Lucas

Budzę się z potwornym bólem głowy. Jakby zaraz miało mi ją rozsadzić od środka. Przekręcam głowę w bok i spoglądam na Kayle.

Spogląda na mnie z uśmiechem. Może jednak sobie nie przejebałem, aż tak bardzo jak pamiętam. Chociaż z drugiej strony... No ale to nie była moja wina. To wszystko przez jej brata i jego kumpli.

- Cześć, Skarbie - z uśmiechem zakładam jej kosmyk włosów za ucho.

- Cześć - odpowiada i uśmiecha się delikatnie. Chyba jednak sobie przejebałem.

- No mów - wzdycham cicho. - Jak bardzo przesadziłem wczoraj?

W odpowiedzi wzrusza ramionami, przysuwa się bliżej mnie i wtula mocno w moje ciało. Z nie zrozumieniem kiwam głową. Kompletnie nie ogarniam tego małego, słodkiego i kochanego stworzenia.

- Jak Twój kac? - odsuwa się delikatnie, przyglądając mi się uważnie.

- Znośnie. Głowa mnie tylko boli, ale nie jest tak źle.

- Cieszy mnie to - szczerzy się i z powrotem wtula.

- Kayla - nie wytrzymuję i przerywam ciszę, która jest między nami. - Powiesz mi w końcu jak bardzo spieprzyłem? O ile dobrze pamiętam byłaś wczoraj nieźle wkurwiona... Więc no...

- Nie jestem wkurwiona. Byłam. Przeszło mi i już jest okay - delikatnie uderza opuszkami palców o mój bok. Łapie jej dłoń w nadgarstku i odsuwam od swojego ciała.

- Nie rozumiem Cię. Wczoraj byłaś mocno wkurwiona, a dzisiaj już Ci przeszło? - upewniam się.

- No, tak - niepewność w jej głosie jest słodka.

- Dziewczyno - wywracam oczami i przytulam ją mocno.

- Poza tym kara sama przyjdzie - zaczyna z cichym śmiechem. Mrużę oczy zastanawiając się o co jej chodzi. - Pomagasz sprzątać mojemu bratu - wyjaśnia widząc moją minę i się odsuwa. - A ja nie kiwne nawet palcem żeby wam pomóc.

Wychodzi spod kołdry i kieruje się do szafy. Wyciąga z niej jakieś ubrania i wkłada je na siebie, ściągając wcześniej koszulkę, w której spała. Rzuca mi ją w twarz.

- Nie zapomnij jej wyprać. Śmierdzi potem, tobą, alkoholem i fajkami - wystawia mi język.

- Jakoś Ci to w nocy nie przeszkadzało - przyglądam się jej i siadam na łóżku. Wychodzi z pokoju zostawiając mnie samego.

Czasem jej nie rozumiem. Kocham ją na zabój, ale jej nie rozumiem.
Z westchnieniem wstaję z łóżka i rozglądam się po jej pokoju. Na pewno ma tutaj gdzieś jakieś moje ubrania, które zostały po którejś nocy, gdy tutaj spałem.

Szukam czystych rzeczy i kieruję się do łazienki. Czas na szybki prysznic, przed tym wszystkim. Szykuje się dzisiaj ciężki dzień. Po takich imprezach zawsze jest duży burdel do ogarniania.

Odświeżony, ale nadal z bolącą głową schodzę na dół od kuchni, gdzie przy stole siedzi już reszta. 

- Księżniczka zeszła - Rafaell śmieje się ze mnie, nie czekając długo pokazuję mu środkowy palec i siadam obok nich przy stole.

- Co chcesz na śniadanie? - Kayle spogląda na mnie, stojąc przy lodówce.

- Jajecznicę z bekonem? - proponuję patrząc niepewnie.

- Faceci - wywraca z rozbawieniem oczami i wyciąga jajka z lodówki.

- Pomogę ci.

Podnoszę się z krzesła i podchodzę do niej. Wzdycha z dezaprobatą. Wiem, że nie lubi jak ktoś się jej wtrąca w kuchni, no ale nie chcę żeby sama musiała wszystko robić.

- Poradzę sobie - zapewnia, gdy kładę plastry bekonu na rozgrzaną patelnię.

- I ja w to nie wątpię. Jednak chcę Ci z tym pomóc - całuję ją w czoło, a ona uśmiecha się pod nosem i wbija jajka.

- Siostra, robisz najlepsze śniadania pod słońcem - Jackson klepie ją po ramieniu i odkłada po sobie talerz do zlewu. - No ale tyle przyjemności panowie, czas na sprzątanie. - Dopija kawę z cytryną i kręci głową.

Ogarnianie tego bałaganu, który zostawili po sobie imprezowicze zajęło nam sporo czasu. Kayle cały czas leżała na sofie w salonie i przeglądała programy telewizyjne. Tak jak mówiła, nie kiwnęła nawet palcem żeby nam pomóc. Nawet to co obiecywał jej brat, na nią nie działało. 

- Mam dość - podnoszę jej nogi do góry, siadam obok i kładę je na swoich kolanach.

- Ja też - mówią jednocześnie nasi bracia i siadają na fotelach.

- To co, pizza na kolacje? - Kayla śmieje się i zmienia program.

- Ja nie płacę - Jackson unosi ręce ze śmiechem.

- My stawiamy - śmieję się patrząc na brata. W odpowiedzi skina mi głową.

- Pójdę po portfel do domu - Rafaell wstaje i wychodzi z pokoju. Jackson rozkłada się wygodnie i zamyka oczy, splatając dłonie na karku.

- Czyżbyś się zmęczył? - brunetka spogląda na niego z uniesionymi brwiami.

