Ten uczuć, gdy zapylasz na autobus tak szybko, że cię nogi bolą, a gdy już prawie jesteś na przystanku, widzisz jak autobus odjeżdża i znika ci z oczu.

Zdarzyło mi się parę razy... a gdy stwierdziłam, że pójdę sobie powoli, bo i tak nie zdążę na autobus, który jedzie szybciej, to i tak widziałam jak odjeżdża, be ze mnie, czyli, gdybym się śpieszyła i tym razem, to bym zdążyła. No i pół godziny czekania w deszczu.