*Dylan POV

Me: Skarbieeeee

Księżniczka❤: Czego?

Me: Ale ty miła jesteś, stęskniłem się:(

Księżniczka❤: wyszłam od ciebie przed chwilą idioto.

Me: Ale nie naprzytulałem się:(

Księżniczka❤: Omg Dylan ty ciołku❤

Me: Wróć się do mnie...

Księżniczka❤: Nie będę się wracać frajerze haha

Me: No ale plis, wyśle nawet po Ciebie Tylera:(

Księżniczka❤: Jestem już w domu:/

Dylan: Już wysyłam tam Tylera❤👏

Me: No niech Ci będzie://

*Audrey POV

Wróciłam do domu i powędrowałam do kuchni. Kiedy przekroczyłam już próg drzwi kuchennych klucze wypadły mi z dłoni.

-Mama? Tata?- zapytałam

-Córeczko! Jak miło Cię widzeć! Gdzie ty się podziewałaś!?- krzyknęła szczęśliwa mama.

- Byłam u kolegi, kiedy przyjechaliście?

-Dzisiaj z rana kochanie, ale niestety zostajemy tylko na kilka dni a twojego brata odwozimy pod opiękę babci.- westchnął tata.

-eh no dobrze- odparłam smutno.

Me: Nie wysyłaj Tylera bo moi rodzice przyjechali. Muszę z nimi posiedzieć.

Dylan: A on sie już ubierał:/

Me: Przepraszam ale taka sytuacja://

Dylan: Rozumiem skarbie, nic nie szkodzi.

Dylan: Wgl przepraszam, że tak przez sms ale czy..

Dylan: Czy chciałabyś się jutro ze mną umówić?

Me: Że randka?

Dylam: Tak...

Me: Omg Dylan jasne, że tak ale musisz przyjść pod mój dom z kwiatkami i wykrzyknąć to❤

Dylan: Serio?

Me: Nie no żartowałam ale...

Me: Fajnie by było nie przez sms

Me: Ale nie to, że narzekam czy coś

Me: Bo cieszę się, że mnie zaprosiłeś

Me: Ale no tak jakos

Me: A w sumie wiesz, nie ważne

Me: Nie słuchaj mojego gadania:')

Dylan: Idź na balkon

Me: Tak ci się rozpisałam a ty mi każesz iść na głupi balkon?!!

Dylan: Wyjdź na ten cholerny balkon!

Me: Spokojnie, bez agresjii. Juz idę.

Otworzyłam drzwi balkonowe i wyszłam na taras. Spojrzałam w dół a tam stał Dylan, który trzymał wielki bukiet róż.

-Audrey Benson czy pójdziesz ze mną na randkę?

-Nie wierzę, że na prawdę to zrobiłeś- zaśmiałam się.

-To umówisz się ze mną?

-Zgódź się córa! Dajesz! Chłopak się stara!- usłyszałam głosy moich rodziców.

Spojrzałam w dół i zobaczyłam mojego tatę wraz z mamą, którzy z popcornem wyglądali przez okno na parterze.

-Boże co wy robicie? - walnęłam się dłonią w czoło.

-My Cię dopingujemy!- krzyknął tata.

Spojrzałam na Dylana, który pękał ze śmiechu.

-Tak O'Brien umówie się z tobą- krzyknęłam.

-Jest! Mądra decyzja- krzyknęła mama.

-Tak się cieszę Audrey!- powiedział Dylan na co przytaknęłam.

-No więc młodzieńcze zapraszamy do środka na herbatkę- odparł tata po czym poszedł mu otworzyć. Tak to jest kiedy ma sie przypałowych rodziców.

***

Skończyłam, na błedy nie zwracajcie uwagi!✋
Kolejny rozdział już niedługo, dozo❤

Wgl jeżeli macie jakieś pomysły czy coś to walcie śmiało, chętnie jakieś wykorzystam:)
Luvki❤