest wśród was jakiś wegetarianin? (pionteczga dla niego).

*Demeter i Iris podniosły dłonie. Yaki podeszła do nich i przybiła piątki*

Y - Zróbcie grupowy okrzyk: KESZELEKESZELEKYKY!

*Bogowie podnieśli ręce do góry i krzyknęli*

WSZYSCY – KESZELEKESZELEKYKY!

B – Bardzo ładnie. I ostatnie pytanie...

Y – Broman...

B – No ale muszę...

Y – No dobra.

*Broman westchnęła*

B - Pokażcie swoją boską postać.

*Bogowie uśmiechnęli się, a Broman i Yaki padły na ziemię zakrywając oczy. W pokoju zrobiło się gorąco i przeraźliwie jasno. Po chwili jednak wszystko ustało. Broman wraz z Yaki przewróciła się na plecy*

B – Nienawidzę was...

WSZYSCY – Wiemy!

*Wieczorem w pokoju Bromana*

*Do pomieszczenia wbiegł Krzyś i wskoczył na łóżko. Broman uśmiechnęła się. Za oknem lało jak scebra i co chwila waliły pioruny*

B – Powodzenia, Hero!  

Dotrwałam do tego rozdziału xD Uff... Ok dalej czekam na zadania i pytania. Przypominam, że można je zadawać również mnie i Yaki <3 I dziękuję jeszcze raz za ponad 500 wyświetleń, dla mnie to wiele xD