- Coś ty, w ogóle - odpowiada z przekąsem. - ale mam ochotę na zimne piwo - dodaje z rozmarzeniem.

- Jeszcze nie jest Ci mało po wczoraj? - gromi go wzrokiem.

- A żebyś wiedziała - wystawia jej język. - Idziesz ze mną po piwo? - zwraca się do mnie.

Spoglądam na Kayle pytając ją bez słów czy nie ma nic przeciwko. Wzrusza ramionami. Przyglądam się jej uważnie z dezaprobatą. Kiwa głową z uśmiechem.

- Mi też kupcie - mówi rozbawiona.

- Nie ma mowy! - zabraniam.

- A ty chcesz pić? - mała wredota.

- Szantażystka - wystawiam jej język.

- Ja po prostu dbam o swoje interesy - szczerzy się i puszcza mi oczko.

- Niech Ci będzie - wzdycham przegrany. - Podnoś dupe debilu - poganiam Jacksona.

- Sam jesteś debil - odgryza się wstając z fotela. Przeciąga się i wychodzi z salonu.

Mija chwila, a on wraca z portfelem w dłoni i z okularami przeciwsłonecznymi na nosie. Patrzę na niego jak na idiotę, ale nie komentuję.

- Wiesz, że i tak żadnej nie wyrwiesz? - Kayle klepie go po ramieniu, omijając go.

- Spadaj, mała wredna... - nie kończy widząc jej minę.

- Małego to Ty masz, ale penisa. Więc się tak nie zapędzaj - warczy na niego. - I nie pytaj skąd to wiem, pokazać Ci zdjęcia z dzieciństwa, które rodzice mają w albumie? - Wbiega na górę do swojego pokoju. - Chociaż, wybacz zapomniałam. I tak nie ma na co patrzeć, a wątpię żeby się tam coś zmieniło przez te kilkanaście lat - dodaje głośno zza drzwi.

Jackson jest chyba w lekkim szoku bo nic jej nie odpowiada, a ja śmieję się pod nosem wychodząc na zewnątrz. Ta miłość do rodzeństwa...

- Idziesz z nami po piwo? - pytam Rafaela, który właśnie staje przy bramie.

- Spoko - wzrusza ramionami.

Droga do sklepu mija nam całkiem szybko. W między czasie obgadaliśmy kilka ładnych lasek, które nas minęły. Było to całkiem zabawne. W szczególności, gdy Rafael zaczął udawać jedną z nich, idąc z wypiętą dupą i cyckami. Tak się śmieliśmy, że kilka osób dziwnie się na nas popatrzyło.  Przecież to normalnie, że grupka prawie dorosłych facetów zachowuje się jak dzieciaki.

    
~~~~~^~~~~~

KAYLE

Schodzę na dół słysząc głosy chłopców. Zajęło im to ponad pół godziny. Co jest dziwnie, bo sklep jest jakieś pięć minut drogi stąd.

- Co tak długo? - pytam i zakładam ręce pod piersiami. 

- Spotkałem kilku kumpli i się zagadaliśmy - Jack wzrusza ramionami i przechodzi do kuchni, a reszta za nim. Podążam ich śladem i siadam przy stole, na którym leży już lekramówka z zakupami.

- Nie szczędziliście - komentuję zaglądając do środka. Poszli po cztery piwa, a przynieśli jeszcze chipsy, popcorn, paluszki i inne przekąski.

- Stwierdziliśmy, że zrobimy sobie męski wieczór - Lucas całuje mnie w tył głowy i oplata ramionami.

- Że niby przyjemność należy się tylko wam? - oburzam się.

Na pewno pozwolę im to wszystko zjeść samym. Nie ma mowy.

- Zrobicie sobie męski wieczór z jedną dziewczyną - szczerzę się.

- Czyżbyś coś proponowała, Kochanie? - Lucky, porusza sugestywnie brwiami siadając obok mnie.

- Fuuj - krzywię się krzycząc głośno, razem z Jacksonem. - Jesteś obrzydliwy - psuje fryzurę mojego chłopaka. Posyła mi niby wkurzone spojrzenie i poprawia sobie włosy.

- Jakoś nie narzekasz - szepcze mi do ucha, przegryzając delikatnie jego płatek.

- Dupek - szepczę i wystawiam mu język.

- JA Ciebie też Kocham, Misia - szczerzy się, a ja kręcę głową i całuję go na szybko w usta.

- To jaką pizze zamawiamy? - zmieniam temat.

- Z owocami morza? - proponuje Rafaell.

- Obrzydlistwo - krzywię się wystawiając język.

- Wegetariańska? - podaję następna propozycje.

- Pierdolło Cię? - oburza się Jack. - Pizza bez mięsa? Da się to w ogóle jeść? Nie wiem kto to wymyślił, ale miał chyba ciężkie życie. Aczkolwiek, żeby nie było, nie mam nic do wegetarininów czy wganinów. Po prostu pizza musi być z mięsem.

- To weź coś wybierz i się dogadaj z Rafaellem. My zjemy cokolwiek byle bez owoców morza i z mięsem - Lucas nie wytrzymuje i przerywa nam. Chichoczę pod nosem i całuję go szybko w policzek.

- Kocham Cię - szepczę mu na ucho.

- Ja Ciebie też - odpowiada i mocno mnie przytula.

- To wy wybierzcie pizze, a my wybierzemy film - proponuję.

- Spróbuj wybrać jakieś romansidło to Cię uduszę - Jackson grozi mi z rozbawieniem.

- Wiem, że je uwielbiasz - puszczam mu oczko i wychodzę szybko z kuchni, zanim wyprowadzę go z równowagi. 

****

Rozdział poprawiła Dominika