Mężczyzna obudził się w  nieznanym mu miejscu.

Gdzie ja jestem?

Zobaczył młodego chłopaka.

-Uhm...j-jak się pan czuje?

-Kim jesteś? I gdzie ja jestem?

-Ah tak! J-ja nazywam się Jeon Jeongguk i jest pan u mnie w domu.

-Jak długo spałem?

-Spał pan d-dwa dni.

-Dwa dni?!

Jeongguk się przestraszył kiedy mężczyzna gwałtownie podniósł się do siadu.

-Boże, co z moją pracą?

-Ja...pozwoliłem sobie użyć twojego telefonu...

-Jimin. Park Jimin.

-Więc panie Park-

-Jimin, nie mów mi "pan". Czy ja wyglądam aż tak staro?

-Nie, nie, w żadnym wypadku!

-Tak ma być. Więc ile ci wiszę? 20000 tysięcy ₩? 30000 tysięcy?

-Nie! Nie trzeba! Pomogłem z własnej woli.

-Nie, tak nie może być-

-Nie naprawdę-

-Ah! Kochanie, sąsiedzi usłyszą!

Jimin uderzył w ścianę i po drugiej stronie ściany zapadła cisza. Widocznie mu to przeszkadzało.

-Takie rzeczy to w hotelu.

Jimin spojrzał na Jeongguka który był cały czerwony.

"Podniecił się?"

-Chodź tu.

Jeongguk przesunął się bliżej Jimina.

-A teraz się rozluźnij.

~~~~~~~~~

W tym momencie zakończę i idę sprzątać xD pozdro ^.^