Per Hubi

Postanowiłem pójść po coś do picia dla Karola.
Wyszedłem z sali i skierowałem się do najbliższego automatu. Na szczęście w kieszeni kurtki miałem jeszcze jakieś drobniaki więc mam nadzieję że mi starczy.
Gdy byłem już przy urządzeniu wrzuciłem swoje ostatnie monety do niego i wybrałem numerek.
W szybkim tempie wypadła woda,wyjąłem ją z dołu i zacząłem wracać do Karola. Mam nadzieję że szybko go wypuszcza bo jak myślę że będzie tu siedzieć przez tydzień a nawet i więcej to robi mi się słabo. Kto by lubił leżenie  w takim miejscu, okropne.

- proszę - Podałem Karolowi wodę gdy byłem już w sali

-dzięki wiesz bo ja...

- co ty? - przerwałem mu

- próbuje sobie przypomnieć ale nic,mam dużo pytań i zero odpowiedzi no - chłopak zaczął się delikatnie denerwować

-nie rób na siłę bo to nic nie da - wytłumaczyłem mu - z czasem sobie przypomnisz wszystko

-ale jak? - chłopak odkręcił wodę i napił się - mi się nawet sekundy nie przypominają,czuję się jakbym był w czarnej dziurze

- niedługo ci przywracą wspomnienia,
zadzwonię może do twoich rodziców- zaproponowałem

-po co?

-no żeby wiedzieli, przecież leżysz w szpitalu - odpowiedziałem wyjmując telefon z kieszeni

- nie dzwoń,po co im truć dupe,nic mi nie jest przecież

Po chwili do sali wszedł lekarz. Miał w ręku jakieś papiery,zgaduje że wynik badań.

-dzień dobry, jak się Pan czuje? - zapytał Karola

- niejako, nic nie mogę se przypomnieć - odpowiedział zmieniając pozycje na leżącą

- aha dobrze - lekarz zaczął sobie coś notować

-właśnie nie dobrze - Karol lekko się wkurzył

- napewno Panu wspomnienia wrócą,proszę cierpliwie czekać

- a co jeśli nie? - zapytał lekko wystraszony

-wrócą ale po roku około - wytłumaczył mu lekarz - trzeba pamięć stopniować, nie można odrazu na jeden raz wszystko przypominać sobie, mózg też musi odpocząć od nadmiaru informacji

-jak wrócę do domu to już mnie będzie głową boleć - oznajmił Karol z irytacją

-dobrze, jutro Pan wychodzi - zaczął coś pisać znowu na kartce - jeśli stan się pogorszy będzie Pan musiał dłużej posiedzieć, to wszystko zależy od stanu zdrowia

- a nie mogę dziś? - zapytał Karol

- nie, musi Pan być od obserwacja

-dlaczego?- Karol dalej leciał z tematem

- żeby pan się pytał, dowidzenia - odpowiedział niemiło lekarz i wyszedł z

Dlaczego tak się zdenerwował lekarz? Co mi wiadomo Karol jest pacjentem i ma prawo wiedzieć i zadawać pytania. Jeśli go ta praca męczy to powinien ją zmienić. Czasem nie rozumiem ludzi, zamiast się zwolnić i robić coś co naprawdę dalej frajdę to taki pracuje w szpitalu i ma pretensje.

-głową mnie boli - powiedział Karol przerywając moją myśl

- biedaku - dotknąłem jego czoła

- jak ja będę nagrywał?

-damy radę, nie przejmuj się

-Karolina! - krzyknął z radości Karol gdy dziewczyna weszła do sali

-Karol jak się czujesz? - zapytała udając że się o niego martwi

-tak se

- Damian może przynieś z automatu batona czy coś? - zapytała podchodząc do łóżka łóżka Karola

-zjadłbym chętnie batonika z automatu - powiedział Karol

- Zaraz wrócę - wyszedłem ze sali

Poszedłem do automatu po batona. Jednak w połowie drogi zorientowałem się że przecież nie mam już monet aby go kupić.
Postanowiłem wrócić do sali i poprosić Karolinę o pieniądze,jeśli ona zaproponowała to niech sama mi da kasę.Gdy miałem już wchodzić umysł podpowiadal mi że coś się tan dzieje. Dziwne uczucie. Zignorowałem mój umysł i wszedłem do środka.  To co zobaczyłem mnie zamurowali Karolina i Karol się całują. Nie mogłem na to patrzeć i szybko wyszedłem z sali. Oni nawet nie zwrócili na mnie uwagi,szkoda mi Karola bo nie wie co robi.